حسن محدثی سرابی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی امام خمینی
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۸ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۱۰:۵۵

حسن محدثی سرابی
اطلاعات فردی
اطلاعات علمی


حسن محدثی سرابی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.

حسن محدثی سرابی در هشتم مهر ۱۳۰۶ در شهرستان سراب و در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. پدرش میرزا حسین محدثی از عالمان سراب بود. او خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانه پدرش در سراب فراگرفت و گلستان سعدی، ابواب الجنان، تاریخ معجم، نصاب الصبیان و صرف و نحو را در همان‌جا خواند. سپس برای تحصیل دروس حوزوی راهی تبریز شد و در مدرسه علمیه طالبیه دروس مقدمات و بخشی از سطح را نزد آقایان میرزا ابوالفضل صدیقی، میرزا علی‌اصغر باغمیشه‌ای، سیدمهدی انگجی، سیدهادی خسروشاهی و حسین شنبغازانی فراگرفت. در سال ۱۳۲۶ برای ادامه تحصیل راهی قم شد و در حوزه علمیه آنجا رسائل و مکاسب را پیش آقایان میرزا محمد مجاهدی تبریزی و سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی و آقا حسین قاضی خواند و در درس کفایةالاصول از شاگردان آیت‌الله سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی و شیخ اسحاق آستارایی بود. بعد از آن مدت سه سال در درس خارج فقه آیت‌الله سیدمحمد حجت کوه‌کمری حضور یافت و پس از فوت آن مرجع، وارد درس خارج فقه آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی شد و خارج صلاة را نزد او خواند. مدتی هم از درس‌های خارج فقه و اصول آیات امام‌خمینی، سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی و سیدکاظم شریعتمداری بهره برد [۱] درباره سال‌های دقیق حضور او در درس‌های امام‌خمینی اطلاعی در دست نیست، ولی به‌احتمال‌زیاد در دهه ۱۳۳۰ از آن درس‌ها بهره می‌برد.

محدثی سرابی در کنار تحصیل، به تدریس در حوزه علمیه قم میپرداخت و از جمله کتاب‌های معالم، مطول، قوانین و شرح لمعه را در آنجا تدریس می‌کرد. او پس از ۲۴ سال تدریس در حوزه علمیه قم، به درخواست جمعی از اهالی شهر گنبدکاووس در استان گلستان فعلی و با صلاحدید برخی از مراجع تقلید، راهی آن شهر شد و به اقامه نماز جماعت و ارشاد مردم آن سامان پرداخت. وی پس از ۲۵ سال حضور در آن شهر در سال ۱۳۷۶ به قم بازگشت و به تدریس دروس حوزوی در حوزه علمیه قم ادامه داد.

درگذشت

حسن محدثی سرابی در ۱۳ آذر ۱۳۷۹ از دنیا رفت و در قبرستان ابوحسین آن شهر به خاک سپرده شد [۲]

پانویس

  1. (الوانساز خویی، ۹۷ـ۹۸).
  2. (الوانساز خویی، ج ۳، ۹۸ـ۹۹).

منابع

  • الوانساز خویی، محمد (۱۳۹۴)، گلشن ابرار آذربایجان: ویژه استان‌های آذربایجان شرقی، غربی و اردبیل، ج ۳، تهران، پژوهشکده باقرالعلوم(ع).