سیدمیرزا هاشمی نجفی اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی امام خمینی
 
خط ۳: خط ۳:
سید میرزا هاشمی قهدریجانی در اردیبهشت ۱۳۶۶ در اصفهان درگذشت (قاسمی، ج ۵، ۴۶۷) و در قبرستان تخت پولاد همان شهر (انصاریان خوانساری، ۴۰۴) در کنار مزار فرزندان شهیدش سید محمدحسن و سید محمدحسین که در جبهه‌های جنگ به شهادت رسیده بودند، به خاک سپرده شد (قاسمی، ج ۵، ۴۶۷-۴۶۸).
سید میرزا هاشمی قهدریجانی در اردیبهشت ۱۳۶۶ در اصفهان درگذشت (قاسمی، ج ۵، ۴۶۷) و در قبرستان تخت پولاد همان شهر (انصاریان خوانساری، ۴۰۴) در کنار مزار فرزندان شهیدش سید محمدحسن و سید محمدحسین که در جبهه‌های جنگ به شهادت رسیده بودند، به خاک سپرده شد (قاسمی، ج ۵، ۴۶۷-۴۶۸).
منابع: انصاریان خوانساری، محمدتقی (۱۳۹۵)، مرزبان ایمان و یقین، آیت‌الله‌العظمی حاج سید محمدتقی خوانساری، قم، انصاریان؛ قاسمی، رحیم (۱۳۹۳)، دره الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، ج ۳، قم، مجمع الذخائر الاسلامیه.
منابع: انصاریان خوانساری، محمدتقی (۱۳۹۵)، مرزبان ایمان و یقین، آیت‌الله‌العظمی حاج سید محمدتقی خوانساری، قم، انصاریان؛ قاسمی، رحیم (۱۳۹۳)، دره الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، ج ۳، قم، مجمع الذخائر الاسلامیه.
[[رده:پروژه شاگردان2]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۰:۱۸

هاشمی قهدریجانی، سید میرزا؛ از شاگردان درس خارج فقه امام خمینی. سید میرزا هاشمی قهدریجانی (قاسمی، ج ۵، ۴۶۷) معروف به هاشمی نجفی اصفهانی (انصاریان خوانساری، ۴۰۴) در سال ۱۳۰۲ ش در قهدریجان اصفهان و در خانواده‌ای منتسب به محدث معروف میرلوحی سبزواری به دنیا آمد. او تحصیل دروس حوزوی را با تشویق شیخ احمد حججی آغاز کرد و به همین منظور به مدرسه جده بزرگ اصفهان رفت و مدت هشت سال مقدمات و سطح را نزد آقایان شیخ محمدحسن عالم نجف‌آبادی، شیخ احمد فیاض، حاج‌آقا رحیم ارباب و عمویش سید محمد هاشمی قهدریجانی خواند (قاسمی، ج ۵، ۴۶۷). سپس برای تکمیل تحصیلات حوزوی راهی قم شد و در حوزه علمیه آنجا در درس‌های خارج فقه و اصول آیات سید محمد حجت کوه‌کمری، سید محمدتقی موسوی خوانساری، سید حسین طباطبایی بروجردی، سید محمدرضا موسوی گلپایگانی و امام خمینی شرکت کرد (قاسمی، ج ۵، ۴۶۷؛ انصاریان خوانساری، ۴۰۴). درباره سال‌های حضور او در درس‌های خارج فقه و اصول امام خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی می‌توان احتمال داد که در اوایل دهه ۱۳۳۰ ش در آن درس‌ها شرکت می‌کرده است. او هم‌زمان در درس‌های علامه سید محمدحسین طباطبایی و محمدتقی بهجت نیز شرکت می‌کرد (همان)، ولی نویسنده زندگینامه او درباره درس‌هایی که نزد آنان خوانده، اطلاعاتی نداده است. هاشمی قهدریجانی پس از مدتی به عراق رفت و در حوزه علمیه آن شهر در درس‌های خارج فقه و اصول آیات سید محسن طباطبایی حکیم، سید محمود حسینی شاهرودی، سید ابوالقاسم موسوی خویی، میرزا آقا اصطهباناتی، شیخ حسین حلی و سید عبدالهادی شیرازی شرکت کرد(قاسمی، ج ۵، ۴۶۷). وی از برخی از آنان اجازاتی در امور شرعی دریافت کرد از جمله آیت‌الله سید عبدلاهادی شیرازی اجازه نامه‌ای تصدی در امور حسبیه و شرعیه به وی داد و در ۴ آبان ۱۳۴۵ اجازه تصدی در امور حسبیه و شرعیه از امام خمینی دریافت کرد (صحیفه امام، ج ۲، ۱۰۲). همچنین از شیخ آقابزرگ تهرانی اجازه‌ای در نقل روایت دریافت کرد (همان). هاشمی قهدریجانی پس از یازده سال حضور در نجف اشرف، به دستور آیت‌الله حکیم به اصفهان بازگشت و وکیل او و برخی دیگر از مراجع تقلید در اصفهان بود. او همچنین به تدریس اصول و فقه در مدرسه جده بزرگ اصفهان می‌پرداخت و بالغ بر بیست سال به تدریس اشتغال داشت. همچنین نماز جماعت را در مسجد کازرونی آنجا اقامه می‌کرد. وی آثاری را در حوزه‌های فقه و اصول و همچنین حکمت و کلام نوشته است (قاسمی، ج ۵، ۴۶۷) که از آن جمله می‌توان به رساله فی تمایز العلوم و تقریرات درس آیت‌الله سید محمدتقی خوانساری اشاره کرد (انصاریان خوانساری، ۴۰۴). سید میرزا هاشمی قهدریجانی در اردیبهشت ۱۳۶۶ در اصفهان درگذشت (قاسمی، ج ۵، ۴۶۷) و در قبرستان تخت پولاد همان شهر (انصاریان خوانساری، ۴۰۴) در کنار مزار فرزندان شهیدش سید محمدحسن و سید محمدحسین که در جبهه‌های جنگ به شهادت رسیده بودند، به خاک سپرده شد (قاسمی، ج ۵، ۴۶۷-۴۶۸). منابع: انصاریان خوانساری، محمدتقی (۱۳۹۵)، مرزبان ایمان و یقین، آیت‌الله‌العظمی حاج سید محمدتقی خوانساری، قم، انصاریان؛ قاسمی، رحیم (۱۳۹۳)، دره الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، ج ۳، قم، مجمع الذخائر الاسلامیه.