سیدمحمد موسوی بجنوردی: تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:پروژه شاگردان using HotCat) |
جز (removed Category:پروژه شاگردان; added Category:مقالههای ارزیابیشده/پروژه شاگردان using HotCat) |
||
(۹ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
موسوی | {{جعبه اطلاعات عالمان شیعه | ||
| عنوان =سیدمحمد موسوی بجنوردی | |||
| تصویر =سید محمد موسوی بجنوردی.jpg | |||
| توضیح تصویر = | |||
| اندازه تصویر = | |||
| سرشناسی = | |||
| نام کامل = | |||
| لقب = | |||
| نسب = | |||
| تاریخ تولد =۱۲ بهمن ۱۳۲۴ش | |||
| زادگاه =نجف | |||
| تاریخ وفات = | |||
| شهر وفات = | |||
| تاریخ شهادت = | |||
| محل شهادت = | |||
| محل دفن = | |||
| خویشاوندان سرشناس = | |||
| استادان = [[سیدمحسن حکیم]]، [[سیدمحمود حسینی شاهرودی]]، [[سیدابوالقاسم خویی]]، [[صدرا بادکوبهای]]، [[امامخمینی]] و... | |||
| شاگردان =[[سیدعباس موسوی]]، [[راغب حرب|شیخ راغب حرب]] و... | |||
| محل تحصیل =نجف | |||
| اجازه روایت از = | |||
| اجازه اجتهاد از = | |||
| اجازه روایت به = | |||
| اجازه اجتهاد به = | |||
| تالیفات =قواعد فقهیه، شرح قانون مدنی، مصادر التشریع عند الشیعه و السنه، عقد ضمان، علم اصول، فقه تطبیقی، فقه تطبیقی: بخش جزایی، مجموعه مقالات فقهی حقوقی، فلسفی و اجتماعی، مصادر التشریع عندالامامیة و السنة و... | |||
| سایر =تدریس در [[حوزههای علمیه|حوزه]] و [[دانشگاه]] | |||
| سیاسی =حمایت از [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امامخمینی]] و... | |||
| اجتماعی = ریاست پژوهشکده امامخمینی، عضویت شورای عالی قضایی و... | |||
| امضا = | |||
| وبگاه رسمی = | |||
}} | |||
'''سیدمحمد موسوی بجنوردی'''، از شاگردان درس خارج فقه امامخمینی. | |||
[[رده:پروژه شاگردان]] | == تولد و خاندان == | ||
سیدمحمد موسوی بجنوردی در ۲۸ صفر سال ۱۳۶۵ق/۱۲ بهمن ۱۳۲۴ش در یک خانواده علمی و مذهبی در نجف به دنیا آمد. پدرش سیدمیرزا حسن موسوی بجنوردی، از مراجع بزرگ در [[نجف اشرف]] و مؤلف کتاب قواعد فقهیه در هفت مجلد و منتهیالاصول در دو مجلد است. مادرش نیز از نوادگان سیدابوالحسن اصفهانی مرجع جهان تشیع بود. | |||
== تحصیل == | |||
سیدمحمد موسوی بجنوردی دوران ابتدایی را در شهر نجف اشرف گذراند. او سپس به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و زیر نظر پدرش، دروس سطح حوزه را تا ۱۸ سالگی به پایان رساند. وی از ۱۸ سالگی به تحصیل دروس خارج روی آورد و مدت ۱۶ سال در درس خارج فقه و اصول پدرش شرکت کرد. همزمان با حضور در درس پدرش، در درس خارج فقه و اصول [[سیدمحسن حکیم]] هم شرکت میکرد و مدت ۵ سال از شاگردان ایشان بود. در همان زمان در درس خارج فقه و اصول [[سیدمحمود حسینی شاهرودی]] شرکت میکرد و مدت ده سال هم به استفاده از درسهای خارج فقه و اصول [[سیدابوالقاسم خویی]] میپرداخت. | |||
سیدمحمد موسوی بجنوردی در سال ۱۳۴۴ش و در جریان بازگشت [[امامخمینی]]، به استقبال ایشان شتافت و پس از استقرار امامخمینی در نجف اشرف، به بیت ایشان تردد میکرد و بهتدریج به یکی از نزدیکان ایشان بدل شد. بهویژه مناسبات دوستانه او با [[سیدمصطفی خمینی]] در این زمینه تأثیرگذار بود. با آغاز درس خارج فقه (بیع مکاسب) امامخمینی در [[مسجد شیخ انصاری]] معروف به مسجد ترکها در نجف اشرف، در آن درس شرکت کرد و تا پایان آن درس که بالغ بر ۱۳ سال به طول انجامید، از آن درس بهره برد. مدت پنج سال هم در درس حکمت متعالیه [[صدرا بادکوبهای|شیخ صدرا بادکوبهای]] حضور داشت. | |||
موسوی بجنوردی در کنار حضور در درس امامخمینی و دیگر استادان برجسته [[حوزه علمیه نجف|حوزه علمیه نجف اشرف]]، به سبب تسلطی که بر زبان عربی داشت، در حوزه علمیه نجف اشرف به تدریس میپرداخت و بهخصوص برای طلبههای عربزبان دروسی چون کفایه، رسایل و مکاسب را تدریس میکرد و شاگردان لبنانی، سعودی، عراقی و سوری زیادی برای تحصیل نزد وی میآمدند که از آن جمله میتوان به [[سیدعباس موسوی]] و [[راغب حرب|شیخ راغب حرب]] و... اشاره کرد. او در کنار فعالیتهای علمی، یکی از روحانیان مبارز و طرفدار امامخمینی در حوزه علمیه نجف اشرف بود و همراه با برخی از روحانیان شاخص چون سیدمصطفی خمینی، در سازماندهی فعالیتهای سیاسی در نجف اشرف نقش داشت.<ref>پورموسوی، «موسوی بجنوردی، سیدمحمد»، ص۴۰۹-۴۱۰.</ref> در سال ۱۳۴۶ش همراه با جمعی از طلاب و علمای حوزه علمیه نجف اشرف، پس از دستگیری و زندانی شدن [[حسینعلی منتظری]] و [[عبدالرحیم ربانی شیرازی]]، با ارسال نامهای به آنان، تأثر خود را از آن اقدام اعلام و بر آزادی فوری آنان تأکید کردند.<ref>روحانی، نهضت امامخمینی در ایران، ج۲، ص۲۶۴-۲۶۵.</ref> | |||
او در مهر ۱۳۵۷ و پس از [[هجرت امامخمینی به پاریس|مهاجرت امامخمینی به پاریس]]، به استادش پیوست و در مسائل مربوط به استفتائات با ایشان همکاری میکرد.<ref>پورموسوی، «موسوی بجنوردی، سیدمحمد»، ص۴۱۰.</ref> وی که در ۲۴ دی ۱۳۵۷ از امامخمینی اجازه تصدی در امور حسبیه و شرعیه را دریافت کرده بود.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج۵، ص۴۵۴.</ref> | |||
== فعالیتها پس از پیروزی انقلاب اسلامی == | |||
پس از [[بازگشت امامخمینی به ایران|بازگشت امامخمینی به کشور]]، او مدتی در نجف اشرف ماند ولی یک ماه پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] به کشور بازگشت و در [[قم]] سکنی گزید و به فعالیت در [[شورای استفتائات امامخمینی]] در آن شهر پرداخت. | |||
موسوی بجنوردی در سال ۱۳۶۰ش به عضویت شورای عالی قضایی انتخاب شد و مدت ده سال عضو این شورا بود. همزمان، پس از آنکه امامخمینی هیئت عفو زندانیان را تشکیل داد، از سوی ایشان به عضویت هیئت فوق درآمد. پس از آن هم به فعالیتهای علمی ادامه داد. | |||
دیگر سمتهای او عبارت است از رئیس دادگاه عالی انقلاب اسلامی، رئیس یکی از شعب دیوان عالی کشور، عضو کمیته کشوری اخلاق پزشکی، عضوهیئت علمی مؤسسه عالی بانکداری، ریاست کمیسیون حقوق بشر اسلامی، عضویت در شورای عالی علمی دایرة المعارف بزرگ اسلامی، عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی (تربیت معلم)، رئیس گروه حقوق و علوم سیاسی تربیت معلم، رئیس گروه دین و فلسفه دانشگاه تربیت معلم، مدیرگروه فقه و حقوق [[پژوهشکده امامخمینی و انقلاب اسلامی]]، عضو هیئت امنای مرکز بینالملل گفتگوی فرهنگها و تمدنها، عضو کمیته کشوری اخلاق پزشکی، عضو کمیته علمی شورای پول و اعتبار، عضو شورای دانشگاه تربیت معلم، عضو هیئت ممیزه دانشگاه تربیت معلم، مدیرگروههای حقوق و علوم سیاسی و فلسفه و دین و فقه و حقوق پژوهشکده امامخمینی(ره)، مدیرگروه دین و فلسفه دانشگاه خوارزمی (تربیت معلم)، مدیرگروه حقوق و علوم سیاسی (تربیت معلم)، عضو هیئت تحریریه مجله علوم انسانی دانشگاه تربیت معلم، عضو هیئت تحریریه متین پژوهشکده امامخمینی(ره)، عضو هیئت تحریریه مجله نامه الهیات دانشگاه آزاد اسلامی، عضو هیئت تحریریه مجله حقوق و علوم سیاسی، تدریس در دانشگاه شهید بهشتی، دانشگاه تربیت مدرس، دانشگاه تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، مدرسه عالی شهید مطهری، مؤسسه عالی بانکداری ایران و دانشگاه قم. | |||
تدریس حقوق اسلامی در دانشگاه بریتیش کلمبیا کانادا به دعوت دانشکده حقوق آن دانشگاه به مدت یک ترم و راهنمایی یک رساله دکترا در موضوع «حقوق کودک در اسلام»، برگزاری جلساتی درباره مقارنه بین حقوق اسلام و حقوق غرب در دانشگاه کالیفرنیا به مدت دو ماه و ترجمه و انتشار مباحثات او در آن دانشگاه که به دنبال آن مسئولان دانشگاه از او خواستند در آن دانشگاه تدریس کند، ولی موسوی بجنوردی به دلیل ارجحیت دادن به حضور در ایران، این پیشنهاد را نپذیرفت. همچنین او مسئولیت بخش علوم اسلامی دانشگاه جرج تاون واشنگتن دی سی بهواسطه سیدحسین نصر را نپذیرفت. تدریس به مدت یک ترم در دانشکده حقوق دانشگاه آکسفورد و راهنمایی رساله دو دانشجو در موضوعات «سیستم حکومت در اسلام» و «بررسی حقوق خصوصی در بعد مسائل مالکیت خصوصی»، ارتباط علمی مستمر با دانشکده حقوق دانشگاه محمد الخامس مراکش از اواسط دهه هفتاد و تدریس در آنجا، تدریس در دانشگاه سن ژوزف (القدیس یوسف) [[لبنان]]، عزیمت به [[مصر]] به دعوت طنطاوی شیخ الازهر و ارائه جلساتی در خصوص «نقش عقل در شریعت» و برقراری ارتباطات علمی با دانشگاه الازهر و عین الشمس، تدریس خصوصی به موریس کاپیتورن کمیسر عالی حقوق بشر دانشگاه بریتیش کلمبیا درباره «حقوق جزا در اسلام». | |||
== تألیفات == | |||
آثار موسوی بجنوردی عبارتاند از: قواعد فقهیه، مقالات اصولی، فقه تطبیقی (جلد اول)، علم و الاصول (جلد اول)، شرح قانون مدنی (مربوط به عقدی و حواله که زیر چاپ است)، مصادر التشریع عند الشیعه و السنه، عقد ضمان، علم اصول، فقه تطبیقی، فقه تطبیقی: بخش جزایی (جلد دوم)، مجموعه مقالات فقهی حقوقی، فلسفی و اجتماعی، مصادر التشریع عندالامامیة و السنة (به زبان عربی)، مقالات اصولی. او ۴۸ مقاله را در مجلات علمی و پژوهشی نگاشته و ۲۳ مقاله را در نشستهای علمی ارائه داده است. | |||
همچنین ۲۲۰ پایاننامه کارشناسی ارشد و ۶۰ رساله دکتری با مشاوره موسوی بجنوردی دفاع شده است. او همچنین سخنرانیهای زیادی در داخل و خارج کشور ایراد کرده که اهم عناوین سخنرانیهای داخلی ایشان به ترتیب زیر است: سیره نظری و عملی امام (دانشگاه تهران)، احیای تفکر دینی امام (دانشگاه تهران و دانشگاه مفید قم)، عنصر زمان و مکان از دیدگاه اجتهاد (دانشگاه تهران)، جرم سیاسی (همایش در سالن کنفرانس اسلامی). | |||
وی سخنرانیهای خارجی زیادی را در کشورهای [[پاکستان]]، [[سوریه]]، [[انگلیس|انگلستان]] و کانادا ایراد کرده که از مهمترین عناوین آن میتوان به نقش علما در جوامع اسلامی، جامعه مدنی و حکومت اسلامی اشاره کرد که در کازابلانکا، دانشگاه محمدالخامس و دانشگاه رباط مراکش ایراد کرده است. | |||
موسوی بجنوردی به تدریس در دانشگاه تهران (دانشکده حقوق و الهیات در مقطع دکتری)، دانشگاه آزاد اسلامی، [[پژوهشکده امامخمینی و انقلاب اسلامی]] و مؤسسه عالی بانکداری میپردازد. همچنین مدتی ریاست پژوهشکده امامخمینی را بر عهده داشت.<ref>پورموسوی، «موسوی بجنوردی، سیدمحمد»، ص۴۰۹-۴۱۰.</ref> | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
* پورموسوی، داود (۱۳۸۸)، «موسوی بجنوردی، سیدمحمد»، فرهنگنامه رجال روحانی عصر امامخمینی، ج۱، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. | |||
* روحانی، سیدحمید (۱۳۶۴)، نهضت امامخمینی در ایران، ج۲، تهران، واحد فرهنگی بنیاد شهید با همکاری سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی. | |||
* امامخمینی، صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۵، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی. | |||
{{پایان}} | |||
[[رده:مقالههای ارزیابیشده/پروژه شاگردان]] | |||
[[رده:شاگردان درس خارج فقه امامخمینی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ مهر ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۵۹
اطلاعات فردی | |
---|---|
تاریخ تولد | ۱۲ بهمن ۱۳۲۴ش |
زادگاه | نجف |
اطلاعات علمی | |
استادان | سیدمحسن حکیم، سیدمحمود حسینی شاهرودی، سیدابوالقاسم خویی، صدرا بادکوبهای، امامخمینی و... |
شاگردان | سیدعباس موسوی، شیخ راغب حرب و... |
محل تحصیل | نجف |
تألیفات | قواعد فقهیه، شرح قانون مدنی، مصادر التشریع عند الشیعه و السنه، عقد ضمان، علم اصول، فقه تطبیقی، فقه تطبیقی: بخش جزایی، مجموعه مقالات فقهی حقوقی، فلسفی و اجتماعی، مصادر التشریع عندالامامیة و السنة و... |
سایر | تدریس در حوزه و دانشگاه |
فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
سیاسی | حمایت از نهضت امامخمینی و... |
اجتماعی | ریاست پژوهشکده امامخمینی، عضویت شورای عالی قضایی و... |
سیدمحمد موسوی بجنوردی، از شاگردان درس خارج فقه امامخمینی.
تولد و خاندان
سیدمحمد موسوی بجنوردی در ۲۸ صفر سال ۱۳۶۵ق/۱۲ بهمن ۱۳۲۴ش در یک خانواده علمی و مذهبی در نجف به دنیا آمد. پدرش سیدمیرزا حسن موسوی بجنوردی، از مراجع بزرگ در نجف اشرف و مؤلف کتاب قواعد فقهیه در هفت مجلد و منتهیالاصول در دو مجلد است. مادرش نیز از نوادگان سیدابوالحسن اصفهانی مرجع جهان تشیع بود.
تحصیل
سیدمحمد موسوی بجنوردی دوران ابتدایی را در شهر نجف اشرف گذراند. او سپس به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و زیر نظر پدرش، دروس سطح حوزه را تا ۱۸ سالگی به پایان رساند. وی از ۱۸ سالگی به تحصیل دروس خارج روی آورد و مدت ۱۶ سال در درس خارج فقه و اصول پدرش شرکت کرد. همزمان با حضور در درس پدرش، در درس خارج فقه و اصول سیدمحسن حکیم هم شرکت میکرد و مدت ۵ سال از شاگردان ایشان بود. در همان زمان در درس خارج فقه و اصول سیدمحمود حسینی شاهرودی شرکت میکرد و مدت ده سال هم به استفاده از درسهای خارج فقه و اصول سیدابوالقاسم خویی میپرداخت.
سیدمحمد موسوی بجنوردی در سال ۱۳۴۴ش و در جریان بازگشت امامخمینی، به استقبال ایشان شتافت و پس از استقرار امامخمینی در نجف اشرف، به بیت ایشان تردد میکرد و بهتدریج به یکی از نزدیکان ایشان بدل شد. بهویژه مناسبات دوستانه او با سیدمصطفی خمینی در این زمینه تأثیرگذار بود. با آغاز درس خارج فقه (بیع مکاسب) امامخمینی در مسجد شیخ انصاری معروف به مسجد ترکها در نجف اشرف، در آن درس شرکت کرد و تا پایان آن درس که بالغ بر ۱۳ سال به طول انجامید، از آن درس بهره برد. مدت پنج سال هم در درس حکمت متعالیه شیخ صدرا بادکوبهای حضور داشت.
موسوی بجنوردی در کنار حضور در درس امامخمینی و دیگر استادان برجسته حوزه علمیه نجف اشرف، به سبب تسلطی که بر زبان عربی داشت، در حوزه علمیه نجف اشرف به تدریس میپرداخت و بهخصوص برای طلبههای عربزبان دروسی چون کفایه، رسایل و مکاسب را تدریس میکرد و شاگردان لبنانی، سعودی، عراقی و سوری زیادی برای تحصیل نزد وی میآمدند که از آن جمله میتوان به سیدعباس موسوی و شیخ راغب حرب و... اشاره کرد. او در کنار فعالیتهای علمی، یکی از روحانیان مبارز و طرفدار امامخمینی در حوزه علمیه نجف اشرف بود و همراه با برخی از روحانیان شاخص چون سیدمصطفی خمینی، در سازماندهی فعالیتهای سیاسی در نجف اشرف نقش داشت.[۱] در سال ۱۳۴۶ش همراه با جمعی از طلاب و علمای حوزه علمیه نجف اشرف، پس از دستگیری و زندانی شدن حسینعلی منتظری و عبدالرحیم ربانی شیرازی، با ارسال نامهای به آنان، تأثر خود را از آن اقدام اعلام و بر آزادی فوری آنان تأکید کردند.[۲]
او در مهر ۱۳۵۷ و پس از مهاجرت امامخمینی به پاریس، به استادش پیوست و در مسائل مربوط به استفتائات با ایشان همکاری میکرد.[۳] وی که در ۲۴ دی ۱۳۵۷ از امامخمینی اجازه تصدی در امور حسبیه و شرعیه را دریافت کرده بود.[۴]
فعالیتها پس از پیروزی انقلاب اسلامی
پس از بازگشت امامخمینی به کشور، او مدتی در نجف اشرف ماند ولی یک ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی به کشور بازگشت و در قم سکنی گزید و به فعالیت در شورای استفتائات امامخمینی در آن شهر پرداخت.
موسوی بجنوردی در سال ۱۳۶۰ش به عضویت شورای عالی قضایی انتخاب شد و مدت ده سال عضو این شورا بود. همزمان، پس از آنکه امامخمینی هیئت عفو زندانیان را تشکیل داد، از سوی ایشان به عضویت هیئت فوق درآمد. پس از آن هم به فعالیتهای علمی ادامه داد.
دیگر سمتهای او عبارت است از رئیس دادگاه عالی انقلاب اسلامی، رئیس یکی از شعب دیوان عالی کشور، عضو کمیته کشوری اخلاق پزشکی، عضوهیئت علمی مؤسسه عالی بانکداری، ریاست کمیسیون حقوق بشر اسلامی، عضویت در شورای عالی علمی دایرة المعارف بزرگ اسلامی، عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی (تربیت معلم)، رئیس گروه حقوق و علوم سیاسی تربیت معلم، رئیس گروه دین و فلسفه دانشگاه تربیت معلم، مدیرگروه فقه و حقوق پژوهشکده امامخمینی و انقلاب اسلامی، عضو هیئت امنای مرکز بینالملل گفتگوی فرهنگها و تمدنها، عضو کمیته کشوری اخلاق پزشکی، عضو کمیته علمی شورای پول و اعتبار، عضو شورای دانشگاه تربیت معلم، عضو هیئت ممیزه دانشگاه تربیت معلم، مدیرگروههای حقوق و علوم سیاسی و فلسفه و دین و فقه و حقوق پژوهشکده امامخمینی(ره)، مدیرگروه دین و فلسفه دانشگاه خوارزمی (تربیت معلم)، مدیرگروه حقوق و علوم سیاسی (تربیت معلم)، عضو هیئت تحریریه مجله علوم انسانی دانشگاه تربیت معلم، عضو هیئت تحریریه متین پژوهشکده امامخمینی(ره)، عضو هیئت تحریریه مجله نامه الهیات دانشگاه آزاد اسلامی، عضو هیئت تحریریه مجله حقوق و علوم سیاسی، تدریس در دانشگاه شهید بهشتی، دانشگاه تربیت مدرس، دانشگاه تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، مدرسه عالی شهید مطهری، مؤسسه عالی بانکداری ایران و دانشگاه قم.
تدریس حقوق اسلامی در دانشگاه بریتیش کلمبیا کانادا به دعوت دانشکده حقوق آن دانشگاه به مدت یک ترم و راهنمایی یک رساله دکترا در موضوع «حقوق کودک در اسلام»، برگزاری جلساتی درباره مقارنه بین حقوق اسلام و حقوق غرب در دانشگاه کالیفرنیا به مدت دو ماه و ترجمه و انتشار مباحثات او در آن دانشگاه که به دنبال آن مسئولان دانشگاه از او خواستند در آن دانشگاه تدریس کند، ولی موسوی بجنوردی به دلیل ارجحیت دادن به حضور در ایران، این پیشنهاد را نپذیرفت. همچنین او مسئولیت بخش علوم اسلامی دانشگاه جرج تاون واشنگتن دی سی بهواسطه سیدحسین نصر را نپذیرفت. تدریس به مدت یک ترم در دانشکده حقوق دانشگاه آکسفورد و راهنمایی رساله دو دانشجو در موضوعات «سیستم حکومت در اسلام» و «بررسی حقوق خصوصی در بعد مسائل مالکیت خصوصی»، ارتباط علمی مستمر با دانشکده حقوق دانشگاه محمد الخامس مراکش از اواسط دهه هفتاد و تدریس در آنجا، تدریس در دانشگاه سن ژوزف (القدیس یوسف) لبنان، عزیمت به مصر به دعوت طنطاوی شیخ الازهر و ارائه جلساتی در خصوص «نقش عقل در شریعت» و برقراری ارتباطات علمی با دانشگاه الازهر و عین الشمس، تدریس خصوصی به موریس کاپیتورن کمیسر عالی حقوق بشر دانشگاه بریتیش کلمبیا درباره «حقوق جزا در اسلام».
تألیفات
آثار موسوی بجنوردی عبارتاند از: قواعد فقهیه، مقالات اصولی، فقه تطبیقی (جلد اول)، علم و الاصول (جلد اول)، شرح قانون مدنی (مربوط به عقدی و حواله که زیر چاپ است)، مصادر التشریع عند الشیعه و السنه، عقد ضمان، علم اصول، فقه تطبیقی، فقه تطبیقی: بخش جزایی (جلد دوم)، مجموعه مقالات فقهی حقوقی، فلسفی و اجتماعی، مصادر التشریع عندالامامیة و السنة (به زبان عربی)، مقالات اصولی. او ۴۸ مقاله را در مجلات علمی و پژوهشی نگاشته و ۲۳ مقاله را در نشستهای علمی ارائه داده است.
همچنین ۲۲۰ پایاننامه کارشناسی ارشد و ۶۰ رساله دکتری با مشاوره موسوی بجنوردی دفاع شده است. او همچنین سخنرانیهای زیادی در داخل و خارج کشور ایراد کرده که اهم عناوین سخنرانیهای داخلی ایشان به ترتیب زیر است: سیره نظری و عملی امام (دانشگاه تهران)، احیای تفکر دینی امام (دانشگاه تهران و دانشگاه مفید قم)، عنصر زمان و مکان از دیدگاه اجتهاد (دانشگاه تهران)، جرم سیاسی (همایش در سالن کنفرانس اسلامی).
وی سخنرانیهای خارجی زیادی را در کشورهای پاکستان، سوریه، انگلستان و کانادا ایراد کرده که از مهمترین عناوین آن میتوان به نقش علما در جوامع اسلامی، جامعه مدنی و حکومت اسلامی اشاره کرد که در کازابلانکا، دانشگاه محمدالخامس و دانشگاه رباط مراکش ایراد کرده است.
موسوی بجنوردی به تدریس در دانشگاه تهران (دانشکده حقوق و الهیات در مقطع دکتری)، دانشگاه آزاد اسلامی، پژوهشکده امامخمینی و انقلاب اسلامی و مؤسسه عالی بانکداری میپردازد. همچنین مدتی ریاست پژوهشکده امامخمینی را بر عهده داشت.[۵]
پانویس
منابع
- پورموسوی، داود (۱۳۸۸)، «موسوی بجنوردی، سیدمحمد»، فرهنگنامه رجال روحانی عصر امامخمینی، ج۱، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- روحانی، سیدحمید (۱۳۶۴)، نهضت امامخمینی در ایران، ج۲، تهران، واحد فرهنگی بنیاد شهید با همکاری سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی.
- امامخمینی، صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۵، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی.