۲۴٬۹۱۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| تالیفات = | | تالیفات = | ||
| سایر = | | سایر = | ||
| سیاسی = مبارز با رژیم | | سیاسی = مبارز با [[رژیم پهلوی]]، حمایت از نهضت امامخمینی، عضو [[مجلس خبرگان قانون اساسی]] و [[مجلس خبرگان رهبری|خبرگان رهبری]] | ||
| اجتماعی = مؤسس کمیته انقلاب اسلامی ایلام | | اجتماعی = مؤسس کمیته انقلاب اسلامی ایلام | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| وبگاه رسمی = | | وبگاه رسمی = | ||
}} | }} | ||
'''عبدالرحمن حیدری'''، از شاگردان درس خارج فقه امامخمینی. | '''عبدالرحمن حیدری'''، از شاگردان درس خارج فقه امامخمینی. | ||
خط ۴۱: | خط ۳۹: | ||
او پس از ورود [[امامخمینی]] به عراق و آغاز تدریس خارج فقه (بیع مکاسب) در [[مسجد شیخ انصاری نجف|مسجد شیخ انصاری آن شهر]]، در آن درس حضور یافت و ازجمله افرادی بود که در درس ولایت فقیه ایشان نیز حاضر بود. همچنین از آیات حکیم، خویی، [[سیداحمد خوانساری|سیداحمد موسوی خوانساری]]، [[سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی]]، سیدعبدالهادی حسینی شیرازی و امامخمینی اجازاتی در امور شرعیه دریافت کرد و در هیئت استفتای برخی از مراجع عضویت یافت. | او پس از ورود [[امامخمینی]] به عراق و آغاز تدریس خارج فقه (بیع مکاسب) در [[مسجد شیخ انصاری نجف|مسجد شیخ انصاری آن شهر]]، در آن درس حضور یافت و ازجمله افرادی بود که در درس ولایت فقیه ایشان نیز حاضر بود. همچنین از آیات حکیم، خویی، [[سیداحمد خوانساری|سیداحمد موسوی خوانساری]]، [[سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی]]، سیدعبدالهادی حسینی شیرازی و امامخمینی اجازاتی در امور شرعیه دریافت کرد و در هیئت استفتای برخی از مراجع عضویت یافت. | ||
حیدری ایلامی پس از سالها اقامت در نجف اشرف به دعوت کردهای فیلی بغداد و به نمایندگی از مراجع عظام تقلید در سال ۱۳۴۹ش راهی بغداد شد و در «حسینیه ابوسیفین» به اقامه [[نماز جماعت]]، تبلیغ معارف دینی و ارشاد مردم پرداخت و با همکاری مؤمنان به دستگیری از ایتام و مستمندان پرداخت. همچنین در حل اختلافات ساکنان این مناطق (باب الشیخ، شورجه، الثوره، جمیله و جمهوری) نیز نقش داشت. همکاری نزدیک او با هیئتهای مذهبی حسینیه ابوسیفین و حسینیه اکراد فیلی در منطقه باب الشیخ بغداد و مشارکت وی در برنامههای مذهبی و به ویژه ایام سوگواری پیامبر اعظم(ص)، ماههای محرم، صفر و رمضان موجب نزدیکی بیشتر مؤمنین به ایشان شده بود و این امر موجب شد همواره از سوی دستگاه امنیتی حزب بعث احضار و مورد آزار و اذیت قرار گیرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک: کتاب ۴۵ آیتالله حاج شیخ عبدالرحمن حیدری ایلامی، مقدمه؛ قاسمپور، ص۱۴۵.</ref> | حیدری ایلامی پس از سالها اقامت در نجف اشرف به دعوت کردهای فیلی بغداد و به نمایندگی از مراجع عظام تقلید در سال ۱۳۴۹ش راهی بغداد شد و در «حسینیه ابوسیفین» به اقامه [[نماز جماعت]]، تبلیغ معارف دینی و ارشاد مردم پرداخت و با همکاری مؤمنان به دستگیری از ایتام و مستمندان پرداخت. همچنین در حل اختلافات ساکنان این مناطق (باب الشیخ، شورجه، الثوره، جمیله و جمهوری) نیز نقش داشت. همکاری نزدیک او با هیئتهای مذهبی حسینیه ابوسیفین و حسینیه اکراد فیلی در منطقه باب الشیخ بغداد و مشارکت وی در برنامههای مذهبی و به ویژه ایام سوگواری پیامبر اعظم(ص)، ماههای محرم، صفر و رمضان موجب نزدیکی بیشتر مؤمنین به ایشان شده بود و این امر موجب شد همواره از سوی دستگاه امنیتی حزب بعث احضار و مورد آزار و اذیت قرار گیرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک: کتاب ۴۵ آیتالله حاج شیخ عبدالرحمن حیدری ایلامی، مقدمه؛ قاسمپور، «حیدری ایلامی، عبدالرحمن»، ص۱۴۵.</ref> | ||
فعالیتهای حیدری در بغداد حساسیت [[حزب بعث عراق|حکومت بعث عراق]] را برانگیخت و سرانجام وی در تاریخ پنجم دی ۱۳۵۰ از سوی دستگاه امنیتی عراق دستگیر و در نزدیکی یکی از پاسگاههای منطقه مرزی فکه در استان خوزستان به ایران بازگردانده شد. او پس از بازگشت به کشور، به [[قم]] رفت و در [[حوزه علمیه قم|حوزه علمیه آن شهر]] به مدت دو سال به تدریس [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] پرداخت. سپس با درخواست جمعی از اهالی ایلام، به زادگاهش بازگشت و فعالیت علیه برخی از جریانها ازجمله [[بهاییان]] را آغاز کرد. او در مراسم و مجالسی که توسط [[حکومت پهلوی]] برگزار میشد حضور نمییافت و در سفر [[محمدرضا پهلوی]] به ایلام، برای خودداری از حضور در مراسم استقبال از او از ایلام خارج شد. این اقدامات حساسیت مقامات ایلام را برانگیخت و او را تحت فشار قرار دادند. این فشارها او را واداشت تا بار دیگر راهی قم شود.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک: کتاب ۴۵ آیتالله حاج شیخ عبدالرحمن حیدری ایلامی، مقدمه.</ref> وی در ۲۷ شهریور ۱۳۵۵ از امام خمینی اجازه تصدی در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد.<ref>قاسمپور، ص۱۵۳؛ اجازات امامخمینی، ص۲۷۵.</ref> | فعالیتهای حیدری در بغداد حساسیت [[حزب بعث عراق|حکومت بعث عراق]] را برانگیخت و سرانجام وی در تاریخ پنجم دی ۱۳۵۰ از سوی دستگاه امنیتی عراق دستگیر و در نزدیکی یکی از پاسگاههای منطقه مرزی فکه در استان خوزستان به ایران بازگردانده شد. او پس از بازگشت به کشور، به [[قم]] رفت و در [[حوزه علمیه قم|حوزه علمیه آن شهر]] به مدت دو سال به تدریس [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] پرداخت. سپس با درخواست جمعی از اهالی ایلام، به زادگاهش بازگشت و فعالیت علیه برخی از جریانها ازجمله [[بهاییان]] را آغاز کرد. او در مراسم و مجالسی که توسط [[حکومت پهلوی]] برگزار میشد حضور نمییافت و در سفر [[محمدرضا پهلوی]] به ایلام، برای خودداری از حضور در مراسم استقبال از او از ایلام خارج شد. این اقدامات حساسیت مقامات ایلام را برانگیخت و او را تحت فشار قرار دادند. این فشارها او را واداشت تا بار دیگر راهی قم شود.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک: کتاب ۴۵ آیتالله حاج شیخ عبدالرحمن حیدری ایلامی، مقدمه.</ref> وی در ۲۷ شهریور ۱۳۵۵ از امام خمینی اجازه تصدی در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد.<ref>قاسمپور، «حیدری ایلامی، عبدالرحمن»، ص۱۵۳؛ اجازات امامخمینی، ص۲۷۵.</ref> | ||
حیدری ایلامی در آغازین روزهای سال ۱۳۵۷ به ایلام بازگشت و در رأس مبارزان و فعالان سیاسی علیه حکومت پهلوی قرار گرفت. او در ۱۹ اردیبهشت آن سال مجلس بزرگداشتی برای شهدای قم در خانهاش برگزار کرد و در آن مجلس انتقاداتی را علیه حکومت پهلوی مطرح نمود که گزارشگر [[ساواک]] از آن با عنوان «اظهارات تحریکآمیز» نام برد. پس از آن، اغلب تجمعات و راهپیماییهای سیاسی از مسجد جامع و با محوریت او آغاز میشد. نگاهی به اسناد مبارزاتی حیدری نشان میدهد وی محور همه مبارزات و تلاشهای نیروهای انقلابی و مخالف حکومت پهلوی در شهر ایلام بود و به سبب همین فعالیتها همواره تحت نظر ماموران قرار داشت و رفتارهای او توسط ماموران ساواک به تهران منتقل میشد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک: کتاب ۴۵ آیتالله حاج شیخ عبدالرحمن حیدری ایلامی، ص۸۷-۱۴۹.</ref> | حیدری ایلامی در آغازین روزهای سال ۱۳۵۷ به ایلام بازگشت و در رأس مبارزان و فعالان سیاسی علیه حکومت پهلوی قرار گرفت. او در ۱۹ اردیبهشت آن سال مجلس بزرگداشتی برای شهدای قم در خانهاش برگزار کرد و در آن مجلس انتقاداتی را علیه حکومت پهلوی مطرح نمود که گزارشگر [[ساواک]] از آن با عنوان «اظهارات تحریکآمیز» نام برد. پس از آن، اغلب تجمعات و راهپیماییهای سیاسی از مسجد جامع و با محوریت او آغاز میشد. نگاهی به اسناد مبارزاتی حیدری نشان میدهد وی محور همه مبارزات و تلاشهای نیروهای انقلابی و مخالف حکومت پهلوی در شهر ایلام بود و به سبب همین فعالیتها همواره تحت نظر ماموران قرار داشت و رفتارهای او توسط ماموران ساواک به تهران منتقل میشد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک: کتاب ۴۵ آیتالله حاج شیخ عبدالرحمن حیدری ایلامی، ص۸۷-۱۴۹.</ref> | ||
خط ۵۷: | خط ۵۵: | ||
== درگذشت == | == درگذشت == | ||
حیدری در ۱۱ دی ۱۳۶۵ در ایلام درگذشت و پیکرش پس از انتقال به قم در جوار حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.<ref>گلشن ابرار، | حیدری در ۱۱ دی ۱۳۶۵ در ایلام درگذشت و پیکرش پس از انتقال به قم در جوار حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.<ref>گلشن ابرار، ۱۲ـ۹۰۷.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == |