اسدالله ربانی: تفاوت میان نسخه‌ها
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی) |
(+رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه شاگردان; ±رده:پروژه شاگردان3←رده:شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی using HotCat) |
||
| (۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه | |||
ربانی پس از تبعید | | عنوان = اسدالله ربانی | ||
اسدالله ربانی در سال ۱۳۵۶ ش به بندرگز در استان گلستان رفت و به مبارزه با حکومت پهلوی پرداخت. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به مدت ۲۰ سال امامت جمعه بندرگز را بر عهده داشت. تلاش برای حفظ وحدت شیعه و سنی و بسیج مردم برای مقابله با ضدانقلاب در ماجرای ترکمن‌صحرا از تلاش‌های ویژه او در ابتدای استقرار نظام جمهوری اسلامی محسوب می‌شود. وی در بندرگز، با تأسیس حوزه علمیه امام محمدباقر(ع)، به تدریس علوم حوزوی در آنجا پرداخت. او در سال ۱۳۷۶ ش در تهران مقیم شد و به مدت ۱۵ سال در مسجد حضرت ابوالفضل (ع) به اقامه نماز جماعت و تبلیغ دین پرداخت. همچنین با برگزاری کرسی درس اخلاق در منطقه غرب تهران، با یاری مردم منطقه برای ترویج معارف اهل بیت (ع) تلاش کرد. | | تصویر = اسدالله ربانی.jpg | ||
تصحیح کتاب نفیسی از قطب راوندی، فیض عرش زندگینامه مرحوم آیت‌الله کوهستانی و آیت‌الله حسن‌زاده آملی، برکات در فواید مراقبات در عرفان و در دو جلد، کتاب حدیثی گوهرهای درخشان و زندگینامه حجت ابن الحسن ازجمله تألیفات | | توضیح تصویر = | ||
| اندازه تصویر = | |||
منابع: | | سرشناسی = فقیه، مبارز سیاسی و از شاگردان امام‌خمینی | ||
| نام کامل = اسدالله ربانی | |||
| لقب = | |||
| نسب = | |||
| تاریخ تولد = ۱۳۰۸ ش | |||
| زادگاه = روستای آغوزدره، بهشهر، مازندران | |||
| تاریخ وفات = ۲۹ دی ۱۳۹۲ش | |||
| شهر وفات = تهران | |||
| تاریخ شهادت = | |||
| محل شهادت = | |||
| محل دفن = قبرستان شیخان قم | |||
| خویشاوندان سرشناس = محمدباقر ربانی (فرزند) | |||
| استادان = [[امام‌خمینی]]، [[سیدمحمدهادی میلانی]]، [[سیدحسین بروجردی]]، میرزا هاشم آملی، [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]]، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]]، آقابزرگ تهرانی، سیدمحمود شاهرودی، میرزا باقر زنجانی، [[سیدابوالقاسم خویی]] | |||
| شاگردان = | |||
| محل تحصیل = حوزه علمیه مشهد، [[حوزه علمیه قم]]، حوزه علمیه نجف | |||
| اجازه روایت از = آقابزرگ تهرانی، سیدمحمود شاهرودی، سیدمحمدرضا گلپایگانی، امام‌خمینی | |||
| اجازه اجتهاد از = | |||
| اجازه روایت به = | |||
| اجازه اجتهاد به = | |||
| تالیفات = تصحیح کتاب نفیسی از قطب راوندی، فیض عرش، برکات، گوهرهای درخشان، زندگینامه حجت ابن الحسن، تألیفات درباره علمای جرجان و طبرستان | |||
| سایر = | |||
| سیاسی = مبارز علیه [[حکومت پهلوی]]، امامت جمعه بندرگز | |||
| اجتماعی = اقامه [[نماز جماعت]] و تبلیغ دین در تهران و بندرگز، تلاش برای [[وحدت شیعه و سنی]]، تأسیس حوزه علمیه امام محمدباقر(ع) در بندرگز | |||
| امضا = | |||
| وبگاه رسمی = | |||
}} | |||
'''اسدالله ربانی'''، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی. | |||
== زادگاه و تحصیل == | |||
اسدالله ربانی در سال ۱۳۰۸ ش در روستای آغوزدره از توابع شهرستان بهشهر استان مازندران به دنیا آمد. | |||
او خواندن و نوشتن را در زادگاهش فراگرفت. از سنین نوجوانی به کسب علوم حوزوی همت گماشت و تحصیلات مقدماتی را نزد شیخ محمدعلی ربانی (از شاگردان آخوند خراسانی) و شیخ اسماعیل انصاری آغاز کرد. او سپس راهی کوهستان در نزدیکی بهشهر شد و به تحصیل در حوزه علمیه شیخ محمد کوهستانی و نزد کوهستانی پرداخت. پس از مدتی به گرگان رفت و وارد حوزه علمیه گرگان شد و مدتی از درس سیدسجاد علوی گرگانی و دیگر استادان آن حوزه بهره‌مند شد. وی سپس به مشهد رفت و در حوزه علمیه مشهد دروس سطح را به پایان رساند. آنگاه در درس خارج فقه و اصول [[سیدمحمدهادی میلانی|آیت‌الله سیدمحمدهادی حسینی میلانی]] شرکت کرد. سپس رهسپار [[قم]] شد و دروس [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] را نزد آیات [[سیدحسین بروجردی|سیدحسین طباطبایی بروجردی]]، میرزا هاشم آملی، [[امام‌خمینی]]، [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی|سیدشهاب‌الدین نجفی مرعشی]] و سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی به پایان رسانید.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۳۸۱.</ref> | |||
درباره سال‌های حضور او در درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی با استناد به سال‌های حضور او در قم می‌توان احتمال داد که در اواخر دهه ۱۳۳۰ش و اوایل دهه ۱۳۴۰ش و تا [[تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور]] در درس‌های خارج فقه و اصول امام‌خمینی در [[مسجد محمدیه|مساجد محمدیه]] و [[مسجد سلماسی|سلماسی]] و [[مسجد اعظم قم|اعظم قم]] شرکت می‌کرد. | |||
ربانی پس از تبعید امام‌خمینی به ترکیه در سال ۱۳۴۳ش، به [[عراق]] رفت و در [[حوزه علمیه نجف|حوزه علمیه نجف اشرف]] به تحصیل در آنجا ادامه داد. او در آنجا در درس‌های خارج فقه و اصول آیات سیدمحمود حسینی شاهرودی، میرزا باقر زنجانی و [[سیدابوالقاسم خویی|سیدابوالقاسم موسوی خویی]] شرکت کرد. پس از ورود امام‌خمینی به [[نجف اشرف]] در سال ۱۳۴۴ش و آغاز تدریس درس خارج فقه (بیع مکاسب) در [[مسجد شیخ انصاری نجف|مسجد شیخ انصاری آنجا]]، در آن درس هم شرکت جست. مدتی هم در درس‌های شیخ آقا بزرگ تهرانی شرکت کرد. وی سپس به ایران بازگشت و در [[حوزه علمیه قم|حوزه قم]] از دروس معقول [[حسن حسن‌زاده آملی]] و [[محمد مفتح]] استفاده نمود. او از برخی استادانش اجازاتی در امور شرعیه و روایت دریافت کرده است؛ ازجمله از آقابزرگ تهرانی، حسینی شاهرودی، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|گلپایگانی]]، [[امام‌خمینی]]. وی از شاگردان رجالی مرحوم آقابزرگ تهرانی بود و در سال‌های پیش از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] به تصحیح کتاب نفیسی از قطب راوندی همت گماشت.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۳۸۱.</ref> | |||
== فعالیت سیاسی و اجتماعی == | |||
اسدالله ربانی در سال ۱۳۵۶ ش به بندرگز در استان گلستان رفت و به مبارزه با [[حکومت پهلوی]] پرداخت. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به مدت ۲۰ سال امامت جمعه بندرگز را بر عهده داشت. تلاش برای حفظ وحدت شیعه و سنی و بسیج مردم برای مقابله با [[ضد انقلاب|ضدانقلاب]] در [[غائله ترکمن‌صحرا|ماجرای ترکمن‌صحرا]] از تلاش‌های ویژه او در ابتدای استقرار [[جمهوری اسلامی|نظام جمهوری اسلامی]] محسوب می‌شود. وی در بندرگز، با تأسیس حوزه علمیه امام محمدباقر(ع)، به تدریس علوم حوزوی در آنجا پرداخت. او در سال ۱۳۷۶ ش در تهران مقیم شد و به مدت ۱۵ سال در مسجد حضرت ابوالفضل(ع) به اقامه [[نماز جماعت]] و تبلیغ دین پرداخت. همچنین با برگزاری کرسی درس اخلاق در منطقه غرب تهران، با یاری مردم منطقه برای ترویج معارف اهل بیت(ع) تلاش کرد.<ref>«آیت‌الله ربانی درگذشت».</ref> | |||
== آثار == | |||
تصحیح کتاب نفیسی از قطب راوندی، فیض عرش زندگینامه مرحوم آیت‌الله کوهستانی و آیت‌الله حسن‌زاده آملی، برکات در فواید مراقبات در عرفان و در دو جلد، کتاب حدیثی گوهرهای درخشان و زندگینامه حجت ابن الحسن ازجمله تألیفات ربانی است. همچنین او تألیفاتی درباره علمای جرجان و طبرستان دارد که هنوز به چاپ نرسیده است. | |||
== درگذشت == | |||
ربانی در ۲۹ دی ۱۳۹۲ش در تهران از دنیا رفت و پیکرش پس از تشییع در تهران و قم، در کنار فرزند شهیدش محمدباقر ربانی، در قبرستان شیخان قم به خاک سپرده شد.<ref>«آیت‌الله ربانی درگذشت».</ref> | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
* «[https://www.mashreghnews.ir/news/278566 آیت‌الله ربانی درگذشت]». | |||
* کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، تهران، برگ رضوان. | |||
{{پایان}} | |||
[[رده:شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی]] | |||
[[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه شاگردان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۳۱
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | اسدالله ربانی |
| تاریخ تولد | ۱۳۰۸ ش |
| زادگاه | روستای آغوزدره، بهشهر، مازندران |
| تاریخ وفات | ۲۹ دی ۱۳۹۲ش |
| محل دفن | قبرستان شیخان قم |
| شهر وفات | تهران |
| خویشاوندان سرشناس | محمدباقر ربانی (فرزند) |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | امام‌خمینی، سیدمحمدهادی میلانی، سیدحسین بروجردی، میرزا هاشم آملی، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی، سیدمحمدرضا گلپایگانی، آقابزرگ تهرانی، سیدمحمود شاهرودی، میرزا باقر زنجانی، سیدابوالقاسم خویی |
| محل تحصیل | حوزه علمیه مشهد، حوزه علمیه قم، حوزه علمیه نجف |
| اجازه روایت از | آقابزرگ تهرانی، سیدمحمود شاهرودی، سیدمحمدرضا گلپایگانی، امام‌خمینی |
| تألیفات | تصحیح کتاب نفیسی از قطب راوندی، فیض عرش، برکات، گوهرهای درخشان، زندگینامه حجت ابن الحسن، تألیفات درباره علمای جرجان و طبرستان |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | مبارز علیه حکومت پهلوی، امامت جمعه بندرگز |
| اجتماعی | اقامه نماز جماعت و تبلیغ دین در تهران و بندرگز، تلاش برای وحدت شیعه و سنی، تأسیس حوزه علمیه امام محمدباقر(ع) در بندرگز |
اسدالله ربانی، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.
زادگاه و تحصیل
اسدالله ربانی در سال ۱۳۰۸ ش در روستای آغوزدره از توابع شهرستان بهشهر استان مازندران به دنیا آمد.
او خواندن و نوشتن را در زادگاهش فراگرفت. از سنین نوجوانی به کسب علوم حوزوی همت گماشت و تحصیلات مقدماتی را نزد شیخ محمدعلی ربانی (از شاگردان آخوند خراسانی) و شیخ اسماعیل انصاری آغاز کرد. او سپس راهی کوهستان در نزدیکی بهشهر شد و به تحصیل در حوزه علمیه شیخ محمد کوهستانی و نزد کوهستانی پرداخت. پس از مدتی به گرگان رفت و وارد حوزه علمیه گرگان شد و مدتی از درس سیدسجاد علوی گرگانی و دیگر استادان آن حوزه بهره‌مند شد. وی سپس به مشهد رفت و در حوزه علمیه مشهد دروس سطح را به پایان رساند. آنگاه در درس خارج فقه و اصول آیت‌الله سیدمحمدهادی حسینی میلانی شرکت کرد. سپس رهسپار قم شد و دروس فقه و اصول را نزد آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی، میرزا هاشم آملی، امام‌خمینی، سیدشهاب‌الدین نجفی مرعشی و سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی به پایان رسانید.[۱]
درباره سال‌های حضور او در درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی با استناد به سال‌های حضور او در قم می‌توان احتمال داد که در اواخر دهه ۱۳۳۰ش و اوایل دهه ۱۳۴۰ش و تا تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور در درس‌های خارج فقه و اصول امام‌خمینی در مساجد محمدیه و سلماسی و اعظم قم شرکت می‌کرد.
ربانی پس از تبعید امام‌خمینی به ترکیه در سال ۱۳۴۳ش، به عراق رفت و در حوزه علمیه نجف اشرف به تحصیل در آنجا ادامه داد. او در آنجا در درس‌های خارج فقه و اصول آیات سیدمحمود حسینی شاهرودی، میرزا باقر زنجانی و سیدابوالقاسم موسوی خویی شرکت کرد. پس از ورود امام‌خمینی به نجف اشرف در سال ۱۳۴۴ش و آغاز تدریس درس خارج فقه (بیع مکاسب) در مسجد شیخ انصاری آنجا، در آن درس هم شرکت جست. مدتی هم در درس‌های شیخ آقا بزرگ تهرانی شرکت کرد. وی سپس به ایران بازگشت و در حوزه قم از دروس معقول حسن حسن‌زاده آملی و محمد مفتح استفاده نمود. او از برخی استادانش اجازاتی در امور شرعیه و روایت دریافت کرده است؛ ازجمله از آقابزرگ تهرانی، حسینی شاهرودی، گلپایگانی، امام‌خمینی. وی از شاگردان رجالی مرحوم آقابزرگ تهرانی بود و در سال‌های پیش از پیروزی انقلاب اسلامی به تصحیح کتاب نفیسی از قطب راوندی همت گماشت.[۲]
فعالیت سیاسی و اجتماعی
اسدالله ربانی در سال ۱۳۵۶ ش به بندرگز در استان گلستان رفت و به مبارزه با حکومت پهلوی پرداخت. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به مدت ۲۰ سال امامت جمعه بندرگز را بر عهده داشت. تلاش برای حفظ وحدت شیعه و سنی و بسیج مردم برای مقابله با ضدانقلاب در ماجرای ترکمن‌صحرا از تلاش‌های ویژه او در ابتدای استقرار نظام جمهوری اسلامی محسوب می‌شود. وی در بندرگز، با تأسیس حوزه علمیه امام محمدباقر(ع)، به تدریس علوم حوزوی در آنجا پرداخت. او در سال ۱۳۷۶ ش در تهران مقیم شد و به مدت ۱۵ سال در مسجد حضرت ابوالفضل(ع) به اقامه نماز جماعت و تبلیغ دین پرداخت. همچنین با برگزاری کرسی درس اخلاق در منطقه غرب تهران، با یاری مردم منطقه برای ترویج معارف اهل بیت(ع) تلاش کرد.[۳]
آثار
تصحیح کتاب نفیسی از قطب راوندی، فیض عرش زندگینامه مرحوم آیت‌الله کوهستانی و آیت‌الله حسن‌زاده آملی، برکات در فواید مراقبات در عرفان و در دو جلد، کتاب حدیثی گوهرهای درخشان و زندگینامه حجت ابن الحسن ازجمله تألیفات ربانی است. همچنین او تألیفاتی درباره علمای جرجان و طبرستان دارد که هنوز به چاپ نرسیده است.
درگذشت
ربانی در ۲۹ دی ۱۳۹۲ش در تهران از دنیا رفت و پیکرش پس از تشییع در تهران و قم، در کنار فرزند شهیدش محمدباقر ربانی، در قبرستان شیخان قم به خاک سپرده شد.[۴]
پانویس
منابع
- «آیت‌الله ربانی درگذشت».
- کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، تهران، برگ رضوان.