احمد زاهد نجفی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| محل دفن = کنار مزار علامه محمدباقر مجلسی، اصفهان | | محل دفن = کنار مزار علامه محمدباقر مجلسی، اصفهان | ||
| خویشاوندان سرشناس = | | خویشاوندان سرشناس = | ||
| استادان = سیدنورالله قاضی عسکر، محمدتقی قمشهای، | | استادان = سیدنورالله قاضی عسکر، محمدتقی قمشهای، [[سیدابوالقاسم خویی]]، [[سیدمحسن حکیم]]، سیدحسین حمامی، سیدمحمود حسینی شاهرودی، [[امامخمینی]] | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| محل تحصیل = | | محل تحصیل = اصفهان، نجف، [[قم]] | ||
| اجازه روایت از = | | اجازه روایت از = | ||
| اجازه اجتهاد از = | | اجازه اجتهاد از = | ||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| اجازه اجتهاد به = | | اجازه اجتهاد به = | ||
| تالیفات = | | تالیفات = | ||
| سایر = | | سایر = تدریس در [[حوزه علمیه نجف]] و اصفهان | ||
| سیاسی = مبارز با حکومت | | سیاسی = مبارز با [[حکومت پهلوی]]، حمایت از [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امامخمینی]] | ||
| اجتماعی = تدریس دروس حوزوی، فعالیتهای تبلیغی | | اجتماعی = تدریس دروس حوزوی، فعالیتهای تبلیغی | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| وبگاه رسمی = | | وبگاه رسمی = | ||
}}'''احمد زاهد نجفی'''؛ از شاگردان درس خارج فقه امامخمینی. | }}'''احمد زاهد نجفی'''؛ از شاگردان درس خارج فقه امامخمینی. | ||
==زادگاه و تحصیل== | |||
احمد زاهد نجفی فرزند مهدی در سال ۱۳۰۴ش در اصفهان دیده به جهان گشود. او از نوجوانی در بازار اصفهان مشغول به کار شد. سپس بهواسطه علاقهمندی به تحصیل دروس حوزوی، در سال ۱۳۲۶ش به حوزه علمیه اصفهان رفت و مقدمات را نزد سیدنورالله قاضی عسکر<ref>«فرزانگان: آیتالله حاج...»، ص۱۴</ref> و شیخ محمدتقی قمشهای فراگرفت.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ص۴۸۶.</ref> پس از یک سال تحصیل در اصفهان، به تشویق استادش قاضی عسکر، راهی عتبات عالیات شد و در [[نجف اشرف]]، پس از اقامتی دو ماهه در مدرسه شیخ مهدی کاشفالغطا، وارد مدرسه سیدکاظم یزدی شد و تحصیل را در آن مدرسه پی گرفت.<ref>«فرزانگان: آیتالله حاج...»، ص۱۴.</ref> وی مقدمات و دروس سطح دینی را در آن مدرسه و دیگر مدارس دینی نجف اشرف نزد شیخ محمدعلی مدرس افغانی، میرزا علیآقا فلسفی، [[سیداسدالله مدنی|سیداسداللّه مدنی تبریزی]] و شیخ محمدتقی آل راضی به پایان رساند. آنگاه به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و ابتدا در درس [[سیدابوالقاسم خویی|آیتالله سیدابوالقاسم موسوی خویی]] حضور یافت و ۱۶ سال (دو دوره خارج اصول) از درس ایشان بهرهمند شد. علاوه بر آن مدتی هم در درس تفسیر قرآن ایشان شرکت کرد. سپس از درس آیات [[سیدمحسن حکیم|سیدمحسن طباطبایی حکیم]]، [[سیدحسین حمامی]] و سیدمحمود حسینی شاهرودی بهرهمند شد. زاهد نجفی پس از ورود [[امامخمینی]] به عراق، در درس خارج فقه ایشان حضور یافت.<ref>«فرزانگان: آیتالله حاج...»، ص۱۴؛ مهدوی، اعلام اصفهان، ص۴۸۶؛ قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، ج۲، ص۳۶۰-۳۶۱</ref> و تا سال ۱۳۵۴ش که از عراق اخراج شد، از محضر ایشان استفاده کرد. در کنار تحصیل، به تدریس در [[حوزه علمیه نجف|حوزه علمیه نجف اشرف]] هم میپرداخت و جامعالمقدمات، سیوطی، مغنی، معالم و مطول، لمعتین، رسایل، مکاسب و کفایتین را برای طلاب و فضلای نجف تدریس میکرد.<ref>قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، ص۳۶۰؛ «فرزانگان: آیتالله حاج...»، ص۱۴.</ref> | |||
==فعالیت سیاسی و اجتماعی== | |||
زاهد در سال ۱۳۵۴ش و در پی تیرگی روابط ایران و عراق و تصمیم دولت عراق در اخراج جمعی از ایرانیان از آن کشور، از عراق اخراج شد و به کشور بازگشت و در زادگاهش به تدریس دروس حوزوی و تبلیغ دین پرداخت. وی پس از بازگشت به کشور، به مبارزه با [[حکومت پهلوی]] در کنار دیگر روحانیان اصفهان ادامه داد.<ref>«فرزانگان: آیتالله حاج...»، ص۱۵.</ref> ازجمله در جریان تصمیم دولت [[شاپور بختیار]] در بستن فرودگاه مهرآباد بر روی پروازهای خارجی با هدف جلوگیری از [[بازگشت امامخمینی به ایران|بازگشت امامخمینی به کشور]] و تحصن روحانیان در مسجد دانشگاه تهران در اعتراض به آن اقدام، همراه با روحانیان اصفهان در تحصن مشابهی در اصفهان و در بیت [[سیدحسین خادمی]] شرکت کرد.<ref>سیر مبارزات یاران امامخمینی در آینه اسناد ساواک، ج۱۶، ص۳۹۷-۳۹۸؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۱۹، ص۵۳۴-۵۳۵، ج۳۵، ص۳۶۳ ـ ۳۶۴.</ref> | |||
او پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] به فعالیتهای تبلیغی و تدریس در اصفهان ادامه داد. | |||
==درگذشت== | |||
نجفی در ۲۲ آبان ۱۳۸۸ در اصفهان از دنیا رفت و پیکرش پس از تشییع در کنار مزار علامه محمدباقر مجلسی در آن شهر به خاک سپرده شد.<ref>«فرزانگان: آیتالله حاج...»، ص۱۵.</ref> | |||
او پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] به فعالیتهای تبلیغی و تدریس در اصفهان ادامه داد | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |
نسخهٔ ۱۵ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۸:۳۲
اطلاعات فردی | |
---|---|
نام کامل | احمد زاهد نجفی |
نسب | فرزند مهدی |
تاریخ تولد | ۱۳۰۴ ش |
زادگاه | اصفهان، ایران |
تاریخ وفات | ۲۲ آبان ۱۳۸۸ |
محل دفن | کنار مزار علامه محمدباقر مجلسی، اصفهان |
شهر وفات | اصفهان |
اطلاعات علمی | |
استادان | سیدنورالله قاضی عسکر، محمدتقی قمشهای، سیدابوالقاسم خویی، سیدمحسن حکیم، سیدحسین حمامی، سیدمحمود حسینی شاهرودی، امامخمینی |
محل تحصیل | اصفهان، نجف، قم |
سایر | تدریس در حوزه علمیه نجف و اصفهان |
فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
سیاسی | مبارز با حکومت پهلوی، حمایت از نهضت امامخمینی |
اجتماعی | تدریس دروس حوزوی، فعالیتهای تبلیغی |
احمد زاهد نجفی؛ از شاگردان درس خارج فقه امامخمینی.
زادگاه و تحصیل
احمد زاهد نجفی فرزند مهدی در سال ۱۳۰۴ش در اصفهان دیده به جهان گشود. او از نوجوانی در بازار اصفهان مشغول به کار شد. سپس بهواسطه علاقهمندی به تحصیل دروس حوزوی، در سال ۱۳۲۶ش به حوزه علمیه اصفهان رفت و مقدمات را نزد سیدنورالله قاضی عسکر[۱] و شیخ محمدتقی قمشهای فراگرفت.[۲] پس از یک سال تحصیل در اصفهان، به تشویق استادش قاضی عسکر، راهی عتبات عالیات شد و در نجف اشرف، پس از اقامتی دو ماهه در مدرسه شیخ مهدی کاشفالغطا، وارد مدرسه سیدکاظم یزدی شد و تحصیل را در آن مدرسه پی گرفت.[۳] وی مقدمات و دروس سطح دینی را در آن مدرسه و دیگر مدارس دینی نجف اشرف نزد شیخ محمدعلی مدرس افغانی، میرزا علیآقا فلسفی، سیداسداللّه مدنی تبریزی و شیخ محمدتقی آل راضی به پایان رساند. آنگاه به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و ابتدا در درس آیتالله سیدابوالقاسم موسوی خویی حضور یافت و ۱۶ سال (دو دوره خارج اصول) از درس ایشان بهرهمند شد. علاوه بر آن مدتی هم در درس تفسیر قرآن ایشان شرکت کرد. سپس از درس آیات سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدحسین حمامی و سیدمحمود حسینی شاهرودی بهرهمند شد. زاهد نجفی پس از ورود امامخمینی به عراق، در درس خارج فقه ایشان حضور یافت.[۴] و تا سال ۱۳۵۴ش که از عراق اخراج شد، از محضر ایشان استفاده کرد. در کنار تحصیل، به تدریس در حوزه علمیه نجف اشرف هم میپرداخت و جامعالمقدمات، سیوطی، مغنی، معالم و مطول، لمعتین، رسایل، مکاسب و کفایتین را برای طلاب و فضلای نجف تدریس میکرد.[۵]
فعالیت سیاسی و اجتماعی
زاهد در سال ۱۳۵۴ش و در پی تیرگی روابط ایران و عراق و تصمیم دولت عراق در اخراج جمعی از ایرانیان از آن کشور، از عراق اخراج شد و به کشور بازگشت و در زادگاهش به تدریس دروس حوزوی و تبلیغ دین پرداخت. وی پس از بازگشت به کشور، به مبارزه با حکومت پهلوی در کنار دیگر روحانیان اصفهان ادامه داد.[۶] ازجمله در جریان تصمیم دولت شاپور بختیار در بستن فرودگاه مهرآباد بر روی پروازهای خارجی با هدف جلوگیری از بازگشت امامخمینی به کشور و تحصن روحانیان در مسجد دانشگاه تهران در اعتراض به آن اقدام، همراه با روحانیان اصفهان در تحصن مشابهی در اصفهان و در بیت سیدحسین خادمی شرکت کرد.[۷]
او پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیتهای تبلیغی و تدریس در اصفهان ادامه داد.
درگذشت
نجفی در ۲۲ آبان ۱۳۸۸ در اصفهان از دنیا رفت و پیکرش پس از تشییع در کنار مزار علامه محمدباقر مجلسی در آن شهر به خاک سپرده شد.[۸]
پانویس
- ↑ «فرزانگان: آیتالله حاج...»، ص۱۴
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ص۴۸۶.
- ↑ «فرزانگان: آیتالله حاج...»، ص۱۴.
- ↑ «فرزانگان: آیتالله حاج...»، ص۱۴؛ مهدوی، اعلام اصفهان، ص۴۸۶؛ قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، ج۲، ص۳۶۰-۳۶۱
- ↑ قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، ص۳۶۰؛ «فرزانگان: آیتالله حاج...»، ص۱۴.
- ↑ «فرزانگان: آیتالله حاج...»، ص۱۵.
- ↑ سیر مبارزات یاران امامخمینی در آینه اسناد ساواک، ج۱۶، ص۳۹۷-۳۹۸؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۱۹، ص۵۳۴-۵۳۵، ج۳۵، ص۳۶۳ ـ ۳۶۴.
- ↑ «فرزانگان: آیتالله حاج...»، ص۱۵.
منابع
- انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان اصفهان (۱۳۷۹)، ج۱، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات
- «فرزانگان: آیتالله حاج شیخ احمد زاهد نجفی» (۱۳۹۱)، هفتهنامه افق حوزه، سال یازدهم، شماره ۳۴۸، ۱۹ مهر
- قاسمی، رحیم (۱۳۹۳)، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، قم، مجمع الذخائر الاسلامیه
- مهدوی، مصلحالدین (۱۳۸۶)، اعلام اصفهان، ج۴، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان
- یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۱۹: خادم شریعت، آیتالله حسین خادمی (۱۳۸۹)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات
- یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۳۵: حجتالاسلاموالمسلمین سیدمحمد احمدی (۱۳۸۴)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات
- سیر مبارزات یاران امامخمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج۱۶، تدوین: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی