سیدمحمدعلی قاضی طباطبایی: تفاوت میان نسخه‌ها

== فعالیت‌های سیاسی ==

قاضی پس از آزادی از زندان، مدتی در خانه یکی از بستگان خود در تهران زیر نظر بود؛ سپس به قم رفت و در [[هجدهم فروردین ۱۳۴۳]] با امام‌خمینی دیدار کرد.<ref>نیکبخت، سیدمحمدعلی قاضی طباطبایی، ۳۵۰.</ref> شهربانی قم در ۲۹/۱/۴۳ ضمن گزارش این دیدار، یادآور شده‌است از جریان دیدار عکسی تهیه شده که در تبریز پخش شده‌است<ref>مؤسسه تنظیم، امام در آینه اسناد، ۱/۳۱۸.</ref> و رئیس شهربانی [[آذربایجان شرقی]] در نامه‌ای به شهربانی کل کشور این عکس را فرستاده‌است.<ref>مؤسسه تنظیم، امام در آینه اسناد، ۱/۳۱۹.</ref> با وجود اینکه ساواک او را زیر نظر داشت، وی بدون اعتنا به حساسیت این سازمان، به مشهد سفر کرد و سپس به تبریز رفت. مردم گروه‌گروه به دیدار او می‌رفتند و نیروهای رژیم پهلوی دوباره او را شبانه و با خشونت بازداشت و به تهران منتقل کردند؛<ref>الهی طباطبایی، مصاحبه، ۱۱۷؛ قاضی طباطبایی، سیدمحمدتقی، مصاحبه، ۸۹.</ref> اما پس از مدتی کوتاه دچار حمله قلبی شد و در چهارم تیر ۱۳۴۳ آزاد شد. قاضی با وجود بیماری به تبریز بازگشت و از افشاگری علیه رژیم پهلوی دست برنداشت و بار دیگر در پایان مرداد همین سال بازداشت شد؛ ولی به دلیل کسالت در بیمارستان مهر تهران بستری شد.<ref>نیکبخت، سیدمحمدعلی قاضی طباطبایی، ۳۵۰.</ref>

== ارتباط با امام خمینی ==

قاضی طباطبایی افزون بر هماهنگی با نمایندگان امام‌خمینی، از طریق همسر خود در سازماندهی [[زن|زنان]] در اعتراض علیه رژیم پهلوی، فعال بود و [[ساواک]] نیز به آن اشاره کرده‌است؛<ref>نیکبخت و اسماعیل‌زاده، زندگی و مبارزات شهید آیت‌الله قاضی طباطبایی، ۳۱۲–۳۱۵.</ref> چنان‌که در سال ۱۳۴۹ از تبلیغ وی دربارهٔ [[مرجعیت امام‌خمینی]] پس از درگذشت [[سیدمحسن حکیم]] خبر داده‌است.<ref>قاضی طباطبایی، سیدمحمدعلی، یاران امام به روایت اسنادساواک، ۳۶۶–۳۶۷؛ نجفی، آذربایجان به روایت اسناد، ۱۸۵–۱۸۶.</ref> وی به مناسبت درگذشت ناگهانی و مشکوک [[سیدمصطفی خمینی]]، فرزند ارشد امام‌خمینی، تسلیت‌نامه‌ای خدمت ایشان فرستاد و ایشان در پاسخ نامه وی، آن را ناشی از عواطف کریمه قاضی دانست و از او خواست که از دیگر دوستان و آشنایان نیز از جانب ایشان تشکر کند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۲۱/۶۲۷.</ref>

{{ببینید|نوزده دی|بیست و نه بهمن}}

{{ببینید|هفده شهریور}}

قاضی طباطبایی برخی از [[اعلامیه‌های امام‌خمینی]] را از پاریس مستقیماً دریافت می‌کرد؛ ازجمله اعلامیه ایشان در [[بیست و هفتم آبان ۱۳۵۷]]، تلفنی از پاریس به وی ابلاغ شد و در دسترس [[انقلابیان]] قرار گرفت.<ref>قاضی طباطبایی، سیدمحمدعلی، یاران امام به روایت اسنادساواک، ۵۱۷–۵۲۲.</ref> همچنین ساواک در ۲۷/۸/۱۳۵۷ از تماس فرد ناشناسی از پاریس با قاضی طباطبایی در موضوع ستایش امام‌خمینی از [[اعتصاب کارگران شرکت ملی نفت]] خبر داده‌است.<ref>قاضی طباطبایی، سیدمحمدعلی، یاران امام به روایت اسنادساواک، ۵۲۳.</ref> وی قدرت [[بسیج مردمی]] داشت و در نهم دی ۱۳۵۷ بیش از ده هزار نفر به [[رهبری]] وی در تبریز دست به راهپیمایی زدند؛<ref>قاضی طباطبایی، سیدمحمدعلی، یاران امام به روایت اسنادساواک، ۵۳۸–۵۴۰.</ref> همچنین خانه وی محل رفت و آمد مبارزان بود. ساواک از چندین خانه خالی خبر داده‌است که در اختیار قاضی طباطبایی قرار داشته و همسر او زنان را در این خانه‌ها جمع و علیه رژیم تبلیغ می‌کرد.<ref>نیکبخت و اسماعیل‌زاده، زندگی و مبارزات شهید آیت‌الله قاضی طباطبایی، ۳۱۳–۳۱۴.</ref> وی که در تحصن و [[اعتصاب]] کارگران کارخانه‌ها، پالایشگاه نفت و دانشگاهیان تبریز نقش اساسی داشت،<ref>نیکبخت و اسماعیل‌زاده، زندگی و مبارزات شهید آیت‌الله قاضی طباطبایی، ۳۲۳–۳۲۴.</ref> در محرم سال ۱۳۵۷ پیرو پیام امام‌خمینی دربارهٔ گسترش مبارزات علیه رژیم،<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۵/۷۵.</ref> فعالیت خود را بیشتر کرد و در روز هفتم محرم مردم با پلیس درگیر شدند که منجر به [[شهادت]] چند نفر شد.<ref>نیکبخت و اسماعیل‌زاده، زندگی و مبارزات شهید آیت‌الله قاضی طباطبایی، ۳۱۶–۳۱۹.</ref> نیز در [[شانزدهم دی ۱۳۵۷]] پس از اعلام عزای عمومی از سوی امام‌خمینی،<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۵/۳۵۰–۳۵۱.</ref> مردم تبریز را دعوت به تظاهرات گسترده کرد و ساواک نیز او را عامل این تظاهرات دانست.<ref>نیکبخت و اسماعیل‌زاده، زندگی و مبارزات شهید آیت‌الله قاضی طباطبایی، ۳۲۴–۳۲۵.</ref>

* هاشمی رفسنجانی، اکبر، کارنامه و خاطرات، سال‌های ۱۳۵۷–۱۳۵۸، انقلاب و پیروزی، به کوشش عباس بشیری، تهران، دفتر نشر معارف انقلاب، چاپ اول، ۱۳۸۳ش.

{{پایان}}

[[رده:مقاله‌های آماده ارزیابی]]