سیدتقی موسوی درچه‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها

سیدتقی موسوی درچه‌ای در سال ۱۳۴۴ش به عراق رفت و به بیت امام رفت‌وآمد داشت و به‌خصوص با [[سیدمصطفی خمینی]] رابطه‌ای دوستانه برقرار کرد و در پیاده‌روی‌های او به کربلا که همراه با جمعی از روحانیان انجام می‌شد، شرکت می‌کرد.<ref>در وادی عشق، ص۱۸۳.</ref> با آغاز درس خارج فقه (بیع مکاسب) امام‌خمینی در [[مسجد شیخ انصاری]]، در آن درس شرکت می‌کرد و مدت چهار سال در آن درس حضور می‌یافت.<ref>در وادی عشق، ص۳۳؛ قاسمی، ج۲، ص۲۰۲.</ref> البته حضور او مداوم نبود، بلکه در مجموع مدت حضور او در [[درس خارج فقه امام‌خمینی]] به چهار سال می‌رسد. او درباره درس امام‌خمینی در نجف اشرف می‌گوید: <blockquote>«درس آیت‌الله خمینی ویژگی خاصی داشت، چون آن زمان در نجف رسم بر این بود‎ ‏که در میان درس به استاد اشکال نمی‌کردند، یعنی در بین درس مباحثه‌ای پیش نمی‌آمد و بدون سؤال و جواب کلاس به پایان می‌رسید، اما کلاس‌های درس آقای خمینی به این شکل نبود. ایشان بارها فرموده بودند که کلاس درس، مجلس روضه نیست، طلاب باید اشکال و سؤال و بحث کنند تا در علم و فقه پخته شوند؛ اگر اشکالی به ذهن‌تان آمد بگویید.‏ ‏نخستین کسی که به‌عنوان مستشکل ـ پرسش‌کننده ـ درسِ حضرت آقای خمینی ‎‏سؤال و اشکال کرد و ایشان هم پاسخ دادند، حاج‌آقا مصطفی خمینی فرزند ایشان ‎ ‏بود. شاید دیگران نخواستند آغازگر اشکالات درسی باشند، پس از آقا مصطفی، آقای ‎ ‏دکتر محمدصادقی و آقایان دیگر ازجمله آقای رضوانی از ایشان سؤال کرده و ‎ ‏آیت‌الله خمینی هم استقبال نموده و پاسخ گفتند. دوران کوتاه درس خارج آیت‌الله ‎ ‏خمینی، در نجف اشرف در حقیقت یکی از درس‌های عمیق و کم‌نظیر این حوزه به ‎ ‏شمار می‌آمد».<ref>در وادی عشق، ص۱۷۲-۱۷۳.</ref> </blockquote>هم‌زمان به ‎ ‏مدت چهار سال کتاب مختصرالمعانی و ‏لمعه را در حوزه علمیه قم تدریس می‌کرد.<ref>در وادی عشق، ص۳۷.</ref> او در بازگشت به کشور در آبادان دستگیر شد و پس از بازجویی به تهران انتقال یافت و در زندان قزل‌قلعه زندانی شد و تحت [[شکنجه]] قرار گرفت. بر اثر شدت شکنجه‌ها مصدوم شد و مدتی هم در بیمارستان بستری گردید. وی پس از بیش از دو سال حبس از زندان آزاد شد.<ref>در وادی عشق، ص۲۰۶-۲۸۵.</ref> پس از آزادی راهی شهرری شد و مدتی در مدرسه علمیه برهان در درس خارج مکاسب شیخ محمدرضا بروجردی حضور یافت.<ref>در وادی عشق، ص۳۵.</ref> هم‌زمان در مدرسه برهان ‎ ‏شهرری، کتاب‌های معالم‌الاصول‏، ‏مغنی باب رابع، ‏مختصرالمعانی‏، ‏سیوطی و حتی ‎ ‏شرایع محقق را درس می‌داد.<ref>در وادی عشق، ص۳۷.</ref> در کنار آن به تدریس در دبیرستان قدس که از مدارس اسلامی شهرری بود، می‌پرداخت. سپس نظارت و سرپرستی مدرسه سجادی را هم بر عهده گرفت.<ref>در وادی عشق، ص۲۹۲-۳۰۲.</ref>

تألیفات درچه‌ای عبارت است از: ‏قصه‌های خواندنی از چهره‌های ماندنی‏، ‏ستاره‌ای از شرق: شرح احوال و وقایع عصر علامه سیدمحمدباقر درچه‌ای، ‏کرامات در آیینه خاطرات‏، ‏نمادی از مبلغ اسلام‏، ‏یادمان‌ها‏، ‏مقاله‌های روح و ‏خورشید جهان فقاهت. در کنار کارهای تحقیقاتی، مجله‌ای را به نام صراط‎ ‏منتشر کرد و خودش ‎ ‏مدیرمسئولی و سردبیری آن را بر عهده داشت و تعداد چهارده شماره از آن را چاپ کرد که شامل ‎ ‏مقالات علمی، دینی، فرهنگی، سیاسی و تاریخی بود. بیش از یک دهه، سردبیر و مدیر مسئول مجله شاهد وابسته به بنیاد شهید بود.<ref>همان، ص۳۷-۳۸‏.‏</ref>

* روحانی صدر، حسین (۱۳۹۱)، «آیت‌الله سیدتقی موسوی درچه‌ای»، فصلنامه حضور، شماره ۷۳؛ قاسمی، رحیم (۱۳۹۳)، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، ج۲، قم، مجمع الذخائر الاسلامیه.

* صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۲۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.