سیدمحمد موسوی مفتی‌الشیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی امام خمینی
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی)
 
 
(۸ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''سیدمحمد موسوی مفتی‌الشیعه'''، از شاگردان درس خارج اصول امام‌خمینی.  
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه
| عنوان            =سیدمحمد مفتی‌الشیعه
| تصویر            =سیدمحمد مفتی‌الشیعه.jpg
| توضیح تصویر      =
| اندازه تصویر      =
| سرشناسی          =
| نام کامل          =
| لقب              =
| نسب              =
| تاریخ تولد        =۱۳۰۷ش
| زادگاه            =
| تاریخ وفات        =۲۹ فروردین ۱۳۸۹
| شهر وفات          =
| تاریخ شهادت      =
| محل شهادت        =
| محل دفن          =[[قم]]/[[حرم حضرت معصومه(س)]]
| خویشاوندان سرشناس =
| استادان          = [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]]، [[سیدحسین بروجردی]]، سیدمحمد حجت کوه‌کمره‌ای، [[سیدمحمد محقق داماد]]،  [[علامه طباطبایی]]، [[امام‌خمینی]]، [[سیدمحسن حکیم|سیدمحسن طباطبایی حکیم]]، سیدمحمود حسینی شاهرودی، حسین حلی، [[سیدابوالقاسم خویی]] و...
| شاگردان          =
| محل تحصیل        =اردبیل و نجف
| اجازه روایت از    =
| اجازه اجتهاد از  =
| اجازه روایت به    =
| اجازه اجتهاد به  =
| تالیفات          = تقریرات درس خارج آیت‌الله‌العظمی حجت کوه‌کمره‌ای، تقریرات بحث آیت‌الله بروجردی، تقریرات بحث آیت‌الله محقق داماد، تقریرات بحث امام‌خمینی و...
| سایر              =
| سیاسی            =
| اجتماعی          = احداث کتابخانه امام محمدتقی(ع) در [[قم]]، مؤسسه تحقیقاتی امام محمدتقی(ع)، تأسیس مسجد امام موسی بن جعفر(ع) در اردبیل و...
| امضا              =
| وبگاه رسمی        =
}}'''سیدمحمد موسوی مفتی‌الشیعه'''، از شاگردان درس خارج اصول امام‌خمینی.
==خاندان==
سیدمحمد موسوی مفتی‌الشیعه معروف به مفتی‌الشیعه<ref>درازی، تاریخ انقلاب اسلامی در اردبیل، ص۱۶۳.</ref> در سال ۱۳۰۷ش در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد.<ref>الوانساز خویی، گلشن ابرار آذربایجان، ج۳، ص۱۹۶.</ref> جدش سیدمرتضی خلخالی، از شاگردان شیخ مرتضی انصاری، پدرش سیدمحمدتقی مفتی‌الشیعه از شاگردان آخوند ملا محمدکاظم خراسانی و سیدمحمدکاظم یزدی و خود از مراجع تقلید و صاحب آثاری چون شجره التقوی و ذخیره العقبی در علوم و معارف دینی بود.<ref>آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه و هو نقبا البشر فی القرن الرابع عشر، ج۵، ص۳۵۳.</ref> نسب او از طریق مادر هم به خاندان محقق کرکی می‌رسد و جد مادری‌اش سیدباقر نجفی اردبیلی از شاگردان آیت‌الله سیدمحمدتقی شیرازی بود.<ref>انصاری، «آیت‌الله مفتی‌الشیعه»، ص۱۲۶.</ref>
==تحصیل==
سیدمحمد مفتی‌الشیعه مقدمات را در زادگاهش و نزد آقایان سیدمحمدتقی مفتی‌الشیعه (پدرش) خواند. سپس رسایل را نزد شیخ غلامحسین غروی و مکاسب را پیش عمویش سیدموسی فقیه مرتضوی خواند.<ref>الوانساز خویی، گلشن ابرار آذربایجان، ج۳، ص۱۹۶.</ref> علاوه بر آن، در درس کفایه شیخ عبدالحسین غروی هم شرکت کرد.<ref>درازی، تاریخ انقلاب اسلامی در اردبیل، ص۲۹۲.</ref> از دیگر استادان او در اردبیل، آقایان میرزا مهدی عالم و شیخ بشیر مدرس بودند.<ref>درازی، تاریخ انقلاب اسلامی در اردبیل، ص۱۶۳؛ مجموعه مقالات همایش بزرگداشت آیت‌الله مشکینی، ج۲، ص۳۲۴.</ref> هم‌زمان با تحصیل در اردبیل، به جای پدرش به اقامه [[نماز جماعت]] در مساجد بازار و سیداحمد آن شهر پرداخت. آنگاه در سال ۱۳۲۶ش برای ادامه تحصیل رهسپار [[حوزه علمیه قم]] شد.<ref>مجموعه مقالات همایش بزرگداشت آیت‌الله مشکینی، ج۲، ص۳۲۵.</ref> و در آنجا کفایه الاصول را نزد [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی|آیت‌الله سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]] خواند. سپس در درس خارج فقه [[سیدحسین بروجردی|آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی]] (بحث کتاب صلاه)، خارج فقه آیت‌الله سیدمحمد حجت کوه‌کمره‌ای (کتاب بیع)، خارج اصول امام‌خمینی (مباحث الفاظ و بحث لاجبر و لاتفویض با استدلال عقلی و شرعی) و خارج فقه [[سیدمحمد محقق داماد|آیت‌الله سیدمحمد محقق داماد]] (بحث طهارت) شرکت کرد. همچنین از درس‌های تفسیر، هیئت و فلسفه علامه سیدمحمدحسین طباطبایی بهره‌مند شد. وی در سال ۱۳۳۴ش برای تکمیل تحصیلات عازم نجف اشرف شد.<ref>الوانساز خویی، گلشن ابرار آذربایجان، ج۳، ص۱۹۶-۱۹۷.</ref> بنابراین می‌توان گفت که در سال‌های پایانی دهه ۱۳۲۰ش و آغازین دهه ۱۳۳۰ش در درس اصول امام‌خمینی که در [[مسجد محمدیه|مساجد محمدیه]] و [[مسجد سلماسی قم|سلماسی قم]] برگزار می‌شد، شرکت می‌کرد. او این بحث را تقریر هم نمود. در حوزه علمیه از درس‌های خارج فقه و اصول آیات [[سیدمحسن حکیم|سیدمحسن طباطبایی حکیم]]، سیدمحمود حسینی شاهرودی، شیخ حسین حلی و [[سیدابوالقاسم خویی|سیدابوالقاسم موسوی خویی]] استفاده کرد و بیش از همه ملازم و شاگرد استاد آیت‌الله حلی بود و به نگارش تقریرات درس اصول و درس عروه ایشان پرداخت. مفتی‌الشیعه ضمن تحصیل در [[حوزه علمیه نجف]]، در همان‌جا به تدریس فقه و اصول و تألیف و تحقیق روی آورد.
==فعالیت سیاسی و اجتماعی==
وی در سال ۱۳۳۹ش به درخواست [[سیدیونس اردبیلی|آیت‌الله سیدیونس اردبیلی]] و اصرار مردم اردبیل و با اجازه [[سیدمحسن حکیم|آیت‌الله سیدمحسن حکیم]] به ایران بازگشت و در اردبیل سکونت گزید و به‌عنوان نماینده ایشان در منطقه اردبیل شناخته می‌شد. اقامت مفتی‌الشیعه در اردبیل یک سال بیشتر طول نکشید و او بار دیگر به [[نجف اشرف]] بازگشت و به تحقیق، تألیف و تدریس در آنجا پرداخت. در مدت اقامت در نجف اشرف، از نزدیکان [[آیت‌الله سیدعبدالاعلی سبزواری|سیدعبدالاعلی سبزواری]] بود و همه امور مربوط به دادن اجازات و تعیین وکلا و نمایندگان داخل و خارج ایشان را بر عهده داشت. همچنین به مسائل و استفتائات درخواست شده از ایشان پاسخ می‌داد.


سیدمحمد موسوی مفتی‌الشیعه معروف به مفتی‌الشیعه (درازی، ۱۶۳) در سال ۱۳۰۷ ش در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد (الوانساز خویی، ج ۳، ۱۹۶). جدش سیدمرتضی خلخالی، از شاگردان شیخ مرتضی انصاری، پدرش سیدمحمدتقی مفتی‌الشیعه از شاگردان آخوند ملا محمدکاظم خراسانی و سیدمحمدکاظم یزدی و خود از مراجع تقلید و صاحب آثاری چون شجره التقوی و ذخیره العقبی در علوم و معارف دینی بود (آقابزرگ تهرانی، ج ۵، ۳۵۳). نسب او از طریق مادر هم به خاندان محقق کرکی می‌رسد و جد مادری‌اش سیدباقر نجفی اردبیلی از شاگردان آیت‌الله سیدمحمدتقی شیرازی بود (انصاری، ۱۲۶). سیدمحمد مفتی‌الشیعه مقدمات را در زادگاهش و نزد آقایان سیدمحمدتقی مفتی‌الشیعه (پدرش) خواند. سپس رسایل را نزد شیخ غلامحسین غروی و مکاسب را پیش عمویش سیدموسی فقیه مرتضوی خواند (الوانساز خویی، ج ۳، ۱۹۶). علاوه بر آن، در درس کفایه شیخ عبدالحسین غروی هم شرکت کرد (درازی، ۲۹۲). از دیگر استادان او در اردبیل، آقایان میرزا مهدی عالم و شیخ بشیر مدرس بودند (درازی، ۱۶۳؛ مجموعه مقالات همایش بزرگداشت آیت‌الله مشکینی، ج ۲، ۳۲۴). هم‌زمان با تحصیل در اردبیل، به جای پدرش به اقامه نماز جماعت در مساجد بازار و سیداحمد آن شهر پرداخت. آنگاه در سال ۱۳۲۶ ش برای ادامه تحصیل رهسپار حوزه علمیه قم شد (همان، ۳۲۵) و در آنجا کفایه الاصول را نزد آیت‌الله سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی خواند. سپس در درس خارج فقه آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی (بحث کتاب صلاه)، خارج فقه آیت‌الله سیدمحمد حجت کوه‌کمره‌ای (کتاب بیع)، خارج اصول امام‌خمینی (مباحث الفاظ و بحث لاجبر و لاتفویض با استدلال عقلی و شرعی) و خارج فقه آیت‌الله سیدمحمد محقق داماد (بحث طهارت) شرکت کرد. همچنین از درس‌های تفسیر، هیئت و فلسفه علامه سیدمحمدحسین طباطبایی بهره‌مند شد. وی در سال ۱۳۳۴ ش برای تکمیل تحصیلات عازم نجف اشرف شد (الوانساز خویی، ج ۳، ۱۹۶-۱۹۷) بنابراین می‌توان گفت که در سال‌های پایانی دهه ۱۳۲۰ ش و آغازین دهه ۱۳۳۰ ش در درس اصول امام‌خمینی که در مساجد محمدیه و سلماسی قم برگزار می‌شد، شرکت می‌کرد. او این بحث را تقریر هم نمود. در حوزه علمیه از درس‌های خارج فقه و اصول آیات سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدمحمود حسینی شاهرودی، شیخ حسین حلی و سیدابوالقاسم موسوی خویی استفاده کرد و بیش از همه ملازم و شاگرد استاد آیت‌الله حلی بود و به نگارش تقریرات درس اصول و درس عروه ایشان پرداخت. مفتی‌الشیعه ضمن تحصیل در حوزه علمیه نجف، در همان‌جا به تدریس فقه و اصول و تألیف و تحقیق روی آورد.
مفتی‌الشیعه در پی تلاش مستمر در راه علم و دانش به دریافت اجازات مهمی از علما و مراجع بزرگ نائل شد. ازجمله از آیت‌الله حکیم، اجازه‌ای در امور شرعی دریافت کرد.<ref>الوانساز خویی، گلشن ابرار آذربایجان، ص۱۹۷.</ref> او پس از اخراج ایرانیان از عراق، در سال ۱۳۵۵ش به ایران بازگشت و در [[قم]] سکونت گزید و به تألیف، تحقیق و تدریس پرداخت.<ref>مجموعه مقالات همایش بزرگداشت آیت‌الله مشکینی، ج۲، ص۳۲۵.</ref> وی درس‌هایی چون شرح لمعه (ارث و صلات)، رسایل، مکاسب، کفایه‌الاصول و منظومه (قسمت منطق) را تدریس می‌کرد.  
وی در سال ۱۳۳۹ ش به درخواست آیت‌الله سیدیونس اردبیلی و اصرار مردم اردبیل و با اجازه آیت‌الله سیدمحسن حکیم به ایران بازگشت و در اردبیل سکونت گزید و به‌عنوان نماینده ایشان در منطقه اردبیل شناخته می‌شد. اقامت مفتی‌الشیعه در اردبیل یک سال بیشتر طول نکشید و او بار دیگر به نجف اشرف بازگشت و به تحقیق، تألیف و تدریس در آنجا پرداخت. در مدت اقامت در نجف اشرف، از نزدیکان آیت‌الله سیدعبدالاعلی سبزواری بود و همه امور مربوط به دادن اجازات و تعیین وکلا و نمایندگان داخل و خارج ایشان را بر عهده داشت. همچنین به مسائل و استفتائات درخواست شده از ایشان پاسخ می‌داد.
 
مفتی‌الشیعه در پی تلاش مستمر در راه علم و دانش به دریافت اجازات مهمی از علما و مراجع بزرگ نائل شد. ازجمله از آیت‌الله حکیم، اجازه‌ای در امور شرعی دریافت کرد (الوانساز خویی، ۱۹۷). او پس از اخراج ایرانیان از عراق، در سال ۱۳۵۵ ش به ایران بازگشت و در قم سکونت گزید و به تألیف، تحقیق و تدریس پرداخت (مجموعه مقالات همایش بزرگداشت آیت‌الله مشکینی، ج ۲، ۳۲۵). وی درس‌هایی چون شرح لمعه (ارث و صلات)، رسایل، مکاسب، کفایه‌الاصول و منظومه (قسمت منطق) را تدریس می‌کرد. تألیفات او عبارت است از: کتاب بیع: تقریرات درس خارج آیت‌الله‌العظمی حجت کوه‌کمره‌ای، کتاب صلاه: تقریرات بحث آیت‌الله بروجردی، کتاب طهارت: تقریرات بحث آیت‌الله محقق داماد، دوره اصول (مباحث الفاظ و بحث لاجبر و لاتفویض با استدلال عقلی و شرعی): تقریرات بحث امام‌خمینی، نظریات استاد بزرگوار علامه طباطبائی در مبانی فلسفه موجود در منظومه و اسفار به‌عنوان (تعلیقات الاستاد العلامة)، تقریر بحث صلات المسافر و الجمعه و جمله‌ای از مسائل مهم حج آیت‌الله شاهرودی، دوره کامل خارج اصول آیت‌الله خویی، دوره کامل خارج بیع و خیارات و خارج عروه (طهارت): تقریرات بحث استاد الفقها آیت‌الله حلی، رساله در قاعده لاضرر و لاضرار، شرح کفایه‌الاصول، رساله‌ای در لباس مشکوک، رساله‌ای در فروع علم اجمالی، رساله‌ای در قاعده (اقرار) و رضاع و غیره از مباحث مهم، فقه مبسوط (این کتاب به طرح و رسیدگی مسائل فقهی با روشی خاص پرداخته و دربردارنده قواعد اصولی و استدلالی است. همچنین در این کتاب روش استدلال بدین‌صورت است که ابتدا از قرآن و سنت احکام و ادله بیان شده و سپس اصول عملیه درج شده است)، رساله عملیه (توضیح المسائل، المسائل المستحدثة)، منهاج الصالحین در دو جلد، حاشیه بر عروه و مناسک حج (عربی و فارسی) و منتخب المسائل. او علاوه بر موارد فوق، دارای تألیفات دیگری در علم اخلاق و علم نفس و تعلیقاتی بر کتاب الاسفار الاربعه است که هنوز به چاپ نرسیده است.
== تألیفات ==
او همچنین کتابخانه امام محمدتقی (ع) را در قم بنیان نهاد و سپس در سال ۱۳۸۵ ش، مؤسسه تحقیقاتی امام محمدتقی (ع) را تأسیس نمود. تأسیس درمانگاه و مسجد ازجمله مسجد امام موسی بن جعفر (ع) در اردبیل و ساخت حسینیه و کتابخانه‌ای در همان‌جا از دیگر فعالیت‌های اجتماعی او در قم و اردبیل بود.
تألیفات مفتی‌الشیعه عبارت است از: کتاب بیع: تقریرات درس خارج آیت‌الله‌العظمی حجت کوه‌کمره‌ای، کتاب صلاه: تقریرات بحث آیت‌الله بروجردی، کتاب طهارت: تقریرات بحث آیت‌الله محقق داماد، دوره اصول (مباحث الفاظ و بحث لاجبر و لاتفویض با استدلال عقلی و شرعی): تقریرات بحث امام‌خمینی، نظریات استاد بزرگوار علامه طباطبائی در مبانی فلسفه موجود در منظومه و اسفار به‌عنوان (تعلیقات الاستاد العلامة)، تقریر بحث صلات المسافر و الجمعه و جمله‌ای از مسائل مهم حج آیت‌الله شاهرودی، دوره کامل خارج اصول آیت‌الله خویی، دوره کامل خارج بیع و خیارات و خارج عروه (طهارت): تقریرات بحث استاد الفقها آیت‌الله حلی، رساله در قاعده لاضرر و لاضرار، شرح کفایه‌الاصول، رساله‌ای در لباس مشکوک، رساله‌ای در فروع علم اجمالی، رساله‌ای در قاعده (اقرار) و رضاع و غیره از مباحث مهم، فقه مبسوط (این کتاب به طرح و رسیدگی مسائل فقهی با روشی خاص پرداخته و دربردارنده قواعد اصولی و استدلالی است. همچنین در این کتاب روش استدلال بدین‌صورت است که ابتدا از قرآن و سنت احکام و ادله بیان شده و سپس اصول عملیه درج شده است)، رساله عملیه (توضیح المسائل، المسائل المستحدثة)، منهاج الصالحین در دو جلد، حاشیه بر عروه و مناسک حج (عربی و فارسی) و منتخب المسائل. او علاوه بر موارد فوق، دارای تألیفات دیگری در علم اخلاق و علم نفس و تعلیقاتی بر کتاب الاسفار الاربعه است که هنوز به چاپ نرسیده است.
سیدمحمد مفتی‌الشیعه در ۲۹ فروردین ۱۳۸۹ از دنیا رفت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط سیدموسی شبیری زنجانی، در حرم مطهر حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد (درازی، ۱۶۳؛ انصاری، ۱۲۶؛ الوانساز خویی، ۱۹۸-۲۰۰).
==خدمات اجتماعی==
منابع: آقابزرگ تهرانی، محمدحسین (۱۳۸۸)، طبقات اعلام الشیعه و هو نقبا البشر فی القرن الرابع عشر، تهران، کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی؛ الوانساز خویی، محمد (۱۳۹۴)، گلشن ابرار آذربایجان، ج ۳، به کوشش عبدالصمد جودتی استیار، تهران، پژوهشکده باقرالعلوم؛ انصاری، ناصرالدین (۱۳۸۹)، «آیت‌الله مفتی‌الشیعه»، دوماهنامه آینه پژوهش، سال ۲۱، شماره ۱۲۲، تابستان؛ درازی، علی (۱۳۹۰)، تاریخ انقلاب اسلامی در اردبیل، تهران، سوره مهر؛ مجموعه مقالات همایش بزرگداشت آیت‌الله مشکینی (۱۳۹۲)، ج ۲، قم، سازمان چاپ و نشر.
مفتی‌الشیعه همچنین کتابخانه امام محمدتقی(ع) را در [[قم]] بنیان نهاد و سپس در سال ۱۳۸۵ش، مؤسسه تحقیقاتی امام محمدتقی(ع) را تأسیس نمود. تأسیس درمانگاه و مسجد ازجمله مسجد امام موسی بن جعفر(ع) در اردبیل و ساخت حسینیه و کتابخانه‌ای در همان‌جا از دیگر فعالیت‌های اجتماعی او در قم و اردبیل بود.
 
== درگذشت ==
سیدمحمد مفتی‌الشیعه در ۲۹ فروردین ۱۳۸۹ از دنیا رفت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط [[سیدموسی شبیری زنجانی]]، در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.<ref>درازی، تاریخ انقلاب اسلامی در اردبیل، ص۱۶۳؛ انصاری، «آیت‌الله مفتی‌الشیعه»،، ص۱۲۶؛ الوانساز خویی، گلشن ابرار آذربایجان، ص۱۹۸-۲۰۰.</ref>
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
== منابع ==
{{منابع}}
* آقابزرگ تهرانی، محمدحسین (۱۳۸۸)، طبقات اعلام الشیعه و هو نقبا البشر فی القرن الرابع عشر، تهران، کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی.
* الوانساز خویی، محمد (۱۳۹۴)، گلشن ابرار آذربایجان، ج۳، به کوشش عبدالصمد جودتی استیار، تهران، پژوهشکده باقرالعلوم.
* انصاری، ناصرالدین (۱۳۸۹)، «آیت‌الله مفتی‌الشیعه»، دوماهنامه آینه پژوهش، سال ۲۱، شماره ۱۲۲، تابستان.
* درازی، علی (۱۳۹۰)، تاریخ انقلاب اسلامی در اردبیل، تهران، سوره مهر
* مجموعه مقالات همایش بزرگداشت آیت‌الله مشکینی (۱۳۹۲)، ج۲، قم، سازمان چاپ و نشر.
{{پایان}}
[[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه شاگردان]]
[[رده:شاگردان درس خارج اصول امام‌خمینی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۱۹:۴۸

سیدمحمد موسوی مفتی‌الشیعه
سیدمحمد مفتی‌الشیعه.jpg
اطلاعات فردی
تاریخ تولد۱۳۰۷ش
تاریخ وفات۲۹ فروردین ۱۳۸۹
محل دفنقم/حرم حضرت معصومه(س)
اطلاعات علمی
استادانسیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی، سیدحسین بروجردی، سیدمحمد حجت کوه‌کمره‌ای، سیدمحمد محقق داماد، علامه طباطبایی، امام‌خمینی، سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدمحمود حسینی شاهرودی، حسین حلی، سیدابوالقاسم خویی و...
محل تحصیلاردبیل و نجف
تألیفاتتقریرات درس خارج آیت‌الله‌العظمی حجت کوه‌کمره‌ای، تقریرات بحث آیت‌الله بروجردی، تقریرات بحث آیت‌الله محقق داماد، تقریرات بحث امام‌خمینی و...
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
اجتماعیاحداث کتابخانه امام محمدتقی(ع) در قم، مؤسسه تحقیقاتی امام محمدتقی(ع)، تأسیس مسجد امام موسی بن جعفر(ع) در اردبیل و...

سیدمحمد موسوی مفتی‌الشیعه، از شاگردان درس خارج اصول امام‌خمینی.

خاندان

سیدمحمد موسوی مفتی‌الشیعه معروف به مفتی‌الشیعه[۱] در سال ۱۳۰۷ش در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد.[۲] جدش سیدمرتضی خلخالی، از شاگردان شیخ مرتضی انصاری، پدرش سیدمحمدتقی مفتی‌الشیعه از شاگردان آخوند ملا محمدکاظم خراسانی و سیدمحمدکاظم یزدی و خود از مراجع تقلید و صاحب آثاری چون شجره التقوی و ذخیره العقبی در علوم و معارف دینی بود.[۳] نسب او از طریق مادر هم به خاندان محقق کرکی می‌رسد و جد مادری‌اش سیدباقر نجفی اردبیلی از شاگردان آیت‌الله سیدمحمدتقی شیرازی بود.[۴]

تحصیل

سیدمحمد مفتی‌الشیعه مقدمات را در زادگاهش و نزد آقایان سیدمحمدتقی مفتی‌الشیعه (پدرش) خواند. سپس رسایل را نزد شیخ غلامحسین غروی و مکاسب را پیش عمویش سیدموسی فقیه مرتضوی خواند.[۵] علاوه بر آن، در درس کفایه شیخ عبدالحسین غروی هم شرکت کرد.[۶] از دیگر استادان او در اردبیل، آقایان میرزا مهدی عالم و شیخ بشیر مدرس بودند.[۷] هم‌زمان با تحصیل در اردبیل، به جای پدرش به اقامه نماز جماعت در مساجد بازار و سیداحمد آن شهر پرداخت. آنگاه در سال ۱۳۲۶ش برای ادامه تحصیل رهسپار حوزه علمیه قم شد.[۸] و در آنجا کفایه الاصول را نزد آیت‌الله سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی خواند. سپس در درس خارج فقه آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی (بحث کتاب صلاه)، خارج فقه آیت‌الله سیدمحمد حجت کوه‌کمره‌ای (کتاب بیع)، خارج اصول امام‌خمینی (مباحث الفاظ و بحث لاجبر و لاتفویض با استدلال عقلی و شرعی) و خارج فقه آیت‌الله سیدمحمد محقق داماد (بحث طهارت) شرکت کرد. همچنین از درس‌های تفسیر، هیئت و فلسفه علامه سیدمحمدحسین طباطبایی بهره‌مند شد. وی در سال ۱۳۳۴ش برای تکمیل تحصیلات عازم نجف اشرف شد.[۹] بنابراین می‌توان گفت که در سال‌های پایانی دهه ۱۳۲۰ش و آغازین دهه ۱۳۳۰ش در درس اصول امام‌خمینی که در مساجد محمدیه و سلماسی قم برگزار می‌شد، شرکت می‌کرد. او این بحث را تقریر هم نمود. در حوزه علمیه از درس‌های خارج فقه و اصول آیات سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدمحمود حسینی شاهرودی، شیخ حسین حلی و سیدابوالقاسم موسوی خویی استفاده کرد و بیش از همه ملازم و شاگرد استاد آیت‌الله حلی بود و به نگارش تقریرات درس اصول و درس عروه ایشان پرداخت. مفتی‌الشیعه ضمن تحصیل در حوزه علمیه نجف، در همان‌جا به تدریس فقه و اصول و تألیف و تحقیق روی آورد.

فعالیت سیاسی و اجتماعی

وی در سال ۱۳۳۹ش به درخواست آیت‌الله سیدیونس اردبیلی و اصرار مردم اردبیل و با اجازه آیت‌الله سیدمحسن حکیم به ایران بازگشت و در اردبیل سکونت گزید و به‌عنوان نماینده ایشان در منطقه اردبیل شناخته می‌شد. اقامت مفتی‌الشیعه در اردبیل یک سال بیشتر طول نکشید و او بار دیگر به نجف اشرف بازگشت و به تحقیق، تألیف و تدریس در آنجا پرداخت. در مدت اقامت در نجف اشرف، از نزدیکان سیدعبدالاعلی سبزواری بود و همه امور مربوط به دادن اجازات و تعیین وکلا و نمایندگان داخل و خارج ایشان را بر عهده داشت. همچنین به مسائل و استفتائات درخواست شده از ایشان پاسخ می‌داد.

مفتی‌الشیعه در پی تلاش مستمر در راه علم و دانش به دریافت اجازات مهمی از علما و مراجع بزرگ نائل شد. ازجمله از آیت‌الله حکیم، اجازه‌ای در امور شرعی دریافت کرد.[۱۰] او پس از اخراج ایرانیان از عراق، در سال ۱۳۵۵ش به ایران بازگشت و در قم سکونت گزید و به تألیف، تحقیق و تدریس پرداخت.[۱۱] وی درس‌هایی چون شرح لمعه (ارث و صلات)، رسایل، مکاسب، کفایه‌الاصول و منظومه (قسمت منطق) را تدریس می‌کرد.

تألیفات

تألیفات مفتی‌الشیعه عبارت است از: کتاب بیع: تقریرات درس خارج آیت‌الله‌العظمی حجت کوه‌کمره‌ای، کتاب صلاه: تقریرات بحث آیت‌الله بروجردی، کتاب طهارت: تقریرات بحث آیت‌الله محقق داماد، دوره اصول (مباحث الفاظ و بحث لاجبر و لاتفویض با استدلال عقلی و شرعی): تقریرات بحث امام‌خمینی، نظریات استاد بزرگوار علامه طباطبائی در مبانی فلسفه موجود در منظومه و اسفار به‌عنوان (تعلیقات الاستاد العلامة)، تقریر بحث صلات المسافر و الجمعه و جمله‌ای از مسائل مهم حج آیت‌الله شاهرودی، دوره کامل خارج اصول آیت‌الله خویی، دوره کامل خارج بیع و خیارات و خارج عروه (طهارت): تقریرات بحث استاد الفقها آیت‌الله حلی، رساله در قاعده لاضرر و لاضرار، شرح کفایه‌الاصول، رساله‌ای در لباس مشکوک، رساله‌ای در فروع علم اجمالی، رساله‌ای در قاعده (اقرار) و رضاع و غیره از مباحث مهم، فقه مبسوط (این کتاب به طرح و رسیدگی مسائل فقهی با روشی خاص پرداخته و دربردارنده قواعد اصولی و استدلالی است. همچنین در این کتاب روش استدلال بدین‌صورت است که ابتدا از قرآن و سنت احکام و ادله بیان شده و سپس اصول عملیه درج شده است)، رساله عملیه (توضیح المسائل، المسائل المستحدثة)، منهاج الصالحین در دو جلد، حاشیه بر عروه و مناسک حج (عربی و فارسی) و منتخب المسائل. او علاوه بر موارد فوق، دارای تألیفات دیگری در علم اخلاق و علم نفس و تعلیقاتی بر کتاب الاسفار الاربعه است که هنوز به چاپ نرسیده است.

خدمات اجتماعی

مفتی‌الشیعه همچنین کتابخانه امام محمدتقی(ع) را در قم بنیان نهاد و سپس در سال ۱۳۸۵ش، مؤسسه تحقیقاتی امام محمدتقی(ع) را تأسیس نمود. تأسیس درمانگاه و مسجد ازجمله مسجد امام موسی بن جعفر(ع) در اردبیل و ساخت حسینیه و کتابخانه‌ای در همان‌جا از دیگر فعالیت‌های اجتماعی او در قم و اردبیل بود.

درگذشت

سیدمحمد مفتی‌الشیعه در ۲۹ فروردین ۱۳۸۹ از دنیا رفت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط سیدموسی شبیری زنجانی، در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.[۱۲]

پانویس

  1. درازی، تاریخ انقلاب اسلامی در اردبیل، ص۱۶۳.
  2. الوانساز خویی، گلشن ابرار آذربایجان، ج۳، ص۱۹۶.
  3. آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه و هو نقبا البشر فی القرن الرابع عشر، ج۵، ص۳۵۳.
  4. انصاری، «آیت‌الله مفتی‌الشیعه»، ص۱۲۶.
  5. الوانساز خویی، گلشن ابرار آذربایجان، ج۳، ص۱۹۶.
  6. درازی، تاریخ انقلاب اسلامی در اردبیل، ص۲۹۲.
  7. درازی، تاریخ انقلاب اسلامی در اردبیل، ص۱۶۳؛ مجموعه مقالات همایش بزرگداشت آیت‌الله مشکینی، ج۲، ص۳۲۴.
  8. مجموعه مقالات همایش بزرگداشت آیت‌الله مشکینی، ج۲، ص۳۲۵.
  9. الوانساز خویی، گلشن ابرار آذربایجان، ج۳، ص۱۹۶-۱۹۷.
  10. الوانساز خویی، گلشن ابرار آذربایجان، ص۱۹۷.
  11. مجموعه مقالات همایش بزرگداشت آیت‌الله مشکینی، ج۲، ص۳۲۵.
  12. درازی، تاریخ انقلاب اسلامی در اردبیل، ص۱۶۳؛ انصاری، «آیت‌الله مفتی‌الشیعه»،، ص۱۲۶؛ الوانساز خویی، گلشن ابرار آذربایجان، ص۱۹۸-۲۰۰.

منابع

  • آقابزرگ تهرانی، محمدحسین (۱۳۸۸)، طبقات اعلام الشیعه و هو نقبا البشر فی القرن الرابع عشر، تهران، کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی.
  • الوانساز خویی، محمد (۱۳۹۴)، گلشن ابرار آذربایجان، ج۳، به کوشش عبدالصمد جودتی استیار، تهران، پژوهشکده باقرالعلوم.
  • انصاری، ناصرالدین (۱۳۸۹)، «آیت‌الله مفتی‌الشیعه»، دوماهنامه آینه پژوهش، سال ۲۱، شماره ۱۲۲، تابستان.
  • درازی، علی (۱۳۹۰)، تاریخ انقلاب اسلامی در اردبیل، تهران، سوره مهر
  • مجموعه مقالات همایش بزرگداشت آیت‌الله مشکینی (۱۳۹۲)، ج۲، قم، سازمان چاپ و نشر.