سیدمحمدصالح تهجدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی امام خمینی
 
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه
| عنوان            =محمد صالح تهجدی
| تصویر            =سیدمحمدصالح تهجدی.jpg
| توضیح تصویر      =
| اندازه تصویر      =
| سرشناسی          =
| نام کامل          =
| لقب              =
| نسب              =
| تاریخ تولد        = ۱۳۱۵ش
| زادگاه            =ساوه
| تاریخ وفات        =
| شهر وفات          =
| تاریخ شهادت      =
| محل شهادت        =
| محل دفن          =
| خویشاوندان سرشناس =
| استادان          = [[سیدموسی صدر]]، [[سیدمحسن حکیم]]، [[سیدابوالقاسم خویی]]، سیدنصرالله مستنبط، [[امام‌خمینی]]، مجتبی لنکرانی، غلامرضا باقری اصفهانی، علی فلسفی، و...
| شاگردان          =
| محل تحصیل        =ساوه و نجف
| اجازه روایت از    =آقابزرگ طهرانی
| اجازه اجتهاد از  =
| اجازه روایت به    =
| اجازه اجتهاد به  =
| تالیفات          =
| سایر              =
| سیاسی            =
| اجتماعی          =اقامه [[نماز جماعت]] در مسجد جامع ساوه، تدریس در مدرسه ولیعصر(عج)، ساخت مسجد امام حسن(ع) و درمانگاه شبانه‌روزی در ساوه، احداث دو باب حمام مردانه و زنانه در روستای سوقانلیق، احداث مسجد و آب‌انبار در روستای هریسان، احداث مسجد در روستای موهپایه یولاق، تکمیل درمانگاه در روستای مرقکان و...
| امضا              =
| وبگاه رسمی        =
}}
'''سیدمحمدصالح تهجدی'''، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.  
'''سیدمحمدصالح تهجدی'''، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.  


محمد صالح تهجدی در سال ۱۳۱۵ ش در ساوه و در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. پدرش سیدعلی تهجدی از روحانیان برجسته ساوه بود و به سبب اشتهار اجدادش به فقاهت و عهده‌دار شدن منصب شیخ‌الاسلامی (از دوره صفوی تا دوره احمدشاه قاجار در ساوه)، به شیخ‌الاسلام ملقب شده بودند و سپس نام خانوادگی خودشان را به تهجدی تغییر دادند. علامه سیدمرتضی عسگری، از شاگردان امام‌خمینی و از نویسندگان حوزوی هم عموی سیدمحمد صالح تهجدی بود (جعفریان، ج ۱، ۳۲۱-۳۲۲). نسب آنان به امامزاده سیدمحروق از نوادگان امام موسی کاظم (ع) و مدفون در شهر سبزوار می‌رسد («مصاحبه با حضرت آیت‌الله آقا سیدمحمدصالح تهجدی ساوجی»، www.aparat.com). تهجدی خواندن و نوشتن را در ساوه فراگرفت. در سال ۱۳۲۹ ش برای تحصیل دروس حوزوی راهی عراق شد و در حوزه علمیه نجف اشرف به تحصیل پرداخت (شریف رازی، ج ۵، ۲۹۵). او مقدمات و سطوح حوزوی را در حوزه علمیه نجف اشرف و نزد آقایان شیخ مجتبی لنکرانی، شیخ غلامرضا باقری اصفهانی، شیخ علی فلسفی و سیدموسی صدر خواند (جعفریان، ج ۱، ۳۲۱-۳۲۲). سپس در دروس خارج فقه و اصول آیات سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدابوالقاسم موسوی خویی (شریف رازی، ج ۵، ۲۹۴)، سیدنصرالله مستنبط و امام‌خمینی شرکت کرد (جعفریان، ج ۱، ۳۲۲). وقتی امام‌خمینی درس خارج فقه (بیع مکاسب) را در مسجد شیخ انصاری نجف اشرف آغاز کرد، وارد آن درس شد و تا سال ۱۳۵۱ ش که به ساوه بازگشت، در آن درس حاضر می‌شد. او همچنین مناسباتی دوستانه با سیدمصطفی خمینی داشت. در همان زمان از آیات حکیم، سیدعبدالهادی حسینی شیرازی، سیدمحمود حسینی شاهرودی، خویی و امام‌خمینی اجازاتی در امور حسبیه دریافت کرد و از شیخ آقابزرگ طهرانی اجازه روایت دریافت نمود (همان).
== زادگاه و خاندان ==
در سال ۱۳۵۱ ش جمعی از اهالی ساوه در نامه‌هایی به آیات خویی، سیدمحمود حسینی شاهرودی و امام‌خمینی، از آنان خواستند تا تهجدی را به ساوه اعزام کند. در پی این درخواست‌ها، سیدمحمدصالح تهجدی به دستور مراجع وقت عازم ایران شد و در شهر ساوه به تبلیغ و همچنین اقامه نماز جماعت در مساجد آن شهر پرداخت. ازجمله نماز جماعت را در مسجد جامع ساوه اقامه می‌کرد. هم‌زمان به تدریس در آن شهر نیز می‌پردازد که از آن جمله می‌توان به تدریس درس لمعه در مدرسه ولیعصر (عج) ساوه اشاره کرد.
محمدصالح تهجدی در سال ۱۳۱۵ش در ساوه و در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. پدرش سیدعلی تهجدی از روحانیان برجسته ساوه بود و به سبب اشتهار اجدادش به فقاهت و عهده‌دار شدن منصب شیخ‌الاسلامی (از [[صفویه|دوره صفوی]] تا دوره احمدشاه قاجار در ساوه)، به شیخ‌الاسلام ملقب شده بودند و سپس نام خانوادگی خودشان را به تهجدی تغییر دادند. علامه سیدمرتضی عسگری، از [[شاگردان امام‌خمینی]] و از نویسندگان حوزوی هم عموی سیدمحمدصالح تهجدی بود.<ref>جعفریان، مقالات و رسالات تاریخی، ج۱، ص۳۲۱-۳۲۲.</ref> نسب آنان به امامزاده سیدمحروق از نوادگان [[امام‌کاظم(ع)|امام موسی کاظم(ع)]] و مدفون در شهر سبزوار می‌رسد.<ref>«مصاحبه با حضرت آیت‌الله آقا سیدمحمدصالح تهجدی ساوجی».</ref>
تهجدی در احداث بناهای مذهبی و عام‌المنفعه در ساوه نقش زیادی داشت که از آن جمله می‌توان به ساخت مسجد امام حسن (ع) در ساوه، ساخت درمانگاه شبانه‌روزی در جوار آن مسجد و اختصاص درآمد آن به بیماران کلیوی، تصمیم به تأسیس مرکز علمی ـ پژوهشی امام صادق (ع) در کنار مسجد امام حسن (ع)، احداث دو باب حمام مردانه و زنانه در روستای سوقانلیق، احداث مسجد و آب انبار در روستای هریسان، احداث مسجد و آب انبار در روستای هریسان، احداث مسجد در روستای موهپایه یولاق و تکمیل درمانگاه در روستای مرقکان اشاره کرد (جعفریان، ج ۱، ۳۲۲).
منابع: جعفریان، رسول (بی‌تا)، مقالات و رسالات تاریخی، تهران، نشر علم؛ شریف رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج ۵، تهران، اسلامیه؛ «مصاحبه با حضرت آیت‌الله آقا سیدمحمدصالح تهجدی ساوجی» (مصاحبه تصویری)، www.aparat.com.


[[رده:پروژه شاگردان]]
== تحصیل ==
تهجدی خواندن و نوشتن را در ساوه فراگرفت. در سال ۱۳۲۹ش برای تحصیل دروس حوزوی راهی [[عراق]] شد و در [[حوزه علمیه نجف اشرف]] به تحصیل پرداخت.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص۲۹۵.</ref> او مقدمات و سطوح حوزوی را در حوزه علمیه نجف اشرف و نزد آقایان شیخ مجتبی لنکرانی، شیخ غلامرضا باقری اصفهانی، شیخ علی فلسفی و [[سیدموسی صدر]] خواند.<ref>جعفریان، مقالات و رسالات تاریخی، ج۱، ص۳۲۱-۳۲۲.</ref> سپس در دروس خارج فقه و اصول آیات [[سیدمحسن طباطبایی حکیم]]، [[سیدابوالقاسم موسوی خویی]]،<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص۲۹۴.</ref> سیدنصرالله مستنبط و [[امام‌خمینی]] شرکت کرد.<ref>جعفریان، مقالات و رسالات تاریخی، ج۱، ص۳۲۲.</ref> وقتی امام‌خمینی درس خارج فقه (بیع مکاسب) را در [[مسجد شیخ انصاری نجف اشرف]] آغاز کرد، وارد آن درس شد و تا سال ۱۳۵۱ش که به ساوه بازگشت، در آن درس حاضر می‌شد. او همچنین مناسباتی دوستانه با [[سیدمصطفی خمینی]] داشت. در همان زمان از آیات حکیم، سیدعبدالهادی حسینی شیرازی، سیدمحمود حسینی شاهرودی، خویی و امام‌خمینی اجازاتی در امور حسبیه دریافت کرد و از شیخ آقابزرگ طهرانی اجازه روایت دریافت نمود.<ref>جعفریان، مقالات و رسالات تاریخی، ج۱، ص۳۲۲.</ref>
 
== فعالیت سیاسی و اجتماعی ==
در سال ۱۳۵۱ش جمعی از اهالی ساوه در نامه‌هایی به آیات خویی، سیدمحمود حسینی شاهرودی و امام‌خمینی، از آنان خواستند تا تهجدی را به ساوه اعزام کند. در پی این درخواست‌ها، سیدمحمدصالح تهجدی به دستور مراجع وقت عازم ایران شد و در شهر ساوه به تبلیغ و همچنین اقامه نماز جماعت در مساجد آن شهر پرداخت. ازجمله [[نماز جماعت]] را در مسجد جامع ساوه اقامه می‌کرد. هم‌زمان به تدریس در آن شهر نیز می‌پردازد که از آن جمله می‌توان به تدریس درس لمعه در مدرسه ولیعصر(عج) ساوه اشاره کرد.
 
تهجدی در احداث بناهای مذهبی و عام‌المنفعه در ساوه نقش زیادی داشت که از آن جمله می‌توان به ساخت مسجد امام حسن(ع) در ساوه، ساخت درمانگاه شبانه‌روزی در جوار آن مسجد و اختصاص درآمد آن به بیماران کلیوی، تصمیم به تأسیس مرکز علمی ـ پژوهشی امام صادق(ع) در کنار مسجد امام حسن(ع)، احداث دو باب حمام مردانه و زنانه در روستای سوقانلیق، احداث مسجد و آب‌انبار در روستای هریسان، احداث مسجد در روستای موهپایه یولاق و تکمیل درمانگاه در روستای مرقکان اشاره کرد.<ref>جعفریان، مقالات و رسالات تاریخی، ج۱، ص۳۲۲.</ref>
==پانویس==
{{پانویس}}
==منابع==
{{منابع}}
* جعفریان، رسول (بی‌تا)، مقالات و رسالات تاریخی، تهران، نشر علم.
* شریف‌رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۵، تهران، اسلامیه.
* [https://www.aparat.com/v/l149q9j «مصاحبه با حضرت آیت الله آقا سید محمد صالح تهجدی ساوجی»]، آپارات.
{{پایان}}
[[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه شاگردان]]
[[رده:شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۳۵

سیدمحمدصالح تهجدی
سیدمحمدصالح تهجدی.jpg
اطلاعات فردی
تاریخ تولد۱۳۱۵ش
زادگاهساوه
اطلاعات علمی
استادانسیدموسی صدر، سیدمحسن حکیم، سیدابوالقاسم خویی، سیدنصرالله مستنبط، امام‌خمینی، مجتبی لنکرانی، غلامرضا باقری اصفهانی، علی فلسفی، و...
محل تحصیلساوه و نجف
اجازه روایت ازآقابزرگ طهرانی
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
اجتماعیاقامه نماز جماعت در مسجد جامع ساوه، تدریس در مدرسه ولیعصر(عج)، ساخت مسجد امام حسن(ع) و درمانگاه شبانه‌روزی در ساوه، احداث دو باب حمام مردانه و زنانه در روستای سوقانلیق، احداث مسجد و آب‌انبار در روستای هریسان، احداث مسجد در روستای موهپایه یولاق، تکمیل درمانگاه در روستای مرقکان و...


سیدمحمدصالح تهجدی، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.

زادگاه و خاندان

محمدصالح تهجدی در سال ۱۳۱۵ش در ساوه و در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. پدرش سیدعلی تهجدی از روحانیان برجسته ساوه بود و به سبب اشتهار اجدادش به فقاهت و عهده‌دار شدن منصب شیخ‌الاسلامی (از دوره صفوی تا دوره احمدشاه قاجار در ساوه)، به شیخ‌الاسلام ملقب شده بودند و سپس نام خانوادگی خودشان را به تهجدی تغییر دادند. علامه سیدمرتضی عسگری، از شاگردان امام‌خمینی و از نویسندگان حوزوی هم عموی سیدمحمدصالح تهجدی بود.[۱] نسب آنان به امامزاده سیدمحروق از نوادگان امام موسی کاظم(ع) و مدفون در شهر سبزوار می‌رسد.[۲]

تحصیل

تهجدی خواندن و نوشتن را در ساوه فراگرفت. در سال ۱۳۲۹ش برای تحصیل دروس حوزوی راهی عراق شد و در حوزه علمیه نجف اشرف به تحصیل پرداخت.[۳] او مقدمات و سطوح حوزوی را در حوزه علمیه نجف اشرف و نزد آقایان شیخ مجتبی لنکرانی، شیخ غلامرضا باقری اصفهانی، شیخ علی فلسفی و سیدموسی صدر خواند.[۴] سپس در دروس خارج فقه و اصول آیات سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدابوالقاسم موسوی خویی،[۵] سیدنصرالله مستنبط و امام‌خمینی شرکت کرد.[۶] وقتی امام‌خمینی درس خارج فقه (بیع مکاسب) را در مسجد شیخ انصاری نجف اشرف آغاز کرد، وارد آن درس شد و تا سال ۱۳۵۱ش که به ساوه بازگشت، در آن درس حاضر می‌شد. او همچنین مناسباتی دوستانه با سیدمصطفی خمینی داشت. در همان زمان از آیات حکیم، سیدعبدالهادی حسینی شیرازی، سیدمحمود حسینی شاهرودی، خویی و امام‌خمینی اجازاتی در امور حسبیه دریافت کرد و از شیخ آقابزرگ طهرانی اجازه روایت دریافت نمود.[۷]

فعالیت سیاسی و اجتماعی

در سال ۱۳۵۱ش جمعی از اهالی ساوه در نامه‌هایی به آیات خویی، سیدمحمود حسینی شاهرودی و امام‌خمینی، از آنان خواستند تا تهجدی را به ساوه اعزام کند. در پی این درخواست‌ها، سیدمحمدصالح تهجدی به دستور مراجع وقت عازم ایران شد و در شهر ساوه به تبلیغ و همچنین اقامه نماز جماعت در مساجد آن شهر پرداخت. ازجمله نماز جماعت را در مسجد جامع ساوه اقامه می‌کرد. هم‌زمان به تدریس در آن شهر نیز می‌پردازد که از آن جمله می‌توان به تدریس درس لمعه در مدرسه ولیعصر(عج) ساوه اشاره کرد.

تهجدی در احداث بناهای مذهبی و عام‌المنفعه در ساوه نقش زیادی داشت که از آن جمله می‌توان به ساخت مسجد امام حسن(ع) در ساوه، ساخت درمانگاه شبانه‌روزی در جوار آن مسجد و اختصاص درآمد آن به بیماران کلیوی، تصمیم به تأسیس مرکز علمی ـ پژوهشی امام صادق(ع) در کنار مسجد امام حسن(ع)، احداث دو باب حمام مردانه و زنانه در روستای سوقانلیق، احداث مسجد و آب‌انبار در روستای هریسان، احداث مسجد در روستای موهپایه یولاق و تکمیل درمانگاه در روستای مرقکان اشاره کرد.[۸]

پانویس

  1. جعفریان، مقالات و رسالات تاریخی، ج۱، ص۳۲۱-۳۲۲.
  2. «مصاحبه با حضرت آیت‌الله آقا سیدمحمدصالح تهجدی ساوجی».
  3. شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص۲۹۵.
  4. جعفریان، مقالات و رسالات تاریخی، ج۱، ص۳۲۱-۳۲۲.
  5. شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص۲۹۴.
  6. جعفریان، مقالات و رسالات تاریخی، ج۱، ص۳۲۲.
  7. جعفریان، مقالات و رسالات تاریخی، ج۱، ص۳۲۲.
  8. جعفریان، مقالات و رسالات تاریخی، ج۱، ص۳۲۲.

منابع