جعفر اشراقی: تفاوت میان نسخه‌ها

جعفر اشراقی در سال‌های تبعید امام خمینی به تدریس دروس دینی در تبریز ادامه می‌داد. او مبارزات سیاسی خود را از سال ۱۳۵۶ ش شدت بخشید. پس از سرکوب قیام ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ و اعزام هیئتی از طرف دولت برای بررسی وقایع تبریز، همراه با روحانیان مبارز با ارسال نامه‌ای به ارتشبد جعفر شفقت، استاندار وقت آذربایجان شرقی، نظر روحانیت تبریز را درباره جریانات فوق ابراز و حمله به مردم را محکوم کردند <ref>(اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۲۴۶ ـ ۲۴۷).</ref> در اردیبهشت ۱۳۵۷ پس از حمله مأموران حکومت پهلوی به خانه‌های مراجع تقلید در قم، همراه با روحانیون مبارز با ارسال نامه‌ای به آیت‌الله شریعتمداری، آن اقدام را محکوم کرد <ref>(همان، ۲۸۴ ـ ۲۸۵).</ref> همچنین پس از حمله کماندوها به مدرسه علوم دینی ششگلان تبریز در ۲۵ خرداد ۱۳۵۷ همراه با جمعی از روحانیان با صدور اعلامیه‌ای به افشاگری در این زمینه پرداخت و آن را تقبیح کرد <ref>(همان، ۱۷ ـ ۳۱۶).</ref>

==درگذشت==

شیخ جعفر اشراقی در بهمن ۱۳۷۹ ش از دنیا رفت و پیکرش پس از تشییع در تبریز و اقامه نماز توسط شیخ نصرالله شبستری، به قم منتقل شد. در آن شهر نیز پس از نماز آیت‌الله سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی، در جوار حرم حضرت فاطمه معصومه (س) به خاک سپرده شد <ref>(«درگذشتگان» ۱۳۴؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۵۴، ۱۳۴).</ref>