احمد دانش‌پژوه زنجانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
دانش‌پژوه زنجانی که برخی از دروس استادان خود را تقریر کرده بود، به تدریس و فعالیت‌های تبلیغی نیز پرداخت (همان، ۱۵۳-۱۵۴) و از ۱۳۴۳ ش با امضای اعلامیه‌هایی به حمایت از امام‌خمینی و مبارزه با حکومت پهلوی می‌پرداخت. ازجمله در ۲۶ اسفند ۱۳۴۳ ش همراه با جمعی از علما و محصلان زنجانی حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امیرعباس هویدا نخست‌وزیر وقت، که رونوشت آن به دیوان عالی کشور نیز ارسال شد، به تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور اعتراض کرد و خواستار بازگرداندن امام‌خمینی به کشور و آزادی دیگر زندانیان سیاسی شد (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۱۳۹ ـ ۱۴۱). در همان ماه و پس از حمله مأموران حکومت پهلوی به طلاب علوم حوزوی در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه که به دستگیری جمعی از روحانیان انجامید، همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم، در نامه‌ای دیگر به امیرعباس هویدا که رونوشت آن به دیوان عالی کشور و روزنامه‌های کیهان و اطلاعات ارسال شد، به آن اقدام اعتراض کردند و با اشاره به غیرقانونی بودن تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور، خواستار بازگرداندن امام‌خمینی به کشور و آزادی سایر زندانیان شدند (همان، ۱۶۳). سپس همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم، با ارسال نامه‌ای دیگر به امیرعباس هویدا نخست‌وزیر وقت، با اشاره به شایعات درباره محل تبعید امام‌خمینی، خواستار اطلاع‌رسانی در آن باره شد (همان، ۱۶۴). در مهر ۱۳۴۴ پس از مهاجرت امام‌خمینی به عراق نیز در نامه‌ای به ایشان، همراه با جمعی از مدرسان و روحانیان حوزه علمیه قم، از حضور ایشان در آن کشور ابزار خوشحالی کردند و بار دیگر با اشاره به تبعید غیرقانونی ایشان به خارج از کشور، اقدام حکومت پهلوی را در تبعید امام‌خمینی از کشور محکوم کردند (خسروشاهی، ۱۱۰؛ ج ۳، اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۱۸۰؛ روحانی، ج ۱، ۸۸۲). | دانش‌پژوه زنجانی که برخی از دروس استادان خود را تقریر کرده بود، به تدریس و فعالیت‌های تبلیغی نیز پرداخت (همان، ۱۵۳-۱۵۴) و از ۱۳۴۳ ش با امضای اعلامیه‌هایی به حمایت از امام‌خمینی و مبارزه با حکومت پهلوی می‌پرداخت. ازجمله در ۲۶ اسفند ۱۳۴۳ ش همراه با جمعی از علما و محصلان زنجانی حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امیرعباس هویدا نخست‌وزیر وقت، که رونوشت آن به دیوان عالی کشور نیز ارسال شد، به تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور اعتراض کرد و خواستار بازگرداندن امام‌خمینی به کشور و آزادی دیگر زندانیان سیاسی شد (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۱۳۹ ـ ۱۴۱). در همان ماه و پس از حمله مأموران حکومت پهلوی به طلاب علوم حوزوی در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه که به دستگیری جمعی از روحانیان انجامید، همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم، در نامه‌ای دیگر به امیرعباس هویدا که رونوشت آن به دیوان عالی کشور و روزنامه‌های کیهان و اطلاعات ارسال شد، به آن اقدام اعتراض کردند و با اشاره به غیرقانونی بودن تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور، خواستار بازگرداندن امام‌خمینی به کشور و آزادی سایر زندانیان شدند (همان، ۱۶۳). سپس همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم، با ارسال نامه‌ای دیگر به امیرعباس هویدا نخست‌وزیر وقت، با اشاره به شایعات درباره محل تبعید امام‌خمینی، خواستار اطلاع‌رسانی در آن باره شد (همان، ۱۶۴). در مهر ۱۳۴۴ پس از مهاجرت امام‌خمینی به عراق نیز در نامه‌ای به ایشان، همراه با جمعی از مدرسان و روحانیان حوزه علمیه قم، از حضور ایشان در آن کشور ابزار خوشحالی کردند و بار دیگر با اشاره به تبعید غیرقانونی ایشان به خارج از کشور، اقدام حکومت پهلوی را در تبعید امام‌خمینی از کشور محکوم کردند (خسروشاهی، ۱۱۰؛ ج ۳، اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۱۸۰؛ روحانی، ج ۱، ۸۸۲). | ||
در ۱۳۴۹ و پس از رحلت آیت‌الله سیدمحسن طباطبایی حکیم، جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امام‌خمینی، درگذشت آن مرجع را تسلیت گفتند که در میان آنان نام «احمد دانش» نیز به چشم می‌خورد (همان، ۲۲۲؛ خسروشاهی، ج ۳، ۱۴۵؛ یاران امام در...، ج ۵، ۳۶۶) و به نظر می‌رسد احمد دانش‌پژوه زنجانی است، چراکه او بعضی از اعلامیه‌ها ازجمله دو اعلامیه پیشین را با نام «احمد دانش زنجانی» امضا کرده است. | |||
منابع: اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ خسروشاهی، سیدهادی (۱۳۹۰)، اسناد نهضت اسلامی، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ روحانی، سیدحمید (۱۳۵۸)، بررسی و تحلیلی بر نهضت امام‌خمینی، ج ۱، تهران، دارالعلم ـ دارالفکر؛ شریف رازی، محمد (۱۳۷۰)، گنجینه دانشمندان، ج ۹، قم، مؤلف؛ سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج ۵، تدوین: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی. | منابع: اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ خسروشاهی، سیدهادی (۱۳۹۰)، اسناد نهضت اسلامی، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ روحانی، سیدحمید (۱۳۵۸)، بررسی و تحلیلی بر نهضت امام‌خمینی، ج ۱، تهران، دارالعلم ـ دارالفکر؛ شریف رازی، محمد (۱۳۷۰)، گنجینه دانشمندان، ج ۹، قم، مؤلف؛ سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج ۵، تدوین: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۲۱
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| اطلاعات علمی |
احمد دانش‌پژوه زنجانی، از شاگردان درس خارج اصول امام‌خمینی.
احمد دانش‌پژوه زنجانی در زنجان به دنیا آمد. درباره تاریخ تولد او گزارشی در دست نیست. او از ۱۳۱۴ ش در حوزه علمیه زنجان مشغول به تحصیل شد و مقدمات دروس حوزوی را نزد میرزا یحیی مدرّس، حاج میرزا علینقی و حاج میرزا فتحعلی فراگرفت. دو جلد شرح لمعه را هم نزد میرزا یعقوب علی (داماد مرحوم شیخ فیاض زنجانی) و میرزا عبدالرحیم واسعی خواند. در سال ۱۳۱۹ ش راهی قم شد و در حوزه علمیه آن شهر مکاسب را نزد سیداحمد حسینی زنجانی (شبیری زنجانی) و میرزا محمد مجاهد تبریزی خواند و کفایه الاصول و رسایل را هم در محضر میرزا محمد مجاهدی فراگرفت. سپس در درس خارج فقه و اصول آیات سیدمحمد حجت کوه‌کمری و سیدحسین طباطبایی بروجردی شرکت کرد. آنگاه در درس خارج اصول امام‌خمینی در مسجد سلماسی حضور یافت (شریف رازی، ج ۹، ۱۵۳) و از درس خارج فقه یا اصول یا هر دو درس ایشان بهره‌مند شد.
دانش‌پژوه زنجانی که برخی از دروس استادان خود را تقریر کرده بود، به تدریس و فعالیت‌های تبلیغی نیز پرداخت (همان، ۱۵۳-۱۵۴) و از ۱۳۴۳ ش با امضای اعلامیه‌هایی به حمایت از امام‌خمینی و مبارزه با حکومت پهلوی می‌پرداخت. ازجمله در ۲۶ اسفند ۱۳۴۳ ش همراه با جمعی از علما و محصلان زنجانی حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امیرعباس هویدا نخست‌وزیر وقت، که رونوشت آن به دیوان عالی کشور نیز ارسال شد، به تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور اعتراض کرد و خواستار بازگرداندن امام‌خمینی به کشور و آزادی دیگر زندانیان سیاسی شد (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۱۳۹ ـ ۱۴۱). در همان ماه و پس از حمله مأموران حکومت پهلوی به طلاب علوم حوزوی در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه که به دستگیری جمعی از روحانیان انجامید، همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم، در نامه‌ای دیگر به امیرعباس هویدا که رونوشت آن به دیوان عالی کشور و روزنامه‌های کیهان و اطلاعات ارسال شد، به آن اقدام اعتراض کردند و با اشاره به غیرقانونی بودن تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور، خواستار بازگرداندن امام‌خمینی به کشور و آزادی سایر زندانیان شدند (همان، ۱۶۳). سپس همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم، با ارسال نامه‌ای دیگر به امیرعباس هویدا نخست‌وزیر وقت، با اشاره به شایعات درباره محل تبعید امام‌خمینی، خواستار اطلاع‌رسانی در آن باره شد (همان، ۱۶۴). در مهر ۱۳۴۴ پس از مهاجرت امام‌خمینی به عراق نیز در نامه‌ای به ایشان، همراه با جمعی از مدرسان و روحانیان حوزه علمیه قم، از حضور ایشان در آن کشور ابزار خوشحالی کردند و بار دیگر با اشاره به تبعید غیرقانونی ایشان به خارج از کشور، اقدام حکومت پهلوی را در تبعید امام‌خمینی از کشور محکوم کردند (خسروشاهی، ۱۱۰؛ ج ۳، اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۱۸۰؛ روحانی، ج ۱، ۸۸۲).
در ۱۳۴۹ و پس از رحلت آیت‌الله سیدمحسن طباطبایی حکیم، جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امام‌خمینی، درگذشت آن مرجع را تسلیت گفتند که در میان آنان نام «احمد دانش» نیز به چشم می‌خورد (همان، ۲۲۲؛ خسروشاهی، ج ۳، ۱۴۵؛ یاران امام در...، ج ۵، ۳۶۶) و به نظر می‌رسد احمد دانش‌پژوه زنجانی است، چراکه او بعضی از اعلامیه‌ها ازجمله دو اعلامیه پیشین را با نام «احمد دانش زنجانی» امضا کرده است.
منابع: اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ خسروشاهی، سیدهادی (۱۳۹۰)، اسناد نهضت اسلامی، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ روحانی، سیدحمید (۱۳۵۸)، بررسی و تحلیلی بر نهضت امام‌خمینی، ج ۱، تهران، دارالعلم ـ دارالفکر؛ شریف رازی، محمد (۱۳۷۰)، گنجینه دانشمندان، ج ۹، قم، مؤلف؛ سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج ۵، تدوین: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.