تفسیر عیاشی (کتاب): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (removed Category:مقاله های نیازمند ارزیابی; added Category:مقالههای ارزیابیشده/تفکیک using HotCat) |
||
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| نام = تفسیر عیاشی | |||
| تصویر = تفسیر عیاشی.jpg | |||
| اندازه تصویر = | |||
| عنوان دیگر = | |||
| نویسنده = محمد بن مسعود عیاشی | |||
| موضوع = [[تفسیر قرآن]]، [[حدیث]] | |||
| سبک = [[تفسیر روایی]] | |||
| زبان = عربی | |||
| مجموعه = | |||
| جلد = ۲ (فقط تا سوره مائده باقیمانده) | |||
| صفحات = | |||
| ناشر = | |||
| محل نشر = | |||
| تاریخ نشر = | |||
| شابک = | |||
| وبسایت = | |||
}} | |||
'''تفسیر عیاشی،''' تفسیر روایی قرآن کریم | '''تفسیر عیاشی،''' تفسیر روایی قرآن کریم | ||
خط ۵: | خط ۲۳: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
* آقابزرگ طهرانی، محمدمحسن، الذریعة الی تصانیف الشیعه، بیروت، دارالاضواء، چاپ سوم، ۱۴۰۳ق. | |||
* امامخمینی، المکاسب المحرمه، تهران، مؤسسه تنظیم …، چاپ دوم، ۱۳۸۵ش. | |||
* امین، سیدحسن، مستدرکات اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ۱۴۰۸ق. | |||
*حر عاملی، محمدبنحسن، تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعه، قم، مؤسسه آلالبیت (ع)، چاپ اول، ۱۴۰۹ق. | |||
{{پایان}} | |||
[[رده:مقالههای ارزیابیشده/تفکیک]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اسفند ۱۴۰۳، ساعت ۱۸:۰۲
![]() | |
اطلاعات کتاب | |
---|---|
نویسنده | محمد بن مسعود عیاشی |
موضوع | تفسیر قرآن، حدیث |
سبک | تفسیر روایی |
زبان | عربی |
اطلاعات نشر |
تفسیر عیاشی، تفسیر روایی قرآن کریم
تألیف ابوعمرو محمدبنمسعود عیاشی است. این کتاب، تفسیری روایی بر همه قرآن است و همه روایات آن نیز مستند و رجال اسناد آن از ماوراءالنهر بودهاند؛ ولی امروزه تنها دو جلد از این تفسیر تا سوره مائده با حذف رجال سند و مرسل در دست است[۱]؛ البته این مجموعه مورد اعتماد محمدبنحسن حر عاملی بوده و یکی از مصادر وسائل الشیعه است.[۲] به نظر امامخمینی هرچند خود عیاشی ثقه است، اما طریقی درست برای شناخت تفسیر او وجود ندارد. صاحب وسائل نیز طریق خود را به عیاشی نقل نکردهاست؛ مگر اینکه اطمینان پیدا شود آنچه در این مجموعه آمده، از خود عیاشی است.[۳]
پانویس
منابع
- آقابزرگ طهرانی، محمدمحسن، الذریعة الی تصانیف الشیعه، بیروت، دارالاضواء، چاپ سوم، ۱۴۰۳ق.
- امامخمینی، المکاسب المحرمه، تهران، مؤسسه تنظیم …، چاپ دوم، ۱۳۸۵ش.
- امین، سیدحسن، مستدرکات اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ۱۴۰۸ق.
- حر عاملی، محمدبنحسن، تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعه، قم، مؤسسه آلالبیت (ع)، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.