مرادعلی بختیاری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:پروژه شاگردان using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''مرادعلی بختیاری'''، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی. | '''مرادعلی بختیاری'''، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی. | ||
وی پنجم مرداد | == زادگاه و تحصیل == | ||
مرادعلی بختیاری در بازگشت به زابل مورد استقبال مردم شهر قرار گرفت و سپس برنامه‌های فرهنگی و تبلیغی ـ تربیتی خود را در مسجد حسین‌آباد (شریفی) آن شهر متمرکز کرد و به اقامه نماز جماعت در آن مسجد پرداخت. علاوه بر آن، ضمن تدریس در حوزه علمیه امام صادق (ع) معروف به مدرسه آیت‌الله شریفی زابل، اداره مدرسه را هم بر عهده داشت و سپس تولیت آن مسجد و مدرسه و همچنین حسینیه شریفی را بر عهده گرفت ( | وی پنجم مرداد ۱۳۰۷ش در روستای محمد شاهکرم شهرستان زهک در استان سیستان و بلوچستان به دنیا آمد. پدرش کربلایی ملا علی‌اصغر از روحانیان منطقه بود که به تعلیم قرآن و ارشاد مردم می‌پرداخت. | ||
منابع | |||
مرادعلی بختیاری خواندن و نوشتن و قرائت قرآن را در زادگاهش و نزد پدر آموخت. دوران ابتدایی را در زادگاهش طی کرد و آنگاه برای تحصیل دروس حوزوی به زابل رفت و مقدمات را در حوزه علمیه تازه‌تأسیس آیت‌الله شریفی در زابل خواند. پس از دو سال تحصیل به مشهد رفت و در مدرسه پریزاد در بالاسر حرم رضوی به مدت ده سال از درس استادان آن شهر بهره برد. ازجمله در درس ادبیات محمدتقی ادیب نیشابوری معروف به ادیب ثانی شرکت کرد. در سال ۱۳۲۹ش راهی [[نجف اشرف]] شد و در درس خارج فقه و اصول آیات سیدمحمود حسینی شاهرودی، [[سیدابوالقاسم موسوی خویی]]، سیدمحمد روحانی، سیدیحیی یزدی، فاضل قائنی، [[سیدعبدالله شیرازی]] (سلمانی آرانی، ص۲۰-۲۱) و حسین وحید خراسانی شرکت کرد (یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۴۲، ص۳۹۴). سپس در درس خارج فقه امام‌خمینی (یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۴۲، ص۳۹۴؛ سلمانی آرانی، ص۲۰-۲۱) که از ۱۳۴۴ در [[مسجد شیخ انصاری]] تشکیل می‌شد حضور یافت و در ۱۸ خرداد ۱۳۴۹ از ایشان اجازه‌ای در امور شرعیه دریافت کرد (صحیفه امام، ج۱، ص۵۰۱). هم‌زمان به تدریس دروس حوزوی در [[حوزه علمیه نجف]] نیز می‌پرداخت (انصاری قمی، ص۱۶۱). او که با سیدعلی سیستانی مأنوس بود، در سال ۱۳۵۱ش به درخواست مردم زابل، با بدرقه [[سیدمصطفی خمینی]] و تأمین هزینه سفر توسط ایشان، به زابل بازگشت (سلمانی آرانی، ص۲۱-۲۳)، بنابراین می‌توان احتمال داد که در سال‌های ۱۳۴۴-۱۳۵۱ از درس خارج فقه [[امام‌خمینی]] بهره‌مند می‌شد. | |||
مرادعلی بختیاری در بازگشت به زابل مورد استقبال مردم شهر قرار گرفت و سپس برنامه‌های فرهنگی و تبلیغی ـ تربیتی خود را در مسجد حسین‌آباد (شریفی) آن شهر متمرکز کرد و به اقامه نماز جماعت در آن مسجد پرداخت. علاوه بر آن، ضمن تدریس در حوزه علمیه امام صادق(ع) معروف به مدرسه آیت‌الله شریفی زابل، اداره مدرسه را هم بر عهده داشت و سپس تولیت آن مسجد و مدرسه و همچنین حسینیه شریفی را بر عهده گرفت (سلمانی آرانی، ص۲۲-۲۳). وی در جریان [[انقلاب اسلامی]] رویکرد متفاوتی داشت و [[ساواک]] در گزارشی که از فعالیت‌های او تهیه کرد، از وی با عنوان «فردی منطقی و موافق دستگاه» نام می‌برد که «با روحانیون افراطی این شهرستان میانه‌ای نداشته و همواره به خواسته‌های غیرمنطقی آنان بی‌توجهی نموده و جواب رد داده است». همین عوامل باعث شد تا مورد انتقاد برخی از روحانیان مبارز قرار بگیرد (یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۴۲، ص۳۹۴). ازجمله سیدمحمدتقی حسینی طباطبایی از روحانیان مبارز زابل از رویه او انتقاد می‌کرد (یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۴۲، ص۴۳۴). | |||
وی پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] به فعالیت‌های تبلیغی و اداره حوزه علمیه امام صادق زابل ادامه داد و سال‌ها به تدریس در آن حوزه علمیه اشتغال داشت. با آغاز [[جنگ عراق علیه ایران|جنگ تحمیلی]]، بارها در جبهه‌های جنگ حضور یافت. | |||
== تألیفات == | |||
برخی از تألیفات بختیاری عبارت است از: ۱- تقریرات درس آیت‌الله سیدیحیی مدرسی یزدی. ۲- تقریرات درس آیت‌الله سیدمحمد روحانی. ۳- تقریرات درس آیت‌الله خویی. ۴- تقریرات درس آیت‌الله فاضل قائنی. ۵- تقریرات درس آیت‌الله شاهرودی. ۶- تقریرات درس آیت‌الله سیدعبدالله شیرازی (همان، ص۲۱). | |||
== درگذشت == | |||
بختیاری در ۲۶ اردیبهشت ۱۳۸۹ در بیمارستان علی بن ابیطالب زاهدان درگذشت و پیکرش در قبرستان عمومی زابل و در جوار آیت‌الله شریفی، بنیان‌گذار حوزه علمیه امام صادق(ع) به خاک سپرده شد (سلمانی آرانی، ص۲۳). | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
انصاری قمی، ناصرالدین (۱۳۹۰)، «درگذشتگان: حجت‌الاسلام بختیاری»، دوماهنامه آینه پژوهش، سال بیست و دوم، شماره ۱۳۲، بهمن و اسفند. | |||
سلمانی آرانی، حبیب‌الله (۱۳۹۵)، «مروری بر زندگینامه آیت‌الله مرادعلی بختیاری سیستانی»، ماهنامه اسوه، سال نوزدهم، شماره ۱۸۹، آذر. | |||
صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی. | |||
یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۴۲: شهید حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدمحمدتقی حسینی طباطبایی (۱۳۹۲)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | |||
{{پایان}} | |||
[[رده:پروژه شاگردان]] | [[رده:پروژه شاگردان]] | ||
نسخهٔ ۳ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۶:۴۱
مرادعلی بختیاری، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.
زادگاه و تحصیل
وی پنجم مرداد ۱۳۰۷ش در روستای محمد شاهکرم شهرستان زهک در استان سیستان و بلوچستان به دنیا آمد. پدرش کربلایی ملا علی‌اصغر از روحانیان منطقه بود که به تعلیم قرآن و ارشاد مردم می‌پرداخت.
مرادعلی بختیاری خواندن و نوشتن و قرائت قرآن را در زادگاهش و نزد پدر آموخت. دوران ابتدایی را در زادگاهش طی کرد و آنگاه برای تحصیل دروس حوزوی به زابل رفت و مقدمات را در حوزه علمیه تازه‌تأسیس آیت‌الله شریفی در زابل خواند. پس از دو سال تحصیل به مشهد رفت و در مدرسه پریزاد در بالاسر حرم رضوی به مدت ده سال از درس استادان آن شهر بهره برد. ازجمله در درس ادبیات محمدتقی ادیب نیشابوری معروف به ادیب ثانی شرکت کرد. در سال ۱۳۲۹ش راهی نجف اشرف شد و در درس خارج فقه و اصول آیات سیدمحمود حسینی شاهرودی، سیدابوالقاسم موسوی خویی، سیدمحمد روحانی، سیدیحیی یزدی، فاضل قائنی، سیدعبدالله شیرازی (سلمانی آرانی، ص۲۰-۲۱) و حسین وحید خراسانی شرکت کرد (یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۴۲، ص۳۹۴). سپس در درس خارج فقه امام‌خمینی (یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۴۲، ص۳۹۴؛ سلمانی آرانی، ص۲۰-۲۱) که از ۱۳۴۴ در مسجد شیخ انصاری تشکیل می‌شد حضور یافت و در ۱۸ خرداد ۱۳۴۹ از ایشان اجازه‌ای در امور شرعیه دریافت کرد (صحیفه امام، ج۱، ص۵۰۱). هم‌زمان به تدریس دروس حوزوی در حوزه علمیه نجف نیز می‌پرداخت (انصاری قمی، ص۱۶۱). او که با سیدعلی سیستانی مأنوس بود، در سال ۱۳۵۱ش به درخواست مردم زابل، با بدرقه سیدمصطفی خمینی و تأمین هزینه سفر توسط ایشان، به زابل بازگشت (سلمانی آرانی، ص۲۱-۲۳)، بنابراین می‌توان احتمال داد که در سال‌های ۱۳۴۴-۱۳۵۱ از درس خارج فقه امام‌خمینی بهره‌مند می‌شد.
مرادعلی بختیاری در بازگشت به زابل مورد استقبال مردم شهر قرار گرفت و سپس برنامه‌های فرهنگی و تبلیغی ـ تربیتی خود را در مسجد حسین‌آباد (شریفی) آن شهر متمرکز کرد و به اقامه نماز جماعت در آن مسجد پرداخت. علاوه بر آن، ضمن تدریس در حوزه علمیه امام صادق(ع) معروف به مدرسه آیت‌الله شریفی زابل، اداره مدرسه را هم بر عهده داشت و سپس تولیت آن مسجد و مدرسه و همچنین حسینیه شریفی را بر عهده گرفت (سلمانی آرانی، ص۲۲-۲۳). وی در جریان انقلاب اسلامی رویکرد متفاوتی داشت و ساواک در گزارشی که از فعالیت‌های او تهیه کرد، از وی با عنوان «فردی منطقی و موافق دستگاه» نام می‌برد که «با روحانیون افراطی این شهرستان میانه‌ای نداشته و همواره به خواسته‌های غیرمنطقی آنان بی‌توجهی نموده و جواب رد داده است». همین عوامل باعث شد تا مورد انتقاد برخی از روحانیان مبارز قرار بگیرد (یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۴۲، ص۳۹۴). ازجمله سیدمحمدتقی حسینی طباطبایی از روحانیان مبارز زابل از رویه او انتقاد می‌کرد (یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۴۲، ص۴۳۴).
وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیت‌های تبلیغی و اداره حوزه علمیه امام صادق زابل ادامه داد و سال‌ها به تدریس در آن حوزه علمیه اشتغال داشت. با آغاز جنگ تحمیلی، بارها در جبهه‌های جنگ حضور یافت.
تألیفات
برخی از تألیفات بختیاری عبارت است از: ۱- تقریرات درس آیت‌الله سیدیحیی مدرسی یزدی. ۲- تقریرات درس آیت‌الله سیدمحمد روحانی. ۳- تقریرات درس آیت‌الله خویی. ۴- تقریرات درس آیت‌الله فاضل قائنی. ۵- تقریرات درس آیت‌الله شاهرودی. ۶- تقریرات درس آیت‌الله سیدعبدالله شیرازی (همان، ص۲۱).
درگذشت
بختیاری در ۲۶ اردیبهشت ۱۳۸۹ در بیمارستان علی بن ابیطالب زاهدان درگذشت و پیکرش در قبرستان عمومی زابل و در جوار آیت‌الله شریفی، بنیان‌گذار حوزه علمیه امام صادق(ع) به خاک سپرده شد (سلمانی آرانی، ص۲۳).
پانویس
منابع
انصاری قمی، ناصرالدین (۱۳۹۰)، «درگذشتگان: حجت‌الاسلام بختیاری»، دوماهنامه آینه پژوهش، سال بیست و دوم، شماره ۱۳۲، بهمن و اسفند.
سلمانی آرانی، حبیب‌الله (۱۳۹۵)، «مروری بر زندگینامه آیت‌الله مرادعلی بختیاری سیستانی»، ماهنامه اسوه، سال نوزدهم، شماره ۱۸۹، آذر.
صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۴۲: شهید حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدمحمدتقی حسینی طباطبایی (۱۳۹۲)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.