سیدتقی موسوی درچه‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:
| تاریخ تولد        =۱۳۱۷ش  
| تاریخ تولد        =۱۳۱۷ش  
| زادگاه            =درچه اصفهان
| زادگاه            =درچه اصفهان
| تاریخ وفات        =
| تاریخ وفات        =۲۷ مرداد ۱۳۸۹
| شهر وفات          =
| شهر وفات          =شهرری
| تاریخ شهادت      =
| تاریخ شهادت      =
| محل شهادت        =
| محل شهادت        =
| محل دفن          =
| محل دفن          =حرم حضرت عبدالعظیم حسنی
| خویشاوندان سرشناس =
| خویشاوندان سرشناس =
| استادان          =
| استادان          =سیداحمد امامی اصفهانی، سیدعطاءالله فقیهی، سیدنورالله مرتضوی، [[محمدتقی ستوده]]، [[مصطفی اعتمادی]]، [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی‎]]، [[مرتضی بنی‌فضل تبریزی]]، [[امام‌خمینی]]، [[میرزاهاشم آملی]]، [[حسینعلی منتظری‎]] ‏و...
| شاگردان          =
| شاگردان          =
| محل تحصیل        =
| محل تحصیل        =اصفهان و قم
| اجازه روایت از    =
| اجازه روایت از    =
| اجازه اجتهاد از  =
| اجازه اجتهاد از  =
| اجازه روایت به    =
| اجازه روایت به    =
| اجازه اجتهاد به  =
| اجازه اجتهاد به  =
| تالیفات          =
| تالیفات          =چهره‌های ماندنی‏، ‏ستاره‌ای از شرق، ‏کرامات در آیینه خاطرات‏، ‏نمادی از مبلغ اسلام‏، ‏یادمان‌ها‏ و...
| سایر              =
| سایر              =فعالیت تبلیغی و تدریس در دانشگاه
| سیاسی            =
| سیاسی            =مبارزه با [[رژیم پهلوی]]، حمایت از [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امام‌خمینی]]، عضو [[مجمع روحانیون مبارز تهران|مجمع روحانیون مبارز]]
| اجتماعی          =
| اجتماعی          =سردبیر نشریه صراط و مجله شاهد وابسته به [[بنیاد شهید]]
| امضا              =
| امضا              =
| وبگاه رسمی        =
| وبگاه رسمی        =
خط ۳۶: خط ۳۶:


== تحصیل ==
== تحصیل ==
سیدتقی موسوی درچه‌ای تحصیلات خود را در مکتب‌خانه نزد سیدجعفر آغاز کرد و خواندن و نوشتن را در آنجا فراگرفت. او دوران ابتدایی را در دبستان درچه گذراند.<ref>در وادی عشق، ص۱۷-۲۰.</ref> آنگاه به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و به همین منظور راهی [[اصفهان]] شد و قسمت‌هایی از مقدمات و صرف و نحو و شرح لمعه را در مدارس نیم آور، ذوالفقار، صدر، جده بزرگ، جده کوچک، ملا عبدالله و... نزد استادانی چون سیداحمد امامی اصفهانی، سیدعطاءالله فقیهی (درس‌های مغنی و معالم) و سیدنورالله مرتضوی (کتاب ‎ ‏امثله) گذراند. موسوی درچه‌ای در اصفهان و در کنار تحصیل در حوزه، دوره دبیرستان را در مدارس سعدی و هراتی به پایان رساند.<ref>در وادی عشق، ص۲۷-۳۱.</ref>
سیدتقی موسوی درچه‌ای تحصیلات خود را در مکتب‌خانه نزد سیدجعفر آغاز کرد و خواندن و نوشتن را در آنجا فراگرفت. او دوران ابتدایی را در دبستان درچه گذراند.<ref>در وادی عشق، ص۱۷-۲۰.</ref> آنگاه به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و به همین منظور راهی [[اصفهان]] شد و قسمت‌هایی از مقدمات و صرف و نحو و شرح لمعه را در مدارس نیم‌آور، ذوالفقار، صدر، جده بزرگ، جده کوچک، ملاعبدالله و... نزد استادانی چون سیداحمد امامی اصفهانی، سیدعطاءالله فقیهی (درس‌های مغنی و معالم) و سیدنورالله مرتضوی (کتاب ‎‏امثله) گذراند. موسوی درچه‌ای در اصفهان و در کنار تحصیل در حوزه، دوره دبیرستان را در مدارس سعدی و هراتی به پایان رساند.<ref>در وادی عشق، ص۲۷-۳۱.</ref>
 
موسوی درچه‌ای در سال ۱۳۳۴ش برای تکمیل تحصیلات حوزوی راهی [[قم]] شد و در حوزه علمیه آن شهر به تحصیل پرداخت. او درس رسایل و مکاسب را پیش [[محمدتقی ستوده|شیخ محمدتقی ستوده]] و [[مصطفی اعتمادی|‏شیخ مصطفی اعتمادی]] فراگرفت. ‏کفایه را هم نزد [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی‎]] ‏و [[مرتضی بنی‌فضل تبریزی|شیخ مرتضی بنی‌فضل]] آموخت. چند سال نیز در درس خارج فقه و اصول [[امام‌خمینی]]، [[میرزاهاشم آملی]] و [[حسینعلی منتظری‎]] ‏شرکت کرد. در همان زمان به دستور [[سیدحسین بروجردی|آیت‌الله بروجردی]]، مدرسه علمیه‌ای در شهرری تأسیس شد و افرادی چون [[غلامرضا رضوانی]]، [[محمد آل‌اسحاق|محمد آل اسحاق]]، توسلی خراسانی، [[محمد امامی کاشانی]] و [[ابراهیم امینی|ابراهیم امینی نجف‌آبادی]] در آنجا تدریس می‌کردند و وی در آن درس‌ها شرکت می‌کرد، ولی این مدرسه مدتی بعد و در دوره حیات آیت‌الله بروجردی تعطیل شد و او بار دیگر به قم بازگشت و به تحصیلات خود در [[حوزه علمیه قم]] ادامه داد.<ref>در وادی عشق، ص۳۵-۳۶.</ref> موسوی درچه‌ای در خاطراتش درباره سال دقیق حضور در درس‌های خارج فقه و اصول امام‌خمینی گزارشی نداده است، ولی درباره حضور در [[درس مسائل مستحدثه امام‌خمینی]] که ایشان در تابستان ۱۳۴۳ش در منزل خود برگزار می‌کرد، اطلاعاتی داده است: <blockquote>«در زمان آقای بروجردی دو درس تماشایی و دیدنی بود؛ یکی درس خود آقای بروجردی که در مسجد بالا سر برگزار و بیشتر جنبه تشریفاتی داشت، چون ایشان به خاطر کهولت سن قادر نبودند کلاس را مرتب بیایند، و درس دوم درس امام در مسجد سلماسی بود که بعد از درس آقای بروجردی از لحاظ کیفیت و کمیت حرف اول را می‌زد. خوب به خاطر دارم که پایان درس ایشان خیابان صفائیه قم از ازدحام شاگردان راه‌بندان بود. من بعد از فوت آقای بروجردی یکی دو بار به جهت تماشا به کلاس درس امام‌خمینی رفتم، ولی شاگرد ایشان نبودم... در همان روزها، حاج‌آقا روح‌الله خمینی در ایام تعطیل دروس حوزوی، یک درس با‎ ‏عنوان مسائل مستحدثه گذاشتند که این کلاس غیر از روال همیشگی حاج‌آقا روح‌الله ‎ ‏بود. حضور من در درس ایشان از همین کلاس شروع شد که در منزل خود ایشان در ‎ ‏«‏یخچال قاضی‏» بود... روزنامه‌ها پس از رحلت آیت‌الله بروجردی گزارش‌هایی درباره شمار شاگردان ‎ ‏برخی عالمان حوزه چاپ کردند که بنا بر این گزارش‌ها، درس آقای گلپایگانی‏، نزدیک ‎ ‏به ۷۰ شاگرد داشت، درس آقای شریعتمداری‏ ۳۰ شاگرد و درس آقای نجفی‎ ‏مرعشی هم در همین حدود بود؛ اما در درس آیت‌الله خمینی، ۴۰۰ طلبه شرکت ‎ ‏می‌کردند که رقم قابل توجهی بود. من سرانجام آیت‌الله خمینی را اعلم و اتقی ‎ ‏تشخیص داده و ایشان را به‌عنوان مرجع تقلید خودم انتخاب کردم».<ref>در وادی عشق، ص۶۴-۷۲.</ref></blockquote>او هم‌زمان با تحصیل، به تدریس هم می‌پرداخت و ازجمله ادبیات عرب و معانی و بیان، از کتاب ‎ ‏مختصرالمعانی و ‏مطول را در [[مسجد اعظم]] تدریس می‌کرد و برای چند نفر نیز کتاب کلیله و دمنه را درس می‌داد.<ref>در وادی عشق، ص۳۷.</ref>


موسوی درچه‌ای در سال ۱۳۳۴ش برای تکمیل تحصیلات حوزوی راهی [[قم]] شد و در حوزه علمیه آن شهر به تحصیل پرداخت. او درس رسایل و مکاسب را پیش [[محمدتقی ستوده|شیخ محمدتقی ستوده]] و [[مصطفی اعتمادی|‏شیخ مصطفی اعتمادی]] فراگرفت. ‏کفایه را هم نزد [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی‎]] ‏و [[مرتضی بنی‌فضل تبریزی|شیخ مرتضی بنی‌فضل]] آموخت. چند سال نیز در درس خارج فقه و اصول [[امام‌خمینی]]، [[میرزاهاشم آملی]] و [[حسینعلی منتظری‎]] ‏شرکت کرد. در همان زمان به دستور [[سیدحسین بروجردی|آیت‌الله بروجردی]]، مدرسه علمیه‌ای در شهرری تأسیس شد و افرادی چون [[غلامرضا رضوانی]]، [[محمد آل‌اسحاق]]، توسلی خراسانی، [[محمد امامی کاشانی]] و [[ابراهیم امینی|ابراهیم امینی نجف‌آبادی]] در آنجا تدریس می‌کردند و وی در آن درس‌ها شرکت می‌کرد، ولی این مدرسه مدتی بعد و در دوره حیات آیت‌الله بروجردی تعطیل شد و او بار دیگر به قم بازگشت و به تحصیلات خود در [[حوزه علمیه قم]] ادامه داد.<ref>در وادی عشق، ص۳۵-۳۶.</ref> موسوی درچه‌ای در خاطراتش درباره سال دقیق حضور در درس‌های خارج فقه و اصول امام‌خمینی گزارشی نداده است، ولی درباره حضور در [[درس مسائل مستحدثه امام‌خمینی]] که ایشان در تابستان ۱۳۴۳ش در منزل خود برگزار می‌کرد، اطلاعاتی داده است: <blockquote>«در زمان آقای بروجردی دو درس تماشایی و دیدنی بود؛ یکی درس خود آقای بروجردی که در مسجد بالا سر برگزار و بیشتر جنبه تشریفاتی داشت، چون ایشان به خاطر کهولت سن قادر نبودند کلاس را مرتب بیایند، و درس دوم درس امام در مسجد سلماسی بود که بعد از درس آقای بروجردی از لحاظ کیفیت و کمیت حرف اول را می‌زد. خوب به خاطر دارم که پایان درس ایشان خیابان صفائیه قم از ازدحام شاگردان راه‌بندان بود. من بعد از فوت آقای بروجردی یکی دو بار به جهت تماشا به کلاس درس امام‌خمینی رفتم، ولی شاگرد ایشان نبودم... در همان روزها، حاج‌آقا روح‌الله خمینی در ایام تعطیل دروس حوزوی، یک درس با‎ ‏عنوان مسائل مستحدثه گذاشتند که این کلاس غیر از روال همیشگی حاج‌آقا روح‌الله ‎ ‏بود. حضور من در درس ایشان از همین کلاس شروع شد که در منزل خود ایشان در ‎ ‏«‏یخچال قاضی‏» بود... روزنامه‌ها پس از رحلت آیت‌الله بروجردی گزارش‌هایی درباره شمار شاگردان ‎ ‏برخی عالمان حوزه چاپ کردند که بنا بر این گزارش‌ها، درس آقای گلپایگانی‏، نزدیک ‎ ‏به ۷۰ شاگرد داشت، درس آقای شریعتمداری‏ ۳۰ شاگرد و درس آقای نجفی‎ ‏مرعشی هم در همین حدود بود؛ اما در درس آیت‌الله خمینی، ۴۰۰ طلبه شرکت ‎ ‏می‌کردند که رقم قابل توجهی بود. من سرانجام آیت‌الله خمینی را اعلم و اتقی ‎ ‏تشخیص داده و ایشان را به‌عنوان مرجع تقلید خودم انتخاب کردم».<ref>در وادی عشق، ص۶۴-۷۲.</ref></blockquote>او هم‌زمان با تحصیل، به تدریس هم می‌پرداخت و ازجمله ادبیات عرب و معانی و بیان، از کتاب ‎ ‏مختصرالمعانی و ‏مطول را در [[مسجد اعظم]] تدریس می‌کرد و برای چند نفر نیز کتاب کلیله و دمنه را درس می‌داد.<ref>در وادی عشق، ص۳۷.</ref>
==فعالیت سیاسی اجتماعی==
موسوی درچه‌ای در کنار تحصیل، همراه با جمعی از طلاب چون حجت‌الله کیانی و شیخ اسدالله خادمی نجف‌آبادی، به سفرهای تبلیغی با هدف مبارزه با اعمال غیرشرعی پرداخت و سخنرانی کرد. به همین علت مورد تقدیر و تشویق [[سیدحسین بروجردی|سیدحسین طباطبایی بروجردی]] (که از شاگردان جدش سیدمحمدباقر درچه‌ای بود) قرار گرفت. در همان زمان وقتی سیدعلی‌محمد یثربی، از روحانیان برجسته کاشان و از مدرسان حوزه علمیه درگذشت، به دستور آیت‌الله بروجردی ازجمله طلاب شرکت‌کننده در مراسم تشییع آیت‌الله یثربی بود.<ref>در وادی عشق، ص۴۷-۵۴.</ref> در همین دوران از سوی آیت‌الله کاشانی به آیت‌الله حجتی (از روحانیان بوشهر) معرفی و مأمور تبلیغ در بوشهر شد.<ref>در وادی عشق، ص۶۶-۶۹.</ref>
موسوی درچه‌ای در کنار تحصیل، همراه با جمعی از طلاب چون حجت‌الله کیانی و شیخ اسدالله خادمی نجف‌آبادی، به سفرهای تبلیغی با هدف مبارزه با اعمال غیرشرعی پرداخت و سخنرانی کرد. به همین علت مورد تقدیر و تشویق [[سیدحسین بروجردی|سیدحسین طباطبایی بروجردی]] (که از شاگردان جدش سیدمحمدباقر درچه‌ای بود) قرار گرفت. در همان زمان وقتی سیدعلی‌محمد یثربی، از روحانیان برجسته کاشان و از مدرسان حوزه علمیه درگذشت، به دستور آیت‌الله بروجردی ازجمله طلاب شرکت‌کننده در مراسم تشییع آیت‌الله یثربی بود.<ref>در وادی عشق، ص۴۷-۵۴.</ref> در همین دوران از سوی آیت‌الله کاشانی به آیت‌الله حجتی (از روحانیان بوشهر) معرفی و مأمور تبلیغ در بوشهر شد.<ref>در وادی عشق، ص۶۶-۶۹.</ref>
 
===فعالیت مبارزاتی===
سیدتقی موسوی درچه‌ای پس از فوت آیت‌الله بروجردی از طلاب فعال در تبلیغ [[مرجعیت امام‌خمینی]] بود و با شروع [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت اسلامی]] به رهبری ایشان، وارد مبارزه با [[حکومت پهلوی]] شد. حضور در سخنرانی امام علیه [[انجمن‌های ایالتی و ولایتی]]، رساندن نامه‌های محرمانه امام‌خمینی به علمای فارس [[بهاءالدین محلاتی|شیخ بهاءالدین محلاتی]]، [[سیدعبدالحسین دستغیب]]، [[صدرالدین حائری شیرازی|شیخ صدرالدین حائری شیرازی]] و برگزاری جلسات هفتگی از اقدامات او بود. او در همان زمان به همراهی یکی دیگر از روحانیان به شهرهای اطراف شیراز ازجمله جهرم و فسا و اردکان رفت و در فسا دستگیر شد، ولی پس از دو روز آزاد و تحت نظر به شیراز منتقل و سپس روانه تهران شد.<ref>در وادی عشق، ص۷۴-۷۷.</ref> در جشن نیمه شعبان آن سال به توزیع [[پیام‌ها و اعلامیه‌های امام‌خمینی|اعلامیه‌ها]] پرداخت و به همین علت توسط نیروهای حکومت پهلوی شناسایی و دستگیر شد و پس از بازجویی در شهربانی به ساواک قم منتقل شد و مدت سی روز در زندان بود.<ref>در وادی عشق، ص۷۸-۸۳.</ref> پس از آزادی و در جریان سفر شاه به قم در بهمن ۱۳۴۱، همراه با طلاب در تظاهراتی علیه آن سفر شرکت کرد و همراه با آنان طاق نصرت‌هایی را که به همین مناسبت در قم نصب شده بود، از بین برد.<ref>در وادی عشق، ص۹۰-۹۲.</ref> چندی بعد دوباره و به زعم ارتباط با [[محمدحسین املایی خوزانی|محمدحسن املایی خوزانی]]، از روحانیان مبارز دستگیر و زندانی شد و پس از مدتی بازجویی، با وساطت آیت‌الله گلپایگانی آزاد شد. پس از آن راهی شهرری شد و در مدرسه برهان به تحصیل ادامه داد. در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ش هم در تهران حضور داشت و در تظاهرات مردم علیه حکومت پهلوی و [[دستگیری امام‌خمینی]] شرکت کرد. با هجرت علما ازجمله مراجع بزرگ به تهران در اعتراض به دستگیری و حبس امام‌خمینی در تهران، همراه با [[عبدالرحیم ربانی شیرازی]]، [[اکبر هاشمی رفسنجانی]] و... طومارهایی را در تأیید [[مرجعیت امام‌خمینی]] امضا کردند. همچنین حجره او در مدرسه برهان محل سکونت برخی از روحانیان ازجمله [[حسینعلی منتظری]] بود. به همین علت به [[ساواک]] احضار شد. پس از آن دوباره به قم بازگشت و به تحصیل در [[حوزه علمیه قم]] ادامه داد و در همین دوران در درس‌های حسینعلی منتظری شرکت می‌کرد؛ کلاس‌هایی که در آنجا بحث‌های سیاسی ازجمله درباره انقلاب الجزایر که نقش انگیزشی مهمی در فعالان سیاسی داشت، صورت می‌گرفت.<ref>در وادی عشق، ص۹۳-۱۱۰.</ref>
سیدتقی موسوی درچه‌ای پس از فوت آیت‌الله بروجردی از طلاب فعال در تبلیغ [[مرجعیت امام‌خمینی]] بود و با شروع [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت اسلامی]] به رهبری ایشان، وارد مبارزه با [[حکومت پهلوی]] شد. حضور در سخنرانی امام علیه [[انجمن‌های ایالتی و ولایتی]]، رساندن نامه‌های محرمانه امام‌خمینی به علمای فارس [[بهاءالدین محلاتی|شیخ بهاءالدین محلاتی]]، [[سیدعبدالحسین دستغیب]]، [[صدرالدین حائری شیرازی|شیخ صدرالدین حائری شیرازی]] و برگزاری جلسات هفتگی از اقدامات او بود. او در همان زمان به همراهی یکی دیگر از روحانیان به شهرهای اطراف شیراز ازجمله جهرم و فسا و اردکان رفت و در فسا دستگیر شد، ولی پس از دو روز آزاد و تحت نظر به شیراز منتقل و سپس روانه تهران شد.<ref>در وادی عشق، ص۷۴-۷۷.</ref> در جشن نیمه شعبان آن سال به توزیع [[پیام‌ها و اعلامیه‌های امام‌خمینی|اعلامیه‌ها]] پرداخت و به همین علت توسط نیروهای حکومت پهلوی شناسایی و دستگیر شد و پس از بازجویی در شهربانی به ساواک قم منتقل شد و مدت سی روز در زندان بود.<ref>در وادی عشق، ص۷۸-۸۳.</ref> پس از آزادی و در جریان سفر شاه به قم در بهمن ۱۳۴۱، همراه با طلاب در تظاهراتی علیه آن سفر شرکت کرد و همراه با آنان طاق نصرت‌هایی را که به همین مناسبت در قم نصب شده بود، از بین برد.<ref>در وادی عشق، ص۹۰-۹۲.</ref> چندی بعد دوباره و به زعم ارتباط با [[محمدحسین املایی خوزانی|محمدحسن املایی خوزانی]]، از روحانیان مبارز دستگیر و زندانی شد و پس از مدتی بازجویی، با وساطت آیت‌الله گلپایگانی آزاد شد. پس از آن راهی شهرری شد و در مدرسه برهان به تحصیل ادامه داد. در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ش هم در تهران حضور داشت و در تظاهرات مردم علیه حکومت پهلوی و [[دستگیری امام‌خمینی]] شرکت کرد. با هجرت علما ازجمله مراجع بزرگ به تهران در اعتراض به دستگیری و حبس امام‌خمینی در تهران، همراه با [[عبدالرحیم ربانی شیرازی]]، [[اکبر هاشمی رفسنجانی]] و... طومارهایی را در تأیید [[مرجعیت امام‌خمینی]] امضا کردند. همچنین حجره او در مدرسه برهان محل سکونت برخی از روحانیان ازجمله [[حسینعلی منتظری]] بود. به همین علت به [[ساواک]] احضار شد. پس از آن دوباره به قم بازگشت و به تحصیل در [[حوزه علمیه قم]] ادامه داد و در همین دوران در درس‌های حسینعلی منتظری شرکت می‌کرد؛ کلاس‌هایی که در آنجا بحث‌های سیاسی ازجمله درباره انقلاب الجزایر که نقش انگیزشی مهمی در فعالان سیاسی داشت، صورت می‌گرفت.<ref>در وادی عشق، ص۹۳-۱۱۰.</ref>


خط ۵۳: خط ۵۳:
موسوی درچه‌ای پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] با حضور در جلسات [[جامعه روحانیت مبارز تهران|جامعه روحانیت مبارز]]، از اموال عمومی در [[کمیته انقلاب اسلامی]] در شهرری و مدرسه رفاه حراست می‌کرد. با آغاز [[جنگ عراق علیه ایران|جنگ تحمیلی]]، ضمن حضور دائم در سنگرهای دفاع، لطمات زیاد شکنجه‌های طاقت‌فرسای کمیته مشترک ضدخرابکاری او را به رنج و تعب انداخت، اما او مبارزه در جبهه را ترک نکرد. پس از تأیید تشکیل [[مجمع روحانیون مبارز تهران|مجمع روحانیون]] از سوی امام‌خمینی، از اعضای فعال آن بود. همچنین در ایام جنگ مدیریت نشریه کودک، نوجوان، جوان و خانواده شاهد را عهده‌دار بود.<ref>در وادی عشق، ص۴۰۰-۴۰۵.</ref>  
موسوی درچه‌ای پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] با حضور در جلسات [[جامعه روحانیت مبارز تهران|جامعه روحانیت مبارز]]، از اموال عمومی در [[کمیته انقلاب اسلامی]] در شهرری و مدرسه رفاه حراست می‌کرد. با آغاز [[جنگ عراق علیه ایران|جنگ تحمیلی]]، ضمن حضور دائم در سنگرهای دفاع، لطمات زیاد شکنجه‌های طاقت‌فرسای کمیته مشترک ضدخرابکاری او را به رنج و تعب انداخت، اما او مبارزه در جبهه را ترک نکرد. پس از تأیید تشکیل [[مجمع روحانیون مبارز تهران|مجمع روحانیون]] از سوی امام‌خمینی، از اعضای فعال آن بود. همچنین در ایام جنگ مدیریت نشریه کودک، نوجوان، جوان و خانواده شاهد را عهده‌دار بود.<ref>در وادی عشق، ص۴۰۰-۴۰۵.</ref>  


او که در سال ۱۳۶۷ش از [[امام‌خمینی]] اجازه‌نامه‌ای در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرده بود،.<ref>صحیفه امام، ج۲۱، ص۱۱۲.</ref> در کنار فعالیت‌های اجرایی، بیش از ده سال در دانشکده پیراپزشکی، دانشکده ‎ ‏توانبخشی و دانشکده پرستاری و مامایی، درس‌های معارف، متون، تاریخ تحلیلی و ‎ ‏اخلاق را تدریس می‌کرد.
او که در سال ۱۳۶۷ش از [[امام‌خمینی]] اجازه‌نامه‌ای در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرده بود،.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۲۱، ص۱۱۲.</ref> در کنار فعالیت‌های اجرایی، بیش از ده سال در دانشکده پیراپزشکی، دانشکده ‎ ‏توانبخشی و دانشکده پرستاری و مامایی، درس‌های معارف، متون، تاریخ تحلیلی و ‎‏اخلاق را تدریس می‌کرد.


== تألیفات ==
== تألیفات ==
تألیفات درچه‌ای عبارت است از: ‏قصه‌های خواندنی از چهره‌های ماندنی‏، ‏ستاره‌ای از شرق: شرح احوال و وقایع عصر علامه سیدمحمدباقر درچه‌ای، ‏کرامات در آیینه خاطرات‏، ‏نمادی از مبلغ اسلام‏، ‏یادمان‌ها‏، ‏مقاله‌های روح و ‏خورشید جهان فقاهت. در کنار کارهای تحقیقاتی، مجله‌ای را به نام صراط‎ ‏منتشر کرد و خودش ‎ ‏مدیرمسئولی و سردبیری آن را بر عهده داشت و تعداد چهارده شماره از آن را چاپ کرد که شامل ‎ ‏مقالات علمی، دینی، فرهنگی، سیاسی و تاریخی بود. بیش از یک دهه، سردبیر و مدیر مسئول مجله شاهد وابسته به [[بنیاد شهید]] بود.<ref>همان، ص۳۷-۳۸‏.‏</ref>
تألیفات درچه‌ای عبارت است از:
قصه‌های خواندنی از چهره‌های ماندنی‏، ‏ستاره‌ای از شرق: شرح احوال و وقایع عصر علامه سیدمحمدباقر درچه‌ای، ‏کرامات در آیینه خاطرات‏، ‏نمادی از مبلغ اسلام‏، ‏یادمان‌ها‏، ‏مقاله‌های روح و ‏خورشید جهان فقاهت.  
 
در کنار کارهای تحقیقاتی، مجله‌ای را به نام صراط‎ ‏منتشر کرد و خودش ‎مدیرمسئولی و سردبیری آن را بر عهده داشت و تعداد چهارده شماره از آن را چاپ کرد که شامل ‎ ‏مقالات علمی، دینی، فرهنگی، سیاسی و تاریخی بود. بیش از یک دهه، سردبیر و مدیر مسئول مجله شاهد وابسته به [[بنیاد شهید]] بود.<ref>همان، ص۳۷-۳۸‏.‏</ref>


== درگذشت ==
== درگذشت ==
سیدتقی موسوی درچه‌ای در روز ۲۷ مرداد ۱۳۸۹ در شهرری درگذشت و در صحن حرم حضرت عبدالعظیم حسنی به خاک سپرده شد.<ref>همان، ص۴۰۵.</ref>
سیدتقی موسوی درچه‌ای در روز ۲۷ مرداد ۱۳۸۹ در شهرری درگذشت و در صحن حرم حضرت عبدالعظیم حسنی به خاک سپرده شد.<ref> همان، ص۴۰۵.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۶۷: خط ۷۰:
{{منابع}}
{{منابع}}
* اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
* اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
* امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۲۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
* در وادی عشق (خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدتقی موسوی درچه‌ای) (۱۳۸۹) تدوین عبدالرحیم اباذری. مشخصات نشر: تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی(س)، مؤسسه چاپ و نشر عروج.
* در وادی عشق (خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدتقی موسوی درچه‌ای) (۱۳۸۹) تدوین عبدالرحیم اباذری. مشخصات نشر: تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی(س)، مؤسسه چاپ و نشر عروج.
* روحانی صدر، حسین (۱۳۹۱)، «آیت‌الله سیدتقی موسوی درچه‌ای»، فصلنامه حضور، شماره ۷۳.
* روحانی صدر، حسین (۱۳۹۱)، «آیت‌الله سیدتقی موسوی درچه‌ای»، فصلنامه حضور، شماره ۷۳.
* سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد ساواک (۱۳۹۲)، ج۹، ۱۱، ۱۳، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
* قاسمی، رحیم (۱۳۹۳)، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، ج۲، قم، مجمع الذخائر الاسلامیه.
* قاسمی، رحیم (۱۳۹۳)، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، ج۲، قم، مجمع الذخائر الاسلامیه.
* سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد ساواک (۱۳۹۲)، ج۹، ۱۱، ۱۳، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
* امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۲۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
{{پایان}}
{{پایان}}
[[رده:پروژه شاگردان]]
[[رده:پروژه شاگردان]]
[[رده:شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی]]
[[رده:شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی]]
۲۰٬۹۳۹

ویرایش