ویکی امام خمینی:نوشتار پیشنهادی/۲۰۲۳/۱۳: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «امام ابوالحسن، موسیبنجعفر(ع) ملقب به کاظم در هفتم صفر ۱۲۸ق در ابواء از توابع مدینه به دنیا آمد. پدر ایشان امامصادق(ع) و مادر ایشان حمیده، از بانوان، ستوده و پاکیزه بود. امامکاظم بیست سال با پدر خود زندگی کرد و در بیستسالگی به امامت رسید....» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:حرم کاظمین.jpg|چپ|180px]] | |||
'''امام ابوالحسن موسیبنجعفر(ع)''' ملقب به کاظم در هفتم صفر ۱۲۸ق در ابواء از توابع مدینه به دنیا آمد. پدر ایشان [[امام جعفر صادق(ع)|امامصادق(ع)]] و مادر ایشان حمیده، از بانوان، ستوده و پاکیزه بود. | |||
امامکاظم بیست سال با پدر خود زندگی کرد و در بیستسالگی به [[امامت]] رسید. دوره امامت آن حضرت ۳۵ سال بود. به تصریح [[پیامبر اکرم(ص)]] و وصیت امامصادق(ع)، موسیبنجعفر(ع) از سوی خداوند به امامت برگزیده شد. | |||
امامخمینی به استناد | حضرت کاظم در میان توده مردم نیز از جایگاه ممتازی برخوردار بود. [[امامخمینی]] به استناد منابع، یادآور شده است ابهت و جایگاه امامکاظم(ع) در دلهای حاکمان عباسی جای انکار نداشت و آنان به جایگاه عظمت معنوی ایشان در میان مردم اعتراف میکردند. ایشان از موسیبنجعفر(ع) و دیگر [[امامان(ع)]] به عنوان ائِمَّةُ الْمُؤمِنینَ و حجت خداوند بر مردم و امامانِ هدایت یاد کرده است و نیز با استناد به روایات، روز چهارشنبه را متعلق به آن حضرت شمرده و مناسب دانسته است در تعقیب نماز صبح برای نجات از دریای ظلمانی و دامگاه شیطانی، متوسل به آن امام همام، که مقرب بارگاه قدس و محرم سراپرده انس است، شوند و برای کاملشدن عمل و قبول عبادات ناقص و مناسک غیر لایق، آن بزرگان را واسطه قرار دهند. | ||
بنابر مشهور امامکاظم(ع) در۲۴ رجب ۱۸۳ق، در ۵۴سالگی، در زندان بغداد به دستور هارون، به دست زندانبان ایشان، سندیبنشاهک به شهادت رسید | امامخمینی به استناد روایات تصریح کرده است سجدههای طولانی امامکاظم(ع) شهرت داشت و حضرت به فرزند خود سفارش کرد در [[عبادت]] خدا بکوشد و هیچگاه خود را از تقصیر و کوتاهی در عبادت و طاعت خدا مبری نداند؛ همچنین به استناد روایات، یادآور شده است آن حضرت بخشی از اموال خود را در راه خدا وقف کرد ایشان حضرت امامکاظم(ع) را در سرودهای به دارنده قدرت و حلم ستوده است. | ||
بنابر مشهور امامکاظم(ع) در۲۴ رجب ۱۸۳ق، در ۵۴سالگی، در زندان بغداد به دستور هارون، به دست زندانبان ایشان، سندیبنشاهک به شهادت رسید. امامخمینی به استناد منابع تاریخی، یادآور شده است امامکاظم(ع) پیش از درگذشت، پیشنهاد سندیبنشاهک را که گفت از اموال خودش برای کفنکردن حضرت استفاده میکند نپذیرفت و یادآور شد کفن، مَهر زنان و جامه احرام اهل بیت(ع) باید از اموال حلال فراهم شود و ایشان نیز کفنی برای خود آماده دارد. ایشان خاطرنشان کرده است حضرت را در کفنی که بر آن همه [[قرآن]] نوشته شده بود، دفن کردند. ایشان فرزند خود [[امام رضا(ع)|علیبنموسیالرضا(ع)]] را امام پس از خود به مردم معرفی کرد. |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۲۲:۳۱
امام ابوالحسن موسیبنجعفر(ع) ملقب به کاظم در هفتم صفر ۱۲۸ق در ابواء از توابع مدینه به دنیا آمد. پدر ایشان امامصادق(ع) و مادر ایشان حمیده، از بانوان، ستوده و پاکیزه بود.
امامکاظم بیست سال با پدر خود زندگی کرد و در بیستسالگی به امامت رسید. دوره امامت آن حضرت ۳۵ سال بود. به تصریح پیامبر اکرم(ص) و وصیت امامصادق(ع)، موسیبنجعفر(ع) از سوی خداوند به امامت برگزیده شد.
حضرت کاظم در میان توده مردم نیز از جایگاه ممتازی برخوردار بود. امامخمینی به استناد منابع، یادآور شده است ابهت و جایگاه امامکاظم(ع) در دلهای حاکمان عباسی جای انکار نداشت و آنان به جایگاه عظمت معنوی ایشان در میان مردم اعتراف میکردند. ایشان از موسیبنجعفر(ع) و دیگر امامان(ع) به عنوان ائِمَّةُ الْمُؤمِنینَ و حجت خداوند بر مردم و امامانِ هدایت یاد کرده است و نیز با استناد به روایات، روز چهارشنبه را متعلق به آن حضرت شمرده و مناسب دانسته است در تعقیب نماز صبح برای نجات از دریای ظلمانی و دامگاه شیطانی، متوسل به آن امام همام، که مقرب بارگاه قدس و محرم سراپرده انس است، شوند و برای کاملشدن عمل و قبول عبادات ناقص و مناسک غیر لایق، آن بزرگان را واسطه قرار دهند.
امامخمینی به استناد روایات تصریح کرده است سجدههای طولانی امامکاظم(ع) شهرت داشت و حضرت به فرزند خود سفارش کرد در عبادت خدا بکوشد و هیچگاه خود را از تقصیر و کوتاهی در عبادت و طاعت خدا مبری نداند؛ همچنین به استناد روایات، یادآور شده است آن حضرت بخشی از اموال خود را در راه خدا وقف کرد ایشان حضرت امامکاظم(ع) را در سرودهای به دارنده قدرت و حلم ستوده است.
بنابر مشهور امامکاظم(ع) در۲۴ رجب ۱۸۳ق، در ۵۴سالگی، در زندان بغداد به دستور هارون، به دست زندانبان ایشان، سندیبنشاهک به شهادت رسید. امامخمینی به استناد منابع تاریخی، یادآور شده است امامکاظم(ع) پیش از درگذشت، پیشنهاد سندیبنشاهک را که گفت از اموال خودش برای کفنکردن حضرت استفاده میکند نپذیرفت و یادآور شد کفن، مَهر زنان و جامه احرام اهل بیت(ع) باید از اموال حلال فراهم شود و ایشان نیز کفنی برای خود آماده دارد. ایشان خاطرنشان کرده است حضرت را در کفنی که بر آن همه قرآن نوشته شده بود، دفن کردند. ایشان فرزند خود علیبنموسیالرضا(ع) را امام پس از خود به مردم معرفی کرد.