مصباح الشریعه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «مصباح الشریعه: کتابی منسوب به امام صادق(ع) این کتاب منسوب به امام‌صادق (ع) است. محدث نوری در خاتمة مستدرک الوسائل به صورت مفصل دربارهٔ اعتبار این کتاب بحث کرده و در نهایت اعتبار آن را پذیرفته‌است.<ref>نوری، خاتمة مستدرک الوسائل، ۱/۱۹۴–۲۱...» ایجاد کرد) |
جز (added Category:مقاله های نیازمند ارزیابی using HotCat) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
این کتاب منسوب به [[امام‌صادق (ع)]] است. [[محدث نوری]] در خاتمة مستدرک الوسائل به صورت مفصل دربارهٔ اعتبار این کتاب بحث کرده و در نهایت اعتبار آن را پذیرفته‌است.<ref>نوری، خاتمة مستدرک الوسائل، ۱/۱۹۴–۲۱۵.</ref> امام‌خمینی در مباحث فقهی استناد به آن را درست نمی‌داند و این کتاب را روایت نمی‌داند و محتوای آن را برداشت عالمانی که گرایش‌های عرفانی داشته‌اند، از کلمات معصومان (ع) می‌شمارد<ref>امام‌خمینی، مکاسب، ۱/۴۸۱.</ref>؛ ولی با این حال، در آثار عرفانی و اخلاقی خود، در موارد بسیار از آن استفاده کرده‌است.<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۸–۹ و ۱۷۴؛ امام‌خمینی، حدیث جنود، ۳۰۰.</ref> | این کتاب منسوب به [[امام‌صادق (ع)]] است. [[محدث نوری]] در خاتمة مستدرک الوسائل به صورت مفصل دربارهٔ اعتبار این کتاب بحث کرده و در نهایت اعتبار آن را پذیرفته‌است.<ref>نوری، خاتمة مستدرک الوسائل، ۱/۱۹۴–۲۱۵.</ref> امام‌خمینی در مباحث فقهی استناد به آن را درست نمی‌داند و این کتاب را روایت نمی‌داند و محتوای آن را برداشت عالمانی که گرایش‌های عرفانی داشته‌اند، از کلمات معصومان (ع) می‌شمارد<ref>امام‌خمینی، مکاسب، ۱/۴۸۱.</ref>؛ ولی با این حال، در آثار عرفانی و اخلاقی خود، در موارد بسیار از آن استفاده کرده‌است.<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۸–۹ و ۱۷۴؛ امام‌خمینی، حدیث جنود، ۳۰۰.</ref> | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ شهریور ۱۴۰۳، ساعت ۰۶:۵۲
مصباح الشریعه: کتابی منسوب به امام صادق(ع)
این کتاب منسوب به امام‌صادق (ع) است. محدث نوری در خاتمة مستدرک الوسائل به صورت مفصل دربارهٔ اعتبار این کتاب بحث کرده و در نهایت اعتبار آن را پذیرفته‌است.[۱] امام‌خمینی در مباحث فقهی استناد به آن را درست نمی‌داند و این کتاب را روایت نمی‌داند و محتوای آن را برداشت عالمانی که گرایش‌های عرفانی داشته‌اند، از کلمات معصومان (ع) می‌شمارد[۲]؛ ولی با این حال، در آثار عرفانی و اخلاقی خود، در موارد بسیار از آن استفاده کرده‌است.[۳]