احمد ابوطالبی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
* شریف‌رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۷، تهران، اسلامیه. | * شریف‌رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۷، تهران، اسلامیه. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:پروژه | [[رده:شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی]] | ||
[[رده:شاگردان درس خارج اصول امام‌خمینی]] | |||
[[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه شاگردان]] | |||
نسخهٔ ۲۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۹:۱۵
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | احمد ابوطالبی اراکی |
| نسب | خاندان ابوطالبی |
| تاریخ تولد | ۱۲۸۳ش |
| زادگاه | اراک، ایران |
| تاریخ وفات | ۲۷ اسفند ۱۳۶۹ش |
| محل دفن | قبرستان باغ بهشت، قم |
| شهر وفات | قم، ایران |
| خویشاوندان سرشناس | محمدصالح (پدر)، ملا ابوطالب عراقی (پدربزرگ)، یحیی ابوطالبی (برادر) |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | سیدحسین بروجردی، امام‌خمینی، سیدمحمدرضا گلپایگانی، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی |
| محل تحصیل | اراک، قم |
| تألیفات | تصحیح کتاب مجمع الفرائد |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | مبارزه با رژیم پهلوی و حمایت از نهضت امام‌خمینی |
احمد ابوطالبی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.
زادگاه و خاندان
احمد ابوطالبی اراکی در سال ۱۲۸۳ش در اراک به دنیا آمد. پدرش علامه شیخ محمدصالح ازجمله فضلای اراک بود که در جوانی درگذشت. پدربزرگش ملا ابوطالب عراقی، از روحانیان برجسته اراک به شمار می‌رفت که پس از تحصیل در عراق و نزد میرزا محمدحسن شیرازی معروف به میرزای بزرگ شیرازی، به اراک بازگشته و در دوره قاجار، از نفوذی وافر در اراک برخوردار بود. به همین سبب بود که خاندان او به ابوطالبی مشهور شدند.
تحصیل
احمد ابوطالبی کتب مقدمات و سطح را در اراک و نزد برادر ارشدش شیخ یحیی ابوطالبی به انجام رساند. سپس برای ادامه تحصیل رهسپار قم شد و در حوزه علمیه آن شهر به تحصیلات حوزوی ادامه داد.[۱] او در آنجا، در درس خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی،[۲] امام‌خمینی، سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی و سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی شرکت کرد.[۳] شریف‌رازی از امام‌خمینی به‌عنوان یکی از استادان او نامی نبرده و صرفاً بر «آیاتی دیگر» اشاره کرده است، ولی جواهرکلام که در آخرین سال‌های حیات ابوطالبی، به او دیدار داشت، نام امام‌خمینی را در فهرست استادان او آورده است[۴] و به نظر می‌رسد اطلاعات جواهرکلام دقیق‌تر باشد. باوجوداین، درباره سال‌های حضور او در درس‌های خارج فقه و اصول امام‌خمینی گزارش دقیقی در دست نیست. ابوطالبی در ضمن تحصیل، به تدریس کتب مقدمات و سطوح اشتغال داشت.[۵]
فعالیت سیاسی و اجتماعی
ابوطالبی ازجمله روحانیانی بود که در سال‌های ۱۳۴۱-۱۳۴۲ش به حمایت از امام‌خمینی می‌پرداخت. ازجمله پس از طرح اتهاماتی علیه امام‌خمینی و انتشار اعلامیه و ابلاغیه‌هایی به نام حوزه علمیه قم در این زمینه، در نامه‌ای به آیت‌الله سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی، با اشاره به اینکه «مطالب ناروایی را به آقایان و مخصوصاً به حضرت آیت‌الله‌العظمی آقای خمینی مدظله نسبت داده و تهمت‌های کثیف و ناروایی را به مقام شامخ روحانیت و حضرت معظم‌له روا داشته و می‌خواهند انظار عالیه را نسبت به ایشان بدبین نمایند»، همراه با جمعی از روحانیان اراک و در قالب حوزه علمیه اراک «اظهار نفرت و انزجار شدید خود را نسبت به اتهامات و اکاذیب مزبور اظهار» کردند و «نویسندگان آنها را خارج از ربقه اسلام و مفسده‌جو» معرفی و از محضر آیت‌الله گلپایگانی و سایر آیات عظام تقاضا کردند «نظریات خود را در این خصوص و تنزیه مقام شامخ حضرت آیت‌الله‌العظمی خمینی مدظله به اطلاع عموم برساند».[۶]
او در سال‌های آخر عمر خود دچار بیماری شد و خانه‌نشین گردید. تصحیح کتاب مجمع الفرائد در علم اصول، اثر شیخ علی فریده الاسلام، از آثار علمی اوست.
درگذشت
احمد ابوطالبی در ۲۷ اسفند ماه ۱۳۶۹ در قم درگذشت و پیکرش پس از تشییع، در قبرستان باغ بهشت به خاک سپرده شد.[۷]
پانویس
منابع
- آیت‌الله‌العظمی سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی (۱۳۸۸)، ج۱، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- جواهرکلام، عبدالحسین (۱۳۸۲)، تربت پاکان قم، قم، انصاریان.
- شریف‌رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۷، تهران، اسلامیه.