۲۱٬۳۲۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''مدرسه رفاه''' و '''مدرسه علوی''' نخستین | '''مدرسه رفاه''' و '''مدرسه علوی''' نخستین [[اقامتگاه‌ها|اقامتگاه‌های امام‌خمینی]] پس از [[بازگشت امام خمینی|بازگشت به ایران]]. | ||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||
امام‌خمینی پس از بازگشت از پاریس در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ در مدرسه رفاه و سپس در مدرسه علوی ساکن شد و تا ۹ اسفند ۱۳۵۷در آنجا اقامت داشت.<ref>مؤسسه تنظیم، محضر نور، فهرست دیدارهای امام‌خمینی، ۱/۴–۲۶.</ref> | [[امام‌خمینی]] پس از بازگشت از پاریس در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ در مدرسه رفاه و سپس در مدرسه علوی ساکن شد و تا ۹ اسفند ۱۳۵۷در آنجا اقامت داشت.<ref>مؤسسه تنظیم، محضر نور، فهرست دیدارهای امام‌خمینی، ۱/۴–۲۶.</ref> | ||
== مدرسه رفاه == | == مدرسه رفاه == | ||
مدرسه رفاه در مرکز تهران در خیابان ایران واقع شده‌است. این مدرسه از شمال به میدان شهدا (ژاله)، از جنوب به خیابان امیرکبیر، از شرق به خیابان هفده شهریور (شهباز) و از غرب به میدان بهارستان (مجلس شورای ملی) منتهی می‌شود.<ref>خلیلی، گام‌به‌گام با انقلاب، ۱/۲۸۱.</ref> مدرسه رفاه زیرمجموعه [[بنیاد رفاه و تعاون اسلامی]] است. این بنیاد، نهادی اجتماعی و خدماتی بود که به تأسیس مدارس دینی، کارهای امدادی و تشکیل صندوق‌های قرض‌الحسنه می‌پرداخت.<ref>باهنر، یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید محمدجواد باهنر، ۱۶؛ رجایی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید محمدعلی رجایی، ۲۲–۲۳؛ حسینی بهشتی، ف.</ref> حسین هوشمند آرین، صادق اسلامی، محمدتقی خاموشی و حسین مهدیان ازجمله اعضای بنیان‌گذار بنیاد بودند.<ref>لاجوردی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، سیداسدالله لاجوردی، ۹۹–۱۰۰.</ref> کمک به تأمین و بهبود زندگی نیازمندان، تأسیس آموزشگاه‌ها، نشر معارف اسلامی و انتشار نشریه و کتاب‌های مذهبی از اهداف بنیاد بود.<ref>اسلامی، یاران امام به روایت اسناد ساواک شهید محمدصادق اسلامی، ۱۷۹.</ref> بنیاد به این نتیجه رسیده بود که یکی از کمبودهای جامعه مذهبی‌نبودن مدرسه‌های دخترانه است؛ از این‌رو مدرسه دخترانه رفاه را تأسیس کرد<ref>توکلی‌بینا، خاطرات ابوالفضل توکلی‌بینا، ۱۳۷–۱۳۸.</ref> | مدرسه رفاه در مرکز تهران در خیابان ایران واقع شده‌است. این مدرسه از شمال به میدان شهدا (ژاله)، از جنوب به خیابان امیرکبیر، از شرق به خیابان هفده شهریور (شهباز) و از غرب به میدان بهارستان (مجلس شورای ملی) منتهی می‌شود.<ref>خلیلی، گام‌به‌گام با انقلاب، ۱/۲۸۱.</ref> مدرسه رفاه زیرمجموعه [[بنیاد رفاه و تعاون اسلامی]] است. این بنیاد، نهادی اجتماعی و خدماتی بود که به تأسیس مدارس دینی، کارهای امدادی و تشکیل صندوق‌های قرض‌الحسنه می‌پرداخت.<ref>باهنر، یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید محمدجواد باهنر، ۱۶؛ رجایی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید محمدعلی رجایی، ۲۲–۲۳؛ حسینی بهشتی، ف.</ref> حسین هوشمند آرین، صادق اسلامی، محمدتقی خاموشی و حسین مهدیان ازجمله اعضای بنیان‌گذار بنیاد بودند.<ref>لاجوردی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، سیداسدالله لاجوردی، ۹۹–۱۰۰.</ref> کمک به تأمین و بهبود زندگی نیازمندان، تأسیس آموزشگاه‌ها، نشر معارف اسلامی و انتشار نشریه و کتاب‌های مذهبی از اهداف بنیاد بود.<ref>اسلامی، یاران امام به روایت اسناد ساواک شهید محمدصادق اسلامی، ۱۷۹.</ref> بنیاد به این نتیجه رسیده بود که یکی از کمبودهای [[جامعه]] مذهبی‌نبودن مدرسه‌های دخترانه است؛ از این‌رو مدرسه دخترانه رفاه را تأسیس کرد<ref>توکلی‌بینا، خاطرات ابوالفضل توکلی‌بینا، ۱۳۷–۱۳۸.</ref> | ||
مدرسه رفاه در سال ۱۳۴۹ با اهداف اسلامی و مبارزاتی تأسیس شد. مؤسسان مدرسه رفاه از شخصیت‌های مطرح و مؤثر مبارزه ازجمله [[سیدمحمد حسینی بهشتی]]، [[محمدرضا باهنر]] و [[محمدعلی رجایی]]<ref>محمدی، مدارسی که خاطره شدند، ۱۱؛ باهنر، یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید محمدجواد باهنر، ۱۷؛ رجایی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید محمدعلی رجایی، ۲۲–۲۳؛ حسینی بهشتی، ف.</ref> و شماری از بازاریان مبارز بودند که هدف‌شان فعالیت‌های فرهنگی و تربیت اسلامی دختران بود. فعالیت‌های سیاسی نیز در سایه فعالیت‌های فرهنگی مدرسه انجام می‌شد<ref>محمدی، مدارسی که خاطره شدند، ۱۱.</ref> این فعالیت‌ها با تأسیس مدرسه دخترانه رفاه که بعدها به صورت یک مجتمع آموزشی از دبستان تا دبیرستان درآمد، آغاز شد.<ref>توکلی‌بینا، خاطرات ابوالفضل توکلی‌بینا، ۱۳۸.</ref> این مدرسه از کانون‌های فرهنگی مبارزه علیه [[رژیم پهلوی]] بود که با هدف تربیت نسلی انقلابی و مسلمان، پایه‌گذاری شده بود<ref>کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ۲/۱۱۰۷.</ref> باهنر و رجایی به دلیل اشتغال در آموزش و پرورش مسئولیت بیشتری پذیرفته بودند؛<ref>توکلی‌بینا، خاطرات ابوالفضل توکلی‌بینا، ۱۴۰؛ کرمی‌پور، کارنامه سیاسی و فرهنگی دبیرستان‌های کمال نارمک، رفاه و علوی، ۹۹–۱۰۰.</ref> از این‌رو گزینش بیشتر معلمان شاغل در این مدرسه با این دو بود<ref>توکلی‌بینا، خاطرات ابوالفضل توکلی‌بینا، ۱۴۰–۱۴۱.</ref> معلم‌های مدرسه رفاه همه زن بودند و اصول و [[معارف اسلامی]] را به دانش‌آموزان دختر می‌آموختند<ref>محمدی، مدارسی که خاطره شدند، ۱۱.</ref> در ادامه فعالیت‌های مدرسه‌های رفاه دستگاه امنیتی [[رژیم پهلوی]] به ماهیت و خط مشی آنها پی برد و چند نفر از بانوان شاغل در مدرسه و شماری از دانش‌آموزان را بازداشت و مدرسه‌های راهنمایی و دبیرستان را تعطیل کرد و تنها دبستان رفاه به کار خود ادامه داد.<ref>توکلی‌بینا، خاطرات ابوالفضل توکلی‌بینا، ۱۴۱.</ref> این مدرسه پس از [[ورود امام‌خمینی به تهران]] به مرکز انقلاب و تحولات سیاسی تبدیل شد.<ref>محمدی، مدارسی که خاطره شدند، ۱۱.</ref> | مدرسه رفاه در سال ۱۳۴۹ با اهداف اسلامی و مبارزاتی تأسیس شد. مؤسسان مدرسه رفاه از شخصیت‌های مطرح و مؤثر مبارزه ازجمله [[سیدمحمد حسینی بهشتی]]، [[محمدرضا باهنر]] و [[محمدعلی رجایی]]<ref>محمدی، مدارسی که خاطره شدند، ۱۱؛ باهنر، یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید محمدجواد باهنر، ۱۷؛ رجایی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید محمدعلی رجایی، ۲۲–۲۳؛ حسینی بهشتی، ف.</ref> و شماری از بازاریان مبارز بودند که هدف‌شان فعالیت‌های فرهنگی و تربیت اسلامی دختران بود. فعالیت‌های سیاسی نیز در سایه فعالیت‌های فرهنگی مدرسه انجام می‌شد<ref>محمدی، مدارسی که خاطره شدند، ۱۱.</ref> این فعالیت‌ها با تأسیس مدرسه دخترانه رفاه که بعدها به صورت یک مجتمع آموزشی از دبستان تا دبیرستان درآمد، آغاز شد.<ref>توکلی‌بینا، خاطرات ابوالفضل توکلی‌بینا، ۱۳۸.</ref> این مدرسه از کانون‌های فرهنگی مبارزه علیه [[رژیم پهلوی]] بود که با هدف تربیت نسلی انقلابی و مسلمان، پایه‌گذاری شده بود<ref>کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ۲/۱۱۰۷.</ref> باهنر و رجایی به دلیل اشتغال در [[آموزش و پرورش]] مسئولیت بیشتری پذیرفته بودند؛<ref>توکلی‌بینا، خاطرات ابوالفضل توکلی‌بینا، ۱۴۰؛ کرمی‌پور، کارنامه سیاسی و فرهنگی دبیرستان‌های کمال نارمک، رفاه و علوی، ۹۹–۱۰۰.</ref> از این‌رو گزینش بیشتر معلمان شاغل در این مدرسه با این دو بود<ref>توکلی‌بینا، خاطرات ابوالفضل توکلی‌بینا، ۱۴۰–۱۴۱.</ref> معلم‌های مدرسه رفاه همه [[زن]] بودند و اصول و [[معارف اسلامی]] را به دانش‌آموزان دختر می‌آموختند<ref>محمدی، مدارسی که خاطره شدند، ۱۱.</ref> در ادامه فعالیت‌های مدرسه‌های رفاه دستگاه امنیتی [[رژیم پهلوی]] به ماهیت و خط مشی آنها پی برد و چند نفر از بانوان شاغل در مدرسه و شماری از دانش‌آموزان را بازداشت و مدرسه‌های راهنمایی و دبیرستان را تعطیل کرد و تنها دبستان رفاه به کار خود ادامه داد.<ref>توکلی‌بینا، خاطرات ابوالفضل توکلی‌بینا، ۱۴۱.</ref> این مدرسه پس از [[ورود امام‌خمینی به تهران]] به مرکز انقلاب و تحولات سیاسی تبدیل شد.<ref>محمدی، مدارسی که خاطره شدند، ۱۱.</ref> | ||
پیش از ورود امام‌خمینی به ایران، جلسات [[شورای انقلاب]] در مدرسه رفاه برگزار می‌شد. مأموران دولت [[شاپور بختیار]] در پی محاصره مدرسه و دستگیری مبارزان بودند که اعضای شورا، مدرسه را به‌سرعت ترک کردند و نیروهای دولتی با وجود تصمیم اولیه، مدرسه را محاصره نکردند.<ref>کشمیری، مصاحبه، روزنامه ایران، ۱۱.</ref> اعضای کمیته استقبال امام‌خمینی نیز در مدرسه رفاه مستقر بودند<ref>دانش‌منفرد، مصاحبه، ۱۰.</ref> و نخستین جلسه خود را در این مدرسه تشکیل دادند<ref>دانش‌منفرد، خاطرات، ۷۲.</ref> این کمیته به دلیل ارتباط مستمر با [[پاریس]]، به مرکز پخش اخبار انقلاب تبدیل شد. [[سیدعلی خامنه‌ای]] در مدرسه رفاه مسئولیت اداره امور فرهنگی و تبلیغی را برعهده داشت.<ref>خامنه‌ای، شرح اسم، ۶۵۶.</ref> تصمیم به اعتصاب روحانیان در [[دانشگاه تهران]]، در اعتراض به ممانعت دولت از بازگشت | پیش از ورود امام‌خمینی به ایران، جلسات [[شورای انقلاب]] در مدرسه رفاه برگزار می‌شد. مأموران دولت [[شاپور بختیار]] در پی محاصره مدرسه و دستگیری مبارزان بودند که اعضای شورا، مدرسه را به‌سرعت ترک کردند و نیروهای دولتی با وجود تصمیم اولیه، مدرسه را محاصره نکردند.<ref>کشمیری، مصاحبه، روزنامه ایران، ۱۱.</ref> اعضای کمیته استقبال امام‌خمینی نیز در مدرسه رفاه مستقر بودند<ref>دانش‌منفرد، مصاحبه، ۱۰.</ref> و نخستین جلسه خود را در این مدرسه تشکیل دادند<ref>دانش‌منفرد، خاطرات، ۷۲.</ref> این کمیته به دلیل ارتباط مستمر با [[پاریس]]، به مرکز پخش اخبار انقلاب تبدیل شد. [[سیدعلی خامنه‌ای]] در مدرسه رفاه مسئولیت اداره امور فرهنگی و تبلیغی را برعهده داشت.<ref>خامنه‌ای، شرح اسم، ۶۵۶.</ref> تصمیم به [[اعتصاب]] روحانیان در [[دانشگاه تهران]]، در اعتراض به ممانعت دولت از [[بازگشت امام‌خمینی]]، در این مدرسه گرفته شد.<ref>خلخالی، خاطرات آیت‌الله خلخالی، ۲۷۲.</ref> نخستین وظیفه کمیته استقبال بر اساس سفارش امام‌خمینی، انتخاب مکانی در جنوب تهران برای اقامت موقت ایشان بود؛ مکانی که دارای ظرفیت مناسب برای پذیرش [[مردم]] باشد.<ref>قاسم‌پور، کمیته استقبال، ۲۵۴؛ محلاتی، خاطرات و مبارزات شهید فضل‌الله محلاتی، ۱۰۶.</ref> | ||
{{ببینید|کمیته استقبال|بازگشت امام‌خمینی}} | {{ببینید|کمیته استقبال|بازگشت امام‌خمینی}} | ||
[[مرتضی مطهری]] با همکاری [[محمد مفتح]] و دیگر افراد کمیته استقبال، مدرسه رفاه را برای اقامت امام‌خمینی برگزیدند. مردمی و وابسته‌نبودن مدرسه به حزبی خاص، از علل دیگر گزینش آن برای اقامت ایشان بود.<ref>کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ۲/۱۱۰۷.</ref> امام‌خمینی، [[رهبر انقلاب]] پس از چهارده سال دوری از وطن، به ایران بازگشت و پس از سخنرانی در | [[مرتضی مطهری]] با همکاری [[محمد مفتح]] و دیگر افراد کمیته استقبال، مدرسه رفاه را برای اقامت امام‌خمینی برگزیدند. مردمی و وابسته‌نبودن مدرسه به حزبی خاص، از علل دیگر گزینش آن برای اقامت ایشان بود.<ref>کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ۲/۱۱۰۷.</ref> امام‌خمینی، [[رهبر انقلاب]] پس از چهارده سال دوری از وطن، به ایران بازگشت و پس از [[سخنرانی امام‌خمینی در بهشت زهرا(س)|سخنرانی در بهشت زهرا(س)]] و استراحتی چندساعته به پیشنهاد خودشان در خانه یکی از بستگان‌شان (دختر [[سیدمرتضی پسندیده]])<ref>ناطق نوری، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین علی‌اکبر ناطق نوری، ۱/۱۵۹–۱۶۰.</ref> حدود ساعت ۲۲:۳۰ دقیقه وارد مدرسه رفاه شد. ایشان در آغاز ورود پس از تشکر از حاضران، آنان را به [[صبر]] و پایداری سفارش کرد.<ref>خامنه‌ای، شرح اسم، ۶۵۶؛ فردوسی‌پور، همگام با خورشید از ایران تا ایران، خاطرات اسماعیل فردوسی‌پور، ۵۱۲.</ref> پس از آن در طبقه سوم مدرسه به استراحت پرداخت.<ref>خلخالی، خاطرات آیت‌الله خلخالی، ۲۷۶.</ref> برنامه‌ریزی دیدارها و [[حفاظت از امام‌خمینی]] بر عهده [[کمیته استقبال]] قرار گرفت.<ref>قاسم‌پور، دهه سرنوشت، ۱۳۷–۱۳۸.</ref> اخبار و گزارشهای مربوط به امام‌خمینی نیز از طریق فرستنده‌ای با برد پنج کیلومتر به مردم می‌رسید.<ref>خلخالی، خاطرات آیت‌الله خلخالی، ۲۷۸.</ref> در مدرسه رفاه یک کلاس درس معمولی برای اتاق نخست‌وزیر، به همراه یک میز و صندلی معمولی انتخاب شد و یک کلاس درس هم به هیئت وزیران اختصاص یافت<ref>دانش‌منفرد، مصاحبه، ۱۰.</ref> امام‌خمینی یک‌روز بیشتر در این مدرسه سکونت نداشت.<ref>ادامه مقاله.</ref> | ||
امام‌خمینی در پنجم اسفند [[محمدصادق خلخالی]] را مأمور کرد تا برای رسیدگی به جرایم دستگیرشدگان، [[دادگاه انقلاب]] تشکیل دهد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۲۱۵.</ref> وی برخی از مجرمان را در مدرسه رفاه محاکمه و [[مجازات]] کرد.<ref>خلخالی، خاطرات آیت‌الله خلخالی، ۲۹۱–۲۹۲.</ref> کارگزاران کلیدی رژیم پهلوی مانند، [[امیرعباس هویدا]]؛ نخست‌وزیر، [[منصور روحانی]]؛ وزیر کشاورزی و آب و برق، منوچهر آزمون؛ وزیر کار و امور اجتماعی در دولت هویدا و استاندار فارس، سیدشجاع‌الدین شیخ‌الاسلام‌زاده؛ وزیر رفاه اجتماعی در دولت هویدا و آموزگار، جعفرقلی صدری؛ رئیس شهربانی در سال‌های ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۱ و هم‌زمان در سال ۱۳۵۰ رئیس کمیته مشترک ضدخرابکاری [[سازمان اطلاعات و امنیت کشور]] (ساواک) و شهربانی و غلامرضا نیک‌پی؛ شهردار سابق تهران، پس از دستگیری به مدرسه رفاه آورده شدند.<ref>عاقلی، روزشمار تاریخ ایران از مشروطه تا انقلاب اسلامی، ۲/۴۱۵.</ref> در ۲۶/۱۱/۱۳۵۷ به حکم دادگاه انقلاب چهار تن از امرای ارتش؛ [[نعمت‌الله نصیری]] رئیس سابق [[ساواک]]، مهدی رحیمی فرماندار نظامی تهران، رضا ناجی فرماندار نظامی اصفهان و منوچهر خسروداد فرمانده هوانیروز به جرم شکنجه، کشتار مردم، خیانت به کشور و با عنوان [[مفسدین فی‌الارض]] به مرگ و مصادره اموال محکوم شدند و حکم دربارهٔ آنان اجرا شد.<ref>کیهان، روزنامه، ۲۷/۱۱/۱۳۵۷، ۲؛ یکتا، روزشمار جنگ ایران و عراق، ۱۳۶.</ref> مدرسه رفاه پس از انقلاب توسعه یافت و به عنوان محل استقرار امام‌خمینی، هرساله در دهه فجر انقلاب اسلامی برنامه‌هایی به یاد آن روزها برگزار می‌شود. همه‌ساله اتاق محل استقرار امام‌خمینی را به شکل سال ۱۳۵۷ تزیین کرده‌اند و دانش‌آموزان مدارس دیگر نیز با شرکت در آن با گوشه‌ای از تاریخ انقلاب اسلامی آشنا شده‌اند.<ref>شفیق، مدرسه رفاه مسند مهر انقلاب، خاطرات حبیب‌الله شفیق از کمیته استقبال امام‌خمینی، ۲.</ref> | امام‌خمینی در پنجم اسفند [[محمدصادق خلخالی]] را مأمور کرد تا برای رسیدگی به جرایم دستگیرشدگان، [[دادگاه انقلاب]] تشکیل دهد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۲۱۵.</ref> وی برخی از مجرمان را در مدرسه رفاه محاکمه و [[مجازات]] کرد.<ref>خلخالی، خاطرات آیت‌الله خلخالی، ۲۹۱–۲۹۲.</ref> کارگزاران کلیدی [[رژیم پهلوی]] مانند، [[امیرعباس هویدا]]؛ نخست‌وزیر، [[منصور روحانی]]؛ وزیر کشاورزی و آب و برق، منوچهر آزمون؛ وزیر کار و امور اجتماعی در دولت هویدا و استاندار فارس، سیدشجاع‌الدین شیخ‌الاسلام‌زاده؛ وزیر رفاه اجتماعی در دولت هویدا و آموزگار، جعفرقلی صدری؛ رئیس شهربانی در سال‌های ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۱ و هم‌زمان در سال ۱۳۵۰ رئیس کمیته مشترک ضدخرابکاری [[سازمان اطلاعات و امنیت کشور]] (ساواک) و شهربانی و غلامرضا نیک‌پی؛ شهردار سابق تهران، پس از دستگیری به مدرسه رفاه آورده شدند.<ref>عاقلی، روزشمار تاریخ ایران از مشروطه تا انقلاب اسلامی، ۲/۴۱۵.</ref> در ۲۶/۱۱/۱۳۵۷ به حکم دادگاه انقلاب چهار تن از امرای ارتش؛ [[نعمت‌الله نصیری]] رئیس سابق [[ساواک]]، [[مهدی رحیمی]] فرماندار نظامی تهران، رضا ناجی فرماندار نظامی اصفهان و منوچهر خسروداد فرمانده هوانیروز به جرم شکنجه، کشتار مردم، خیانت به کشور و با عنوان [[مفسدین فی‌الارض]] به مرگ و مصادره اموال محکوم شدند و حکم دربارهٔ آنان اجرا شد.<ref>کیهان، روزنامه، ۲۷/۱۱/۱۳۵۷، ۲؛ یکتا، روزشمار جنگ ایران و عراق، ۱۳۶.</ref> مدرسه رفاه پس از [[انقلاب]] توسعه یافت و به عنوان محل استقرار امام‌خمینی، هرساله در [[دهه فجر انقلاب اسلامی]] برنامه‌هایی به یاد آن روزها برگزار می‌شود. همه‌ساله اتاق محل استقرار امام‌خمینی را به شکل سال ۱۳۵۷ تزیین کرده‌اند و دانش‌آموزان مدارس دیگر نیز با شرکت در آن با گوشه‌ای از تاریخ انقلاب اسلامی آشنا شده‌اند.<ref>شفیق، مدرسه رفاه مسند مهر انقلاب، خاطرات حبیب‌الله شفیق از کمیته استقبال امام‌خمینی، ۲.</ref> | ||
== مدرسه علوی == | == مدرسه علوی == | ||
مدرسه علوی از مدارس قدیمی تهران بود که در سال ۱۳۳۵ علی‌اصغر کرباسچیان معروف به علامه و استاد رضا | مدرسه علوی از مدارس قدیمی تهران بود که در سال ۱۳۳۵ [[علی‌اصغر کرباسچیان]] معروف به علامه و استاد [[رضا روزبه]]، استاد فیزیک آن را تأسیس کردند.<ref>حسینیان، بیست سال تکاپوی اسلام شیعی در ایران (۱۳۲۰–۱۳۴۰)، ۴۴۲.</ref> روزبه از معلمان مدرسه بود<ref>کرمی‌پور، کارنامه سیاسی و فرهنگی دبیرستان‌های کمال نارمک، رفاه و علوی، ۱۱۹ و ۱۲۲.</ref> علامه و روزبه اصرار داشتند بهترین و باسوادترین آموزگاران را دعوت کنند؛ چنان‌که برای تدریس و سخنرانی از افراد شاخصی چون: [[مرتضی مطهری|مطهری]]، [[شهید بهشتی|بهشتی]] و [[محمدتقی جعفری]] دعوت می‌کردند.<ref>کرمی‌پور، کارنامه سیاسی و فرهنگی دبیرستان‌های کمال نارمک، رفاه و علوی، ۱۲۶.</ref> سرپرستان مدرسه برای در امان‌ماندن مدرسه از گزند مأموران رژیم پهلوی و تعطیلی آن، دانش‌آموزان را از فعالیت‌های سیاسی بازمی‌داشتند<ref>باهنر، یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید محمدجواد باهنر، ۳۰۰.</ref> دبیرستان علوی از نظر آموزشی موقعیت مناسبی داشت. بیشتر دانش‌آموختگان این مدرسه در [[دانشگاه|دانشگاه‌ها]] پذیرفته می‌شدند و شمار چشمگیری از آنان مسئولیت‌های مهمی در انقلاب بر عهده گرفتند.<ref>منصوری، خاطرات جواد منصوری، ۲۴.</ref> امام‌خمینی در نامه‌ای در سال ۱۳۵۲ به فرزندش [[سیداحمد خمینی|سیداحمد]] یادآور شده‌است به [[محمدصادق تهرانی]] (وکیل امام‌خمینی) که به برخی مؤسسات مانند مدرسه علوی برای استفاده از [[وجوه شرعی]] اجازه می‌دهد، یادآور شود این‌گونه مؤسسات نیازمند استفاده از [[سهم امام]] نیستند؛<ref>امام خمینی، صحیفه، ۲/۴۹۳.</ref> زیرا آنان از کمک‌های بازاریان و متمولین برخوردارند.<ref>کرمی‌پور، کارنامه سیاسی و فرهنگی دبیرستان‌های کمال نارمک، رفاه و علوی، ۱۱۳.</ref> | ||
{{ببینید|محمدصادق تهرانی}} | {{ببینید|محمدصادق تهرانی}} | ||
امام‌خمینی تا ساعت هشت صبح روز ۱۳ بهمن در مدرسه رفاه بود و سپس به مدرسه علوی رفت.<ref>شفیق، مدرسه رفاه مسند مهر انقلاب، خاطرات حبیب‌الله شفیق از کمیته استقبال امام‌خمینی، ۱؛ خامنه‌ای، خاطرات، ۱/۲۹.</ref> گزارش‌ها دربارهٔ علت انتقال امام‌خمینی به مدرسه علوی مختلف است. برخی کمبود فضا در مدرسه رفاه و راه‌های دسترسی بهتر برای ملاقات با ایشان<ref>دانش‌منفرد، مصاحبه، ۱۰؛ هاشمی، خاطرات محمد هاشمی، ۲۴۷–۲۴۸.</ref> و برخی ترس از محصورشدن رهبری در دایره ملی و مذهبی‌ها را که در مدرسه رفاه مستقر بودند<ref>خلخالی، خاطرات آیت‌الله خلخالی، ۲۷۷؛ مهدوی کنی، خاطرات آیت‌الله مهدوی کنی ۱۹۶؛ معادیخواه، جام شکسته، خاطرات حجت‌الاسلام عبدالمجید معادیخواه، ۳/۴۹۸–۴۹۹.</ref> علت انتقال ایشان شمرده‌اند. مطهری نیز در انتقال ایشان به مدرسه علوی مؤثر بود<ref>ناطق نوری، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین علی‌اکبر ناطق نوری، ۱/۱۶۳–۱۶۴.</ref> | امام‌خمینی تا ساعت هشت صبح روز ۱۳ بهمن در مدرسه رفاه بود و سپس به مدرسه علوی رفت.<ref>شفیق، مدرسه رفاه مسند مهر انقلاب، خاطرات حبیب‌الله شفیق از کمیته استقبال امام‌خمینی، ۱؛ خامنه‌ای، خاطرات، ۱/۲۹.</ref> گزارش‌ها دربارهٔ علت انتقال امام‌خمینی به مدرسه علوی مختلف است. برخی کمبود فضا در مدرسه رفاه و راه‌های دسترسی بهتر برای ملاقات با ایشان<ref>دانش‌منفرد، مصاحبه، ۱۰؛ هاشمی، خاطرات محمد هاشمی، ۲۴۷–۲۴۸.</ref> و برخی ترس از محصورشدن رهبری در دایره ملی و مذهبی‌ها را که در مدرسه رفاه مستقر بودند<ref>خلخالی، خاطرات آیت‌الله خلخالی، ۲۷۷؛ مهدوی کنی، خاطرات آیت‌الله مهدوی کنی ۱۹۶؛ معادیخواه، جام شکسته، خاطرات حجت‌الاسلام عبدالمجید معادیخواه، ۳/۴۹۸–۴۹۹.</ref> علت انتقال ایشان شمرده‌اند. مطهری نیز در انتقال ایشان به مدرسه علوی مؤثر بود.<ref>ناطق نوری، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین علی‌اکبر ناطق نوری، ۱/۱۶۳–۱۶۴.</ref> | ||
پس از انتقال امام‌خمینی به مدرسه علوی، امور اداری دولت انقلاب در مدرسه رفاه باقی ماند و مدرسه علوی به پایگاه هدایت انقلاب تبدیل شد<ref>شفیق، مدرسه رفاه مسند مهر انقلاب، خاطرات حبیب‌الله شفیق از کمیته استقبال امام‌خمینی، ۸؛ دانش‌منفرد، مصاحبه، ۱۰.</ref> مدرسه علوی نزدیک مدرسه رفاه بود و دو در داشت که یکی از آنها به خیابان ایران باز می‌شد و دیگری به کوچه‌ای که در موازات آن قرار داشت و مردم به‌آسانی می‌توانستند از یک در وارد و از در دیگر خارج شوند<ref>توکلی‌بینا، خاطرات ابوالفضل توکلی‌بینا، ۱۶۷.</ref> این مدرسه حیاطی بزرگ داشت. طبقه اول آن دفتر و تشکیلات و طبقه دوم آن برای اقامت امام‌خمینی مناسب بود.<ref>ناطق نوری، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین علی‌اکبر ناطق نوری، ۱/۱۶۳–۱۶۴.</ref> و [[مهدی عراقی]] که مردی باهوش و تشکیلاتی و مورد اعتماد بود.<ref>مقاله مهدی عراقی.</ref> کار تدارک نیروها را بر عهده گرفت.<ref>ناطق نوری، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین علی‌اکبر ناطق نوری، ۱/۱۶۴–۱۶۴.</ref> او کاملاً مراقب اوضاع بود و مسئولیت بیشتر دید و بازدیدها و ملاقات‌ها، همچنین امور مالی را بر عهده داشت. در هیئت مدیره‌ای که به دستور امام‌خمینی در مدرسه علوی تشکیل شد، عراقی مسئول امنیت داخلی مدرسه و حفاظت از خانواده امام‌خمینی شد.<ref>عراقی، تاریخ شفاهی زندگی و مبارزات شهید مهدی عراقی، ۲۴۷.</ref> انتظامات داخلی مدرسه و دیدار با شخصیت‌ها بر عهده [[علی‌اکبر ناطق نوری]] بود و عباسعلی ناطق نوری محافظت از امام‌خمینی را بر عهده گرفت<ref>ناطق نوری، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین علی‌اکبر ناطق نوری، ۱/۱۶۴.</ref> محل ملاقات‌ها و زندگی رهبر انقلاب، اتاقی با ابعاد ۵/۲ در ۵/۳ متر با فرش‌های ارزان‌قیمت بود.<ref>عارفی، طبیب دلها، خلاصه گزارشهای طول درمان و سیر معالجات بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، ۴۱.</ref> خانه پشت مدرسه علوی که از طریق خود مدرسه راه داشت، برای سکونت امام‌خمینی و خانواده ایشان قرار داده شد. | پس از انتقال امام‌خمینی به مدرسه علوی، امور اداری دولت انقلاب در مدرسه رفاه باقی ماند و مدرسه علوی به پایگاه هدایت انقلاب تبدیل شد<ref>شفیق، مدرسه رفاه مسند مهر انقلاب، خاطرات حبیب‌الله شفیق از کمیته استقبال امام‌خمینی، ۸؛ دانش‌منفرد، مصاحبه، ۱۰.</ref> مدرسه علوی نزدیک مدرسه رفاه بود و دو در داشت که یکی از آنها به خیابان ایران باز می‌شد و دیگری به کوچه‌ای که در موازات آن قرار داشت و [[مردم]] به‌آسانی می‌توانستند از یک در وارد و از در دیگر خارج شوند<ref>توکلی‌بینا، خاطرات ابوالفضل توکلی‌بینا، ۱۶۷.</ref> این مدرسه حیاطی بزرگ داشت. طبقه اول آن [[دفتر امام‌خمینی|دفتر]] و تشکیلات و طبقه دوم آن برای اقامت امام‌خمینی مناسب بود.<ref>ناطق نوری، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین علی‌اکبر ناطق نوری، ۱/۱۶۳–۱۶۴.</ref> و [[مهدی عراقی]] که مردی باهوش و تشکیلاتی و مورد اعتماد بود.<ref>مقاله مهدی عراقی.</ref> کار تدارک نیروها را بر عهده گرفت.<ref>ناطق نوری، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین علی‌اکبر ناطق نوری، ۱/۱۶۴–۱۶۴.</ref> او کاملاً مراقب اوضاع بود و مسئولیت بیشتر دید و بازدیدها و ملاقات‌ها، همچنین امور مالی را بر عهده داشت. در هیئت مدیره‌ای که به دستور امام‌خمینی در مدرسه علوی تشکیل شد، عراقی مسئول امنیت داخلی مدرسه و حفاظت از خانواده امام‌خمینی شد.<ref>عراقی، تاریخ شفاهی زندگی و مبارزات شهید مهدی عراقی، ۲۴۷.</ref> انتظامات داخلی مدرسه و دیدار با شخصیت‌ها بر عهده [[علی‌اکبر ناطق نوری]] بود و عباسعلی ناطق نوری [[حفاظت از امام‌خمینی|محافظت از امام‌خمینی]] را بر عهده گرفت<ref>ناطق نوری، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین علی‌اکبر ناطق نوری، ۱/۱۶۴.</ref> محل ملاقات‌ها و زندگی رهبر انقلاب، اتاقی با ابعاد ۵/۲ در ۵/۳ متر با فرش‌های ارزان‌قیمت بود.<ref>عارفی، طبیب دلها، خلاصه گزارشهای طول درمان و سیر معالجات بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، ۴۱.</ref> خانه پشت مدرسه علوی که از طریق خود مدرسه راه داشت، برای سکونت امام‌خمینی و خانواده ایشان قرار داده شد. | ||
== رویدادهای مهم مدرسه علوی == | == رویدادهای مهم مدرسه علوی == | ||
امام‌خمینی از ۱۳ بهمن تا ۹ اسفند ۱۳۵۷، در مدرسه علوی ساکن و روز دهم اسفند رهسپار قم شد.<ref>مؤسسه تنظیم، محضر نور، فهرست دیدارهای امام‌خمینی، ۱/۴–۲۶.</ref> ایشان در این مدرسه افزون بر اقامه [[نماز جماعت]]<ref>فرهودی، رمز خلوص، به‌یاد قائد عظیم‌الشان و بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، ۳۳۱.</ref> به امور مربوط به انقلاب رسیدگی می‌کرد. با اقامت ایشان در مدرسه، جنب و جوش فراوانی در آن به وجود آمد. طلاب و روحانیان جوان در خدمت بوده، جوانان انقلابی مراقب اوضاع و تحرکات مأموران مخفی رژیم در بیرون مدرسه بودند.<ref>کشمیری، مصاحبه، روزنامه ایران، ۱۱.</ref> سرکشی به محلات و مساجد تهران و دیدار و گفتگو با مردم، از کارهای همراهان امام‌خمینی در مدرسه بود.<ref>کشمیری، مصاحبه، روزنامه ایران، ۱۱.</ref> شیفتگان ایشان از روز سیزدهم بهمن از در شرقی مدرسه علوی وارد می‌شدند و ایشان در کنار پنجره ساختمان به ابراز احساسات آنان پاسخ می‌گفت. سپس جمعیت از در غربی که در مدرسه رفاه قرار داشت، خارج می‌شدند.<ref>گلی زواره، فرازهای فروزان، پژوهشی در سیره اخلاقی، تربیتی و عرفانی حضرت امام‌خمینی، ۵۶.</ref> مردان پیش از ظهر و بانوان عصرها به دیدار امام‌خمینی می‌رفتند.<ref>خلخالی، خاطرات آیت‌الله خلخالی، ۲۷۷.</ref> در فاصله‌ای که مردم به محوطه مدرسه می‌رسیدند، امام‌خمینی در همان اتاق مشرف به حیاط مدرسه، دیدارهای خصوصی خود را نیز انجام می‌داد.<ref>عارفی، طبیب دلها، خلاصه گزارشهای طول درمان و سیر معالجات بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، ۴۲.</ref> گاهی ایشان برای دیدار حضوری با جمعیت‌هایی بیشتر، از سالن مدرسه علوی استفاده می‌کرد.<ref>عارفی، طبیب دلها، خلاصه گزارشهای طول درمان و سیر معالجات بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، ۴۲.</ref> جواد شهرستانی آخرین شهردار تهران در رژیم پهلوی با حضور در مدرسه علوی، استعفای خود را تقدیم امام‌خمینی کرد و ایشان پس از پذیرش، تا نصب مسئول جدید او را ابقا کرد.<ref>اعتمادیان، خاطرات محمدرضا اعتمادیان، ۸۰–۸۱.</ref> | [[امام‌خمینی]] از ۱۳ بهمن تا ۹ اسفند ۱۳۵۷، در مدرسه علوی ساکن و روز دهم اسفند رهسپار قم شد.<ref>مؤسسه تنظیم، محضر نور، فهرست دیدارهای امام‌خمینی، ۱/۴–۲۶.</ref> ایشان در این مدرسه افزون بر اقامه [[نماز جماعت]]<ref>فرهودی، رمز خلوص، به‌یاد قائد عظیم‌الشان و بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، ۳۳۱.</ref> به امور مربوط به انقلاب رسیدگی می‌کرد. با اقامت ایشان در مدرسه، جنب و جوش فراوانی در آن به وجود آمد. طلاب و روحانیان جوان در خدمت بوده، جوانان انقلابی مراقب اوضاع و تحرکات مأموران مخفی رژیم در بیرون مدرسه بودند.<ref>کشمیری، مصاحبه، روزنامه ایران، ۱۱.</ref> سرکشی به محلات و مساجد تهران و دیدار و گفتگو با مردم، از کارهای همراهان امام‌خمینی در مدرسه بود.<ref>کشمیری، مصاحبه، روزنامه ایران، ۱۱.</ref> شیفتگان ایشان از روز سیزدهم بهمن از در شرقی مدرسه علوی وارد می‌شدند و ایشان در کنار پنجره ساختمان به ابراز احساسات آنان پاسخ می‌گفت. سپس جمعیت از در غربی که در مدرسه رفاه قرار داشت، خارج می‌شدند.<ref>گلی زواره، فرازهای فروزان، پژوهشی در سیره اخلاقی، تربیتی و عرفانی حضرت امام‌خمینی، ۵۶.</ref> مردان پیش از ظهر و [[زن|بانوان]] عصرها به دیدار امام‌خمینی می‌رفتند.<ref>خلخالی، خاطرات آیت‌الله خلخالی، ۲۷۷.</ref> در فاصله‌ای که مردم به محوطه مدرسه می‌رسیدند، امام‌خمینی در همان اتاق مشرف به حیاط مدرسه، دیدارهای خصوصی خود را نیز انجام می‌داد.<ref>عارفی، طبیب دلها، خلاصه گزارشهای طول درمان و سیر معالجات بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، ۴۲.</ref> گاهی ایشان برای دیدار حضوری با جمعیت‌هایی بیشتر، از سالن مدرسه علوی استفاده می‌کرد.<ref>عارفی، طبیب دلها، خلاصه گزارشهای طول درمان و سیر معالجات بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، ۴۲.</ref> جواد شهرستانی آخرین شهردار تهران در رژیم پهلوی با حضور در مدرسه علوی، استعفای خود را تقدیم امام‌خمینی کرد و ایشان پس از پذیرش، تا نصب مسئول جدید او را ابقا کرد.<ref>اعتمادیان، خاطرات محمدرضا اعتمادیان، ۸۰–۸۱.</ref> | ||
امام‌خمینی در روزهای نخست ورود به مدرسه علوی، در جمع طلاب وعده داد به قم بازگردد<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۲۳.</ref> و در ۱۳ بهمن در جمع روحانیان، دلیل بازگشت خود به ایران را خدمت به علما و ایرانیان شمرد و با سپاس‌گزاری از زندانیان و مبارزان، از جنایات شاه سخن گفت.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۲۴–۲۵.</ref> در ۱۴ بهمن، در جمع اعضای کمیته | امام‌خمینی در روزهای نخست ورود به مدرسه علوی، در جمع [[طلاب]] وعده داد به قم بازگردد<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۲۳.</ref> و در ۱۳ بهمن در جمع روحانیان، دلیل بازگشت خود به ایران را خدمت به علما و ایرانیان شمرد و با سپاس‌گزاری از زندانیان و مبارزان، از جنایات شاه سخن گفت.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۲۴–۲۵.</ref> در ۱۴ بهمن، در جمع اعضای [[کمیته استقبال]]، از آنان تشکر کرد و تأکید کرد انقلاب به مرحله حساس و بازگشت‌ناپذیری رسیده‌است.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۵۰.</ref> و مردم باید آگاهانه خیابان‌ها را پر کنند تا جمهوریِ متکی بر آرای مردم تشکیل شود<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۵۱</ref> [[محمدتقی فلسفی]] در مدرسه علوی در جمع هزاران نفر از [[روحانیت|روحانیان]] و مردم، در حضور امام‌خمینی سخنرانی کرد و امام‌خمینی او را بسیار ستود.<ref>ناطق نوری، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین علی‌اکبر ناطق نوری، ۱/۱۶۶؛ فلسفی، خاطرات و مبارزات حجت‌الاسلام فلسفی، ۳۵۱–۳۵۴.</ref> | ||
امام‌خمینی در ۱۵ بهمن حکم نخست‌وزیری [[مهدی بازرگان]] را صادر کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۵۴.</ref> متن حکم را [[اکبر هاشمی رفسنجانی]] در مدرسه علوی خواند و آن را به همراه یک جلد قرآن به بازرگان سپرد؛ سپس ترجمه انگلیسی آن را [[ابراهیم یزدی]] برای خبرنگاران حاضر در مراسم خواند<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۵۴. ؛ بدلا، هفتاد سال خاطره از آیت‌الله سیدحسین بدلا، ۲۴۳.</ref> در ۱۶ بهمن ۱۳۵۷ امام‌خمینی در مصاحبه مطبوعاتی با حضور بیش از چهارصد خبرنگار داخلی و خارجی، یادآور شد معرفی دولت بازرگان بر اساس قانون و ولایت است و همگان باید از دولت او اطاعت کنند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۵۶–۵۸.</ref> | امام‌خمینی در ۱۵ بهمن حکم نخست‌وزیری [[مهدی بازرگان]] را صادر کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۵۴.</ref> متن حکم را [[اکبر هاشمی رفسنجانی]] در مدرسه علوی خواند و آن را به همراه یک جلد [[قرآن]] به بازرگان سپرد؛ سپس ترجمه انگلیسی آن را [[ابراهیم یزدی]] برای خبرنگاران حاضر در مراسم خواند<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۵۴. ؛ بدلا، هفتاد سال خاطره از آیت‌الله سیدحسین بدلا، ۲۴۳.</ref> در ۱۶ بهمن ۱۳۵۷ امام‌خمینی در مصاحبه مطبوعاتی با حضور بیش از چهارصد خبرنگار داخلی و خارجی، یادآور شد معرفی دولت بازرگان بر اساس [[قانون]] و ولایت است و همگان باید از دولت او اطاعت کنند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۵۶–۵۸.</ref> | ||
در ۱۹ بهمن [[همافران نیروی هوایی]] به دیدار امام‌خمینی آمدند. این گروه برای جلوگیری از پیشامدهای احتمالی هماهنگی‌های لازم را انجام داده بود و برای درگیری با مأموران هم آمادگی داشت.<ref>کشمیری، مصاحبه، روزنامه ایران، ۱۱.</ref> همافران در برابر امام‌خمینی رژه رفتند و با سلام نظامی به ایشان ادای احترام کردند. امام‌خمینی ضمن تشکر از آنان دربارهٔ ارتش مستقل و به دور از وابستگی به [[اسرائیل]] و [[آمریکا]] سخن گفت.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۱۰۱–۱۰۲.</ref> عکس بزرگی از این دیدار در [[روزنامه کیهان]] چاپ شد.<ref>کیهان، روزنامه، ۱۹/۱۱/۱۳۵۷، ۱.</ref> انتشار این عکس بر وحشت طرفداران رژیم پهلوی افزود.<ref>ذاکری، طلوع خورشید، سالشمار زندگانی امام‌خمینی قدس سره، ۷۳۸.</ref> بختیار، نخست‌وزیر رژیم و سران ارتش آن را تکذیب کردند؛<ref>خلخالی، خاطرات آیت‌الله خلخالی، ۲۷۷–۲۷۸؛ منصوری، خاطرات جواد منصوری، ۲۸۳.</ref> ولی امام‌خمینی صحت تصویر را تأیید کرد.<ref>ذاکری، طلوع خورشید، سالشمار زندگانی امام‌خمینی قدس سره، ۷۳۸.</ref> روزنامه کیهان نیز در روز شنبه ۲۱/۱۱/۱۳۵۷ دوباره عکس را به همراه تأییدیه امام‌خمینی منتشر کرد. بعد از ظهر نوزدهم بهمن نیز گروهی از اعضای هوانیروز اصفهان با امام‌خمینی دیدار کردند و پس از اجرای سرود از وضعیت نیروی هوایی اصفهان گزارش دادند.<ref>اطلاعات، روزنامه، ۸؛ خامنه‌ای، شرح اسم، ۶۶۳.</ref> در ۲۱ بهمن، لشکر گارد به پادگان همافران نیروی هوایی تهران حمله کرد و مردم برای حمایت از همافران، با مهاجمان درگیر شدند.<ref>ذاکری، طلوع خورشید، سالشمار زندگانی امام‌خمینی قدس سره، ۷۴۷.</ref> امام‌خمینی در اطلاعیه‌ای این تجاوز را محکوم کرد و حمایت مردم از همافران را شجاعانه خواند و به ارتش دربارهٔ ادامه این کار هشدار داد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۱۲۱–۱۲۲.</ref> | در ۱۹ بهمن [[همافران نیروی هوایی]] به دیدار امام‌خمینی آمدند. این گروه برای جلوگیری از پیشامدهای احتمالی هماهنگی‌های لازم را انجام داده بود و برای درگیری با مأموران هم آمادگی داشت.<ref>کشمیری، مصاحبه، روزنامه ایران، ۱۱.</ref> همافران در برابر امام‌خمینی رژه رفتند و با سلام نظامی به ایشان ادای احترام کردند. امام‌خمینی ضمن تشکر از آنان دربارهٔ ارتش مستقل و به دور از وابستگی به [[اسرائیل]] و [[آمریکا]] سخن گفت.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۱۰۱–۱۰۲.</ref> عکس بزرگی از این دیدار در [[روزنامه کیهان]] چاپ شد.<ref>کیهان، روزنامه، ۱۹/۱۱/۱۳۵۷، ۱.</ref> انتشار این عکس بر وحشت طرفداران رژیم پهلوی افزود.<ref>ذاکری، طلوع خورشید، سالشمار زندگانی امام‌خمینی قدس سره، ۷۳۸.</ref> بختیار، نخست‌وزیر رژیم و سران ارتش آن را تکذیب کردند؛<ref>خلخالی، خاطرات آیت‌الله خلخالی، ۲۷۷–۲۷۸؛ منصوری، خاطرات جواد منصوری، ۲۸۳.</ref> ولی امام‌خمینی صحت تصویر را تأیید کرد.<ref>ذاکری، طلوع خورشید، سالشمار زندگانی امام‌خمینی قدس سره، ۷۳۸.</ref> روزنامه کیهان نیز در روز شنبه ۲۱/۱۱/۱۳۵۷ دوباره عکس را به همراه تأییدیه امام‌خمینی منتشر کرد. بعد از ظهر نوزدهم بهمن نیز گروهی از اعضای هوانیروز اصفهان با امام‌خمینی دیدار کردند و پس از اجرای سرود از وضعیت نیروی هوایی اصفهان گزارش دادند.<ref>اطلاعات، روزنامه، ۸؛ خامنه‌ای، شرح اسم، ۶۶۳.</ref> در ۲۱ بهمن، لشکر گارد به پادگان همافران نیروی هوایی تهران حمله کرد و مردم برای حمایت از همافران، با مهاجمان درگیر شدند.<ref>ذاکری، طلوع خورشید، سالشمار زندگانی امام‌خمینی قدس سره، ۷۴۷.</ref> امام‌خمینی در اطلاعیه‌ای این تجاوز را محکوم کرد و حمایت مردم از همافران را شجاعانه خواند و به ارتش دربارهٔ ادامه این کار هشدار داد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۱۲۱–۱۲۲.</ref> | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
{{ببینید|همافران|بیعت}} | {{ببینید|همافران|بیعت}} | ||
در شب ۲۱ بهمن، درگیری‌ها به اطراف خیابان محل مدرسه کشیده شد. خطر بمباران، مدرسه را تهدید می‌کرد. امام‌خمینی پیشنهاد تغییر مکان خود را نپذیرفت.<ref>محمدی اشتهاردی، شمه‌ای از سیره عملی امام‌خمینی، ۳۱.</ref> بنابر گزارشی، کمیته استقبال امام‌خمینی برآن شد مکان ایشان را تغییر دهد اما محمدصادق خلخالی با این تصمیم مخالفت کرد و امام‌خمینی نظر وی را پذیرفت.<ref>خلخالی، خاطرات آیت‌الله خلخالی، ۲۷۹.</ref> فرمانداری نظامی تهران با هدف | در شب ۲۱ بهمن، درگیری‌ها به اطراف خیابان محل مدرسه کشیده شد. خطر بمباران، مدرسه را تهدید می‌کرد. امام‌خمینی پیشنهاد تغییر مکان خود را نپذیرفت.<ref>محمدی اشتهاردی، شمه‌ای از سیره عملی امام‌خمینی، ۳۱.</ref> بنابر گزارشی، [[کمیته استقبال امام‌خمینی]] برآن شد مکان ایشان را تغییر دهد اما [[محمدصادق خلخالی]] با این تصمیم مخالفت کرد و امام‌خمینی نظر وی را پذیرفت.<ref>خلخالی، خاطرات آیت‌الله خلخالی، ۲۷۹.</ref> فرمانداری نظامی تهران با هدف کودتا و سرکوب انقلاب در ۲۱ بهمن زمان [[حکومت‌نظامی]] را از ۱۶:۳۰ تا پنج صبح افزایش داد و در اطلاعیه‌ای دیگر، زمان آن را به دوازده ظهر رساند؛<ref>گروه تحقیق، ۲۶۵؛ کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ۲/۱۱۳۹.</ref> [[مهدی رحیمی]]؛ فرماندار نظامی تهران از یگان‌های تابعه خود خواست همه رهبران انقلاب را دستگیر کنند.<ref>کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ۲/۱۱۳۹.</ref> امام‌خمینی طی اعلامیه‌ای حکومت‌نظامی را خدعه و خلاف شرع خواند و از مردم خواست بدان اعتنا نکنند و آماده دفاع از [[اسلام]] و قوانین اسلامی باشند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۱۲۲.</ref> مردم در حمایت از امام‌خمینی و انقلاب به میدان آمدند و طرح حکومت‌نظامی شکست خورد، و در ادامه درگیری‌ها، مراکز سیاسی و نظامی رژیم پهلوی یکی پس از دیگری به دست [[مردم]] افتاد.<ref>کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ۲/۱۱۳۹–۱۱۴۳.</ref> ارتش در ساعت ۱۰:۳۰ روز ۲۲ بهمن بی‌طرفی خود را اعلام کرد.<ref>یکتا، روزشمار جنگ ایران و عراق، ۵۸.</ref> | ||
{{ببینید|بیست و دو بهمن}} | {{ببینید|بیست و دو بهمن}} | ||
امام‌خمینی در ۲۲ بهمن از مردم خواست از خود رفتار انقلابی نشان دهند و از آتش‌سوزی و حمله به سفارتخانه‌ها بپرهیزند و در صورت رویارویی ارتش با مردم، با آنان مقابله کنند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۱۲۴.</ref> ایشان طی اطلاعیه دیگری، با تأکید بر فرمان‌های قبلی، سفارش کرد با دستگیرشدگان هوادار رژیم پهلوی مدارا کنند | امام‌خمینی در ۲۲ بهمن از مردم خواست از خود رفتار انقلابی نشان دهند و از آتش‌سوزی و حمله به [[سفارتخانه|سفارتخانه‌ها]] بپرهیزند و در صورت رویارویی ارتش با مردم، با آنان مقابله کنند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۱۲۴.</ref> ایشان طی اطلاعیه دیگری، با تأکید بر فرمان‌های قبلی، سفارش کرد با دستگیرشدگان هوادار رژیم پهلوی مدارا کنند<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۱۲۶.</ref> و در پاسخ استفتای گروهی از نظامیان، سوگند به قرآن نظامیان در برابر فرماندهان خود مبنی بر حمایت از [[محمدرضا پهلوی]] را بی‌اعتبار خواند<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۱۲۷.</ref> ایشان در ۲۳ بهمن در اطلاعیه‌ای از مردم خواست از تخریب مکان‌ها بپرهیزند و به مساجد رفته، گوش به فرمان علما باشند و با مأموران نخست‌وزیری همکاری کرده، با نظامیان پناهنده به انقلاب، همراهی کنند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۱۲۸–۱۲۹.</ref> ایشان در اطلاعیه‌ای در روز ۲۵ بهمن از مردم تبریز خواست با اغتشاش‌گران طرفدار شاه مقابله کنند<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۱۳۹.</ref> و در بیانیه دیگری از مردم خواست به [[اعتصاب|اعتصاب‌ها]] پایان دهند و کارها را از سر گیرند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۱۴۱.</ref> | ||
از دیگر حوادث آن زمان، تحویل سلاح‌ها و مهمات غنیمتی از پادگان‌های رژیم به مدرسه رفاه و علوی به دست مردم بود<ref>خلخالی، خاطرات آیت‌الله خلخالی، ۲۸۲.</ref> فزونی جنگ‌افزارها تمام اتاق‌ها و حیاط مدرسه تا پشت بام را پر کرده بود<ref>دانش‌منفرد، مصاحبه، ۱۰.</ref> سران و مقامات رژیم پهلوی به دست جوانان به گونه‌ای خودجوش دستگیر و به مدرسه رفاه تحویل می‌شدند.<ref>شفیق، مدرسه رفاه مسند مهر انقلاب، خاطرات حبیب‌الله شفیق از کمیته استقبال امام‌خمینی، ۲.</ref> گفته شده بختیار هم ازجمله بازداشت‌شدگان و کسانی بود که به مدرسه رفاه تحویل شد، ولی برخی او را فراری دادند.<ref>شفیق، مدرسه رفاه مسند مهر انقلاب، خاطرات حبیب‌الله شفیق از کمیته استقبال امام‌خمینی، ۲.</ref> (← مقاله بختیار، شاپور). | از دیگر حوادث آن زمان، تحویل سلاح‌ها و مهمات غنیمتی از پادگان‌های رژیم به مدرسه رفاه و علوی به دست مردم بود<ref>خلخالی، خاطرات آیت‌الله خلخالی، ۲۸۲.</ref> فزونی جنگ‌افزارها تمام اتاق‌ها و حیاط مدرسه تا پشت بام را پر کرده بود<ref>دانش‌منفرد، مصاحبه، ۱۰.</ref> سران و مقامات رژیم پهلوی به دست جوانان به گونه‌ای خودجوش دستگیر و به مدرسه رفاه تحویل می‌شدند.<ref>شفیق، مدرسه رفاه مسند مهر انقلاب، خاطرات حبیب‌الله شفیق از کمیته استقبال امام‌خمینی، ۲.</ref> گفته شده بختیار هم ازجمله بازداشت‌شدگان و کسانی بود که به مدرسه رفاه تحویل شد، ولی برخی او را فراری دادند.<ref>شفیق، مدرسه رفاه مسند مهر انقلاب، خاطرات حبیب‌الله شفیق از کمیته استقبال امام‌خمینی، ۲.</ref> (← مقاله بختیار، شاپور). | ||
== دیدارهای مهم امام‌خمینی == | == دیدارهای مهم امام‌خمینی == | ||
امام‌خمینی از ۱۲ بهمن تا ۹ اسفند ۱۳۵۷ که در مدرسه‌های رفاه و علوی اقامت داشت، جدا از دیدارهایی که به صورت روزانه با اعضای | امام‌خمینی از ۱۲ بهمن تا ۹ اسفند ۱۳۵۷ که در مدرسه‌های رفاه و علوی اقامت داشت، جدا از دیدارهایی که به صورت روزانه با اعضای [[دفتر امام‌خمینی|دفتر]]، منسوبان و مانند آنان داشت، ۹۱ ملاقات خصوصی و عمومی داشت<ref>مؤسسه تنظیم، محضر نور، فهرست دیدارهای امام‌خمینی، ۱/۱–۲۶.</ref> شخصیت‌های مذهبی و سیاسی بسیاری ازجمله، [[سیداحمد خوانساری]] از [[مراجع تقلید]] مقیم تهران در مدرسه علوی با امام‌خمینی دیدار کردند.<ref>خلخالی، خاطرات آیت‌الله خلخالی، ۲۸۰.</ref> [[یاسر عرفات]] رئیس [[سازمان آزادی‌بخش فلسطین]] و برخی دیگر از مقامات فلسطینی نیز در ۲۸ بهمن با امام‌خمینی دیدار کردند. ایشان دربارهٔ پیروزی انقلاب اسلامی و وضعیت [[فلسطین]] و غلبه ایمان بر قدرت‌های استعماری با آنان سخن گفت.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۱۷۸.</ref> | ||
امام‌خمینی در ۳۰ بهمن در جمع مسئولان، معلمان و کارکنان مدرسه علوی بر ضرورت آشناکردن دانش‌آموزان با زمان و سیاست سخن گفت و افزود افراد ناآشنا با سیاست، کور وارد جامعه می‌شوند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۱۹۹.</ref> ایشان با تشکر از متصدیان مدرسه علوی، یادآور شد به محض شروع درس‌ها قصد داشته مدرسه را ترک کند اما مسئولان مدرسه گفته‌اند اگر زمان تا رفتن ایشان به قم طولانی نیست، همان‌جا بماند و این امر برای آنان پشتوانه است و باعث ماندن ایشان شد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۲۰۴.</ref> در ۵ اسفند سفیرکبیر [[شوروی]] و همراهان، با امام‌خمینی دیدار کردند و ایشان افزون بر موضوع قیام دینی، دربارهٔ حُسن همجواری با آنان سخن گفت.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۲۱۹–۲۲۰.</ref> [[سیدعباس مهری]] از علمای کویت همراه با ۲۷۰ تن از علاقه‌مندان انقلاب اسلامی با ایشان دیدار کردند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۲۲۶.</ref> عبدالسلام جلود معاون [[معمر قذاقی]] رهبر لیبی با ایشان دیدار کرد و اجازه خواست قذافی برای دیدار ایشان به ایران بیاید که امام‌خمینی آن را به وقت دیگری موکول کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۲۵۷.</ref> نمایندگان خلیفه‌گری ارامنه نیز با امام‌خمینی دیدار کردند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۲۵۸.</ref> | امام‌خمینی در ۳۰ بهمن در جمع مسئولان، معلمان و کارکنان مدرسه علوی بر ضرورت آشناکردن دانش‌آموزان با زمان و [[سیاست]] سخن گفت و افزود افراد ناآشنا با سیاست، کور وارد [[جامعه]] می‌شوند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۱۹۹.</ref> ایشان با تشکر از متصدیان مدرسه علوی، یادآور شد به محض شروع درس‌ها قصد داشته مدرسه را ترک کند اما مسئولان مدرسه گفته‌اند اگر زمان تا رفتن ایشان به قم طولانی نیست، همان‌جا بماند و این امر برای آنان پشتوانه است و باعث ماندن ایشان شد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۲۰۴.</ref> در ۵ اسفند سفیرکبیر [[شوروی]] و همراهان، با امام‌خمینی دیدار کردند و ایشان افزون بر موضوع قیام دینی، دربارهٔ حُسن همجواری با آنان سخن گفت.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۲۱۹–۲۲۰.</ref> [[سیدعباس مهری]] از علمای کویت همراه با ۲۷۰ تن از علاقه‌مندان [[انقلاب اسلامی]] با ایشان دیدار کردند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۲۲۶.</ref> عبدالسلام جلود معاون [[معمر قذاقی]] رهبر لیبی با ایشان دیدار کرد و اجازه خواست قذافی برای دیدار ایشان به ایران بیاید که امام‌خمینی آن را به وقت دیگری موکول کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۲۵۷.</ref> نمایندگان خلیفه‌گری ارامنه نیز با امام‌خمینی دیدار کردند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۲۵۸.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||