عقیل ترابی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی امام خمینی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
ترابی، عقیل
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه
| عنوان            =عقیل ترابی
| تصویر            =
| توضیح تصویر      =
| اندازه تصویر      =
| سرشناسی          =
| نام کامل          =
| لقب              =
| نسب              =
| تاریخ تولد        =۱۳۱۲ش
| زادگاه            =حیدرآباد هند
| تاریخ وفات        = اردیبهشت ۱۳۸۸
| شهر وفات          =
| تاریخ شهادت      =
| محل شهادت        =
| محل دفن          =قبرستان وادی حسین شهر کراچی
| خویشاوندان سرشناس =رشید ترابی (پدر)
| استادان          =[[امام‌خمینی]]، [[سیدمحسن حکیم]] و [[سیدابوالقاسم خویی]]
| شاگردان          =
| محل تحصیل        =
| اجازه روایت از    =
| اجازه اجتهاد از  =
| اجازه روایت به    =
| اجازه اجتهاد به  =
| تالیفات          =
| سایر              =
| سیاسی            =
| اجتماعی          = رهبری شیعیان هندی در انگلستان، عضویت در نهاد نظریاتی کنسول پاکستان یا شورای ایدئولوژی اسلامی پاکستان، 29 سال سخنران شام غریبان در پاکستان و عضو مجمع عمومی مجمع جهانی اهل‌بیت
| امضا              =
| وبگاه رسمی        =
}}
'''عقیل ترابی'''، از شاگردان [[درس خارج فقه امام‌خمینی|درس خارج فقه]] و [[درس خارج اصول امام‌خمینی|اصول امام‌خمینی]].
==زادگاه و خاندان==
عقیل ترابی در سال ۱۹۳۴م (۱۳۱۲ش) در خانواده‌ای روحانی در حیدرآباد هند به دنیا آمد. پدرش رضاحسین معروف به رشید ترابی از خطبای طراز اول هند و [[پاکستان]] به شمار می‌رفت و به زبان فارسی، عربی، اردو، انگلیسی و غیره وارد بود و صحبت می‌کرد و با سفر به شهرهایی چون بمبئی، حیدرآباد، رنگون، مسقط، لکنهو، حیدرآباد سند، لاهور، کویته، زنگبار و غیره سخنرانی می‌کرد و منبرهای پرشوری داشت و در هر کجا منبر می‌رفت، جای بر مردم تنگ می‌شد و ده‌ها هزار نفر برای شنیدن سخنان او شرکت و ابراز احساسات می‌کردند.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۱۳ـ۳۱۴.</ref> رشید ترابی در سال ۱۹۴۷م (۱۳۲۵ش)، سال استقلال پاکستان، به خواسته محمدعلی جناح، رئیس‌جمهور پاکستان، راهی آن کشور شد تا فرمان امام علی(ع) خطاب به مالک اشتر را به زبان اردو ترجمه کند و عقیل ترابی هم از همان سال مقیم پاکستان شد.<ref> همرهان مجمع، ص۲۳۴.</ref>
==تحصیل==
عقیل ترابی پس از آن که خواندن و نوشتن را در پاکستان فراگرفت، در سال ۱۹۵۲م (۱۳۳۰ش) به ایران رفت و در [[حوزه علمیه قم]] به تحصیل پرداخت. درباره استادان او در دوره مقدمات و سطح، اطلاعاتی در دست نیست، ولی در اواخر حیات [[سیدحسین بروجردی|آیت‌الله بروجردی]] (ف۱۳۴۰)، در درس خارج فقه ایشان شرکت کرد.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۱۴.</ref> بنابراین می‌توان گفت که از اواخر دهه ۱۳۳۰ در درس‌های خارج فقه و اصول مراجع تقلید مقیم قم شرکت می‌کرد و احتمال اینکه در آن مقطع در درس‌های خارج فقه و اصول امام‌خمینی هم شرکت کرده باشد وجود دارد. او به‌تصریح [[محمد شریف‌رازی|شریف‌رازی]]، در اواخر عمر آیت‌الله بروجردی به عراق رفت.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۱۴.</ref> ولی با استناد به اجازه‌نامه امام‌خمینی خطاب به ترابی که در خرداد ۱۳۴۰ صادر شده است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۱، ص۵۴.</ref> می‌توان گفت که وی در آن تاریخ در [[قم]] حضور داشته و به تحصیل می‌پرداخته است. در آن اجازه‌نامه آمده بود:


از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام خمینی. عقیل ترابی در سال ۱۹۳۴ م (۱۳۱۲ ش) در خانواده‌ای روحانی در حیدرآباد هند به دنیا آمد. پدرش رضاحسین معروف به رشید ترابی از خطبای طراز اول هند و پاکستان به شمار می‌رفت و به زبان فارسی و عربی و اردو و انگلیسی و غیره وارد بود و صحبت می‌کرد و با سفر به شهرهایی چون بمبئی، حیدرآباد، رنگون، مسقط، لکنهو، حیدرآباد سند، لاهور، کویته، زنگبار و غیره سخنرانی می‌کرد و منبرهای پرشوری داشت و در هر کجا منبر می‌رفت، جای بر مردم تنگ می‌شد و ده‌ها هزار نفر برای شنیدن سخنان او شرکت و ابراز احساسات می‌کردند (شریف رازی، ج ۶، ۳۱۳ـ ۳۱۴). رشید ترابی در سال ۱۹۴۷ م (۱۳۲۵ش)، سال استقلال پاکستان، به خواسته محمدعلی جناح، رئیس‌جمهور پاکستان، راهی آن کشور شد تا فرمان امام علی (ع) خطاب به مالک اشتر را به زبان اردو ترجمه کند و عقیل ترابی هم از همان سال مقیم پاکستان شد (همرهان مجمع، ۲۳۴).
«امید است ان‌شاءالله برادران مؤمن پاکستان و غیرهم، قدر ایشان را بدانند و از تبلیغات‎ ‏و مواعظ ایشان بهره‌مند شوند».<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۱، ص۳۴.</ref>


عقیل ترابی پس از آن که خواندن و نوشتن را در پاکستان فراگرفت، در سال ۱۹۵۲ م (۱۳۳۰ ش) به ایران آمد و در حوزه علمیه قم به تحصیل پرداخت. درباره استادان او در دوره مقدمات و سطح، اطلاعاتی در دست نیست، ولی در اواخر حیات آیت‌الله بروجردی (ف۱۳۴۰)، در درس خارج فقه ایشان شرکت کرد (شریف رازی، ج ۶، ۳۱۴)، بنابراین می‌توان گفت که از اواخر دهه ۱۳۳۰ در درس‌های خارج فقه و اصول مراجع تقلید مقیم قم شرکت می‌کرد و احتمال اینکه در آن مقطع در درس‌های خارج فقه و اصول امام خمینی هم شرکت کرده باشد وجود دارد. او به‌تصریح شریف رازی، در اواخر عمر آیت‌الله بروجردی به عراق رفت (همان)، ولی با استناد به اجازه‌نامه امام خمینی خطاب به ترابی که در خرداد ۱۳۴۰ صادر شده است (صحیفه امام، ج ۱، ۵۴)، می‌توان گفت که وی در آن تاریخ در قم حضور داشته و به تحصیل می‌پرداخته است. در آن اجازه‌نامه آمده بود: «امید است ان‌شاءالله برادران مؤمن پاکستان و غیرهم، قدر ایشان را بدانند و از تبلیغات‎ ‏و مواعظ ایشان بهره‌مند شوند» (صحیفه امام، ج ۱، ۳۴). وی پس از عزیمت به عراق، در حوزه علمیه نجف اشرف از درس‌های خارج فقه و اصول آیت‌الله سید محسن حکیم و آیت‌الله سید ابوالقاسم موسوی خویی بهره برد (شریف رازی، ج ۶، ۳۱۴). سپس در درس خارج امام خمینی در نجف اشرف حضور یافت (همرهان مجمع، ۲۳۵). می‌توان احتمال داد که از سال ۱۳۴۴ و با تشکیل درس خارج فقه (بیع مکاسب) امام خمینی در مسجد شیخ انصاری نجف اشرف، در آن درس هم حضور یافته باشد.
وی پس از عزیمت به عراق، در [[حوزه علمیه نجف|حوزه علمیه نجف اشرف]] از درس‌های خارج فقه و اصول [[سیدمحسن حکیم]] و [[سیدابوالقاسم خویی]] بهره برد.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۱۴.</ref> سپس در درس خارج امام‌خمینی در [[نجف اشرف]] حضور یافت.<ref>همرهان مجمع، ص۲۳۵.</ref> می‌توان احتمال داد که از سال ۱۳۴۴ و با تشکیل درس خارج فقه (بیع مکاسب) امام‌خمینی در [[مسجد شیخ انصاری نجف اشرف]]، در آن درس هم حضور یافته باشد.
ترابی سپس به دستور آیت‌الله حکیم راهی انگلستان شد و رهبری شیعیان هندی را در انگلستان برعهده گرفت. وی با اقامت در آنجا، به خدمات دینی و تبلیغ دین اسلام و ترویج احکام اشتغال یافت و تا سال ۱۳۵۲ که کتاب گنجینه دانشمندان انتشار یافت، در همانجا بود (شریف رازی، ج ۶، ۳۱۴). عقیل ترابی در سال ۱۹۶۶م به عضویت نهاد نظریاتی کنسول پاکستان یا شورای ایدئولوژی اسلامی پاکستان درآمد که مسئولیت بررسی و هماهنگی قوانین پاکستان با شریعت اسلام را داشت و چندین سال در آن شورا فعالیت داشت. همچنین ۲۹ سال سخنران شام غریبان در پاکستان بود. وی مدتی هم عضو مجمع عمومی مجمع جهانی اهل‌بیت بود.
==فعالیت‌های اجتماعی==
ترابی در اردیبهشت ۱۳۸۸ (آوریل ۲۰۰۹) درگذشت و پیکرش پس از تشییع در قبرستان وادی حسین شهر کراچی به خاک سپرده شد (همرهان مجمع، ۲۳۶).
ترابی سپس به دستور آیت‌الله حکیم راهی انگلستان شد و رهبری شیعیان هندی را در انگلستان برعهده گرفت. وی با اقامت در آنجا، به خدمات دینی و تبلیغ دین اسلام و ترویج احکام اشتغال یافت و تا سال ۱۳۵۲ که [[گنجینه دانشمندان (کتاب)|کتاب گنجینه دانشمندان]] انتشار یافت، در همانجا بود.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۱۴.</ref>
منابع: شریف رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، قم، پیروز؛ صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج ۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی؛ همرهان مجمع؛ یادنامه شهدا و مرحومین مجمع جهانی اهل‌بیت (۱۴۰۱)، قم، مجمع جهانی اهل‌بیت.
 
عقیل ترابی در سال ۱۹۶۶م به عضویت نهاد نظریاتی کنسول پاکستان یا شورای ایدئولوژی اسلامی پاکستان درآمد که مسئولیت بررسی و هماهنگی قوانین پاکستان با شریعت اسلام را داشت و چندین سال در آن شورا فعالیت داشت. همچنین ۲۹ سال سخنران شام غریبان در پاکستان بود. وی مدتی هم عضو مجمع عمومی مجمع جهانی اهل‌بیت بود.
==درگذشت==
ترابی در اردیبهشت ۱۳۸۸ (آوریل ۲۰۰۹) درگذشت و پیکرش پس از تشییع در قبرستان وادی حسین شهر کراچی به خاک سپرده شد.<ref>همرهان مجمع، ص۲۳۶.</ref>
== پانویس==
{{پانویس}}
== منابع ==
{{منابع}}
* امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
* شریف‌رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، قم، پیروز.
* همرهان مجمع؛ یادنامه شهدا و مرحومین مجمع جهانی اهل‌بیت (۱۴۰۱)، قم، مجمع جهانی اهل‌بیت.
{{پایان}}
[[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه شاگردان]]
[[رده:مقاله‌های نیازمند تصویر]]
[[رده:شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی]]
[[رده:شاگردان درس خارج اصول امام‌خمینی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ شهریور ۱۴۰۳، ساعت ۱۱:۱۳

عقیل ترابی
اطلاعات فردی
تاریخ تولد۱۳۱۲ش
زادگاهحیدرآباد هند
تاریخ وفاتاردیبهشت ۱۳۸۸
محل دفنقبرستان وادی حسین شهر کراچی
خویشاوندان
سرشناس
رشید ترابی (پدر)
اطلاعات علمی
استادانامام‌خمینی، سیدمحسن حکیم و سیدابوالقاسم خویی
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
اجتماعیرهبری شیعیان هندی در انگلستان، عضویت در نهاد نظریاتی کنسول پاکستان یا شورای ایدئولوژی اسلامی پاکستان، 29 سال سخنران شام غریبان در پاکستان و عضو مجمع عمومی مجمع جهانی اهل‌بیت


عقیل ترابی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.

زادگاه و خاندان

عقیل ترابی در سال ۱۹۳۴م (۱۳۱۲ش) در خانواده‌ای روحانی در حیدرآباد هند به دنیا آمد. پدرش رضاحسین معروف به رشید ترابی از خطبای طراز اول هند و پاکستان به شمار می‌رفت و به زبان فارسی، عربی، اردو، انگلیسی و غیره وارد بود و صحبت می‌کرد و با سفر به شهرهایی چون بمبئی، حیدرآباد، رنگون، مسقط، لکنهو، حیدرآباد سند، لاهور، کویته، زنگبار و غیره سخنرانی می‌کرد و منبرهای پرشوری داشت و در هر کجا منبر می‌رفت، جای بر مردم تنگ می‌شد و ده‌ها هزار نفر برای شنیدن سخنان او شرکت و ابراز احساسات می‌کردند.[۱] رشید ترابی در سال ۱۹۴۷م (۱۳۲۵ش)، سال استقلال پاکستان، به خواسته محمدعلی جناح، رئیس‌جمهور پاکستان، راهی آن کشور شد تا فرمان امام علی(ع) خطاب به مالک اشتر را به زبان اردو ترجمه کند و عقیل ترابی هم از همان سال مقیم پاکستان شد.[۲]

تحصیل

عقیل ترابی پس از آن که خواندن و نوشتن را در پاکستان فراگرفت، در سال ۱۹۵۲م (۱۳۳۰ش) به ایران رفت و در حوزه علمیه قم به تحصیل پرداخت. درباره استادان او در دوره مقدمات و سطح، اطلاعاتی در دست نیست، ولی در اواخر حیات آیت‌الله بروجردی (ف۱۳۴۰)، در درس خارج فقه ایشان شرکت کرد.[۳] بنابراین می‌توان گفت که از اواخر دهه ۱۳۳۰ در درس‌های خارج فقه و اصول مراجع تقلید مقیم قم شرکت می‌کرد و احتمال اینکه در آن مقطع در درس‌های خارج فقه و اصول امام‌خمینی هم شرکت کرده باشد وجود دارد. او به‌تصریح شریف‌رازی، در اواخر عمر آیت‌الله بروجردی به عراق رفت.[۴] ولی با استناد به اجازه‌نامه امام‌خمینی خطاب به ترابی که در خرداد ۱۳۴۰ صادر شده است.[۵] می‌توان گفت که وی در آن تاریخ در قم حضور داشته و به تحصیل می‌پرداخته است. در آن اجازه‌نامه آمده بود:

«امید است ان‌شاءالله برادران مؤمن پاکستان و غیرهم، قدر ایشان را بدانند و از تبلیغات‎ ‏و مواعظ ایشان بهره‌مند شوند».[۶]

وی پس از عزیمت به عراق، در حوزه علمیه نجف اشرف از درس‌های خارج فقه و اصول سیدمحسن حکیم و سیدابوالقاسم خویی بهره برد.[۷] سپس در درس خارج امام‌خمینی در نجف اشرف حضور یافت.[۸] می‌توان احتمال داد که از سال ۱۳۴۴ و با تشکیل درس خارج فقه (بیع مکاسب) امام‌خمینی در مسجد شیخ انصاری نجف اشرف، در آن درس هم حضور یافته باشد.

فعالیت‌های اجتماعی

ترابی سپس به دستور آیت‌الله حکیم راهی انگلستان شد و رهبری شیعیان هندی را در انگلستان برعهده گرفت. وی با اقامت در آنجا، به خدمات دینی و تبلیغ دین اسلام و ترویج احکام اشتغال یافت و تا سال ۱۳۵۲ که کتاب گنجینه دانشمندان انتشار یافت، در همانجا بود.[۹]

عقیل ترابی در سال ۱۹۶۶م به عضویت نهاد نظریاتی کنسول پاکستان یا شورای ایدئولوژی اسلامی پاکستان درآمد که مسئولیت بررسی و هماهنگی قوانین پاکستان با شریعت اسلام را داشت و چندین سال در آن شورا فعالیت داشت. همچنین ۲۹ سال سخنران شام غریبان در پاکستان بود. وی مدتی هم عضو مجمع عمومی مجمع جهانی اهل‌بیت بود.

درگذشت

ترابی در اردیبهشت ۱۳۸۸ (آوریل ۲۰۰۹) درگذشت و پیکرش پس از تشییع در قبرستان وادی حسین شهر کراچی به خاک سپرده شد.[۱۰]

پانویس

  1. شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۱۳ـ۳۱۴.
  2. همرهان مجمع، ص۲۳۴.
  3. شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۱۴.
  4. شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۱۴.
  5. امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۱، ص۵۴.
  6. امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۱، ص۳۴.
  7. شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۱۴.
  8. همرهان مجمع، ص۲۳۵.
  9. شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۱۴.
  10. همرهان مجمع، ص۲۳۶.

منابع

  • امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
  • شریف‌رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، قم، پیروز.
  • همرهان مجمع؛ یادنامه شهدا و مرحومین مجمع جهانی اهل‌بیت (۱۴۰۱)، قم، مجمع جهانی اهل‌بیت.