سیدمحمدتقی علوی بختیاری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''سیدمحمدتقی علوی بختیاری،''' از شاگردان امامخمینی | '''سیدمحمدتقی علوی بختیاری،''' از شاگردان امامخمینی | ||
== زادگاه و خاندان == | |||
سیدمحمدتقی علوی بختیاری در سال ۱۳۱۰ش در مشهد زاده شد (انصاری، ص۱۴۸). پدرش سیدمحمدرضا بختیاری از شاگردان آیات سیدمحمدکاظم طباطبایی یزدی و میرزای نائینی، از علمای برجسته نجف بود و در انقلاب ثوره العشرین (۱۹۲۰ش) عراق شرکت داشت و فرماندهی جمعی از مجاهدان را علیه استعمارگران انگلستان بر عهده داشت (قاسمی، ج ۱، ۳۲۹). او پس از پایان جنگ فوق به ایران آمد و در مشهد مقیم شد و ازجمله عالمانی بود که در قیام مسجد گوهرشاد (۱۳۱۴ ش) از مشهد تبعید شد (زنگنه قاسمآبادی، ص۷۷-۷۸). | |||
سیدمحمدتقی دوران ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش و تهران طی کرد و سپس وارد حوزه علمیه مشهد شد و مقدمات را نزد محمدتقی ادیب نیشابوری فراگرفت. آنگاه به قم رفت و شرح لمعه را در حوزه علمیه قم آموخت. سپس رهسپار عراق شد و در حوزه علمیه نجف اشرف به تکمیل تحصیلات حوزوی پرداخت. رسایل را نزد میرزا کاظم تبریزی آموخت و در کفایه از محضر درس میرزا جوادآقا تبریزی سود برد. در مکاسب هم از شاگردان شیخ مجتبی لنکرانی بود. او سپس به فراگیری دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از محضر درس آیات سیدابوالقاسم موسوی | == تحصیل == | ||
سیدمحمدتقی دوران ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش و تهران طی کرد و سپس وارد حوزه علمیه مشهد شد و مقدمات را نزد محمدتقی ادیب نیشابوری فراگرفت. آنگاه به [[قم]] رفت و شرح لمعه را در [[حوزه علمیه قم]] آموخت. سپس رهسپار [[عراق]] شد و در [[حوزه علمیه نجف|حوزه علمیه نجف اشرف]] به تکمیل تحصیلات حوزوی پرداخت. رسایل را نزد میرزا کاظم تبریزی آموخت و در کفایه از محضر درس میرزا جوادآقا تبریزی سود برد. در مکاسب هم از شاگردان شیخ مجتبی لنکرانی بود. او سپس به فراگیری دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از محضر درس آیات [[سیدابوالقاسم خویی|سیدابوالقاسم موسوی خویی]]، [[میرزا حسن بجنوردی]]، میرزا باقر زنجانی و [[سیدنصرالله مستنبط]] استفاده کرد. وی همچنین از خاصان [[سیدمحسن حکیم|آیتالله سیدمحسن طباطبایی حکیم]] بود و آن مرجع را در برخی از سفرها ازجمله سفر به حج همراهی میکرد. وی با ورود [[امامخمینی]] به عراق و تشکیل درس خارج فقه در [[مسجد شیخ انصاری]]، در آن درس حضور یافت و از تشکیلدهندگان (مستشکلان) آن درس بود (انصاری، ص۱۲۳). | |||
وی در ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۳ در قم درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط حسین وحید خراسانی به نجف اشرف منتقل شد و در مقبره العلمای قبرستان وادیالسلام به خاک سپرده شد (همان). | وی در ۱۳۵۰ از عراق اخراج شد (احمدی، ص۷۲)، بنابراین میتوان احتمال داد که طی سالهای ۱۳۴۴-۱۳۵۰ از درس خارج فقه امامخمینی استفاده میکرده است. وی از امامخمینی اجازه تصدی در امور شرعیه دریافت کرد و امامخمینی در ذیل معرف او نوشته بودند: «معروف هستند» (صحیفه امام، ج۱، ص۴۹۳). وی همچنین از افراد مورد اعتماد امامخمینی بود و امامخمینی به یکی از روحانیانی که توسط او معرفی شده بود، اجازه تصدی در امور حسبیه و شرعیه داد(صحیفه امام، ج۱، ص۴۷۸). | ||
منابع | |||
وی پس از بازگشت به کشور به مشهد رفت و تا ۱۳۵۶ش به تدریس در حوزههای علمیه آن شهر اشتغال داشت. علوی بختیاری در سال ۱۳۵۶ش به قم رفت و به اقامه نماز و تبلیغ دین در مسجد قائم آن شهر پرداخت. | |||
== تألیفات == | |||
از تألیفات علوی بختیاری میتوان به موارد زیر اشاره کرد: ۱- انوار الهدی فی شرح العروه الوثقی (اجتهاد و تقلید). ۲- الهدی فی تفسیر آیه الرویا (تفسیر آیه ۶۰ سوره اسراء). ۳- مط النظر فی الامر بالمعروف و نهی عن المنکر. ۴- رش المطر فی روایه اشکل علی اهل النظر. ۵- اقصی المقال فی ضفه مسئله الاغسال. ۶- اشراق لمعات الوضوء فی عدم کفایه الاغسال الوضوء (انصاری، ص۱۲۳). | |||
== درگذشت == | |||
علوی بختیاری در ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۳ در قم درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط [[حسین وحید خراسانی]] به نجف اشرف منتقل شد و در مقبره العلمای قبرستان وادیالسلام به خاک سپرده شد (همان). | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
* احمدی، علی (۱۳۸۴)، اخراج ایرانیان از عراق، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. | |||
* انصاری، ناصرالدین (۱۳۹۳)، «درگذشتگان: آیتالله بختیاری»، دوماهنامه آینه پژوهش، سال بیستوپنجم، شماره چهارم، مهر و آبان. | |||
* زنگنه، ابراهیم (۱۳۸۲)، مشاهیر مدفون در حرم رضوی: جلد اول: عالمان دینی، به همکاری ویرایش علمی غلامرضا جلالی، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی. | |||
* صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی. | |||
* قاسمی، رحیم (۱۳۹۳)، دره الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، ج۳، قم، مجمع الذخائر الاسلامیه. | |||
{{پایان}} | |||
[[رده:پروژه شاگردان]] | [[رده:پروژه شاگردان]] |
نسخهٔ ۱۹ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۱۶:۰۶
سیدمحمدتقی علوی بختیاری، از شاگردان امامخمینی
زادگاه و خاندان
سیدمحمدتقی علوی بختیاری در سال ۱۳۱۰ش در مشهد زاده شد (انصاری، ص۱۴۸). پدرش سیدمحمدرضا بختیاری از شاگردان آیات سیدمحمدکاظم طباطبایی یزدی و میرزای نائینی، از علمای برجسته نجف بود و در انقلاب ثوره العشرین (۱۹۲۰ش) عراق شرکت داشت و فرماندهی جمعی از مجاهدان را علیه استعمارگران انگلستان بر عهده داشت (قاسمی، ج ۱، ۳۲۹). او پس از پایان جنگ فوق به ایران آمد و در مشهد مقیم شد و ازجمله عالمانی بود که در قیام مسجد گوهرشاد (۱۳۱۴ ش) از مشهد تبعید شد (زنگنه قاسمآبادی، ص۷۷-۷۸).
تحصیل
سیدمحمدتقی دوران ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش و تهران طی کرد و سپس وارد حوزه علمیه مشهد شد و مقدمات را نزد محمدتقی ادیب نیشابوری فراگرفت. آنگاه به قم رفت و شرح لمعه را در حوزه علمیه قم آموخت. سپس رهسپار عراق شد و در حوزه علمیه نجف اشرف به تکمیل تحصیلات حوزوی پرداخت. رسایل را نزد میرزا کاظم تبریزی آموخت و در کفایه از محضر درس میرزا جوادآقا تبریزی سود برد. در مکاسب هم از شاگردان شیخ مجتبی لنکرانی بود. او سپس به فراگیری دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از محضر درس آیات سیدابوالقاسم موسوی خویی، میرزا حسن بجنوردی، میرزا باقر زنجانی و سیدنصرالله مستنبط استفاده کرد. وی همچنین از خاصان آیتالله سیدمحسن طباطبایی حکیم بود و آن مرجع را در برخی از سفرها ازجمله سفر به حج همراهی میکرد. وی با ورود امامخمینی به عراق و تشکیل درس خارج فقه در مسجد شیخ انصاری، در آن درس حضور یافت و از تشکیلدهندگان (مستشکلان) آن درس بود (انصاری، ص۱۲۳).
وی در ۱۳۵۰ از عراق اخراج شد (احمدی، ص۷۲)، بنابراین میتوان احتمال داد که طی سالهای ۱۳۴۴-۱۳۵۰ از درس خارج فقه امامخمینی استفاده میکرده است. وی از امامخمینی اجازه تصدی در امور شرعیه دریافت کرد و امامخمینی در ذیل معرف او نوشته بودند: «معروف هستند» (صحیفه امام، ج۱، ص۴۹۳). وی همچنین از افراد مورد اعتماد امامخمینی بود و امامخمینی به یکی از روحانیانی که توسط او معرفی شده بود، اجازه تصدی در امور حسبیه و شرعیه داد(صحیفه امام، ج۱، ص۴۷۸).
وی پس از بازگشت به کشور به مشهد رفت و تا ۱۳۵۶ش به تدریس در حوزههای علمیه آن شهر اشتغال داشت. علوی بختیاری در سال ۱۳۵۶ش به قم رفت و به اقامه نماز و تبلیغ دین در مسجد قائم آن شهر پرداخت.
تألیفات
از تألیفات علوی بختیاری میتوان به موارد زیر اشاره کرد: ۱- انوار الهدی فی شرح العروه الوثقی (اجتهاد و تقلید). ۲- الهدی فی تفسیر آیه الرویا (تفسیر آیه ۶۰ سوره اسراء). ۳- مط النظر فی الامر بالمعروف و نهی عن المنکر. ۴- رش المطر فی روایه اشکل علی اهل النظر. ۵- اقصی المقال فی ضفه مسئله الاغسال. ۶- اشراق لمعات الوضوء فی عدم کفایه الاغسال الوضوء (انصاری، ص۱۲۳).
درگذشت
علوی بختیاری در ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۳ در قم درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط حسین وحید خراسانی به نجف اشرف منتقل شد و در مقبره العلمای قبرستان وادیالسلام به خاک سپرده شد (همان).
منابع
- احمدی، علی (۱۳۸۴)، اخراج ایرانیان از عراق، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- انصاری، ناصرالدین (۱۳۹۳)، «درگذشتگان: آیتالله بختیاری»، دوماهنامه آینه پژوهش، سال بیستوپنجم، شماره چهارم، مهر و آبان.
- زنگنه، ابراهیم (۱۳۸۲)، مشاهیر مدفون در حرم رضوی: جلد اول: عالمان دینی، به همکاری ویرایش علمی غلامرضا جلالی، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی.
- صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی.
- قاسمی، رحیم (۱۳۹۳)، دره الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، ج۳، قم، مجمع الذخائر الاسلامیه.