سیدمهدی پیشوایی یزدی: تفاوت میان نسخه‌ها

در جریان بازگشت سیدمهدی پیشوایی از عراق به ایران در سیزدهم ماه رجب ۱۳۶۵ ق (۲۳ خرداد ۱۳۲۵) و حین گذر از رودخانه بهمن‌شیر، اتوبوس حامل وی در آب‌های شط العرب واژگون شد و او همراه با دیگر سرنشینان غرق شد (شریف رازی، ج ۳، ۹). برادر بزرگ‌تر او سیدحسین پیشوایی مدتی به جستجوی پیکر او در حوالی بهمن‌شیر و کناره‌های شط العرب پرداخت، ولی جنازه او یافت نشد (احمدزاده، ۲۴۳). مرگ او انعکاس زیادی در قم داشت و مجالسی به نام و یاد او برگزار شد و اشعاری به زبان‌های عربی و فارسی در رثای او سروده شد (شریف رازی، ج ۳، ۹-۱۰). پس از رحلت او، برادرش سیدحسین پیشوایی یادنامه‌ای را به نام آرامگاه مهدی غریق تدوین کرد (مشار، ۶۰). این مجموعه که به‌نوعی دفتر یادبود دوستی از دست رفته و یادنامه‌ای برای یک تازه درگذشته است، به‌صورت مجازی مکانی برای گرد آمدن آشنایان و دوستان آن مرحوم شده و به همین دلیل آرامگاه مهدی غریق نام گرفته است و در آن افرادی چون سیدموسی صدر، سیدرضا صدر، سیدجعفر شهیدی، مهدی حائری یزدی، مهدی فیض، علی فیض، شیخ محمد کرمی و سیدناصرالدین آرام مقالاتی نوشتند و توسط روزنامه آرزو منتشر کردند («در تراز بزرگان»، ۷).

منابع: احمدزاده، ابوالفضل (۱۳۹۵)، «ویژه‌نامه بزرگداشت استاد دکتر علیرضا فیض»، فصلنامه نقد کتاب فقه و حقوق، شماره ۷، پاییز؛ حسین پیشوایی، سید(۱۳۲۵)، آرامگاه مهدی غریق، تهران [روزنامه آرزو]؛ «در تراز بزرگان» (۱۳۹۴)، روزنامه اطلاعات، شماره ۲۶۳۳۳، ۲ دی؛ شریف رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج ۲ و ۳، تهران، اسلامیه؛ مدرسی، سیدمحمدکاظم (۱۳۸۲)، مفاخر یزد، به کوشش سیدمحمدکاظم مدرسی و میرزا محمد کاظمینی، یزد، بنیاد ریحانه‌الرسول یزد.