ابرهیم غضنفری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+ 3 categories; ±رده:پروژه شاگردان2←رده:مقاله‌های نیازمند تصویر using HotCat) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''ابراهیم غضنفری'''، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی. | '''ابراهیم غضنفری'''، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی. | ||
ابراهیم غضنفری فرزند میرزا حسن در سال ۱۳۱۳ش در منطقه رباط شهرستان سبزوار به دنیا آمد. او دوران ابتدایی را در زادگاهش طی کرد. سپس به نیشابور رفت و در حوزه علمیه آن شهر به تحصیل دروس دینی پرداخت. پس از دو سال تحصیل در آن حوزه، راهی مشهد شد و ادبیات را نزد محمدتقی ادیب نیشابوری فراگرفت. آنگاه به [[قم]] رفت و در [[حوزه علمیه قم|حوزه علمیه آن شهر]] دروس سطح را نزد [[محمدعلی گرامی]]، [[محمدتقی ستوده]]، [[حسین نوری همدانی]]، [[ناصر مکارم شیرازی]] و [[حسینعلی منتظری]] فراگرفت. در درس فلسفه هم از شاگردان [[جعفر سبحانی]] و علامه طباطبایی بود. وی سپس به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و در درس خارج فقه امام‌خمینی<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۶۱۰.</ref> در مدرسه سلماسی حضور یافت <ref>صحیفه دل، ج۲، ص۱۱۷.</ref> او خاطره‌ای از تلاش امام‌خمینی برای تشویق طلاب به غور در احادیث دارد و در این‌باره می‌گوید: <blockquote>«هنگامی که در مسجد سلماسی در محضر مبارکشان تلمذ می‌نمودیم، حدیثی را از کتاب وسایل الشیعه قرائت فرمودند که من موفق به ضبط آن نشدم و پس از پایان جلسه درس به خدمتشان رفتم و پرسیدم. معظم‌له با صراحت تمام فرمودند: نمی‌گویم و شماره و باب آن را بیان نمی‌کنم، باید خودتان بروید در احادیث اهل‌بیت سیر کنید، احادیث اهل‌بیت ـ علیهم‌السلام ـ نورانیت می‌آورد. لحظه‌ای سکوت کردند و سپس با لبخندی دلنشین آدرس آن حدیث را بیان کردند» <ref>صحیفه دل، ج۲، ص۱۱۶</ref></blockquote>حضور او در درس امام‌خمینی در [[مسجد سلماسی]] نشان می‌دهد که پیش از سال ۱۳۴۰ش از محضر درس امام‌خمینی بهره‌مند می‌شده است، چراکه از آن تاریخ، کلاس‌های درس امام‌خمینی به [[مسجد اعظم]] انتقال یافت. او هم‌زمان در درس خارج فقه و اصول آیات [[سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی]] و [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی|سیدشهاب‌الدین نجفی مرعشی]] شرکت می‌کرد <ref>کاظمینی، ج۱، ص۶۱۰.</ref> | ابراهیم غضنفری فرزند میرزا حسن در سال ۱۳۱۳ش در منطقه رباط شهرستان سبزوار به دنیا آمد. او دوران ابتدایی را در زادگاهش طی کرد. سپس به نیشابور رفت و در حوزه علمیه آن شهر به تحصیل دروس دینی پرداخت. پس از دو سال تحصیل در آن حوزه، راهی مشهد شد و ادبیات را نزد محمدتقی ادیب نیشابوری فراگرفت. آنگاه به [[قم]] رفت و در [[حوزه علمیه قم|حوزه علمیه آن شهر]] دروس سطح را نزد [[محمدعلی گرامی]]، [[محمدتقی ستوده]]، [[حسین نوری همدانی]]، [[ناصر مکارم شیرازی]] و [[حسینعلی منتظری]] فراگرفت. در درس فلسفه هم از شاگردان [[جعفر سبحانی]] و علامه طباطبایی بود. وی سپس به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و در درس خارج فقه امام‌خمینی<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۶۱۰.</ref> در مدرسه سلماسی حضور یافت.<ref>صحیفه دل، ج۲، ص۱۱۷.</ref> او خاطره‌ای از تلاش امام‌خمینی برای تشویق طلاب به غور در احادیث دارد و در این‌باره می‌گوید: <blockquote>«هنگامی که در مسجد سلماسی در محضر مبارکشان تلمذ می‌نمودیم، حدیثی را از کتاب وسایل الشیعه قرائت فرمودند که من موفق به ضبط آن نشدم و پس از پایان جلسه درس به خدمتشان رفتم و پرسیدم. معظم‌له با صراحت تمام فرمودند: نمی‌گویم و شماره و باب آن را بیان نمی‌کنم، باید خودتان بروید در احادیث اهل‌بیت سیر کنید، احادیث اهل‌بیت ـ علیهم‌السلام ـ نورانیت می‌آورد. لحظه‌ای سکوت کردند و سپس با لبخندی دلنشین آدرس آن حدیث را بیان کردند».<ref>صحیفه دل، ج۲، ص۱۱۶</ref></blockquote>حضور او در درس امام‌خمینی در [[مسجد سلماسی]] نشان می‌دهد که پیش از سال ۱۳۴۰ش از محضر درس امام‌خمینی بهره‌مند می‌شده است، چراکه از آن تاریخ، کلاس‌های درس امام‌خمینی به [[مسجد اعظم]] انتقال یافت. او هم‌زمان در درس خارج فقه و اصول آیات [[سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی]] و [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی|سیدشهاب‌الدین نجفی مرعشی]] شرکت می‌کرد.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۶۱۰.</ref> | ||
== فعالیت مبارزاتی== | == فعالیت مبارزاتی== | ||
غضنفری پس از تبعید [[امام‌خمینی]] به عراق، همراه با جمعی از مدرسان و محصلان حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امام‌خمینی، از حضور ایشان در عتبات عالیات اظهار خرسندی کرد، ولی تنفر و تأثر خود را از «ادامه تبعید آن مرجع عالی‌قدر که به خاطر دفاع از قرآن و حقوق ملت اسلام و حمایت از استقلال و تمامیت ارضی کشور اسلامی ایران صورت گرفته است» ابراز نمود و در ادامه با تأکید بر پیروی «ملت شریف مسلمان ایران و [[حوزه علمیه قم]] از منویات مقدس آن قائد عظیم‌الشأن»، آرزو کرد که «به‌زودی موانع برطرف شود تا با مراجعت حضرت‌عالی به حوزه علمیه قم و با تدبیرات خردمندانه و رهبری‌های ارزنده آن زعیم عالی‌قدر، مصالح عالیه اسلام و ایران و حقوق از دست رفته ملت تأمین گردد» <ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۷۸؛ دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۵، ص۱۵۸-۱۶۳؛ امام‌خمینی در آیینه اسناد، ج۳، ص۲۸۱ ـ ۲۸۵؛ خسروشاهی، اسناد نهضت اسلامی، ج۳، ص۹۷؛ سیر مبارزات امام در آیینه، ج۵، ص۳۷۲ ـ ۳۶۹.</ref> او پس از آن نیز به مبارزات خود ادامه داد و به توزیع [[پیام‌ها و اعلامیه‌های امام‌خمینی|اعلامیه‌های امام‌خمینی]] و سایر مراجع پرداخت و در انتقال برخی اعلامیه‌ها به شهرستان سبزوار نقش داشت. همچنین در سخنرانی‌هایش، از [[حکومت پهلوی]] انتقاد می‌کرد <ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۶۱۰.</ref> در دوران تبعید امام‌خمینی در عراق، به آن کشور سفر کرد و با امام‌خمینی دیدار کرد و برخی از پرسش‌های شرعی را با ایشان در میان نهاد <ref>صحیفه دل، ج۲، ص۱۱۷-۱۱۸.</ref> | غضنفری پس از تبعید [[امام‌خمینی]] به عراق، همراه با جمعی از مدرسان و محصلان حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امام‌خمینی، از حضور ایشان در عتبات عالیات اظهار خرسندی کرد، ولی تنفر و تأثر خود را از «ادامه تبعید آن مرجع عالی‌قدر که به خاطر دفاع از قرآن و حقوق ملت اسلام و حمایت از استقلال و تمامیت ارضی کشور اسلامی ایران صورت گرفته است» ابراز نمود و در ادامه با تأکید بر پیروی «ملت شریف مسلمان ایران و [[حوزه علمیه قم]] از منویات مقدس آن قائد عظیم‌الشأن»، آرزو کرد که «به‌زودی موانع برطرف شود تا با مراجعت حضرت‌عالی به حوزه علمیه قم و با تدبیرات خردمندانه و رهبری‌های ارزنده آن زعیم عالی‌قدر، مصالح عالیه اسلام و ایران و حقوق از دست رفته ملت تأمین گردد».<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۷۸؛ دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۵، ص۱۵۸-۱۶۳؛ امام‌خمینی در آیینه اسناد، ج۳، ص۲۸۱ ـ ۲۸۵؛ خسروشاهی، اسناد نهضت اسلامی، ج۳، ص۹۷؛ سیر مبارزات امام در آیینه، ج۵، ص۳۷۲ ـ ۳۶۹.</ref> او پس از آن نیز به مبارزات خود ادامه داد و به توزیع [[پیام‌ها و اعلامیه‌های امام‌خمینی|اعلامیه‌های امام‌خمینی]] و سایر مراجع پرداخت و در انتقال برخی اعلامیه‌ها به شهرستان سبزوار نقش داشت. همچنین در سخنرانی‌هایش، از [[حکومت پهلوی]] انتقاد می‌کرد.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۶۱۰.</ref> در دوران تبعید امام‌خمینی در عراق، به آن کشور سفر کرد و با امام‌خمینی دیدار کرد و برخی از پرسش‌های شرعی را با ایشان در میان نهاد.<ref>صحیفه دل، ج۲، ص۱۱۷-۱۱۸.</ref> | ||
== فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی == | == فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی == | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:پروژه | [[رده:مقاله‌های نیازمند تصویر]] | ||
[[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه شاگردان]] | |||
[[رده:شاگردان درس خارج اصول امام‌خمینی]] | |||
[[رده:شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۴۵
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | ابراهیم غضنفری |
| تاریخ تولد | ۱۳۱۳ش |
| زادگاه | رباط سبزوار |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | محمدتقی ادیب نیشابوری، محمدعلی گرامی، محمدتقی ستوده، حسین نوری همدانی، ناصر مکارم شیرازی، حسینعلی منتظری، جعفر سبحانی، علامه طباطبایی |
| محل تحصیل | نیشابور، مشهد، قم |
| سایر | سفر تبلیغی به لبنان، سوریه، ترکیه، عراق، قطر، کویت و عربستان |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | حمایت از نهضت امام‌خمینی، مبارزه با رژیم پهلوی |
| اجتماعی | امام جمعه ایرانشهر، مسئول حوزه علمیه زینبیه ایرانشهر، نمایندگی ولی فقیه در نیروهای مسلح |
ابراهیم غضنفری، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.
ابراهیم غضنفری فرزند میرزا حسن در سال ۱۳۱۳ش در منطقه رباط شهرستان سبزوار به دنیا آمد. او دوران ابتدایی را در زادگاهش طی کرد. سپس به نیشابور رفت و در حوزه علمیه آن شهر به تحصیل دروس دینی پرداخت. پس از دو سال تحصیل در آن حوزه، راهی مشهد شد و ادبیات را نزد محمدتقی ادیب نیشابوری فراگرفت. آنگاه به قم رفت و در حوزه علمیه آن شهر دروس سطح را نزد محمدعلی گرامی، محمدتقی ستوده، حسین نوری همدانی، ناصر مکارم شیرازی و حسینعلی منتظری فراگرفت. در درس فلسفه هم از شاگردان جعفر سبحانی و علامه طباطبایی بود. وی سپس به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و در درس خارج فقه امام‌خمینی[۱] در مدرسه سلماسی حضور یافت.[۲] او خاطره‌ای از تلاش امام‌خمینی برای تشویق طلاب به غور در احادیث دارد و در این‌باره می‌گوید:
«هنگامی که در مسجد سلماسی در محضر مبارکشان تلمذ می‌نمودیم، حدیثی را از کتاب وسایل الشیعه قرائت فرمودند که من موفق به ضبط آن نشدم و پس از پایان جلسه درس به خدمتشان رفتم و پرسیدم. معظم‌له با صراحت تمام فرمودند: نمی‌گویم و شماره و باب آن را بیان نمی‌کنم، باید خودتان بروید در احادیث اهل‌بیت سیر کنید، احادیث اهل‌بیت ـ علیهم‌السلام ـ نورانیت می‌آورد. لحظه‌ای سکوت کردند و سپس با لبخندی دلنشین آدرس آن حدیث را بیان کردند».[۳]
حضور او در درس امام‌خمینی در مسجد سلماسی نشان می‌دهد که پیش از سال ۱۳۴۰ش از محضر درس امام‌خمینی بهره‌مند می‌شده است، چراکه از آن تاریخ، کلاس‌های درس امام‌خمینی به مسجد اعظم انتقال یافت. او هم‌زمان در درس خارج فقه و اصول آیات سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی و سیدشهاب‌الدین نجفی مرعشی شرکت می‌کرد.[۴]
فعالیت مبارزاتی
غضنفری پس از تبعید امام‌خمینی به عراق، همراه با جمعی از مدرسان و محصلان حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امام‌خمینی، از حضور ایشان در عتبات عالیات اظهار خرسندی کرد، ولی تنفر و تأثر خود را از «ادامه تبعید آن مرجع عالی‌قدر که به خاطر دفاع از قرآن و حقوق ملت اسلام و حمایت از استقلال و تمامیت ارضی کشور اسلامی ایران صورت گرفته است» ابراز نمود و در ادامه با تأکید بر پیروی «ملت شریف مسلمان ایران و حوزه علمیه قم از منویات مقدس آن قائد عظیم‌الشأن»، آرزو کرد که «به‌زودی موانع برطرف شود تا با مراجعت حضرت‌عالی به حوزه علمیه قم و با تدبیرات خردمندانه و رهبری‌های ارزنده آن زعیم عالی‌قدر، مصالح عالیه اسلام و ایران و حقوق از دست رفته ملت تأمین گردد».[۵] او پس از آن نیز به مبارزات خود ادامه داد و به توزیع اعلامیه‌های امام‌خمینی و سایر مراجع پرداخت و در انتقال برخی اعلامیه‌ها به شهرستان سبزوار نقش داشت. همچنین در سخنرانی‌هایش، از حکومت پهلوی انتقاد می‌کرد.[۶] در دوران تبعید امام‌خمینی در عراق، به آن کشور سفر کرد و با امام‌خمینی دیدار کرد و برخی از پرسش‌های شرعی را با ایشان در میان نهاد.[۷]
فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی
او پس از پیروزی انقلاب اسلامی به استان سیستان و بلوچستان رفت و در سمت مسئولیت عقیدتی ـ سیاسی نیروهای مسلح در ایرانشهر خدمت کرد. در سال ۱۳۶۳ش به امامت جمعه شهرستان ایرانشهر منصوب شد و تا سال ۱۳۷۹ش در آن سمت بود. او هم‌زمان مسئولیت حوزه علمیه زینبیه ایرانشهر را بر عهده داشت و به تدریس در آن مدرسه دینی می‌پرداخت. علاوه بر آن، در دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایرانشهر هم دروسی چون اخلاق و معارف اسلامی تدریس می‌کرد. وی در سال‌های مختلف، برای تبلیغ دین به برخی از کشورها سفر کرد که از آن جمله می‌توان به لبنان، سوریه، ترکیه، عراق، قطر، کویت و عربستان اشاره کرد.[۸]
پانویس
- ↑ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۶۱۰.
- ↑ صحیفه دل، ج۲، ص۱۱۷.
- ↑ صحیفه دل، ج۲، ص۱۱۶
- ↑ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۶۱۰.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۷۸؛ دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۵، ص۱۵۸-۱۶۳؛ امام‌خمینی در آیینه اسناد، ج۳، ص۲۸۱ ـ ۲۸۵؛ خسروشاهی، اسناد نهضت اسلامی، ج۳، ص۹۷؛ سیر مبارزات امام در آیینه، ج۵، ص۳۷۲ ـ ۳۶۹.
- ↑ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۶۱۰.
- ↑ صحیفه دل، ج۲، ص۱۱۷-۱۱۸.
- ↑ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۶۱۰.
منابع
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- خسروشاهی، سیدهادی (۱۳۹۰)، اسناد نهضت اسلامی، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- سیر مبارزات امام‌خمینی در آیینه اسناد شهربانی (۱۳۸۳)، ج ۳، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
- دوانی، علی (۱۳۷۷)، نهضت روحانیون ایران، ج۵، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد ساواک (۱۳۸۶)، ج۵، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
- صحیفه دل (۲): خاطرات مکتوب از شاگردان امام‌خمینی (۱۳۷۹) به کوشش حمید بصیرت‌منش و احمد میریان، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
- کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، به اهتمام سیدمحمدکاظم مدرسی و میرزا محمد کاظمینی، ج ۱، بنیاد ریحانه الرسول یزد، تهران، برگ رضوان.