سیدعباس میریونسی: تفاوت میان نسخه‌ها
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی) |
(+رده:شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی; ±رده:پروژه شاگردان←رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه شاگردان using HotCat) |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''سیدعباس میریونسی'''، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی. | ||
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه | |||
| عنوان =سیدعباس میریونسی | |||
| تصویر =سیدعباس میریونسی.jpg | |||
| توضیح تصویر = | |||
| اندازه تصویر = | |||
| سرشناسی = | |||
| نام کامل = | |||
| لقب = | |||
| نسب = | |||
| تاریخ تولد =۱۳۱۲ش | |||
| زادگاه =اراک | |||
| تاریخ وفات = | |||
| شهر وفات = | |||
| تاریخ شهادت = | |||
| محل شهادت = | |||
| محل دفن = | |||
| خویشاوندان سرشناس = | |||
| استادان = [[محمد صدوقی]]، [[امام‌موسی صدر]]، [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]]، [[سیدمحمد محقق داماد]]، [[سیدحسین بروجردی]]، [[محمدعلی اراکی]]، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]]، [[امام‌خمینی]] و... | |||
| شاگردان = | |||
| محل تحصیل =اراک و [[قم]] | |||
| اجازه روایت از = | |||
| اجازه اجتهاد از = | |||
| اجازه روایت به = | |||
| اجازه اجتهاد به = | |||
| تالیفات = | |||
| سایر = | |||
| سیاسی =مبارزه با رژیم پهلوی، حمایت از [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امام‌خمینی]]، نماینده [[مجلس شورای اسلامی]] و امام جمعه کنگاور | |||
| اجتماعی =احداث مدرسه علمیه کنگاور، احداث مصلای کنگاور، تأسیس مدرسه خاتم‌الانبیاء و مسجد قمر بنی‌هاشم(ع) | |||
| امضا = | |||
| وبگاه رسمی = | |||
}} | |||
==زادگاه== | |||
او در سال ۱۳۱۲ش در اراک و در خانواده‌ای روحانی دیده به جهان گشود. پدرش سیدابوالفضل از روحانیان کرهرود اراک بود که از اواسط دهه ۱۳۲۰ ش به کنگاور رفت و به تبلیغ دین در آن سامان پرداخت.<ref>صحیفه دل، ج۲، ص۱۳۴.</ref> | |||
== تحصیل == | |||
او که داماد شیخ آقابزرگ عراقی، عالم برجسته مقیم کنگاور بود | سیدعباس میریونسی خواندن و نوشتن را در زادگاهش فراگرفت. آنگاه به فراگیری دروس حوزوی پرداخت و بخشی از مقدمات را در اراک خواند. او در سال ۱۳۲۲ش راهی [[قم]] شد و مقدمات و سطح را نزد آقایان [[محمد صدوقی|شیخ محمد صدوقی یزدی]]، [[امام‌موسی صدر|سیدموسی صدر]]، [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]] و [[سیدمحمد محقق داماد]] تکمیل نمود. آنگاه به تحصیل دروس خارج روی آورد و از درس خارج فقه و اصول آیات [[سیدحسین بروجردی|سیدحسین طباطبایی بروجردی]]، [[محمدعلی اراکی|شیخ محمدعلی اراکی]] و [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی]] بهره برد.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۸۸.</ref> او همچنین شش سال از درس خارج فقه [[امام‌خمینی]] بهره برد و از مباحث محرمه آن درس که ابتدا در [[مسجد محمدیه]] و سپس [[مسجد سلماسی]] و آنگاه در [[مسجد اعظم قم]] برگزار می‌شد، بهره می‌برد.<ref>صحیفه دل، ج۲، ص۱۳۴.</ref> | ||
میریونسی درباره اهمیت نظم نزد امام‌خمینی می‌گوید: <blockquote>«ایشان خود بسیار منظم بودند و مایل بودند دیگران هم منظم باشند. روزی در مسجد سلماسی خطاب به شاگردان فرمودند: من به کسی نمی‌گویم به درس من بیاید؛ ولی اگر می‌خواهید بیایید منظم باشید. شما اگر وقت‌شناس و منظم باشید باید تمامتان جلو در این مسجد به هم برسیدد، چون مسافت منزل تا اینجا را هم باید حساب کنید». </blockquote>او درباره برخورد امام‌خمینی با اشکال‌های مطرح‌شده توسط شاگردانش ضمن خاطره‌ای می‌گوید: <blockquote>«روزی در جلسه درس مطلبی را بیان فرمودند. یکی از آقایان اشکال کرد، ایشان توضیح داد، باز اشکال کرد و ایشان جواب داد و مطلب به درازا کشید... عاقبت ایشان با کمال اطمینان و با قاطعیت توأم با عصبانیت فرمودند: والله من هشت ساعت روی این مطلب کار کرده‌ام و تو از خواب پا شدی آمدی داری اشکال می‌کنی. در همین زمینه روزی پس از اشکال متعدد از ناحیه یکی از آقایان فرمودند (قریب به این مضمون) کتاب آداب المتعلمین را هم خوب بود می‌خواندید یا بخوانید».<ref>صحیفه دل، ج۲، ص۱۳۹-۱۴۰.</ref></blockquote> | |||
منابع | |||
== فعالیت سیاسی و اجتماعی == | |||
او که داماد شیخ آقابزرگ عراقی، عالم برجسته مقیم کنگاور بود.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۸۸.</ref> در اوایل سال ۱۳۴۲ش و پس از فوت پدرش (سیدابوالفضل میریونسی)<ref>صحیفه دل، ج۲، ص۱۳۴-۱۳۵.</ref> با پیشنهاد عراقی<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۸۸.</ref> و نیز جمعی از مؤمنان کنگاور و به دستور [[امام‌خمینی]]، راهی آن شهر شد<ref>صحیفه دل، ج۲، ص۱۳۴.</ref> و به اقامه نماز جماعت در یکی از مساجد آن شهر پرداخت.<ref>صحیفه دل، ج۲، ص۱۳۸.</ref> او ۱۳ دی ۱۳۴۷ اجازه‌ای در زمینه تصدی امور شرعیه و حسبیه از امام‌خمینی دریافت کرد.<ref>صحیفه امام، ج۲، ص۲۱۶.</ref> امام‌خمینی ذیل معرف او مرقوم کرده بود: «معروف هستند».<ref>صحیفه امام، ج۱، ص۴۸۵.</ref> و همین سند نشان از شناخت امام‌خمینی از او دارد. | |||
میریونسی همچنین در کرمانشاه به فعالیت علیه [[حکومت پهلوی]] می‌پرداخت. به همین سبب در سه سال پایان حکومت پهلوی به سبب فعالیت‌های سیاسی ممنوع‌الخروج بود.<ref>صحیفه دل، ج۲، ص۱۳۸.</ref> او در اول بهمن ۱۳۵۷، همراه با روحانیان استان‌های ایلام و کرمانشاه با صدور اعلامیه‌ای خطاب به مردم و عشایر غرب کشور، خواستار هوشمندی در برابر توطئه‌های عوامل حکومت پهلوی برای ایجاد اختلاف و دودستگی میان مردم شدند و سپس بر اجرای بی‌درنگ دستورات امام‌خمینی تأکید کردند. آنان در ادامه خواستار انتشار اعلامیه‌ها و بیانیه‌هایی برای وادار کردن نمایندگان غرب کشور در [[مجلس شورای ملی|مجلسین شورای ملی]] و [[مجلس سنا|سنا]] برای استعفا از نمایندگی شدند و آنگاه بر ضرورت اعلام همبستگی با پایگاه‌ها و پادگان‌های نظامی خصوصاً هوانیروز کرمانشاه تأکید نمودند و در پایان ضمن تقدیر از مجاهدت‌های افسران، درجه‌داران ارتش و دیگر نیروهای نظامی، از آنان خواستند به مقابله با توطئه‌های وابستگان حکومت پهلوی بپردازند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۵۴۰-۵۴۱.</ref> | |||
میریونسی در سال ۱۳۵۸ش از سوی بعثه امام‌خمینی به حج اعزام شد.<ref>صحیفه دل، ج ۲، ص۱۴۰.</ref> او در نخستین دوره انتخابات [[مجلس شورای اسلامی]] با رأی مردم کنگاور به نمایندگی برگزیده شد.<ref>معرفی نمایندگان مجلس شورای اسلامی، ص۱۱۵.</ref> میریونسی پس از پایان دوره اول مجلس شورای اسلامی به کنگاور بازگشت و در سال ۱۳۶۴ش به سمت امام جمعه آن شهر منصوب شد. در ۱۳۸۱ش از امامت جمعه کنگاور استعفا داد و به اقامه نماز در یکی از مساجد کنگاور پرداخت. احداث مدرسه علمیه کنگاور، احداث مصلای کنگاور، تأسیس مدرسه خاتم‌الانبیاء و مسجد قمر بنی‌هاشم(ع) ازجمله فعالیت‌های اجتماعی اوست.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه کشور، ص۹۱۱.</ref> | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
* اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. | |||
* شریف‌رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۶، تهران، اسلامیه.پ | |||
* صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱ و ۲، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی. | |||
* صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۲، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی. | |||
* صحیفه دل، مطالب و خاطرات مکتوب از شاگردان امام‌خمینی (۱۳۸۵)، ج۲، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی. | |||
* کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه کشور، به اهتمام سید محمدکاظم مدرسی و میرزا محمد کاظمینی، ج۲، بنیاد ریحانه الرسول یزد، تهران، برگ رضوان. | |||
{{پایان}} | |||
[[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه شاگردان]] | |||
[[رده:شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۲۱:۳۶
سیدعباس میریونسی، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| تاریخ تولد | ۱۳۱۲ش |
| زادگاه | اراک |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | محمد صدوقی، امام‌موسی صدر، سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی، سیدمحمد محقق داماد، سیدحسین بروجردی، محمدعلی اراکی، سیدمحمدرضا گلپایگانی، امام‌خمینی و... |
| محل تحصیل | اراک و قم |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | مبارزه با رژیم پهلوی، حمایت از نهضت امام‌خمینی، نماینده مجلس شورای اسلامی و امام جمعه کنگاور |
| اجتماعی | احداث مدرسه علمیه کنگاور، احداث مصلای کنگاور، تأسیس مدرسه خاتم‌الانبیاء و مسجد قمر بنی‌هاشم(ع) |
| وبگاه رسمی | |
زادگاه
او در سال ۱۳۱۲ش در اراک و در خانواده‌ای روحانی دیده به جهان گشود. پدرش سیدابوالفضل از روحانیان کرهرود اراک بود که از اواسط دهه ۱۳۲۰ ش به کنگاور رفت و به تبلیغ دین در آن سامان پرداخت.[۱]
تحصیل
سیدعباس میریونسی خواندن و نوشتن را در زادگاهش فراگرفت. آنگاه به فراگیری دروس حوزوی پرداخت و بخشی از مقدمات را در اراک خواند. او در سال ۱۳۲۲ش راهی قم شد و مقدمات و سطح را نزد آقایان شیخ محمد صدوقی یزدی، سیدموسی صدر، سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی و سیدمحمد محقق داماد تکمیل نمود. آنگاه به تحصیل دروس خارج روی آورد و از درس خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی، شیخ محمدعلی اراکی و سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی بهره برد.[۲] او همچنین شش سال از درس خارج فقه امام‌خمینی بهره برد و از مباحث محرمه آن درس که ابتدا در مسجد محمدیه و سپس مسجد سلماسی و آنگاه در مسجد اعظم قم برگزار می‌شد، بهره می‌برد.[۳]
میریونسی درباره اهمیت نظم نزد امام‌خمینی می‌گوید:
«ایشان خود بسیار منظم بودند و مایل بودند دیگران هم منظم باشند. روزی در مسجد سلماسی خطاب به شاگردان فرمودند: من به کسی نمی‌گویم به درس من بیاید؛ ولی اگر می‌خواهید بیایید منظم باشید. شما اگر وقت‌شناس و منظم باشید باید تمامتان جلو در این مسجد به هم برسیدد، چون مسافت منزل تا اینجا را هم باید حساب کنید».
او درباره برخورد امام‌خمینی با اشکال‌های مطرح‌شده توسط شاگردانش ضمن خاطره‌ای می‌گوید:
«روزی در جلسه درس مطلبی را بیان فرمودند. یکی از آقایان اشکال کرد، ایشان توضیح داد، باز اشکال کرد و ایشان جواب داد و مطلب به درازا کشید... عاقبت ایشان با کمال اطمینان و با قاطعیت توأم با عصبانیت فرمودند: والله من هشت ساعت روی این مطلب کار کرده‌ام و تو از خواب پا شدی آمدی داری اشکال می‌کنی. در همین زمینه روزی پس از اشکال متعدد از ناحیه یکی از آقایان فرمودند (قریب به این مضمون) کتاب آداب المتعلمین را هم خوب بود می‌خواندید یا بخوانید».[۴]
فعالیت سیاسی و اجتماعی
او که داماد شیخ آقابزرگ عراقی، عالم برجسته مقیم کنگاور بود.[۵] در اوایل سال ۱۳۴۲ش و پس از فوت پدرش (سیدابوالفضل میریونسی)[۶] با پیشنهاد عراقی[۷] و نیز جمعی از مؤمنان کنگاور و به دستور امام‌خمینی، راهی آن شهر شد[۸] و به اقامه نماز جماعت در یکی از مساجد آن شهر پرداخت.[۹] او ۱۳ دی ۱۳۴۷ اجازه‌ای در زمینه تصدی امور شرعیه و حسبیه از امام‌خمینی دریافت کرد.[۱۰] امام‌خمینی ذیل معرف او مرقوم کرده بود: «معروف هستند».[۱۱] و همین سند نشان از شناخت امام‌خمینی از او دارد.
میریونسی همچنین در کرمانشاه به فعالیت علیه حکومت پهلوی می‌پرداخت. به همین سبب در سه سال پایان حکومت پهلوی به سبب فعالیت‌های سیاسی ممنوع‌الخروج بود.[۱۲] او در اول بهمن ۱۳۵۷، همراه با روحانیان استان‌های ایلام و کرمانشاه با صدور اعلامیه‌ای خطاب به مردم و عشایر غرب کشور، خواستار هوشمندی در برابر توطئه‌های عوامل حکومت پهلوی برای ایجاد اختلاف و دودستگی میان مردم شدند و سپس بر اجرای بی‌درنگ دستورات امام‌خمینی تأکید کردند. آنان در ادامه خواستار انتشار اعلامیه‌ها و بیانیه‌هایی برای وادار کردن نمایندگان غرب کشور در مجلسین شورای ملی و سنا برای استعفا از نمایندگی شدند و آنگاه بر ضرورت اعلام همبستگی با پایگاه‌ها و پادگان‌های نظامی خصوصاً هوانیروز کرمانشاه تأکید نمودند و در پایان ضمن تقدیر از مجاهدت‌های افسران، درجه‌داران ارتش و دیگر نیروهای نظامی، از آنان خواستند به مقابله با توطئه‌های وابستگان حکومت پهلوی بپردازند.[۱۳]
میریونسی در سال ۱۳۵۸ش از سوی بعثه امام‌خمینی به حج اعزام شد.[۱۴] او در نخستین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی با رأی مردم کنگاور به نمایندگی برگزیده شد.[۱۵] میریونسی پس از پایان دوره اول مجلس شورای اسلامی به کنگاور بازگشت و در سال ۱۳۶۴ش به سمت امام جمعه آن شهر منصوب شد. در ۱۳۸۱ش از امامت جمعه کنگاور استعفا داد و به اقامه نماز در یکی از مساجد کنگاور پرداخت. احداث مدرسه علمیه کنگاور، احداث مصلای کنگاور، تأسیس مدرسه خاتم‌الانبیاء و مسجد قمر بنی‌هاشم(ع) ازجمله فعالیت‌های اجتماعی اوست.[۱۶]
پانویس
- ↑ صحیفه دل، ج۲، ص۱۳۴.
- ↑ شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۸۸.
- ↑ صحیفه دل، ج۲، ص۱۳۴.
- ↑ صحیفه دل، ج۲، ص۱۳۹-۱۴۰.
- ↑ شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۸۸.
- ↑ صحیفه دل، ج۲، ص۱۳۴-۱۳۵.
- ↑ شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۸۸.
- ↑ صحیفه دل، ج۲، ص۱۳۴.
- ↑ صحیفه دل، ج۲، ص۱۳۸.
- ↑ صحیفه امام، ج۲، ص۲۱۶.
- ↑ صحیفه امام، ج۱، ص۴۸۵.
- ↑ صحیفه دل، ج۲، ص۱۳۸.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۵۴۰-۵۴۱.
- ↑ صحیفه دل، ج ۲، ص۱۴۰.
- ↑ معرفی نمایندگان مجلس شورای اسلامی، ص۱۱۵.
- ↑ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه کشور، ص۹۱۱.
منابع
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- شریف‌رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۶، تهران، اسلامیه.پ
- صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱ و ۲، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
- صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۲، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
- صحیفه دل، مطالب و خاطرات مکتوب از شاگردان امام‌خمینی (۱۳۸۵)، ج۲، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
- کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه کشور، به اهتمام سید محمدکاظم مدرسی و میرزا محمد کاظمینی، ج۲، بنیاد ریحانه الرسول یزد، تهران، برگ رضوان.