اقامت امامخمینی در اصفهان: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «=== اصفهان === امامخمینی در روزگار اقامت در خمین دستکم دو بار به اصفهان سفر کرد: یکبار در سال ۱۳۳۷ق/ ۱۲۹۸ش برای بردن نامهای که برادرش سیدمرتضی پسندیده خطاب به سیدحسن مدرس نوشته بود که پس از چند روز اقامت در این شهر و رساندن نامه، به وط...» ایجاد کرد) |
جز (added Category:مقاله های نیازمند ارزیابی using HotCat) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
امامخمینی در روزگار اقامت در خمین دستکم دو بار به [[اصفهان]] سفر کرد: یکبار در سال ۱۳۳۷ق/ ۱۲۹۸ش برای بردن نامهای که برادرش [[سیدمرتضی پسندیده]] خطاب به [[سیدحسن مدرس]] نوشته بود که پس از چند روز اقامت در این شهر و رساندن نامه، به وطن خود بازگشت.<ref>مرادینیا، خمین در گذر تاریخ، ۲۵۹.</ref> بار دیگر در نوزدهسالگی بود که برای تحصیل علوم دینی به اصفهان رفت؛ ولی پس از شش ماه از آنجا راهی [[حوزه علمیه اراک]] شد.<ref>مرادینیا، خمین در گذر تاریخ، ۲۵۵.</ref>{{سخ}} | امامخمینی در روزگار اقامت در خمین دستکم دو بار به [[اصفهان]] سفر کرد: یکبار در سال ۱۳۳۷ق/ ۱۲۹۸ش برای بردن نامهای که برادرش [[سیدمرتضی پسندیده]] خطاب به [[سیدحسن مدرس]] نوشته بود که پس از چند روز اقامت در این شهر و رساندن نامه، به وطن خود بازگشت.<ref>مرادینیا، خمین در گذر تاریخ، ۲۵۹.</ref> بار دیگر در نوزدهسالگی بود که برای تحصیل علوم دینی به اصفهان رفت؛ ولی پس از شش ماه از آنجا راهی [[حوزه علمیه اراک]] شد.<ref>مرادینیا، خمین در گذر تاریخ، ۲۵۵.</ref>{{سخ}} | ||
ایشان در سال ۱۳۷۲ق/ ۱۳۳۲ش در اصفهان با [[صدرالدین هاطلی]] از فقها و حکمای اصفهان ملاقات و مدتی کوتاه در خانه او اقامت کرد. در این مدت طلاب مدارس اصفهان که غالباً شاگردان این دانشور بودند، به دیدن ایشان میآمدند و با سیره اخلاقی و شخصیتی ایشان آشنا میشدند.<ref>ریاحی، اولین تذکره دربارهٔ شخصیت امامخمینی، ۲۵۰؛ کتابی، رجال اصفهان، ۱/۴۳۱.</ref> گفته شده امامخمینی در سال ۱۳۳۲ نیز به مدت یک ماه در اصفهان اقامت داشته است،<ref>قادری، یک قرن زندگی، ۱/۴۵۱.</ref> نیز در حدود بیستسالگی در یکی از سفرهای تابستانی به یکی از شهرهای اطراف اصفهان؛ [[خوانسار]] رفت و مدتی از [[محمدعلی حکیم ایمانی]]، استاد [[فلسفه]] بهره برد.<ref>ابنالرضا، ضیاء الابصار فی تراجم علماء الخوانسار، ۲/۳۳۷–۳۳۸.</ref> | ایشان در سال ۱۳۷۲ق/ ۱۳۳۲ش در اصفهان با [[صدرالدین هاطلی]] از فقها و حکمای اصفهان ملاقات و مدتی کوتاه در خانه او اقامت کرد. در این مدت طلاب مدارس اصفهان که غالباً شاگردان این دانشور بودند، به دیدن ایشان میآمدند و با سیره اخلاقی و شخصیتی ایشان آشنا میشدند.<ref>ریاحی، اولین تذکره دربارهٔ شخصیت امامخمینی، ۲۵۰؛ کتابی، رجال اصفهان، ۱/۴۳۱.</ref> گفته شده امامخمینی در سال ۱۳۳۲ نیز به مدت یک ماه در اصفهان اقامت داشته است،<ref>قادری، یک قرن زندگی، ۱/۴۵۱.</ref> نیز در حدود بیستسالگی در یکی از سفرهای تابستانی به یکی از شهرهای اطراف اصفهان؛ [[خوانسار]] رفت و مدتی از [[محمدعلی حکیم ایمانی]]، استاد [[فلسفه]] بهره برد.<ref>ابنالرضا، ضیاء الابصار فی تراجم علماء الخوانسار، ۲/۳۳۷–۳۳۸.</ref> | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۸ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۸:۴۷
اصفهان
امامخمینی در روزگار اقامت در خمین دستکم دو بار به اصفهان سفر کرد: یکبار در سال ۱۳۳۷ق/ ۱۲۹۸ش برای بردن نامهای که برادرش سیدمرتضی پسندیده خطاب به سیدحسن مدرس نوشته بود که پس از چند روز اقامت در این شهر و رساندن نامه، به وطن خود بازگشت.[۱] بار دیگر در نوزدهسالگی بود که برای تحصیل علوم دینی به اصفهان رفت؛ ولی پس از شش ماه از آنجا راهی حوزه علمیه اراک شد.[۲]
ایشان در سال ۱۳۷۲ق/ ۱۳۳۲ش در اصفهان با صدرالدین هاطلی از فقها و حکمای اصفهان ملاقات و مدتی کوتاه در خانه او اقامت کرد. در این مدت طلاب مدارس اصفهان که غالباً شاگردان این دانشور بودند، به دیدن ایشان میآمدند و با سیره اخلاقی و شخصیتی ایشان آشنا میشدند.[۳] گفته شده امامخمینی در سال ۱۳۳۲ نیز به مدت یک ماه در اصفهان اقامت داشته است،[۴] نیز در حدود بیستسالگی در یکی از سفرهای تابستانی به یکی از شهرهای اطراف اصفهان؛ خوانسار رفت و مدتی از محمدعلی حکیم ایمانی، استاد فلسفه بهره برد.[۵]