سیدمحمدتقی مرعشی

مرعشی، سید محمدتقی؛ از شاگردان درس خارج فقه امام خمینی. سید محمدتقی حسینی مرعشی معروف به مرعشی در سال ۱۳۱۳ ش در نجف اشرف و در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. پدرش آیت‌الله سید جعفر حسینی مرعشی یکی از عالمان معروف حوزه نامدار نجف و از شاگردان آیات میرزا محمدحسین نائینی، شیخ محمدحسین غروی اصفهانی معروف به کمپانی، آقا ضیاءالدین عراقی، سید ابوالحسن اصفهانی و دیگر استادان نجف بود که پس از سال‌ها تحصیل نزد آنان در حوزه علمیه نجف ندریس می‌کرد و مدت‌ها مقام قضاوت را در بغداد بر عهده داشت و کتاب‌هایی چون اباه الضیم فی الاسلام، الاسلام و المراه، تنزیه الاسلام و... ازجمله آثار علمی اوست (فتلاوی، ۸۰-۸۱). سید محمدتقی مرعشی زیر نظر پدر بزرگوارش، ادبیات و سطح را فراگرفت. سپس به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس‌های آیات سید محسن طباطبایی حکیم، سید ابوالقاسم موسوی خویی و امام خمینی بهره برد (بخشی، ۶). درباره سال‌های حضور او در درس خارج فقه (بیع مکاسب) امام خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی می‌توان گفت که در فاصله سال‌های ۱۳۴۴-۱۳۵۷ ش در درس خارج فقه امام خمینی در مسجد شیخ انصاری معروف به ترک‌ها شرکت می‌کرده است. مرعشی پس از تکمیل تحصیل به تدریس دروس سطح عالی و همچنین تفسیر قرآن در حوزه علمیه نجف اشرف پرداخت، ولی درباره کتاب‌هایی که تدریس می‌کرد گزارشی در دست نیست. او همچنین امام جماعت مسجد شارع‌الرسول نجف اشرف نیز بود. در کنار تدریس و تبلیغ دین، در سرکشی و رسیدگی به خانواده‌های شهیدان و زندانیان بسیار کوشا بود. او همچنین روابط گسترده‌ای با شیعیان شرق آفریقا (تانزانیا و زنگبار) داشت و برای ارتقای معرفت فقهی و اعتقادی آنان می‌کوشید. مرعشی پس از قیام انتفاضه شعبانیه ۱۴۱۱ ق در عراق علیه حکومت بعث آن کشور، با دهان روزه و به همراه دو فرزندش سید محمد مرعشی و سید احمد مرعشی به دست عمال رژیم بعث دستگیر و زندانی شد و در همان زمان همگی به شهادت رسیدند (بخشی، ۶). منابع: بخشی، علی‌اکبر (۱۳۹۳)، «روحانی شهید محمدتقی مرعشی»، دوهفته‌نامه افق حوزه، شماره ۳۹۳، چهارم تیر؛ فتلاوی، کاظم عبود (۱۴۲۷ ق)، مشاهیر مدفونین فی الصحن العلوی الشریف، قم، الاجتهاد.