سیدعلی رئیسی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۰: خط ۴۰:
او سپس برای ادامه تحصیل راهی مشهد شد و مدتی در حوزه علمیه آنجا به فراگیری دروس حوزوی مشغول شد. رئیسی در سال ۱۳۲۵ برای تکمیل تحصیلات حوزوی به [[عراق]] رفت و در [[حوزه علمیه نجف اشرف]] دروس سطح را به پایان رساند. آنگاه در درس خارج فقه آیت‌الله سیدمحمود حسینی شاهرودی و درس خارج فقه و اصول آیت‌الله سیدحسن موسوی بجنوردی شرکت کرد. او در جریان ورود امام‌خمینی به عراق در سال ۱۳۴۴، به استقبال ایشان شتافت و پس از استقرار امام‌خمینی در نجف اشرف، در درس خارج فقه (بیع مکاسب) ایشان که در [[مسجد شیخ انصاری]] معروف به مسجد ترک‌ها در آن شهر برگزار می‌شد، حضور می‌یافت.<ref>آرشیو مرکز اسناد انقلاب اسلامی، زندگینامه سیدعلی رئیسی.</ref> [[محمد شریف‌رازی|شریف‌رازی]]، [[سیدابوالقاسم خویی|آیت‌الله سیدابوالقاسم موسوی خویی]] را یکی دیگر از استادان درس خارج فقه و اصول رئیسی نام برده است.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۴۱۳.</ref> ولی در زندگینامه او در آرشیو [[مرکز اسناد انقلاب اسلامی]] به آیت‌الله خویی به‌عنوان استاد رئیسی اشاره‌ای نشده است.
او سپس برای ادامه تحصیل راهی مشهد شد و مدتی در حوزه علمیه آنجا به فراگیری دروس حوزوی مشغول شد. رئیسی در سال ۱۳۲۵ برای تکمیل تحصیلات حوزوی به [[عراق]] رفت و در [[حوزه علمیه نجف اشرف]] دروس سطح را به پایان رساند. آنگاه در درس خارج فقه آیت‌الله سیدمحمود حسینی شاهرودی و درس خارج فقه و اصول آیت‌الله سیدحسن موسوی بجنوردی شرکت کرد. او در جریان ورود امام‌خمینی به عراق در سال ۱۳۴۴، به استقبال ایشان شتافت و پس از استقرار امام‌خمینی در نجف اشرف، در درس خارج فقه (بیع مکاسب) ایشان که در [[مسجد شیخ انصاری]] معروف به مسجد ترک‌ها در آن شهر برگزار می‌شد، حضور می‌یافت.<ref>آرشیو مرکز اسناد انقلاب اسلامی، زندگینامه سیدعلی رئیسی.</ref> [[محمد شریف‌رازی|شریف‌رازی]]، [[سیدابوالقاسم خویی|آیت‌الله سیدابوالقاسم موسوی خویی]] را یکی دیگر از استادان درس خارج فقه و اصول رئیسی نام برده است.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۴۱۳.</ref> ولی در زندگینامه او در آرشیو [[مرکز اسناد انقلاب اسلامی]] به آیت‌الله خویی به‌عنوان استاد رئیسی اشاره‌ای نشده است.


سیدمحمد رئیسی درباره درس [[امام‌خمینی]] و حضور پدرش در آن درس می‌گوید: <blockquote>«چند ماهی طول کشید تا امام درس فقه را آغاز کرد. همه اطرافیان و دوستداران امام نگران بودند که نکند امام درس را شروع کند و در حوزه نجف ــ که عمدتاً شیوه تدریس علمای قم را نمی‌پسندیدند ــ با استقبال روبرو نشود، اما در فاصله کوتاهی، عده زیادی از طلاب و فضلای قم، چه به‌صورت رسمی و چه به‌صورت قاچاقی و از مرز خرمشهر، خود را به نجف رساندند و گرد امام جمع شدند. بیت امام رونق بیشتری گرفت و حضور طلاب قمی که شور انقلابی داشتند، باعث شد که مراجع نجف آنها را به حساب بیاورند و در تصمیم‌گیری‌های خود آنها را مورد ملاحظه قرار بدهند. امام تدریس خارج فقه را از اول کتاب البیع مکاسب شیخ انصاری، در مسجد شیخ انصاری معروف به مسجد ترک‌ها شروع کرد. جمعیت زیادی به این کلاس می‌آمد که در بین آنها فضلای برجسته هم دیده می‌شدند. پس از مدتی، تعداد طلاب درس امام به حدود ۵۰۰ نفر رسید. در این قضیه آیت‌الله میرزا حسن بجنوردی ــ که با امام دوستی صمیمانه‌ای داشت ــ نقش ارزنده‌ای داشت و برای رونق گرفتن درس امام، شاگردان خود را به درس امام می‌فرستاد. همچنین آیت‌الله خویی شاگردانش را که اکثراً فضلای مجتهدی بودند، برای ادای احترام به درس امام می‌فرستاد. پدر این‌جانب آیت‌الله سیدعلی رئیسی، آقای سیدحسن مرتضوی ابرسبحی، شیخ ابوالقاسم روحانی، شیخ مرتضی و شیخ مصطفی اشرفی، حاج سیدمهدی بجنوردی، حاج سیدمهدی تاشی، آیت‌الله سیدعباس خاتم، آیت‌الله راستی کاشانی، آیت‌الله حلیمی‌کاشانی و... از جمله آنان بودند. به هرحال پس از مدتی، موقعیت علمی امام در نجف تثبیت شد که این موفقیت بزرگی برای حامیان ایشان و نهضت اسلامی در ایران به شمار می‌رفت». («خاطره‌ها و ناگفته‌هایی از آغازین روزهای ورود امام‌خمینی به عراق درگفت‌وشنود با حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدمحمد رئیسی گرگانی»).</blockquote>سیدعلی رئیسی از آیات سیدعبدالهادی شیرازی، میرزا حسن موسوی بجنوردی، [[سیدمحسن طباطبایی حکیم]]، شاهرودی و میرزا هاشم املی اجازاتی دریافت کرده بود.<ref>آرشیو مرکز اسناد انقلاب اسلامی، زندگینامه سیدعلی رئیسی.</ref> در سال ۱۳۴۷ از امام‌خمینی اجازه‌ای در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد.<ref>صحیفه امام، ج۱، ص۴۸۵.</ref>  
سیدمحمد رئیسی درباره درس [[امام‌خمینی]] و حضور پدرش در آن درس می‌گوید: <blockquote>«چند ماهی طول کشید تا امام درس فقه را آغاز کرد. همه اطرافیان و دوستداران امام نگران بودند که نکند امام درس را شروع کند و در حوزه نجف ــ که عمدتاً شیوه تدریس علمای قم را نمی‌پسندیدند ــ با استقبال روبرو نشود، اما در فاصله کوتاهی، عده زیادی از طلاب و فضلای قم، چه به‌صورت رسمی و چه به‌صورت قاچاقی و از مرز خرمشهر، خود را به نجف رساندند و گرد امام جمع شدند. بیت امام رونق بیشتری گرفت و حضور طلاب قمی که شور انقلابی داشتند، باعث شد که مراجع نجف آنها را به حساب بیاورند و در تصمیم‌گیری‌های خود آنها را مورد ملاحظه قرار بدهند. امام تدریس خارج فقه را از اول کتاب البیع مکاسب شیخ انصاری، در مسجد شیخ انصاری معروف به مسجد ترک‌ها شروع کرد. جمعیت زیادی به این کلاس می‌آمد که در بین آنها فضلای برجسته هم دیده می‌شدند. پس از مدتی، تعداد طلاب درس امام به حدود ۵۰۰ نفر رسید. در این قضیه آیت‌الله میرزا حسن بجنوردی ــ که با امام دوستی صمیمانه‌ای داشت ــ نقش ارزنده‌ای داشت و برای رونق گرفتن درس امام، شاگردان خود را به درس امام می‌فرستاد. همچنین آیت‌الله خویی شاگردانش را که اکثراً فضلای مجتهدی بودند، برای ادای احترام به درس امام می‌فرستاد. پدر این‌جانب آیت‌الله سیدعلی رئیسی، آقای سیدحسن مرتضوی ابرسبحی، شیخ ابوالقاسم روحانی، شیخ مرتضی و شیخ مصطفی اشرفی، حاج سیدمهدی بجنوردی، حاج سیدمهدی تاشی، آیت‌الله سیدعباس خاتم، آیت‌الله راستی کاشانی، آیت‌الله حلیمی‌کاشانی و... از جمله آنان بودند. به هرحال پس از مدتی، موقعیت علمی امام در نجف تثبیت شد که این موفقیت بزرگی برای حامیان ایشان و نهضت اسلامی در ایران به شمار می‌رفت».<ref>«خاطره‌ها و ناگفته‌هایی از آغازین روزهای ورود امام‌خمینی به عراق درگفت‌وشنود با حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدمحمد رئیسی گرگانی».</ref></blockquote>سیدعلی رئیسی از آیات سیدعبدالهادی شیرازی، میرزا حسن موسوی بجنوردی، [[سیدمحسن طباطبایی حکیم]]، شاهرودی و میرزا هاشم املی اجازاتی دریافت کرده بود.<ref>آرشیو مرکز اسناد انقلاب اسلامی، زندگینامه سیدعلی رئیسی.</ref> در سال ۱۳۴۷ از امام‌خمینی اجازه‌ای در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد.<ref>صحیفه امام، ج۱، ص۴۸۵.</ref>  


== فعالیت سیاسی و اجتماعی ==
== فعالیت سیاسی و اجتماعی ==
۲۴٬۹۱۰

ویرایش