حیدرعلی جلالی خمینی: تفاوت میان نسخه‌ها

به نظر جلالی خمینی [[زهد]] و [[تقوا|تقوای]] امام‌خمینی نسبت به دیگر علما چشمگیر بود<ref>جلالی خمینی، پابه‌پای آفتاب، ۳/۳۵۶.</ref> و ایشان به‌دنبال ریاست و شهرت نبود؛<ref>جلالی خمینی، خاطرات ۱۵ خرداد، ۱/۱۷۹.</ref> چنان‌که پس از درگذشت [[آیت‌الله بروجردی|بروجردی]] با مطرح‌شدن بحث [[مرجعیت]] امام‌خمینی، ایشان با خبرنگاران [[روزنامه کیهان]] و [[روزنامه اطلاعات|اطلاعات]] مصاحبه نکرد و به آنان اجازه نداد که از ایشان به عنوان مرجع تقلید عکس بگیرند و تأکید کرد یک طلبه بوده و مشغول بحث و درس خود است<ref>جلالی خمینی، خاطرات ۱۵ خرداد، ۱/۱۷۹.</ref> به باور وی، رفتار امام‌خمینی با اطرافیان خیلی محترمانه بود، اهل عصبانیت نبود و خیلی با رأفت و رحمت برخورد می کرد.<ref>جلالی خمینی، جمهوری اسلامی، ۱۰.</ref> ایشان همان‌گونه که در زندگی شخصی با دیگران متفاوت بود، در مبارزه نیز با علمای دیگر تفاوت‌های بسیاری داشت؛ زیرا اعتراضات و مبارزه دیگران تنها علیه دولت بود، نه شخص محمدرضا پهلوی که بر مردم حکومت می‌کرد؛ اما امام‌خمینی از آغاز نهضت و مبارزه خود رأس رژیم را که پهلوی بود هدف قرار داد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱/۱۸۰.</ref> به نظر وی امام‌خمینی نه تنها عالم و شخصیت دینی بود، بلکه [[خداوند]] ایشان را به عنوان حجت خود در تاریخ به امانت گذاشت تا حقایق را برای مردم روشن کند و[[استبداد]] را بشناساند و از دوش مردم بردارد.<ref>جلالی خمینی، خاطرات ۱۵ خرداد، ۱/۱۷۹.</ref>