۲۴٬۹۱۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| محل دفن = قبرستان شیخان قم | | محل دفن = قبرستان شیخان قم | ||
| خویشاوندان سرشناس = رضا قاضی زاهدی (پدر) | | خویشاوندان سرشناس = رضا قاضی زاهدی (پدر) | ||
| استادان = [[امام‌خمینی]]، [[سیدحسین بروجردی]]، سیدصدرالدین صدر، [[سیدمحمدتقی خوانساری]]، سیدمحمد حجت | | استادان = [[امام‌خمینی]]، [[سیدحسین بروجردی]]، سیدصدرالدین صدر، [[سیدمحمدتقی خوانساری]]، سیدمحمد حجت کوه‌کمری، علامه طباطبایی، [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]]، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]]، [[سیداحمد خوانساری]] و عباسعلی شاهرودی | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| محل تحصیل = [[حوزه علمیه قم]] | | محل تحصیل = [[حوزه علمیه قم]] | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
رضا قاضی زاهدی، پدر علی قاضی زاهدی، از عالمان برجسته گلپایگان بود و در مدارس دینی آن شهر به تدریس دروس حوزوی می‌پرداخت. | رضا قاضی زاهدی، پدر علی قاضی زاهدی، از عالمان برجسته گلپایگان بود و در مدارس دینی آن شهر به تدریس دروس حوزوی می‌پرداخت. | ||
==تحصیل== | ==تحصیل== | ||
علی قاضی زاهدی مقدمات و بخشی از دروس سطح را در زادگاهش و نزد پدرش آموخت. آنگاه راهی [[قم]] شد و در [[حوزه علمیه قم|حوزه علمیه آن شهر]]، در درس سطح آیات [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]] و [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی]] شرکت کرد. هم‌زمان در درس کفایه‌الاصول [[سیداحمد خوانساری|آیت‌الله سیداحمد موسوی خوانساری]] نیز حضور می‌یافت. آنگاه به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس آیات ثلاث (سیدمحمد حجت کوه‌کمری، سیدصدرالدین صدر و سیدمحمدتقی موسوی خوانساری) بهره برد. آنگاه در درس خارج فقه و اصول آیات [[سیدحسین بروجردی|سیدحسین طباطبایی بروجردی]] و عباسعلی شاهرودی شرکت جست.<ref> شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۴۲۷؛ گلی‌زواره، | علی قاضی زاهدی مقدمات و بخشی از دروس سطح را در زادگاهش و نزد پدرش آموخت. آنگاه راهی [[قم]] شد و در [[حوزه علمیه قم|حوزه علمیه آن شهر]]، در درس سطح آیات [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]] و [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی]] شرکت کرد. هم‌زمان در درس کفایه‌الاصول [[سیداحمد خوانساری|آیت‌الله سیداحمد موسوی خوانساری]] نیز حضور می‌یافت. آنگاه به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس آیات ثلاث (سیدمحمد حجت کوه‌کمری، سیدصدرالدین صدر و سیدمحمدتقی موسوی خوانساری) بهره برد. آنگاه در درس خارج فقه و اصول آیات [[سیدحسین بروجردی|سیدحسین طباطبایی بروجردی]] و عباسعلی شاهرودی شرکت جست.<ref> شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۴۲۷؛ گلی‌زواره، «شیخ علی قاضی زاهدی، دانشور پرتلاش»، ص۵۴-۶۰؛ جواهرکلام، تربت پاکان قم، ج۲، ص۱۱۷۲؛ احمدیان، شیخان قم، ص۲۲۳.</ref> و درس‌های خارج فقه و اصول آیت‌الله بروجردی را به فارسی و عربی تقریر کرد.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۴۲۷.</ref> علاوه بر آن، در [[تفسیر|تفسیر قرآن]]، از درس علامه سیدمحمدحسین طباطبایی بهره برد.<ref>گلی‌زواره، «شیخ علی قاضی زاهدی، دانشور پرتلاش»، ص۶۰.</ref> | ||
او از [[شاگردان امام‌خمینی]] بود؛ گلی‌زواره در زندگینامه قاضی زاهدی، به ذکر استفاده او از «محضر پرفیض امام‌خمینی» بسنده کرده است.<ref>گلی‌زواره، «شیخ علی قاضی زاهدی، دانشور پرتلاش»، ص۶۰.</ref> احمدیان،<ref>احمدیان، شیخان قم، ص۲۲۳.</ref> محسنی‌گلپایگانی<ref>محسنی گلپایگانی، «سیری در زبده التفاسیر و مفسر آن»، ص۳۴.</ref> و انصاریان خوانساری<ref>انصاریان خوانساری، مرزبان ایمان و یقین، ص۳۹۰.</ref> صرفاً از [[امام‌خمینی]] به‌عنوان یکی از استادان او نام برده‌اند، بدون آنکه به درس یا سال‌های حضور او در درس امام‌خمینی اشاره کنند. [[محمد شریف‌رازی|شریف‌رازی]] هم نامی از امام‌خمینی در فهرست استادان او ذکر نکرده، ولی قید «دیگر استادان» را آورده است.<ref> شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ص۴۲۷.</ref> و با توجه به ممنوعیت ذکر نام امام‌خمینی در آن سال‌ها (۱۳۵۲ش سال چاپ [[گنجینه دانشمندان (کتاب)|گنجینه دانشمندان]]) و عدم اشاره او به نام امام‌خمینی در زندگینامه برخی دیگر از شاگردان ایشان، می‌توان این اقدام او را طبیعی دانست؛ بنابراین می‌توان درباره حضور او در درس امام‌خمینی به قطع سخن گفت و او را از شاگردان درس امام‌خمینی دانست، ولی نمی‌توان به‌طور دقیق درباره سال‌های حضور او در درس یا درس‌های امام‌خمینی سخن گفت. با توجه به بازگشت او به گلپایگان در ۱۳۳۸ش، می‌توان احتمال داد که در دهه ۱۳۳۰ش در درس خارج فقه یا اصول یا هر دو درس ایشان شرکت می‌کرده است. | او از [[شاگردان امام‌خمینی]] بود؛ گلی‌زواره در زندگینامه قاضی زاهدی، به ذکر استفاده او از «محضر پرفیض امام‌خمینی» بسنده کرده است.<ref>گلی‌زواره، «شیخ علی قاضی زاهدی، دانشور پرتلاش»، ص۶۰.</ref> احمدیان،<ref>احمدیان، شیخان قم، ص۲۲۳.</ref> محسنی‌گلپایگانی<ref>محسنی گلپایگانی، «سیری در زبده التفاسیر و مفسر آن»، ص۳۴.</ref> و انصاریان خوانساری<ref>انصاریان خوانساری، مرزبان ایمان و یقین، ص۳۹۰.</ref> صرفاً از [[امام‌خمینی]] به‌عنوان یکی از استادان او نام برده‌اند، بدون آنکه به درس یا سال‌های حضور او در درس امام‌خمینی اشاره کنند. [[محمد شریف‌رازی|شریف‌رازی]] هم نامی از امام‌خمینی در فهرست استادان او ذکر نکرده، ولی قید «دیگر استادان» را آورده است.<ref> شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ص۴۲۷.</ref> و با توجه به ممنوعیت ذکر نام امام‌خمینی در آن سال‌ها (۱۳۵۲ش سال چاپ [[گنجینه دانشمندان (کتاب)|گنجینه دانشمندان]]) و عدم اشاره او به نام امام‌خمینی در زندگینامه برخی دیگر از شاگردان ایشان، می‌توان این اقدام او را طبیعی دانست؛ بنابراین می‌توان درباره حضور او در درس امام‌خمینی به قطع سخن گفت و او را از شاگردان درس امام‌خمینی دانست، ولی نمی‌توان به‌طور دقیق درباره سال‌های حضور او در درس یا درس‌های امام‌خمینی سخن گفت. با توجه به بازگشت او به گلپایگان در ۱۳۳۸ش، می‌توان احتمال داد که در دهه ۱۳۳۰ش در درس خارج فقه یا اصول یا هر دو درس ایشان شرکت می‌کرده است. | ||