اسدالله نوراللهی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:شاگردان درس فلسفه امامخمینی; +رده:شاگردان درس خارج اصول امامخمینی; ±رده:پروژه شاگردان2←رده:مقالههای ارزیابیشده/پروژه شاگردان using HotCat) |
||
خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
* متن کامل خاطرات آیتالله منتظری به همراه پیوستها (۱۳۷۹)، بیجا، اتحادیه ناشران ایرانی در اروپا (نشر باران، نشر خاوران، نشر نیما). | * متن کامل خاطرات آیتالله منتظری به همراه پیوستها (۱۳۷۹)، بیجا، اتحادیه ناشران ایرانی در اروپا (نشر باران، نشر خاوران، نشر نیما). | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:پروژه | [[رده:مقالههای ارزیابیشده/پروژه شاگردان]] | ||
[[رده:شاگردان درس فلسفه امامخمینی]] | |||
[[رده:شاگردان درس خارج اصول امامخمینی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۲۱:۲۰
اطلاعات فردی | |
---|---|
نام کامل | اسدالله نوراللهی نجفآبادی |
تاریخ تولد | ۱۲۹۶ش |
زادگاه | نجفآباد، اصفهان |
تاریخ وفات | ۱۳۸۲ش |
محل دفن | جنتالشهدای نجفآباد |
شهر وفات | نجفآباد |
اطلاعات علمی | |
استادان | امامخمینی، سیدحسین بروجردی، سیدابوالقاسم خویی، سیدمحمد محقق داماد |
محل تحصیل | نجفآباد، اصفهان، قم و نجف |
اجازه اجتهاد از | عبدالنبی اراکی |
سایر | تدریس در حوزه علمیه |
فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
سیاسی | مبارزه با رژیم پهلوی و حمایت از نهضت امامخمینی |
اجتماعی | تبلیغ دین و اقامه نماز جماعت |
اسدالله نوراللهی، از شاگردان درس فلسفه و خارج اصول امامخمینی.
زادگاه و تحصیل
اسدالله نوراللهی نجفآبادی در سال ۱۲۹۶ش در نجفآباد اصفهان زاده شد.[۱] او مقدمات را در حوزه علمیه نجفآباد نزد شیخ احمد حججی، شیخ ابراهیم ریاضی و سیدجعفر طباطبایی خواند.[۲] در ۱۷ سالگی به اصفهان رفت و در حوزه علمیه اصفهان،[۳] در درس شیخ محمدحسن عالم نجفآبادی، حاجآقا رحیم ارباب و میرزا علیآقا شیرازی حاضر شد.[۴]
سپس به قم رفت و به تکمیل تحصیلاتش در حوزه علمیه آن شهر پرداخت. او ابتدا در درس فلسفه (منظومه ملاهادی سبزواری) امامخمینی شرکت کرد.[۵] سپس همراه با حسینعلی منتظری و علیاصغر احمدی شاهرودی، در درس شوارق آیتالله سیداحمد موسوی خوانساری حضور یافت.[۶]
وی در کنار تحصیل، پیش از حضور آیتالله بروجردی در قم (۱۳۲۴ش)، به تدریس لمعه در مدرسه خان قم پرداخت.[۷] او در سال ۱۳۲۴ ش و با آغاز درس خارج اصول امامخمینی، در آن درس شرکت کرد و از نخستین شاگردان امامخمینی بود و پس از حسینعلی منتظری و مرتضی مطهری، سومین نفری بود.[۸] که در درس خارج اصول امامخمینی در یکی از حجرههای مدرسه فیضیه شرکت کرد[۹] و همراه با آن دو، هسته اولیه نخستین درس خارج امامخمینی را تشکیل داد.[۱۰] او همچنین از مستشکلان درس امامخمینی محسوب میشد. به گفته یدالله پورهادی، وی از شاگردان برجسته درس امامخمینی به شمار میرفت و در درس ایشان اشکالاتی را مطرح میکرد. امامخمینی هم به او احترام میگذاشت و ازجمله در مراسم ازدواج یکی از صبیههای او شرکت کرد.[۱۱] سپس در درس خارج فقه و اصول آیتالله سیدحسین طباطبایی بروجردی[۱۲] و درس خارج فقه (صلات) آیتالله سیدمحمد محقق داماد نیز که بهصورت خصوصی در حجره مرتضی مطهری در مدرسه فیضیه برگزار میشد، شرکت میکرد.[۱۳]
نوراللهی همچنین از سال ۱۳۲۹ در جلسات هفتگی علامه طباطبایی که با حضور افرادی چون حسینعلی منتظری، مرتضی مطهری، عباس ایزدی، حسین نوری همدانی و... با هدف پاسخگویی به شبهات و اشکالات عقیدتی ـ فکری و مقابله با مکتبهای الحادی تشکیل میشد شرکت میکرد.[۱۴] علاوه بر آن همراه با مرتضی مطهری، حسینعلی منتظری، عباس ایزدی و ابراهیم امینی، جلساتی را با عنوان گروه بحث و تحقیق و با هدف بحث و بررسی درباره مسائل فکری در حوزه علمیه قم تشکیل میداد.[۱۵] وی که از آیتالله عبدالنبی اراکی اجازه اجتهاد دریافت کرده بود،[۱۶]
از سالهای ۱۳۲۱-۱۳۲۲ به تدریس مقدمات در حوزه علمیه قم میپرداخت.[۱۷] سپس دروس سطح را در حوزه علمیه قم آغاز کرد و به گفته مؤلف آثار الحجه که در ۱۳۳۲ش منتشر شده است، در آن مقطع از مدرسان بنام دروس عالی سطح بود[۱۸] و در درس او بالغ بر دویست نفر شرکت میکردند. او پس از مدتی راهی عراق شد و مدت سه سال در حوزه علمیه نجف اشرف در درس خارج آیتالله سیدابوالقاسم موسوی خویی حاضر شد.
فعالیت سیاسی و اجتماعی
نوراللهی در عراق گرفتار بیماری[۱۹] و ضعف اعصاب مغزی شد و به همین سبب به ملایر رفت و دو سال در آن شهر سکنی گزید. سپس به قم بازگشت و تدریس را پی گرفت و در نهایت در سال ۱۳۴۳ش به تهران رفت و در مسجدی در سرآسیاب تهران (منطقه مهرآباد) به اقامه نماز و ترویج احکام دین پرداخت.[۲۰]
نوراللهی با آغاز مبارزات امامخمینی علیه حکومت پهلوی، با امضای اعلامیههایی به حمایت از ایشان پرداخت. در ۱۵ تیر ۱۳۴۲ همراه با جمعی از علما و روحانیان نجفآباد، در تلگرافی به امامخمینی از طریق رئیس فرمانداری نظامی تهران که رونوشت آن به آیات سیدبهاءالدین محلاتی و سیدحسن قمی نیز ارسال شد، حمایت و پشتیبانی خود را از مبارزات آنان اعلام کردند.[۲۱]
در ۸ مرداد همان سال نیز همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم در نامهای سرگشاده به هیئت دولت، با اشاره به فرا رسیدن سال تحصیلی جدید، از تداوم حصر امامخمینی و حبس و زندانی شدن جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم انتقاد کردند و خواستار آزادی امامخمینی و دیگر روحانیان زندانی شدند.[۲۲] در اسفند ۱۳۴۲ نیز همراه با جمعی از فضلای حوزه علمیه قم در تلگرافی به هیئت دولت و خطاب به حسنعلی منصور، نخستوزیر وقت که رونوشت آن به آیات امامخمینی و سیدحسن قمی هم ارسال شد، با اشاره به «تجاوزهای» دولت سابق به «حریم مقدس دین و قانون اساسی، اصول دموکراسی و ساحت قدس روحانیت» و «کشتارهای وحشیانه، شکنجههای قرون وسطایی، سلب آزادی قلم و بیان و پر کردن زندانها از افراد آزاده ملت»، اعلام کردند که ملت ایران و جامعه روحانیت دیگر تاب تحمل زندانی بودن «مرجع عالیقدر حضرت آیتاللهالعظمی خمینی و آیتالله قمی و حجتالاسلام طالقانی را ندارد» و در ادامه خواستار آزادی آنان و دیگر زندانیان سیاسی و لغو تصویبنامههای ضددینی شدند.[۲۳]
نوراللهی در تهران هم به فعالیتهای سیاسی ادامه میداد و بهویژه در ۱۳۵۷، امضای او ذیل برخی از اعلامیههای روحانیان مبارز تهران دیده میشود.[۲۴]
شیخ اسدالله نوراللهی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به زادگاه خود بازگشت و به تدریس شرح لمعه، رسایل، مکاسب، کفایه و تفسیر و اقامه نماز جماعت در آن شهر پرداخت.
درگذشت
نوراللهی اوایل سال ۱۳۸۲ ش در نجفآباد درگذشت و در جنت الشهداء نجفآباد به خاک سپرده شد.[۲۵]
پانویس
- ↑ شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۷، ص۳۱۶.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج۱، ص۵۳۷.
- ↑ شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۷، ص۳۱۶
- ↑ قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، ج۵، ص۴۵۶.
- ↑ قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، ج۵، ص۴۵۶.
- ↑ متن کامل خاطرات آیتالله منتظری به همراه پیوستها، ص۴۱-۴۲.
- ↑ خاطرات حجتالاسلام پورهادی، ص۱۱۰.
- ↑ سلسله موی دوست، ص۲۱۸
- ↑ خبرگان ملت، ج۱، ص۱۶۸.
- ↑ سلسله موی دوست، ص۱۲۱.
- ↑ خاطرات حجتالاسلام پورهادی، ص۱۰۹-۱۱۰.
- ↑ قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، ج۵، ص۴۵۶
- ↑ شبیری زنجانی، جرعه از دریا، ج۳، ص۵۲۲.
- ↑ خاطرات آیتالله ابراهیم امینی، ص۱۰۷-۱۰۸.
- ↑ خاطرات آیتالله ابراهیم امینی، ص۱۴۷-۱۴۸.
- ↑ قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، ج۵، ص۴۵۶.
- ↑ خاطرات آیتالله ابراهیم امینی، ص۵۳.
- ↑ رازی، آثار الحجه، ج۲، ص۳۷۳-۳۷۴.
- ↑ قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، ج۶، ص۴۵۶
- ↑ شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۷، ص۳۱۶.
- ↑ دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۴، ص۴۴۰؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۸۳.
- ↑ سیر مبارزات یاران امامخمینی در آینه اسناد، ج۲، ص۸۸۰-۸۳.
- ↑ سیر مبارزات یاران امامخمینی در آینه اسناد، ج۲، ص۲۱۴-۲۱۵؛ روحانی، بررسی و تحلیلی از نهضت امامخمینی، ج۱، ص۶۴۲.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۳۲۳ ـ ۳۲۵، ص۴۶۷ ـ ۴۷۰، ص۴۸۳ ـ ۴۸۷، ص۵۰۹ ـ ۵۱۲.
- ↑ قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، ج۵، ص۴۵۷.
منابع
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- خاطرات آیتالله ابراهیم امینی (۱۳۹۲)، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- خاطرات حجتالاسلام پورهادی (۱۳۸۲)، تدوین: عبدالرضا احمدی و سیده معصومه حسینی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- خبرگان ملت: شرححال نمایندگان مجلس خبرگان رهبری (۱۳۷۹)، دفتر اول، قم، دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری.
- دوانی، علی (۱۳۷۷)، نهضت روحانیون ایران، ج۶، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- روحانی، سیدحمید (۱۳۶۱)، بررسی و تحلیلی از نهضت امامخمینی، ج۱، قم، دارالفکر.
- سیر مبارزات امامخمینی در آینه اسناد ساواک (۱۳۸۶)، ج ۵، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی.
- رازی، محمد (۱۳۳۲)، آثار الحجه، قم، برقعی.
- سلسله موی دوست: خاطرات دوران تدریس امامخمینی (س) به نقل از شاگردان، دوستان و منسوبین (۱۳۸۳)، به کوشش مجتبی فراهانی، مقدمه عباسعلی عمید زنجانی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی(س).
- شبیری زنجانی، سیدموسی (۱۳۹۳)، جرعه از دریا، ج۳، قم، مؤسسه کتابشناسی شیعه (مؤسسه التراث الشیعه).
- شریفرازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۲، قم، پیروز.
- قاسمی، رحیم (۱۳۹۳)، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، ج۳، قم، مجمع الذخائر الاسلامیه.
- مهدوی، مصلحالدین (۱۳۸۶)، اعلام اصفهان، ج۴، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان.
- سیر مبارزات یاران امامخمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج۲، تدوین: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی.
- متن کامل خاطرات آیتالله منتظری به همراه پیوستها (۱۳۷۹)، بیجا، اتحادیه ناشران ایرانی در اروپا (نشر باران، نشر خاوران، نشر نیما).