سیف‌الله قاسم‌پور: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۳: خط ۳۳:


== زادگاه و تحصیل ==
== زادگاه و تحصیل ==
سیف‌الله قاسم‌پور در سال ۱۳۲۴ ش در بروجن به دنیا آمد. او دوران ابتدایی در زادگاهش گذراند. آنگاه به اصفهان رفت و در حوزه علمیه آن شهر به تحصیل دروس دینی پرداخت و مقدمات و بخشی از دروس سطح را در آن حوزه علمیه آموخت. سپس به قم رفت و در آنجا به تکمیل دروس حوزوی پرداخت. قاسم‌پور هم‌زمان با تحصیل در قم، در مبارزه علیه حکومت پهلوی هم شرکت می‌کرد و به همین سبب تحت تعقیب قرار گرفت و در سال ۱۳۴۳ ش به‌صورت غیرمجاز به عراق رفت.<ref>«آشنایی با حجت‌الاسلام...»، ص۹؛ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، روزشمار چهارمحال...، ص۷۰.</ref> او در عراق تحصیلاتش را پی گرفت و از درس‌های استادان حوزه علمیه نجف استفاده کرد. سپس در درس خارج فقه امام‌خمینی در مسجد شیخ انصاری حاضر شد و هفت سال در آن درس حضور یافت.<ref>«آشنایی با حجت‌الاسلام....»، ص۹.</ref>
سیف‌الله قاسم‌پور در سال ۱۳۲۴ش در بروجن به دنیا آمد. او دوران ابتدایی در زادگاهش گذراند. آنگاه به اصفهان رفت و در حوزه علمیه آن شهر به تحصیل دروس دینی پرداخت و مقدمات و بخشی از دروس سطح را در آن حوزه علمیه آموخت. سپس به [[قم]] رفت و در آنجا به تکمیل دروس حوزوی پرداخت. قاسم‌پور هم‌زمان با تحصیل در قم، در مبارزه علیه [[حکومت پهلوی]] هم شرکت می‌کرد و به همین سبب تحت تعقیب قرار گرفت و در سال ۱۳۴۳ش به‌صورت غیرمجاز به [[عراق]] رفت<ref>«آشنایی با حجت‌الاسلام...»، ص۹؛ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، روزشمار چهارمحال...، ص۷۰.</ref> او در عراق تحصیلاتش را پی گرفت و از درس‌های استادان [[حوزه علمیه نجف]] استفاده کرد. سپس در درس خارج فقه [[امام‌خمینی]] در [[مسجد شیخ انصاری]] حاضر شد و هفت سال در آن درس حضور یافت.<ref>«آشنایی با حجت‌الاسلام....»، ص۹.</ref>


== فعالیت سیاسی و اجتماعی ==
== فعالیت سیاسی و اجتماعی ==
قاسم‌پور هم‌زمان با تحصیل در نجف اشرف، به مبارزات سیاسی علیه حکومت پهلوی و همسو با نهضت امام‌خمینی نیز ادامه داد و همراه با تعدادی از روحانیان، با عنوان «روحانیون مبارز خارج از کشور [در] نجف اشرف» به فعالیت می‌پرداخت.<ref>خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین فردوسی‌پور، ص۱۲۰-۱۲۲؛ خاطرات حجت‌الاسلام سیدعلی...، ص۵۰۵.</ref> او در نجف اشرف، همراه با جمعی از شاگردان و یاران امام‌خمینی، در پیاده کردن نوارهای سخنرانی‌های ایشان، اصلاح و چاپ آنها نقش داشت.<ref>خاطرات سال‌های نجف، ج۱، ص۳۷.</ref> به همین علت ساواک در گزارشی از قاسم‌پور به‌عنوان یکی از روحانیان افراطی و طرفدار امام‌خمینی نام برد که «فعالیت‌های مضره علیه دولت شاهنشاهی» انجام می‌دهد. او در سال ۱۳۴۹ ش همراه با جمعی از روحانیان مبارز، به سفارت ایران در بغداد مراجعه کردند و خواستار صدور گذرنامه شدند. مقامات سفارت به حضور آنان واکنش نشان دادند و این واکنش به درگیری میان آنان با مأموران سفارت ایران در بغداد انجامید.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، روزشمار...، ص۷۰.</ref> وقتی مسئولان سفارت از تمدید گذرنامه‌ها خودداری کردند، با آنان درگیر شدند و در این درگیری، مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و در نهایت دستگیر و زندانی شدند. آنان در زندان با انتشار اعلامیه‌ای خطاب به مراجع تقلید و کمیسیون حقوق بشر، اقدام سفارت مزبور را محکوم کردند و خواستار رسیدگی به اقدام مسئولان سفارت ایران در بغداد شدند.<ref>روحانی، نهضت امام‌خمینی در ایران، ج۲، ص۴۳۹-۴۴۰.</ref> دستگیری او و دیگر روحانیان با واکنش مراجع تقلید و محافل سیاسی مواجه شد و سفارت ایران در بغداد در نهایت آنان را آزاد کرد. به همین سبب دستور دستگیری او توسط اداره کل سوم ساواک صادر شد.<ref>انقلاب اسلامی به...، روزشمار چهارمحال...، ص۱۲۰.</ref>
قاسم‌پور هم‌زمان با تحصیل در نجف اشرف، به مبارزات سیاسی علیه حکومت پهلوی و همسو با [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امام‌خمینی]] نیز ادامه داد و همراه با تعدادی از روحانیان، با عنوان «روحانیون مبارز خارج از کشور [در] نجف اشرف» به فعالیت می‌پرداخت.<ref>خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین فردوسی‌پور، ص۱۲۰-۱۲۲؛ خاطرات حجت‌الاسلام سیدعلی...، ص۵۰۵.</ref> او در نجف اشرف، همراه با جمعی از شاگردان و یاران امام‌خمینی، در پیاده کردن نوارهای سخنرانی‌های ایشان، اصلاح و چاپ آنها نقش داشت.<ref>خاطرات سال‌های نجف، ج۱، ص۳۷.</ref> به همین علت [[ساواک]] در گزارشی از قاسم‌پور به‌عنوان یکی از روحانیان افراطی و طرفدار امام‌خمینی نام برد که «فعالیت‌های مضره علیه دولت شاهنشاهی» انجام می‌دهد. او در سال ۱۳۴۹ش همراه با جمعی از روحانیان مبارز، به سفارت ایران در بغداد مراجعه کردند و خواستار صدور گذرنامه شدند. مقامات سفارت به حضور آنان واکنش نشان دادند و این واکنش به درگیری میان آنان با مأموران سفارت ایران در بغداد انجامید.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، روزشمار...، ص۷۰.</ref> وقتی مسئولان سفارت از تمدید گذرنامه‌ها خودداری کردند، با آنان درگیر شدند و در این درگیری، مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و در نهایت دستگیر و زندانی شدند. آنان در زندان با انتشار اعلامیه‌ای خطاب به [[مرجعیت|مراجع تقلید]] و کمیسیون حقوق بشر، اقدام سفارت مزبور را محکوم کردند و خواستار رسیدگی به اقدام مسئولان سفارت ایران در بغداد شدند.<ref>روحانی، نهضت امام‌خمینی در ایران، ج۲، ص۴۳۹-۴۴۰.</ref> دستگیری او و دیگر روحانیان با واکنش مراجع تقلید و محافل سیاسی مواجه شد و سفارت ایران در بغداد در نهایت آنان را آزاد کرد. به همین سبب دستور دستگیری او توسط اداره کل سوم ساواک صادر شد.<ref>انقلاب اسلامی به...، روزشمار چهارمحال...، ص۱۲۰.</ref>


قاسم‌پور در کنار مبارزه با حکومت پهلوی در عراق، با ارسال نامه‌هایی به فعالان سیاسی زادگاهش، در هدایت مبارزات سیاسی در بروجن نقش داشت. وی از طریق فعالان سیاسی ـ مذهبی بروجن، در انتقال وجوهات شرعیه به امام‌خمینی هم سهیم بود.<ref>همان، ص۱۰۲.</ref> او در مهر ۱۳۵۷ و هنگام خروج امام‌خمینی از عراق، از همراهان امام‌خمینی بود و ایشان را تا مرز کویت همراهی کرد.<ref>«آشنایی با حجت‌الاسلام...، ص۹.</ref>
قاسم‌پور در کنار مبارزه با حکومت پهلوی در عراق، با ارسال نامه‌هایی به فعالان سیاسی زادگاهش، در هدایت مبارزات سیاسی در بروجن نقش داشت. وی از طریق فعالان سیاسی ـ مذهبی بروجن، در انتقال [[وجوهات شرعیه]] به [[امام‌خمینی]] هم سهیم بود.<ref>همان، ص۱۰۲.</ref> او در مهر ۱۳۵۷ و هنگام خروج امام‌خمینی از عراق، از همراهان امام‌خمینی بود و ایشان را تا مرز کویت همراهی کرد.<ref>«آشنایی با حجت‌الاسلام...، ص۹.</ref>


پس از مهاجرت امام‌خمینی به فرانسه، همراه با روحانیت مبارز نجف اشرف با ارسال نامه‌ای به امام‌خمینی، از هجرت ایشان از نجف اظهار تأسف کردند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۴۰۶ ـ ۴۰۷</ref> و در ۱۷ مهر ۱۳۵۷ همراه با جمعی از روحانیان و مدرسان دروس دینی حوزه علمیه نجف اشرف با ارسال نامه‌ای به والری ژیسکاردستن رئیس‌جمهور وقت فرانسه، از امام‌خمینی به‌عنوان روح و قلب ۳۵ میلیون ایرانی نام بردند و خواستار رفتار شایسته با ایشان شدند.<ref>همان، ص۴۰۸ ـ ۴۰۹.</ref> وی سپس به فرانسه رفت و در مقر امام در نوفل‌لوشاتو مستقر شد و در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷، همراه با امام‌خمینی به کشور بازگشت.<ref>«آشنایی با حجت‌الاسلام...، ص۹.</ref>
پس از مهاجرت امام‌خمینی به فرانسه، همراه با روحانیت مبارز نجف اشرف با ارسال نامه‌ای به امام‌خمینی، از هجرت ایشان از نجف اظهار تأسف کردند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۴۰۶ ـ ۴۰۷</ref> و در ۱۷ مهر ۱۳۵۷ همراه با جمعی از روحانیان و مدرسان دروس دینی حوزه علمیه نجف اشرف با ارسال نامه‌ای به والری ژیسکاردستن رئیس‌جمهور وقت فرانسه، از امام‌خمینی به‌عنوان روح و قلب ۳۵ میلیون ایرانی نام بردند و خواستار رفتار شایسته با ایشان شدند.<ref>همان، ص۴۰۸ ـ ۴۰۹.</ref> وی سپس به فرانسه رفت و در مقر امام در [[نوفل لوشاتو|نوفل‌لوشاتو]] مستقر شد و در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷، همراه با امام‌خمینی به کشور بازگشت.<ref>«آشنایی با حجت‌الاسلام...، ص۹.</ref>


=== فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی ===
=== فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی ===
او پس از پیروزی انقلاب اسلامی به امامت جمعه شهرستان رامسر در استان مازندران منصوب شد و مدتی در آن سمت بود.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، روزشمار چهارمحال...، ص۷۰.</ref> قاسم‌پور در دوم فروردین ۱۳۶۱ امامت جمعه شهر خمین را بر عهده گرفت.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۲، ص۶۴۸</ref> و در ۷ اردیبهشت ۱۳۶۱ موفق به دریافت اجازه دخالت در امور حسبیه و شرعیه از طرف امام‌خمینی شد.<ref>صحیفه امام‌خمینی، ج۱۶، ص۲۰۶.</ref> پس از چند ماه اقامه نماز جمعه در شهر خمین، در سال ۱۳۶۱ ش از آن سمت استعفا داد.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۲، ص۶۴۸.</ref> و به فعالیت در عقیدتی ـ سیاسی دستگاه‌های نظامی ـ انتظامی پرداخت. آنگاه در دفتر استفتائات امام‌خمینی در تهران مشغول به فعالیت شد.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، روزشمار چهارمحال...، ص۷۰.</ref>
او پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] به امامت جمعه شهرستان رامسر در استان مازندران منصوب شد و مدتی در آن سمت بود.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، روزشمار چهارمحال...، ص۷۰.</ref> قاسم‌پور در دوم فروردین ۱۳۶۱ امامت جمعه شهر خمین را بر عهده گرفت.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۲، ص۶۴۸</ref> و در ۷ اردیبهشت ۱۳۶۱ موفق به دریافت اجازه دخالت در امور حسبیه و شرعیه از طرف امام‌خمینی شد.<ref>صحیفه امام‌خمینی، ج۱۶، ص۲۰۶.</ref> پس از چند ماه اقامه [[نماز جمعه]] در شهر خمین، در سال ۱۳۶۱ ش از آن سمت استعفا داد.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۲، ص۶۴۸.</ref> و به فعالیت در عقیدتی ـ سیاسی دستگاه‌های نظامی ـ انتظامی پرداخت. آنگاه در [[دفتر استفتائات امام‌خمینی]] در تهران مشغول به فعالیت شد.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، روزشمار چهارمحال...، ص۷۰.</ref>
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
۲۴٬۹۱۰

ویرایش