شکرالله بلاغت‌نیا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی امام خمینی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه
| عنوان            = شکرالله بلاغت‌نیا
| تصویر            =
| توضیح تصویر      =
| اندازه تصویر      =
| سرشناسی          =
| نام کامل          = شکرالله بلاغت‌نیا
| لقب              =
| نسب              =
| تاریخ تولد        = ۷ خرداد ۱۳۱۴
| زادگاه            = هیدج، نزدیک زنجان
| تاریخ وفات        =
| شهر وفات          =
| تاریخ شهادت      =
| محل شهادت        =
| محل دفن          =
| خویشاوندان سرشناس =
| استادان          = [[مصطفی اعتمادی]]، [[حسین نوری همدانی]]، میرزا جواد آقا تبریزی، [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]]، میرزا محمد مجاهدی تبریزی، [[حسینعلی منتظری]]، [[سیدرضا صدر]]، بهاءالدین هیدجی، [[امام‌خمینی]]
| شاگردان          =
| محل تحصیل        = حوزه علمیه هیدج، [[حوزه علمیه قم]]
| اجازه روایت از    =
| اجازه اجتهاد از  =
| اجازه روایت به    =
| اجازه اجتهاد به  =
| تالیفات          =
| سایر              =
| سیاسی            = مبارزه با [[حکومت پهلوی]]
| اجتماعی          = امام جمعه ابهر
| امضا              =
| وبگاه رسمی        =
}}
'''شکرالله بلاغت‌نیا'''، از شاگردان درس خارج امام‌خمینی.  
'''شکرالله بلاغت‌نیا'''، از شاگردان درس خارج امام‌خمینی.  


او در ۷ خرداد ۱۳۱۴ در شهر هیدج در نزدیکی زنجان به دنیا آمد. خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانه آموخت. آنگاه به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و مقدمات و بخشی از دروس سطح را در حوزه علمیه هیدج و نزد محمدحسین فخیمی خواند. او در سال ۱۳۲۹ش راهی [[قم]] شد و دروس سطح را نزد [[مصطفی اعتمادی]]، [[حسین نوری همدانی]]، میرزا جواد آقا تبریزی، [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]]، میرزا محمد مجاهدی تبریزی، [[حسینعلی منتظری]]، سیدرضا صدر و بهاءالدین هیدجی آموخت. سپس به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و ابتدا در درس خارج [[سیدحسین بروجردی|آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی]] حضور یافت و از سال ۱۳۳۷ش به استفاده از درس امام‌خمینی پرداخت.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۱۵۴.</ref> درباره حضور او در درس خارج اصول یا فقه امام‌خمینی گزارشی در دست نیست و نویسنده دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور که با استناد به اسناد شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه به نگارش زندگینامه او پرداخته است، صرفاً بر استفاده او از محضر درس امام‌خمینی بسنده کرده است، بدون اینکه به درس مورد نظر اشاره داشته باشد.
او در ۷ خرداد ۱۳۱۴ در شهر هیدج در نزدیکی زنجان به دنیا آمد. خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانه آموخت. آنگاه به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و مقدمات و بخشی از دروس سطح را در حوزه علمیه هیدج و نزد محمدحسین فخیمی خواند. او در سال ۱۳۲۹ش راهی [[قم]] شد و دروس سطح را نزد [[مصطفی اعتمادی]]، [[حسین نوری همدانی]]، میرزا جواد آقا تبریزی، [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]]، میرزا محمد مجاهدی تبریزی، [[حسینعلی منتظری]]، سیدرضا صدر و بهاءالدین هیدجی آموخت. سپس به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و ابتدا در درس خارج [[سیدحسین بروجردی|آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی]] حضور یافت و از سال ۱۳۳۷ش به استفاده از درس امام‌خمینی پرداخت.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۱۵۴.</ref> درباره حضور او در درس خارج اصول یا فقه امام‌خمینی گزارشی در دست نیست و نویسنده دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور که با استناد به اسناد شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه به نگارش زندگینامه او پرداخته است، صرفاً بر استفاده او از محضر درس امام‌خمینی بسنده کرده است، بدون اینکه به درس مورد نظر اشاره داشته باشد.


بلاغت‌نیا سپس در تهران مقیم شد و به اقامه نماز جماعت در مسجد الزهرا پرداخت. او در دوران حضور در تهران در مبارزه با حکومت پهلوی فعال بود و به همین سبب توسط ساواک تحت تعقیب قرار گرفت. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی مدیریت مدرسه راهنمایی پسرانه شهید محمد منتظری را بر عهده گرفت. سپس به امامت جمعه شهرستان ابهر در استان زنجان منصوب شد. یکی از فرزندان او در سال ۱۳۶۱ش در جبهه‌های جنگ به شهادت رسید<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۱۵۴.</ref>
بلاغت‌نیا سپس در تهران مقیم شد و به اقامه نماز جماعت در مسجد الزهرا پرداخت. او در دوران حضور در تهران در مبارزه با حکومت پهلوی فعال بود و به همین سبب توسط ساواک تحت تعقیب قرار گرفت. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی مدیریت مدرسه راهنمایی پسرانه شهید محمد منتظری را بر عهده گرفت. سپس به امامت جمعه شهرستان ابهر در استان زنجان منصوب شد. یکی از فرزندان او در سال ۱۳۶۱ش در جبهه‌های جنگ به شهادت رسید.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۱۵۴.</ref>
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}

نسخهٔ ‏۱۰ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۱۸

شکرالله بلاغت‌نیا
اطلاعات فردی
نام کاملشکرالله بلاغت‌نیا
تاریخ تولد۷ خرداد ۱۳۱۴
زادگاههیدج، نزدیک زنجان
اطلاعات علمی
استادانمصطفی اعتمادی، حسین نوری همدانی، میرزا جواد آقا تبریزی، سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی، میرزا محمد مجاهدی تبریزی، حسینعلی منتظری، سیدرضا صدر، بهاءالدین هیدجی، امام‌خمینی
محل تحصیلحوزه علمیه هیدج، حوزه علمیه قم
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
سیاسیمبارزه با حکومت پهلوی
اجتماعیامام جمعه ابهر


شکرالله بلاغت‌نیا، از شاگردان درس خارج امام‌خمینی.

او در ۷ خرداد ۱۳۱۴ در شهر هیدج در نزدیکی زنجان به دنیا آمد. خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانه آموخت. آنگاه به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و مقدمات و بخشی از دروس سطح را در حوزه علمیه هیدج و نزد محمدحسین فخیمی خواند. او در سال ۱۳۲۹ش راهی قم شد و دروس سطح را نزد مصطفی اعتمادی، حسین نوری همدانی، میرزا جواد آقا تبریزی، سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی، میرزا محمد مجاهدی تبریزی، حسینعلی منتظری، سیدرضا صدر و بهاءالدین هیدجی آموخت. سپس به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و ابتدا در درس خارج آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی حضور یافت و از سال ۱۳۳۷ش به استفاده از درس امام‌خمینی پرداخت.[۱] درباره حضور او در درس خارج اصول یا فقه امام‌خمینی گزارشی در دست نیست و نویسنده دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور که با استناد به اسناد شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه به نگارش زندگینامه او پرداخته است، صرفاً بر استفاده او از محضر درس امام‌خمینی بسنده کرده است، بدون اینکه به درس مورد نظر اشاره داشته باشد.

بلاغت‌نیا سپس در تهران مقیم شد و به اقامه نماز جماعت در مسجد الزهرا پرداخت. او در دوران حضور در تهران در مبارزه با حکومت پهلوی فعال بود و به همین سبب توسط ساواک تحت تعقیب قرار گرفت. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی مدیریت مدرسه راهنمایی پسرانه شهید محمد منتظری را بر عهده گرفت. سپس به امامت جمعه شهرستان ابهر در استان زنجان منصوب شد. یکی از فرزندان او در سال ۱۳۶۱ش در جبهه‌های جنگ به شهادت رسید.[۲]

پانویس

  1. کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۱۵۴.
  2. کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۱۵۴.

منابع

  • کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، به اهتمام سیدمحمدکاظم مدرسی و میرزا محمد کاظمینی، ج۱، بنیاد ریحانه الرسول یزد، تهران، برگ رضوان.