محمدحسن قائمی امیری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:شاگردان درس خارج اصول امامخمینی; +رده:شاگردان درس خارج فقه امامخمینی; ±رده:پروژه شاگردان←رده:مقالههای ارزیابیشده/پروژه شاگردان using HotCat) |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
* یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۵۸: آیتالله حاج شیخ هادی روحانی (۱۳۹۴)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | * یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۵۸: آیتالله حاج شیخ هادی روحانی (۱۳۹۴)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:پروژه شاگردان]] | [[رده:مقالههای ارزیابیشده/پروژه شاگردان]] | ||
[[رده:شاگردان درس خارج اصول امامخمینی]] | |||
[[رده:شاگردان درس خارج فقه امامخمینی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۱:۲۱
اطلاعات فردی | |
---|---|
تاریخ تولد | ۱۳۱۲ش |
زادگاه | امیرکلای بابل |
اطلاعات علمی | |
استادان | مصطفی اعتمادی، حسین نوری همدانی، علیاکبر مشکینی و سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی، سیدحسین طباطبایی بروجردی، امامخمینی، محمد فکور یزدی و... |
محل تحصیل | بابل و قم |
فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
سیاسی | مبارزه با رژیم پهلوی و حمایت از نهضت امامخمینی |
اجتماعی | اداره حوزه علمیه صدراعظم بابل و فعالیت تبلیغی در تهران و بابل |
محمدحسن قائمی امیری، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امامخمینی.
زادگاه و تحصیل
محمدحسن قائمی امیری فرزند نصرالله در سال ۱۳۱۲ش در امیرکلای بابل به دنیا آمد. خواندن و نوشتن و قرآن را نزد مادرش فراگرفت. سپس به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و مقدمات را نزد سیدمحمد محقق بهشتی آموخت. در سال ۱۳۳۰ش به چالوس رفت و یک سال در حوزه علمیه آن شهر به تحصیل پرداخت. در سال ۱۳۳۱ش به قم رفت و در حوزه علمیه آن شهر دروس سطح را نزد مصطفی اعتمادی، حسین نوری همدانی، علیاکبر مشکینی و سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی آموخت و سپس در درس خارج فقه و اصول سیدحسین طباطبایی بروجردی، امامخمینی و محمد فکور یزدی و راضی تبریزی شرکت کرد.[۱] درباره سالهای حضور او در درس خارج فقه یا اصول امامخمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی میتوان احتمال داد که در اواخر دهه ۱۳۳۰ و اوایل دهه ۱۳۴۰ در آن درسها که در مساجد سلماسی و اعظم قم برگزار میشد، شرکت میجسته است.
فعالیت اجتماعی
او در سال ۱۳۴۳ش (پس از یازده سال تحصیل در قم) به تهران رفت و دو سال به اقامه نماز جماعت و تبلیغ دین در یکی از مساجد تهران پرداخت. سپس به بابل بازگشت و اداره حوزه علمیه صدراعظم آن شهر را بر عهده گرفت. همزمان نماز جماعت را در مسجد اوجابن بابل اقامه میکرد.[۲]
فعالیت سیاسی و مبارزاتی
قائمی امیری در کنار فعالیتهای دینی،[۳] به مبارزه با حکومت پهلوی میپرداخت و بر اساس گزارش ساواک، در برگزاری جلسات مذهبی در بابل نقش داشت.[۴] ساواک در گزارشی از آن جلسات، از وی بهعنوان یکی از روحانیان طرفدار امامخمینی نام برده است.[۵] وی علاوه بر آن، به برگزاری جلسات مذهبی دیگر در آن شهر کمک میکرد.[۶] او پس از درگذشت سیدمحمود حسینی شاهرودی، در پاسخ به سؤالی درباره مرجع تقلید اعلم، مردم را به تقلید از امامخمینی ارجاع میداد.[۷] وی از دوستان شیخ هادی روحانی بود.[۸] و همراه با او به مبارزات سیاسی علیه حکومت پهلوی ادامه میداد و بر اساس گزارش ساواک، در اردیبهشت ۱۳۵۷ همراه با هادی روحانی، در تحریک مردم علیه حکومت پهلوی نقش داشت.[۹]
پانویس
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۵۶، ص۱۳.
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۵۶، ص۱۴.
- ↑ شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۳، ص۱۶۷.
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۵۶، ص۱۳.
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۵۶، ص۳۱.
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۵۶، ص۳۴.
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۵۶، ص۶۳.
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۵۶، ص۱۸۳.
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۵۶، ص۱۳۵.
منابع
- شریفرازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۳، تهران، اسلامیه.
- یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۵۸: آیتالله حاج شیخ هادی روحانی (۱۳۹۴)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.