confirmed، emailconfirmed، templateeditor
۱٬۱۸۸
ویرایش
کاربر:Salar/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
←قیام مردم عراق
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
در پی تهاجم رژیم عراق به [[کویت]] در ۱۱ مرداد ۱۳۶۹ و شکست آن از نیروهای ائتلاف در ۹ اسفند ۱۳۶۹، مردم [[کربلا]] یک روز پس از آن، در شب نیمه شعبان ۱۴۱۱ق با دیدن خویی که به [[زیارت امام‌حسین(ع)]] رفته بود، فریاد تکبیر و بیزاری از [[صدام حسین]] سر دادند و با قیام آنان مردم [[نجف]] و دیگر شهرهای عراق نیز به‌پاخاستند و ۱۴ استان از ۱۸ استان عراق به دست نیروهای مردمی افتاد. | در پی تهاجم رژیم عراق به [[کویت]] در ۱۱ مرداد ۱۳۶۹ و شکست آن از نیروهای ائتلاف در ۹ اسفند ۱۳۶۹، مردم [[کربلا]] یک روز پس از آن، در شب نیمه شعبان ۱۴۱۱ق با دیدن خویی که به [[زیارت امام‌حسین(ع)]] رفته بود، فریاد تکبیر و بیزاری از [[صدام حسین]] سر دادند و با قیام آنان مردم [[نجف]] و دیگر شهرهای عراق نیز به‌پاخاستند و ۱۴ استان از ۱۸ استان عراق به دست نیروهای مردمی افتاد. | ||
خویی در ۱۸ شعبان ۱۴۱۱ق اعلامیه‌ای صادر و مردم را به رعایت احکام | خویی در ۱۸ شعبان ۱۴۱۱ق اعلامیه‌ای صادر و مردم را به رعایت [[احکام شرعی]]، عدم تندروی و عمل به موازین اسلامی فراخواند. وی دو روز بعد با صدور اعلامیه‌ای دیگر کمیته‌ای نه‌نفره را که همگی از فضلای [[حوزه علمیه نجف]] بودند، برای نظارت و رسیدگی به امور کشوری تعیین کرد، اما با توقف ارتش [[امریکا]] در پیشروی به سوی [[بغداد]] به هدف بقای [[حزب بعث عراق|رژیم بعثی عراق]]، این رژیم در سوم رمضان ۱۴۱۱م/ ۲۸ اسفند ۱۳۶۹ش با هجومی سنگین به استان‌های به‌پاخاسته به‌ویژه نجف، مقاومت مردم را در هم شکست و ازجمله خانه خویی را محاصره کرد و صدها نفر را دستگیر و زندانی کرد و ده‌ها نفر را در این شهر به شهادت رساند و سه تن از اعضای کمیته نه‌نفره را اعدام کرد. سپس خویی به همراه برخی از بستگان با تهدید و اجبار به دیدار صدام حسین در بغداد برده شد و پس از آن وی به [[کوفه]] تبعید شد و تا پایان عمر در آنجا زیر نظر بود.<ref>انصاری قمی، نجوم امت، ۹۱ ـ ۹۲؛ تبرائیان، انتفاضه شعبانیه حماسه اسلامی ملت عراق، ۱۵۸، ۱۹۵، ۲۲۲ ـ ۲۵۰ و ۲۸۵ ـ ۳۰۱.</ref> | ||
وی پس از تحمل سختی‌ها و صدمات، در نیمه شب هشتم صفر ۱۴۱۳ق/ هفدهم مرداد ۱۳۷۱ در سن ۹۴سالگی درگذشت و در صحن حرم امیرالمؤمنین علی(ع) در مسجد خضراء که محل تدریس او بود به خاک سپرده شد.<ref>انصاری قمی، اسوه علم، ۱۲۲ ـ ۱۲۳.</ref> | وی پس از تحمل سختی‌ها و صدمات، در نیمه شب هشتم صفر ۱۴۱۳ق/ هفدهم مرداد ۱۳۷۱ در سن ۹۴سالگی درگذشت و در صحن [[حرم امیرالمؤمنین علی(ع)]] در مسجد خضراء که محل تدریس او بود به خاک سپرده شد.<ref>انصاری قمی، اسوه علم، ۱۲۲ ـ ۱۲۳.</ref> | ||
== فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی == | == فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی == | ||
خویی فردی ساده‌زیست و بی‌آلایش بود و عفو و گذشت در رفتار وی کاملاً پدیدار بود و از ویژگی‌های بارز وی دستگیری از نیازمندان و درماندگان بود. فهرستی از نام فقرای نجف نزد وی بود و هر ماه هزینه زندگی آنان را از طریق وکلای خود می‌فرستاد و در بیروت نیز مؤسسه‌ای از جانب او عهده‌دار کمک‌رسانی به یتیمان و فقیران شیعه بود و خود نیز سرپرستی بسیاری از خانواده‌های زندانیان، مفقودان و شهدای شیعیان عراق را بر عهده گرفته بود.<ref>انصاری قمی، اسوه علم، ۹۰ ـ ۹۳.</ref> | خویی فردی ساده‌زیست و بی‌آلایش بود و عفو و گذشت در رفتار وی کاملاً پدیدار بود و از ویژگی‌های بارز وی دستگیری از نیازمندان و درماندگان بود. فهرستی از نام فقرای نجف نزد وی بود و هر ماه هزینه زندگی آنان را از طریق وکلای خود می‌فرستاد و در بیروت نیز مؤسسه‌ای از جانب او عهده‌دار کمک‌رسانی به یتیمان و فقیران شیعه بود و خود نیز سرپرستی بسیاری از خانواده‌های زندانیان، مفقودان و شهدای شیعیان عراق را بر عهده گرفته بود.<ref>انصاری قمی، اسوه علم، ۹۰ ـ ۹۳.</ref> | ||