سیدمحمدباقر حسینی‌منش: تفاوت میان نسخه‌ها
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه | |||
| عنوان =سیدمحمدباقر حسینی‌منش | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| اندازه تصویر = | |||
| سرشناسی = | |||
| نام کامل = | |||
| لقب = | |||
| نسب = | |||
| تاریخ تولد =۱۳۰۵ش | |||
| زادگاه =مهریز یزد | |||
| تاریخ وفات = | |||
| شهر وفات =مهریز | |||
| تاریخ شهادت = | |||
| محل شهادت = | |||
| محل دفن = | |||
| خویشاوندان سرشناس = | |||
| استادان =[[مرتضی حائری یزدی]] و [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]] شرکت کرد. آنگاه به فراگیری دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس‌های خارج آیات [[سیدحسین بروجردی|سیدحسین طباطبایی بروجردی]]، [[امام‌خمینی]]، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی]] و [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]] | |||
| شاگردان = | |||
| محل تحصیل =یزد و [[قم]] | |||
| اجازه روایت از = | |||
| اجازه اجتهاد از = | |||
| اجازه روایت به = | |||
| اجازه اجتهاد به = | |||
| تالیفات = | |||
| سایر = | |||
| سیاسی =مبارزه با [[رژیم پهلوی]] و حمایت از [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امام‌خمینی]] | |||
| اجتماعی =امام جمعه مهریز | |||
| امضا = | |||
| وبگاه رسمی = | |||
}} | |||
'''سیدمحمدباقر حسینی‌منش'''، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی. | '''سیدمحمدباقر حسینی‌منش'''، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی. | ||
سیدمحمدباقر حسینی‌منش در سال | == زادگاه و نسب == | ||
سیدمحمدباقر حسینی‌منش در سال ۱۳۰۵ش در شهر مهریز در استان یزد به دنیا آمد. پدرش سیدعلی از عالمان آن دیار بود و نسب او به امام‌زاده سیدمحروق از نوادگان [[امام‌سجاد(ع)|امام سجاد(ع)]] می‌رسد. | |||
سیدمحمدباقر حسینی‌منش در ۱۳ مهر ۱۳۷۷ در مهریز درگذشت | |||
منابع | == تحصیل == | ||
سیدمحمدباقر حسینی‌منش مقدمات را در حوزه علمیه یزد فراگرفت. درباره استادان او در آن حوزه اطلاعاتی در دست نیست. وی سپس راهی [[قم]] شد و در [[حوزه علمیه قم|حوزه علمیه آن شهر]] در درس سطح آیات [[مرتضی حائری یزدی]] و [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]] شرکت کرد. آنگاه به فراگیری دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس‌های خارج آیات [[سیدحسین بروجردی|سیدحسین طباطبایی بروجردی]]، [[امام‌خمینی]]، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی]] و [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]] بهره‌مند شد <ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۳۰۴؛ مدرسی، مفاخر یزد، ج۱، ص۲۲۶-۲۲۷.</ref> درباره سال‌های حضور او در درس‌های خارج فقه یا اصول یا هر دو درس امام‌خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی می‌توان احتمال داد که وی در دهه ۱۳۳۰ش در آن درس‌ها که در [[مسجد محمدیه|مساجد محمدیه]] و سپس [[مسجد سلماسی قم|سلماسی قم]] برگزار می‌شد، شرکت می‌کرد. او درباره شیوه [[تدریس امام‌خمینی]] و اهتمام ایشان به حضور [[طلاب]] در مباحث درسی و مباحثه می‌گوید: <blockquote>«یکی از طلبه‌های اهل کن بعضی وقت‌ها اشکال می‌کرد و طوری صحبت می‌کرد که بعضی طلبه‌ها می‌خندیدند. دفعۀ دوم که ایشان اشکال کرد شاگردان خندیدند. امام فرمودند: برای چی می‌خندید. مجلس را مجلس معصیت نکنید. با خنده‌هایتان ایشان ناراحت می‌شود. اگر تکرار شود من دیگر مباحثه نمی‌کنم». </blockquote>بارها امام می‌فرمودند: <blockquote>«چنانچه به برادر مسلمانتان یا رفقایتان توهین کنید ولایتتان با خدا قطع می‌شود».<ref>سلسله موی دوست، ص۲۲۰.</ref></blockquote>وی همچنین در ۲۰ مهر ۱۳۴۳ از امام‌خمینی اجازه تصدی در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد.<ref>صحیفه امام، ج۱، ص۳۰۹.</ref> | |||
== فعالیت‌های سیاسی اجتماعی == | |||
حسینی‌منش سپس به مهریز بازگشت و به تبلیغ دین و ارشاد مردم پرداخت. همچنین جلسات مذهبی و [[تفسیر قرآن]] در همان شهر برگزار می‌کرد. او در سال‌های [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امام‌خمینی]] فعال بود و در صحنه‌های مختلف مبارزه حضور داشت. | |||
وی در ۱۳۵۸ش از سوی [[امام‌خمینی]] به سمت امام جمعه مهریز منصوب شد. در [[جنگ عراق علیه ایران|دوران جنگ تحمیلی و دفاع مقدس]] نیز فعال بود و یکی از فرزندانش در جبهه‌های جنگ به [[شهادت]] رسید. او به مدت ده سال امامت جمعه مهریز را بر عهده داشت و در سال ۱۳۶۸ش از آن سمت کناره گرفت. | |||
سیدمحمدباقر حسینی‌منش در ۱۳ مهر ۱۳۷۷ در مهریز درگذشت.<ref>مدرسی، مفاخر یزد، ج۱، ص۲۲۷؛ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۳۰۴.</ref> | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
* سلسله موی دوست: خاطرات دوران تدریس امام‌خمینی(س) به نقل از شاگردان، دوستان و منسوبین (۱۳۸۳)، به کوشش مجتبی فراهانی. | |||
* مقدمه عباسعلی عمید زنجانی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی(س). | |||
* صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی. | |||
* کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، تهران، برگ رضوان. | |||
* مدرسی، سیدمحمدکاظم (۱۳۸۲)، مفاخر یزد، ج۱، به کوشش میرزا محمدکاظم مدرسی و سیدمحمدکاظم مدرسی، تهران، برگ رضوان. | |||
{{پایان}} | |||
[[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه شاگردان]] | |||
[[رده:شاگردان درس خارج اصول امام‌خمینی]] | |||
[[رده:شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی]] | |||
[[رده:مقاله‌های نیازمند تصویر]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۴۰
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| تاریخ تولد | ۱۳۰۵ش |
| زادگاه | مهریز یزد |
| شهر وفات | مهریز |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | مرتضی حائری یزدی و سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی شرکت کرد. آنگاه به فراگیری دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس‌های خارج آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی، امام‌خمینی، سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی و سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی |
| محل تحصیل | یزد و قم |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | مبارزه با رژیم پهلوی و حمایت از نهضت امام‌خمینی |
| اجتماعی | امام جمعه مهریز |
سیدمحمدباقر حسینی‌منش، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.
زادگاه و نسب
سیدمحمدباقر حسینی‌منش در سال ۱۳۰۵ش در شهر مهریز در استان یزد به دنیا آمد. پدرش سیدعلی از عالمان آن دیار بود و نسب او به امام‌زاده سیدمحروق از نوادگان امام سجاد(ع) می‌رسد.
تحصیل
سیدمحمدباقر حسینی‌منش مقدمات را در حوزه علمیه یزد فراگرفت. درباره استادان او در آن حوزه اطلاعاتی در دست نیست. وی سپس راهی قم شد و در حوزه علمیه آن شهر در درس سطح آیات مرتضی حائری یزدی و سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی شرکت کرد. آنگاه به فراگیری دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس‌های خارج آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی، امام‌خمینی، سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی و سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی بهره‌مند شد [۱] درباره سال‌های حضور او در درس‌های خارج فقه یا اصول یا هر دو درس امام‌خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی می‌توان احتمال داد که وی در دهه ۱۳۳۰ش در آن درس‌ها که در مساجد محمدیه و سپس سلماسی قم برگزار می‌شد، شرکت می‌کرد. او درباره شیوه تدریس امام‌خمینی و اهتمام ایشان به حضور طلاب در مباحث درسی و مباحثه می‌گوید:
«یکی از طلبه‌های اهل کن بعضی وقت‌ها اشکال می‌کرد و طوری صحبت می‌کرد که بعضی طلبه‌ها می‌خندیدند. دفعۀ دوم که ایشان اشکال کرد شاگردان خندیدند. امام فرمودند: برای چی می‌خندید. مجلس را مجلس معصیت نکنید. با خنده‌هایتان ایشان ناراحت می‌شود. اگر تکرار شود من دیگر مباحثه نمی‌کنم».
بارها امام می‌فرمودند:
«چنانچه به برادر مسلمانتان یا رفقایتان توهین کنید ولایتتان با خدا قطع می‌شود».[۲]
وی همچنین در ۲۰ مهر ۱۳۴۳ از امام‌خمینی اجازه تصدی در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد.[۳]
فعالیت‌های سیاسی اجتماعی
حسینی‌منش سپس به مهریز بازگشت و به تبلیغ دین و ارشاد مردم پرداخت. همچنین جلسات مذهبی و تفسیر قرآن در همان شهر برگزار می‌کرد. او در سال‌های نهضت امام‌خمینی فعال بود و در صحنه‌های مختلف مبارزه حضور داشت.
وی در ۱۳۵۸ش از سوی امام‌خمینی به سمت امام جمعه مهریز منصوب شد. در دوران جنگ تحمیلی و دفاع مقدس نیز فعال بود و یکی از فرزندانش در جبهه‌های جنگ به شهادت رسید. او به مدت ده سال امامت جمعه مهریز را بر عهده داشت و در سال ۱۳۶۸ش از آن سمت کناره گرفت.
سیدمحمدباقر حسینی‌منش در ۱۳ مهر ۱۳۷۷ در مهریز درگذشت.[۴]
پانویس
منابع
- سلسله موی دوست: خاطرات دوران تدریس امام‌خمینی(س) به نقل از شاگردان، دوستان و منسوبین (۱۳۸۳)، به کوشش مجتبی فراهانی.
- مقدمه عباسعلی عمید زنجانی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی(س).
- صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
- کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، تهران، برگ رضوان.
- مدرسی، سیدمحمدکاظم (۱۳۸۲)، مفاخر یزد، ج۱، به کوشش میرزا محمدکاظم مدرسی و سیدمحمدکاظم مدرسی، تهران، برگ رضوان.