|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{جعبه اطلاعات کتاب
| |
| | تصویر =
| |
| | نام عنوان = الرسائل
| |
| | نام‌های دیگر =
| |
| | نام‌کتاب‌به‌فارسی =
| |
| | نویسنده = [[امام‌خمینی]]
| |
| | مترجم =
| |
| | ترجمه‌به‌دیگرزبان‌ها =
| |
| | تاریخ نگارش =
| |
| | موضوع = کتابی شامل پنج رساله اصولی و فقهی
| |
| | سبک =
| |
| | زبان = عربی
| |
| | ویراستار =
| |
| | به تصحیح =
| |
| | به کوشش =
| |
| | طراح جلد =
| |
| | تعداد جلد =
| |
| | تعداد صفحات =
| |
| | قطع =
| |
| | مجموعه =
| |
| | نسخه‌الکترونیکی =
| |
| | ناشر = انتشارات اسماعیلیان
| |
| | محل نشر =قم
| |
| | تاریخ نشر =۱۳۸۵ق/ ۱۳۴۵ش
| |
| | نوبت چاپ =
| |
| | شمارگان =
| |
| | شابک =
| |
| | نوع رسانه =
| |
| | وبسایت ناشر =
| |
| | مشخصات نشر =
| |
| }}
| |
| '''الرسائل'''، کتابی شامل پنج رساله اصولی و فقهی از [[امام‌خمینی]]، عربی.
| |
|
| |
|
| امام‌خمینی در کنار تدریس دروس خارج فقه و اصول در [[حوزه علمیه قم]] و [[حوزه علمیه نجف|نجف]]، مباحث تدریس‌شده را چنان‌که کتاب‌های استدلالی ایشان در قلمرو اصول و فقه نشان می‌دهد، به نگارش در می‌آورد. کتاب الرسائل در بردارنده پنج رساله در موضوعات اصولی و فقهی است که امام‌خمینی به تدریس موضوع آنها و سپس تألیف آنها در [[قم]] پرداخته است.
| |
| :{{ببینید|تألیفات و آثار}}
| |
| رساله نخست درباره قاعده فقهی «لاضرر» است. این رساله شامل ۶۸ صفحه کتاب الرسائل می‌شود و تاریخ تمام‌شدن نگارش آن ۱۳۶۸ق/ ۱۳۲۸ش ثبت شده است. رساله به صورت جداگانه نیز تحقیق و تنقیح شده و در سال ۱۳۷۲ش/ ۱۴۱۴ق همراه با مقدمه و نمایه‌ها در ۱۷۶ صفحه با عنوان «بدائع الدرر فی قاعدة لاضرر» به کوشش [[مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی]] منتشر شده است.
| |
| :{{ببینید|بدائع الدرر فی قاعدة نفی الضرر}}
| |
| رساله دوم با عنوان «الاستصحاب» بیشترین حجم کتاب را با ۲۹۰ صفحه به خود اختصاص داده است. کار نگارش نهایی آن در نهم رمضان ۱۳۷۰ق/ ۱۳۳۰ش در شهر محلات پایان یافته است.<ref>امام‌خمینی، الرسائل، ۱/۳۵۸.</ref> این رساله به همت مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی در سال ۱۴۱۷ق/ ۱۳۷۵ش در ۴۵۵ صفحه با افزودن یک مقدمه و چندین فهرست به طور مستقل نیز چاپ و منتشر شده است.
| |
| :{{ببینید|الاستصحاب}}
| |
| رساله سوم «التعادل و الترجیح» نام دارد که نگارش آن در شب جمعه نهم جمادی‌الاولی ۱۳۷۰ق/ ۱۳۳۰ش در قم به پایان رسیده و در بیست‌وسوم رمضان همان سال در شهر محلات پاکنویس شده است. حجم آن در کتاب الرسائل ۹۲ صفحه است.<ref>امام‌خمینی، الرسائل، ۲/۹۲.</ref> این رساله در مهر ۱۳۷۵/ جمادی‌الاولی ۱۴۱۷ق به کوشش مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی تحقیق و با استخراج مصادر و نگارش مقدمه‌ای تحقیقی و فهرست‌های آخر کتاب در ۲۷۳ صفحه به صورت مستقل نیز انتشار یافته است.
| |
| :{{ببینید|التعادل و الترجیح}}
| |
| چهارمین رساله «الاجتهاد و التقلید» است که ۸۱ صفحه دارد و موضوع آن طبق ترتیب مباحث اصول، پس از «تعادل و ترجیح» آخرین بحث دوره اصولی به‌حساب می‌آید. این رساله در سال ۱۳۷۰ق/ ۱۳۳۰ش نگارش یافته و در دوره دوم خارج اصول، دو فصل به آن افزوده شده است.<ref>مؤسسه تنظیم، الاجتهاد و التقلید، ۱۸ ـ ۱۹.</ref> رساله به همت مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی تحقیق مجدد شده و در ۱۹۵ صفحه با یک مقدمه و چند فهرست فنی به صورت جداگانه نیز چاپ و منتشر شده است.
| |
| :{{ببینید|الاجتهاد و التقلید}}
| |
| آخرین رساله با عنوان «التقیه» است که در ۳۷ صفحه از کتاب الرسائل آمده است. امام‌خمینی هم‌زمان با تدریس [[کتاب الطهارة]] در سال ۱۳۷۳ق/ ۱۳۳۳ش به تناسب بحث درباره [[وضو|وضوء]] و مسح بر «خُفین» این رساله را نگاشته است؛ البته ظاهراً ایشان هنگام نگارش [[کتاب المکاسب المحرمه]] بر رساله تقیه حاشیه‌هایی نوشته که در چاپ اول ـ در کتاب الرسائل ـ حواشی و متن با هم ادغام شده‌اند و به علت از میان‌رفتن نسخه خطی رساله، در چاپ‌های بعدی، همان چاپ اول الرسائل ملاک قرار داده شده است.<ref>مؤسسه تنظیم، الرسائل العشره، ۵.</ref> رساله تقیه در سال ۱۳۷۸ به همت مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی به همراه نُه رساله دیگر با عنوان الرسائل العشره نیز انتشار یافته و ۹۴ صفحه از آن را به خود اختصاص داده است.
| |
| :{{ببینید|الرسائل العشره}}
| |
| کتاب الرسائل با اجازه [[امام‌خمینی]] درباره تصحیح، تحقیق و چاپ آن، به کوشش [[مجتبی تهرانی]] (کلهری) (۱۳۱۶ ـ ۱۳۹۱ش) آماده و منتشر شده است. تهرانی که به همراه برادر بزرگ‌تر خود، [[مرتضی تهرانی]] (کلهری) (۱۳۱۲ ـ ۱۳۹۷ش) از شاگردان امام‌خمینی بودند، علاوه بر ذکر مآخذ [[آیات]] و [[روایات]]، در مواردی حواشی خود را نیز در پاورقی کتاب آورده است. این کتاب در سال ۱۳۸۳ق/ ۱۳۴۳ش در قالب دو جزء در یک مجلد و در مجموع ۵۶۸ صفحه در قطع وزیری تدوین و آماده نشر شد و در سال ۱۳۸۵ق/ ۱۳۴۵ش به دست مؤسسه انتشارات اسماعیلیان، منتشر گشت. تهرانی که از شاگردان مورد توجه امام‌خمینی بود و در بیست و پنج‌سالگی به درجه [[اجتهاد]] رسید، افزون بر مجموعه الرسائل، کتاب المکاسب المحرمه، [[رساله توضیح‌المسائل]] و [[مناسک حج]] امام‌خمینی را نیز تنظیم و تصحیح کرده است.<ref>تهرانی، ویژه‌نامه حاج‌آقا مجتبی، ۱۸ ـ ۱۹.</ref>
| |
| :{{ببینید|شاگردان امام‌خمینی}}
| |
| ==پانویس==
| |
| {{پانویس|۲}}
| |
| ==منابع==
| |
| {{منابع}}
| |
| * امام‌خمینی، سیدروح‌الله، الرسائل (تشتمل علی مباحث اللاضرر و الاستصحاب و التعادل و التراجیح و الاجتهاد و التقلید و التقیه)، تذییلات مجتبی طهرانی، قم، اسماعیلیان، ۱۳۸۵ق.
| |
| * تهرانی، مجتبی، ویژه‌نامه حاج‌آقا مجتبی، تهران، مصابیح‌الهدی، چاپ دوم، ۱۳۹۲ش.
| |
| * مؤسسه تنظیم و نشر اثار امام‌خمینی، مقدمه کتاب الرسائل العشره، تألیف امام‌خمینی، تهران، چاپ سوم، ۱۳۸۷ش.
| |
| * مؤسسه تنظیم و نشر اثار امام‌خمینی، مقدمه کتاب الاجتهاد و التقلید، تألیف امام‌خمینی، تهران، چاپ دوم، ۱۳۸۴ش.
| |
| {{پایان}}
| |
| محمد مرادی
| |
