سیدمصطفی موسوی صفوی

سیدمصطفی موسوی صفوی، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.

سیدمصطفی موسوی صفوی در ۲ فوریه ۱۹۱۸ م برابر با ۱۳ بهمن ۱۲۹۶ ش در منطقه بودگام کشمیر هند به دنیا آمد. پدرش سیداحمد و پدر بزرگش سیدمحمد موسوی صفوی از نوادگان میر شمس‌الدین عراقی (۸۴۵ـ۹۳۲ ق)، از مبلغان تشیع در کشمیر و پاکستان و از روحانیان منطقه بودند و به تبلیغ دین و تدریس دروس حوزوی در آن منطقه میپرداختند. سیدمصطفی موسوی صفوی تحصیلات ابتدایی خود را در کشمیر و نزد پدر و پدر بزرگش آغاز کرد. در سال ۱۹۴۰ م و پس از درگذشت پدرش به‌عنوان جانشین او در جایگاه شخصیت مذهبی انتخاب شد، ولی از پذیرش آن مسئولیت سرباز زد و اداره امور مردم را به عمویش سپرد و خود در همان سال برای ادامه تحصیل علوم دینی، به عراق رفت. وی در حوزه علمیه نجف از اساتیدی همچون سیدابوالحسن مشهدی، سیدمحسن طباطبایی حکیم، آقابزرگ تهرانی، امام‌خمینی، سیدعبدالله شاهرودی و سیدمحمدهادی حسینی میلانی بهره برد و با آیتالله حکیم رابطه نزدیکی برقرار کرد. همچنین از امام‌خمینی اجازه‌ای در امور حسبیه و شرعیه دریافت نمود. موسوی صفوی پس از چند سال تحصیل در نجف اشرف به کشمیر بازگشت و در کنار عمویش سیدیوسف موسوی به فعالیتهای تبلیغی و ارشاد مردم پرداخت و او را در پیشبرد کارهای اجتماعی و مذهبی یاری میکرد. یکی از اقدامات او احیای محکمه شرعیه در کشمیر بود که یک قرن پیش توسط سیدمهدی موسوی تأسیس و به‌مرور زمان تعطیل شده بود. او این مؤسسه را احیا کرد و در آنجا مشغول حل‌وفصل خصومت‌ها و منازعات میان مردم شد تا از رجوع آنان به محاکم قضایی دولتی جلوگیری شود. در سال ۱۳۶۲ و پس از درگذشت سیدیوسف موسوی، بین شیعیان درباره رهبری شیعیان آن منطقه اختلاف افتاد و امام‌خمینی و برخی دیگر از مراجع از رهبری سیدمصطفی موسوی صفوی حمایت کردند و از همان زمان ریاست انجمن شرعیه شیعیان جامو و کشمیر را برعهده گرفت. علاوه بر آن ریاست مدارس باب العلم را عهده‌دار شد و به همین سبب مردم منطقه به او لقب آقاصاحب (حاج‌آقا) لقب داده بودند و با همین عنوان هم معروف بود. موسوی صفوی که از روحانیان حقوقدان کشمیر به شمار می‌رفت، از آیت‌الله سیدعلی خامنهای هم اجازهای در امور شرعی دریافت کرده بود و در کنار آن از مبلغان نظریه ولایت فقیه در بین مردم کشمیر بود. او از حامیان و مدافعان وحدت اسلامی در منطقه کشمیر هم بود و جمله «ای مسلمانان وحدت وحدت» تکیه‌کلامش بود و هماره بر آن تأکید میکرد. این امر با مخالفت برخی دیگر از افراد مواجه میشد و به همین علت در سال ۱۳۶۴ یکی از فرزندانش به نام سیدمحمدحسین به شهادت رسید. تأکید او بر وحدت اسلامی باعث شد تا در سال ۱۳۸۹ یکی دیگر از فرزندانش به نام سیدمهدی در مجلس عزای امام حسین (ع) به شهادت برسد و پس از آن به ابوالشهیدین ملقب شد. سیدمصطفی موسوی در ۳۰ مرداد سال ۱۳۸۱ ش در بودگام درگذشت و پیکرش پس از تشییع باشکوه در قبرستان همانجا به خاک سپرده شد (همرهان مجمع، ۱۸۴ـ۱۸۷). پس از درگذشت او، یک هفته عزای عمومی در شهر بودگام کشمیر اعلام شد («اعلام یک هفته عزای عمومی در شهر بدگام کشمیر»،www.irna.ir). به سبب محبوبیت والای او نزد مردم کشمیر، همه‌ساله مراسم یادبودی برای وی برگزار می‌شود (همرهان مجمع، ۱۸۴ـ۱۸۷). منابع: «اعلام یک هفته عزای عمومی در شهر بدگام کشمیر»، https://www.irna.ir؛ همرهان مجمع: یادنامه شهدا و مرحومین مجمع جهانی اهل‌بیت (ع) (۱۴۰۱)، قم، مجمع جهانی اهل‌بیت (ع).