محمد غروی رفسنجانی: تفاوت میان نسخه‌ها

غروی در دوران تحصیل در قم برای تبلیغ دین به شهرهای مختلف چون قوچان و بندرگز سفر میکرد و در سال‌های ۱۳۴۳ـ۱۳۴۴ در شیراز به سخنرانی میپرداخت. وی در سال ۱۳۴۴ برای ادامه تحصیل دروس حوزوی به عراق رفت و در حوزه علمیه آنجا دروس سطح را به پایان رساند و سپس در درس خارج فقه و اصول استادان آنجا حاضر شد. او از جمله در درس امام‌خمینی شرکت کرد (صفری، ۳۱۸ـ۳۱۹) و از شاگردان درس خارج فقه (بیع مکاسب) ایشان بود (خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدعلی‌اکبر محتشمی‌پور، ۵۰۵ـ۵۰۴؛ سلسله موی دوست، ۱۹۳ـ۱۹۴). این درس از سال ۱۳۴۴ تا سال ۱۳۵۷ در مسجد شیخ انصاری نجف اشرف تشکیل می‌شد و غروی در آن درس حضور مییافت. او از شاگردان مورد اعتماد امام‌خمینی بود و ایشان به یکی از افرادی که به وسیله غروی معرفی شده بود، اجازهای در امور حسبیه و شرعیه داده بود (صحیفه امام، ج ۱، ۴۵۵). او پس از سال‌ها تحصیل در نجف اشرف به کشور بازگشت و در رفسنجان به فعالیتهای تبلیغی پرداخت. هم‌زمان به فعالیتهای سیاسی در رفسنجان ادامه میداد و در تظاهرات و راهپیمایی‌های مردم رفسنجان شرکت میکرد. همچنین در ساقط کردن مجسمه محمدرضا شاه در رفسنجان شرکت داشت. در سال ۱۳۵۷، وقتی پدرش محمدحسین غروی رفسنجانی از دنیا رفت، محمد غروی از این فرصت برای برگزاری تظاهراتی علیه حکومت پهلوی استفاده کرد و مراسم تشییع جنازه پدرش را به تظاهراتی علیه حکومت پهلوی تبدیل کرد و تعدادی از مشروبفروشیهای رفسنجان در همان روز به آتش کشیده شد. به همین علت تعدادی از مردم در همان روز دستگیر و زندانی شدند. غروی رفسنجانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی مسئولیت اداره مدرسه علمیه امام‌خمینی را برعهده گرفت و به فعالیتهای تبلیغی و ارشادی در رفسنجان ادامه داد (صفری، ۳۱۸ـ۳۱۹).

منابع: خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدعلی‌اکبر محتشمی‌پور (۱۳۷۶)، تهران، حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی؛ خاطرات مشترک (۱۳۶۶)، فصلنامه یاد، شماره ۶، بهار؛ سلسله موی دوست: خاطرات دوران تدریس امام‌خمینی (س) به نقل از شاگردان، دوستان و منسوبین (۱۳۸۳)، به کوشش مجتبی فراهانی، با مقدمه عباسعلی عمید زنجانی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی (س)؛ صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج ۱، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی؛ صفری، حسین (۱۳۸۹)، انقلاب اسلامی در رفسنجان، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.