سیدمحمدحسن مرتضوی لنگرودی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سیدمحمدحسن مرتضوی لنگرودی'''، از شاگردان [[درس خارج اصول امام‌خمینی]].  

سیدمحمدحسن مرتضوی قرائت قرآن و خواندن و نوشتن را نزد شیخ عبدالله تبریزی و شیخ موسی آموخت. در سال ۱۳۲۱ش همراه با خانواده به تهران آمد و مقدمات را در مدرسه ابوالفتح و نزد استادان آن مدرسه فراگرفت. سپس به تحصیل دروس سطح پرداخت و معالم، قوانین و شرح لمعه را نزد استادانی چون سیداحمد شهرستانی و اسماعیل چاپلقی خواند. شرح منظومه ملاهادی سبزواری را هم نزد محی‌الدین الهی قمشه‌ای فراگرفت و سپس پیش میرزا ابوالحسن شعرانی، شرح اشارات، هیئت و شرح چغمینی را خواند و در درس اخیر با [[عبدالله جوادی آملی]]، [[حسن حسن‌زاده آملی]] و سیدرضی شیرازی هم‌دوره بود.

مرتضوی لنگرودی هم‌زمان با حضور در درس آیات بروجردی و حسینی لنگرودی، در دوره دوم [[درس خارج اصول امام‌خمینی]] (از مبحث مفاهیم تا آخر) و دوره دوم تا زمان [[تبعید امام‌خمینی|تبعید ایشان به ترکیه]] شرکت داشت و دوره اصول ایشان را به‌طور کامل تقریر کرد.<ref>«مصاحبه با آیت‌الله حاج سیدمحمدحسن مرتضوی لنگرودی»، ص۲۷-۲۲.</ref> که شش جلد از آن توسط [[مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی]] منتشر شده است. وی در مقدمه تقریراتش از درس خارج اصول امام‌خمینی که با عنوان جواهرالاصول در سال ۱۳۷۶ش توسط مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی منتشر شد، حضورش در درس [[امام‌خمینی]] را در تاریخ ۱۰ ربیع‌الاول ۱۳۷۸ (دوم مهر ۱۳۳۷) قید کرده است.<ref>مرتضوی، جواهرالاصول، ج۱، ص۲۲.</ref> او هم‌زمان در درس خارج فقه ایشان نیز شرکت می‌کرد. علاوه بر آن، در درس مسائل مستحدثه امام‌خمینی که در تابستان ۱۳۴۳ش در منزل ایشان تشکیل می‌شد شرکت داشت،<ref>مرتضوی، جواهرالاصول، ج۱، ص۵۲.</ref> بنابراین می‌توان گفت که قریب به ده سال در درس خارج اصول و فقه امام‌خمینی حضور می‌یافته است. او درباره ویژگی‌های درس امام‌خمینی می‌گوید:  <blockquote>«درس ایشان محتوای عمیقی داشت. نکته اساسی این بود که متعرض نظرات بزرگانی مانند حضرات آیات عظام نائینی، کمپانی، آقا ضیاء، حائری و... می‌شدند.‎ ‏البته استادان دیگر حوزه هم گاه و بی‌گاه، متعرض دیدگاه‌های آن بزرگان می‌شدند،‎ ‏ولی به‌طور مستمر و مرتب (آن هم همراه با بررسی و نقد) باشد، انصافاً در حوزه‎ ‏کم‌نظیر بود. ایشان سخنان آن بزرگان، به‌ویژه محقق نائینی را مطرح می‌کردند و بعد‎ ‏از ایراد و اشکال، نظر خود را مطرح می‌کردند». </blockquote>او درباره درس اصول ایشان که در مواردی با مباحث فلسفی التقاط می‌شود، بر این باور است که: <blockquote>«امام‌خمینی مباحث اصول را با مباحث پیچیده فلسفه درهم نمی‌آمیختند، زیرا معتقد‎ ‏بودند قسمت عمده مسائل اصولی، عرفی است و باید از دیدگاه عرفی بررسی‎ ‏شود و با فلسفه که مسائلش با دقت‌های عقلی همراه است، سازگاری ندارد. این کار،‎ ‏برای کسی که خود فیلسوف و مسلط بر مبانی فلسفی است، کار آسانی نیست... امام درس را با بیانی زیبا و عباراتی ساده و روان و منظم و مرتب ارائه می‌کردند؛‎ ‏طوری که اگر کسی می‌خواست در همان جلسه درس، مطالب ایشان را که به زبان‎ ‏فارسی می‌فرمودند، به عربی تقریر کند، می‌توانست». </blockquote>او درباره حضور شاگردانش در درس‌های متعدد و رعایت نظم می‌گوید: <blockquote>«معمول است که طلبه‌ها به درس‌های متعدد می‌روند؛ اما امام از این وضع‎ ‏ناراحت‏ ‏بودند و می‌فرمودند: «طلبه اگر بخواهد موفق بشود، نباید زیاد درس برود.‎ ‏در روز، یک یا دو درس کافی است، بیشتر آن نه‌تنها مفید نیست بلکه مضر است.‎ ‏درس صرفاً حضور و یا نوشتن آن نیست، بلکه باید همراه با فکر و اندیشه و ابتکار‎ ‏باشد...»  برخی از شاگردان، چون به درس‌های متعددی می‌رفتند، گاه دیر در درس‎ ‏حاضر‏ ‏می‌شدند. ایشان از این وضع، ناراحت بودند. روزی فرمودند: «من‎ ‏نمی‌گویم‏ ‏به درس من بیایید، ولی به هر درسی که می‌روید، سعی کنید از اول درس‎ ‏حاضر باشید. مجلس روضه که نیست به هر جای آن رسیدید، ثواب آن را‎ ‏ببرید».<ref>مرتضوی، جواهرالاصول، ج۱، ص۵۳-۵۷؛ سلسله موی دوست، ص۲۰۰-۲۰۳.</ref></blockquote>سیدمحمدحسن مرتضوی پس از رحلت پدرش و [[تبعید امام‌خمینی|تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور]]، در درس خارج فقه (کتاب حج) [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]] شرکت کرد و هم‌زمان در درس خارج فقه [[سیدمحمد محقق داماد]] (مبحث صلات) و [[میرزا هاشم آملی]] (بحث معاملات) حضور می‌یافت و چند ماه هم در درس خارج اصول [[محمدعلی اراکی|شیخ محمدعلی اراکی]] شرکت کرد. سپس به نجف اشرف رفت و مدت کوتاهی در درس خارج فقه [[سیدابوالقاسم خویی]] حضور یافت. در آن مدت کوتاه، در [[درس خارج فقه امام‌خمینی]] نیز شرکت کرد.<ref> «مصاحبه با آیت‌الله حاج سیدمحمدحسن مرتضوی لنگرودی»، ص۵۲.</ref> او در کنار تحصیل دروس خارج فقه و اصول، به فراگیری علوم عقلی نیز می‌پرداخت و کتاب اسفار را نزد [[علامه طباطبایی|علامه سیدمحمدحسین طباطبایی]] خواند. هم‌زمان در جلسات عرفان نظری ایشان که در خانه‌های حاضران و به‌صورت سیّار در شب‌های پنج‌شنبه و جمعه تشکیل و در آن کتاب‌هایی چون تمهید القواعد ابن ترکه و مبحث معاد بحارالانوار تدریس می‌شد، شرکت می‌کرد که این جلسات تا پایان حیات علامه طباطبایی استمرار داشت.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۹، ص۳۲۱-۳۲۳.</ref>

او سال‌ها به تدریس دروس خارج فقه و اصول در حوزه علمیه قم می‌پرداخت و تقریراتش از [[درس خارج اصول امام‌خمینی]] را مبنای تدریس قرار می‌داد و در درس خارج فقه هم مبنای او عروه‌الوثقی بود. وی همچنین از مراجع تقلید صاحب رساله بود.  

==درگذشت==

سیدمحمدحسن مرتضوی لنگرودی در نهایت در دی ۱۳۸۴ براثر سکته در [[قم]] درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط [[محمدتقی بهجت]] در [[حرم حضرت معصومه(س)]] به خاک سپرده شد.<ref>«درگذشتگان: آیت‌الله مرتضوی لنگرودی»، ص۱۱۴.</ref>