محمدنظام‌الدین الهی قمشه‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی امام خمینی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه
| عنوان            = محمد نظام‌الدین الهی قمشه‌ای
| تصویر            =
| توضیح تصویر      =
| اندازه تصویر      =
| سرشناسی          = فقیه، مدرس فلسفه، مبارز سیاسی
| نام کامل          = محمد نظام‌الدین الهی قمشه‌ای
| لقب              =
| نسب              =
| تاریخ تولد        = ۱۳۰۹ ش
| زادگاه            = قمشه (اصفهان)، ایران
| تاریخ وفات        = ۱۳۷۶ ش
| شهر وفات          = تهران، ایران
| تاریخ شهادت      =
| محل شهادت        =
| محل دفن          =
| خویشاوندان سرشناس = پدر: شیخ مهدی الهی قمشه‌ای
| استادان          = امام‌خمینی، سیدحسین طباطبایی بروجردی
| شاگردان          =
| محل تحصیل        = حوزه علمیه قم، دانشگاه تهران
| اجازه روایت از    =
| اجازه اجتهاد از  = امام‌خمینی
| اجازه روایت به    =
| اجازه اجتهاد به  =
| تالیفات          =
| سایر              = عضو روحانیان مبارز، حمایت از نهضت اسلامی، عضو فعال در اعلامیه‌ها و نامه‌های ضد رژیم پهلوی
| سیاسی            = مبارز علیه حکومت پهلوی، حمایت از امام‌خمینی
| اجتماعی          = تدریس فلسفه در دانشگاه تهران، ریاست کتابخانه دانشگاه تهران
| امضا              =
| وبگاه رسمی        =
}}
'''محمد نظام‌الدین الهی قمشه‌ای'''، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.  
'''محمد نظام‌الدین الهی قمشه‌ای'''، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.  
== تولد و خاندان ==
محمد نظام‌الدین الهی قمشه‌ای در سال ۱۳۰۹ش به دنیا آمد. پدرش شیخ مهدی الهی قمشه‌ای از روحانیان شاخص تهران بود که پس از شهادت [[سیدحسن مدرس|آیت‌الله سیدحسن مدرس]]، به‌جای ایشان در مدرسه سپهسالار سابق ـ شهید مطهری فعلی ـ به تدریس فلسفه و الهیات می‌پرداخت و حدود هفت سال از عمر خویش را صرف ترجمه قرآن کریم کرد.<ref>«گفتگو با سرکار خانم الهی قمشه‌ای»، ص۴۸.</ref> و ترجمه او از [[قرآن|قرآن کریم]] و همچنین نهج‌البلاغه معروف است و علاوه بر آن آثاری چون حکمت الهی (در سه جلد) و دیوان اشعار از وی بر جای مانده است (شریف‌رازی، ج ۸، ص۱۰۸-۱۰۹). همچنین بیش از چهل سال در دانشگاه تهران به تربیت دانشجو می‌پرداخت.<ref>«هرچه کردم، همه از دولت قرآن کردم»، «گفتگو با سرکار خانم الهی قمشه‌ای»، ص۴۸.</ref>
== تحصیل ==
محمد نظام‌الدین الهی تحت تعلیمات پدرش، بخش‌هایی از دروس حوزوی را خواند. سپس راهی [[قم]] شد و در حوزه علمیه آن شهر، دروس سطح را پیش استادان آن حوزه خواند، ولی درباره استادان او در آن درس‌ها اطلاعی در دست نیست. وی سپس در درس‌های خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی و امام‌خمینی شرکت کرد.<ref>شریف رازی، ج ۸، ص۱۱۴.</ref>
درباره سال‌های حضور او در درس‌های امام‌خمینی گزارشی در دست نیست، ولی می‌توان احتمال داد که در سال‌های دهه ۱۳۳۰ ش و آغازین سال‌های دهه ۱۳۴۰ و پیش از تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور، در درس‌های ایشان در مساجد سلماسی و اعظم قم شرکت می‌کرده است. وی همچنین از امام‌خمینی، اجازه دخالت در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد.<ref>صحیفه امام، ج ۱، ص۵۷۵.</ref>
الهی قمشه‌ای در کنار تحصیل دروس خارج فقه و اصول، به تحصیل دروس فلسفی هم می‌پرداخت، ولی درباره استادان او در این درس هم گزارشی وجود ندارد. او همچنین از دوستان سیدمصطفی خمینی و عبدالله جوادی آملی بود.<ref>پروین‌زاد، ص۲۵؛ «گفتگو با سرکار خانم الهی قمشه‌ای»، ص۴۸.</ref> همچنین با سیدعلی خامنه‌ای دوستی داشت.<ref>«افشین علا به نقل از مرحومه مهدیه الهی قمشه‌ای...»، ص۱۱.</ref> وی پس از پایان تحصیل، به تهران بازگشت و به تدریس فلسفه در آن شهر پرداخت.<ref>پروین‌زاد، ص۲۵.</ref>
محمد نظام‌الدین الهی ازجمله روحانیانی بود که با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام‌خمینی، به حمایت از آن پرداخت و همراه با آنان، اعلامیه‌هایی را علیه حکومت پهلوی امضا می‌کرد. ازجمله پس از رحلت مشکوک سیدمصطفی خمینی در اول آبان ۱۳۵۶، نامه‌ای را همراه با روحانیان مبارز تهران به امام‌خمینی ارسال کردند و درگذشت فرزند ایشان را تسلیت گفتند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ص۲۳۱ ـ ۲۳۲.</ref> و سپس همراه با جمعی از روحانیان مبارز، اعلامیه‌ای را صادر و در آن از مردم دعوت کردند در مراسمی به همان مناسبت در مسجد ارگ تهران شرکت کنند.<ref>همان، ص۲۳۳ ـ ۲۳۴.</ref> پس از سرکوبی تظاهرات مردم تبریز در ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ نیز در نامه‌ای به مراجع تقلید، ضمن تقبیح و محکوم کردن اقدام پهلوی، شهادت جمعی از مردم آن شهر را به مراجع تقلید تسلیت گفتند.<ref>همان، ص۲۴۲ ـ ۲۴۳.</ref> در آستانه عید نوروز آن سال، همراه با جمعی از روحانیان مبارز تهران، در اعلامیه‌ای دیگر و در اعتراض به اقدامات حکومت پهلوی در سرکوبی تظاهرات مردم تبریز و قم، آن عید را تحریم کردند.<ref>همان، ص۲۵۵ ـ ۲۵۶.</ref> وی پس از آن نیز تقریباً در هر مناسبتی، اعلامیه‌ای را که در محکومیت حکومت پهلوی یا حمایت از امام‌خمینی صادر می‌شد، امضا می‌کرد و نام او در اغلب این اعلامیه‌ها و نامه‌ها دیده می‌شود.<ref>همان، ص۲۶۴ ـ ۲۶۶، ۲۸۱ ـ ۲۸۳، ۳۸۵ ـ ۳۸۶، ۴۵۳، ۴۶۷ ـ ۴۷۰، ۴۸۳ ـ ۴۸۷، ۴۹۹ ـ ۵۰۰، ۵۰۹ ـ ۵۱۲، ۵۱۳ ـ ۵۱۷.</ref>
محمد نظام‌الدین الهی قمشه‌ای پس از پیروزی انقلاب اسلامی به تدریس و فعالیت‌های مذهبی ادامه داد و مدتی هم ریاست کتابخانه دانشگاه تهران را بر عهده داشت. او در سال ۱۳۷۶ ش درگذشت.<ref>«گفتگو با سرکار خانم الهی قمشه‌ای»، ص۴۸.</ref>
== پانویس ==
{{پانویس}}


محمد نظام‌الدین الهی قمشه‌ای در سال ۱۳۰۹ ش به دنیا آمد. پدرش شیخ مهدی الهی قمشه‌ای از روحانیان شاخص تهران بود که پس از شهادت آیت‌الله سیدحسن مدرس، به‌جای ایشان در مدرسه سپهسالار سابق ـ شهید مطهری فعلی ـ به تدریس فلسفه و الهیات می‌پرداخت و حدود هفت سال از عمر خویش را صرف ترجمه قرآن کریم کرد («گفتگو با سرکار خانم الهی قمشه‌ای»، ۴۸) و ترجمه او از قرآن کریم و همچنین نهج‌البلاغه معروف است و علاوه بر آن آثاری چون حکمت الهی (در سه جلد) و دیوان اشعار از وی بر جای مانده است (شریف رازی، ج ۸، ۱۰۸-۱۰۹). همچنین بیش از چهل سال در دانشگاه تهران به تربیت دانشجو می‌پرداخت («هرچه کردم، همه از دولت قرآن کردم»، «گفتگو با سرکار خانم الهی قمشه‌ای»، ۴۸). محمد نظام‌الدین الهی در چنین خانواده به دنیا آمد و تحت تعلیمات پدرش، بخش‌هایی از دروس حوزوی را خواند. سپس راهی قم شد و در حوزه علمیه آن شهر، دروس سطح را پیش استادان آن حوزه خواند، ولی درباره استادان او در آن درس‌ها اطلاعی در دست نیست. وی سپس در درس‌های خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی و امام‌خمینی شرکت کرد (شریف رازی، ج ۸، ۱۱۴). درباره سال‌های حضور او در درس‌های امام‌خمینی گزارشی در دست نیست، ولی می‌توان احتمال داد که در سال‌های دهه ۱۳۳۰ ش و آغازین سال‌های دهه ۱۳۴۰ و پیش از تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور، در درس‌های ایشان در مساجد سلماسی و اعظم قم شرکت می‌کرده است. وی همچنین از امام‌خمینی، اجازه دخالت در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد (صحیفه امام، ج ۱، ۵۷۵).
== منابع ==
الهی قمشه‌ای در کنار تحصیل دروس خارج فقه و اصول، به تحصیل دروس فلسفی هم می‌پرداخت، ولی درباره استادان او در این درس هم گزارشی وجود ندارد. او همچنین از دوستان سیدمصطفی خمینی و عبدالله جوادی آملی بود (پروین‌زاد، ۲۵؛ «گفتگو با سرکار خانم الهی قمشه‌ای»، ۴۸). همچنین با سیدعلی خامنه‌ای دوستی داشت («افشین علا به نقل از مرحومه مهدیه الهی قمشه‌ای...»، ۱۱). وی پس از پایان تحصیل، به تهران بازگشت و به تدریس فلسفه در آن شهر پرداخت (پروین‌زاد، ۲۵).
{{منابع}}
محمد نظام‌الدین الهی ازجمله روحانیانی بود که با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام‌خمینی، به حمایت از آن پرداخت و همراه با آنان، اعلامیه‌هایی را علیه حکومت پهلوی امضا می‌کرد. ازجمله پس از رحلت مشکوک سیدمصطفی خمینی در اول آبان ۱۳۵۶، نامه‌ای را همراه با روحانیان مبارز تهران به امام‌خمینی ارسال کردند و درگذشت فرزند ایشان را تسلیت گفتند (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۲۳۱ ـ ۲۳۲) و سپس همراه با جمعی از روحانیان مبارز، اعلامیه‌ای را صادر و در آن از مردم دعوت کردند در مراسمی به همان مناسبت در مسجد ارگ تهران شرکت کنند (همان، ۲۳۳ ـ ۲۳۴). پس از سرکوبی تظاهرات مردم تبریز در ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ نیز در نامه‌ای به مراجع تقلید، ضمن تقبیح و محکوم کردن اقدام پهلوی، شهادت جمعی از مردم آن شهر را به مراجع تقلید تسلیت گفتند (همان، ۲۴۲ ـ ۲۴۳). در آستانه عید نوروز آن سال، همراه با جمعی از روحانیان مبارز تهران، در اعلامیه‌ای دیگر و در اعتراض به اقدامات حکومت پهلوی در سرکوبی تظاهرات مردم تبریز و قم، آن عید را تحریم کردند (همان، ۲۵۵ ـ ۲۵۶). وی پس از آن نیز تقریباً در هر مناسبتی، اعلامیه‌ای را که در محکومیت حکومت پهلوی یا حمایت از امام‌خمینی صادر می‌شد، امضا می‌کرد و نام او در اغلب این اعلامیه‌ها و نامه‌ها دیده می‌شود (همان، ۲۶۴ ـ ۲۶۶، ۲۸۱ ـ ۲۸۳، ۳۸۵ ـ ۳۸۶، ۴۵۳، ۴۶۷ ـ ۴۷۰، ۴۸۳ ـ ۴۸۷، ۴۹۹ ـ ۵۰۰، ۵۰۹ ـ ۵۱۲، ۵۱۳ ـ ۵۱۷).
* اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
محمد نظام‌الدین الهی قمشه‌ای پس از پیروزی انقلاب اسلامی به تدریس و فعالیت‌های مذهبی ادامه داد و مدتی هم ریاست کتابخانه دانشگاه تهران را بر عهده داشت. او در سال ۱۳۷۶ ش درگذشت («گفتگو با سرکار خانم الهی قمشه‌ای»، ۴۸).
* «افشین علا به نقل از مرحومه مهدیه الهی قمشه‌ای: کسی جز آیت‌الله خامنه‌ای نمی‌توانست سکان‌دار شود» (۱۳۹۵)، روزنامه صبح نو، شماره ۵۱، ۶ مرداد.
منابع: اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ «افشین علا به نقل از مرحومه مهدیه الهی قمشه‌ای: کسی جز آیت‌الله خامنه‌ای نمی‌توانست سکان‌دار شود» (۱۳۹۵)، روزنامه صبح نو، شماره ۵۱، ۶ مرداد؛ پروین‌زاد، مهدی (۱۳۸۱)، «نظام‌الدین الهی قمشه‌ای»، هفته‌نامه کیهان فرهنگی، سال ۱۹، شماره، ۱۸۸، خرداد؛ شریف رازی، محمد (۱۳۵۸)، گنجینه دانشمندان، ج ۸، تهران، مؤلف؛ صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج ۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی؛ «گفتگو با سرکار خانم الهی قمشه‌ای» (۱۳۷۸)، پیام زن، شماره ۹۲، آبان.
* پروین‌زاد، مهدی (۱۳۸۱)، «نظام‌الدین الهی قمشه‌ای»، هفته‌نامه کیهان فرهنگی، سال ۱۹، شماره، ۱۸۸، خرداد.
* شریف رازی، محمد (۱۳۵۸)، گنجینه دانشمندان، ج ۸، تهران، مؤلف.
* صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج ۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی؛ «گفتگو با سرکار خانم الهی قمشه‌ای» (۱۳۷۸)، پیام زن، شماره ۹۲، آبان.
{{پایان}}


[[رده:پروژه شاگردان]]
[[رده:پروژه شاگردان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۷:۴۱

محمدنظام‌الدین الهی قمشه‌ای
اطلاعات فردی
نام کاملمحمد نظام‌الدین الهی قمشه‌ای
تاریخ تولد۱۳۰۹ ش
زادگاهقمشه (اصفهان)، ایران
تاریخ وفات۱۳۷۶ ش
شهر وفاتتهران، ایران
خویشاوندان
سرشناس
پدر: شیخ مهدی الهی قمشه‌ای
اطلاعات علمی
استادانامام‌خمینی، سیدحسین طباطبایی بروجردی
محل تحصیلحوزه علمیه قم، دانشگاه تهران
اجازه اجتهاد ازامام‌خمینی
سایرعضو روحانیان مبارز، حمایت از نهضت اسلامی، عضو فعال در اعلامیه‌ها و نامه‌های ضد رژیم پهلوی
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
سیاسیمبارز علیه حکومت پهلوی، حمایت از امام‌خمینی
اجتماعیتدریس فلسفه در دانشگاه تهران، ریاست کتابخانه دانشگاه تهران


محمد نظام‌الدین الهی قمشه‌ای، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.

تولد و خاندان

محمد نظام‌الدین الهی قمشه‌ای در سال ۱۳۰۹ش به دنیا آمد. پدرش شیخ مهدی الهی قمشه‌ای از روحانیان شاخص تهران بود که پس از شهادت آیت‌الله سیدحسن مدرس، به‌جای ایشان در مدرسه سپهسالار سابق ـ شهید مطهری فعلی ـ به تدریس فلسفه و الهیات می‌پرداخت و حدود هفت سال از عمر خویش را صرف ترجمه قرآن کریم کرد.[۱] و ترجمه او از قرآن کریم و همچنین نهج‌البلاغه معروف است و علاوه بر آن آثاری چون حکمت الهی (در سه جلد) و دیوان اشعار از وی بر جای مانده است (شریف‌رازی، ج ۸، ص۱۰۸-۱۰۹). همچنین بیش از چهل سال در دانشگاه تهران به تربیت دانشجو می‌پرداخت.[۲]

تحصیل

محمد نظام‌الدین الهی تحت تعلیمات پدرش، بخش‌هایی از دروس حوزوی را خواند. سپس راهی قم شد و در حوزه علمیه آن شهر، دروس سطح را پیش استادان آن حوزه خواند، ولی درباره استادان او در آن درس‌ها اطلاعی در دست نیست. وی سپس در درس‌های خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی و امام‌خمینی شرکت کرد.[۳]

درباره سال‌های حضور او در درس‌های امام‌خمینی گزارشی در دست نیست، ولی می‌توان احتمال داد که در سال‌های دهه ۱۳۳۰ ش و آغازین سال‌های دهه ۱۳۴۰ و پیش از تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور، در درس‌های ایشان در مساجد سلماسی و اعظم قم شرکت می‌کرده است. وی همچنین از امام‌خمینی، اجازه دخالت در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد.[۴]

الهی قمشه‌ای در کنار تحصیل دروس خارج فقه و اصول، به تحصیل دروس فلسفی هم می‌پرداخت، ولی درباره استادان او در این درس هم گزارشی وجود ندارد. او همچنین از دوستان سیدمصطفی خمینی و عبدالله جوادی آملی بود.[۵] همچنین با سیدعلی خامنه‌ای دوستی داشت.[۶] وی پس از پایان تحصیل، به تهران بازگشت و به تدریس فلسفه در آن شهر پرداخت.[۷]

محمد نظام‌الدین الهی ازجمله روحانیانی بود که با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام‌خمینی، به حمایت از آن پرداخت و همراه با آنان، اعلامیه‌هایی را علیه حکومت پهلوی امضا می‌کرد. ازجمله پس از رحلت مشکوک سیدمصطفی خمینی در اول آبان ۱۳۵۶، نامه‌ای را همراه با روحانیان مبارز تهران به امام‌خمینی ارسال کردند و درگذشت فرزند ایشان را تسلیت گفتند.[۸] و سپس همراه با جمعی از روحانیان مبارز، اعلامیه‌ای را صادر و در آن از مردم دعوت کردند در مراسمی به همان مناسبت در مسجد ارگ تهران شرکت کنند.[۹] پس از سرکوبی تظاهرات مردم تبریز در ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ نیز در نامه‌ای به مراجع تقلید، ضمن تقبیح و محکوم کردن اقدام پهلوی، شهادت جمعی از مردم آن شهر را به مراجع تقلید تسلیت گفتند.[۱۰] در آستانه عید نوروز آن سال، همراه با جمعی از روحانیان مبارز تهران، در اعلامیه‌ای دیگر و در اعتراض به اقدامات حکومت پهلوی در سرکوبی تظاهرات مردم تبریز و قم، آن عید را تحریم کردند.[۱۱] وی پس از آن نیز تقریباً در هر مناسبتی، اعلامیه‌ای را که در محکومیت حکومت پهلوی یا حمایت از امام‌خمینی صادر می‌شد، امضا می‌کرد و نام او در اغلب این اعلامیه‌ها و نامه‌ها دیده می‌شود.[۱۲]

محمد نظام‌الدین الهی قمشه‌ای پس از پیروزی انقلاب اسلامی به تدریس و فعالیت‌های مذهبی ادامه داد و مدتی هم ریاست کتابخانه دانشگاه تهران را بر عهده داشت. او در سال ۱۳۷۶ ش درگذشت.[۱۳]

پانویس

  1. «گفتگو با سرکار خانم الهی قمشه‌ای»، ص۴۸.
  2. «هرچه کردم، همه از دولت قرآن کردم»، «گفتگو با سرکار خانم الهی قمشه‌ای»، ص۴۸.
  3. شریف رازی، ج ۸، ص۱۱۴.
  4. صحیفه امام، ج ۱، ص۵۷۵.
  5. پروین‌زاد، ص۲۵؛ «گفتگو با سرکار خانم الهی قمشه‌ای»، ص۴۸.
  6. «افشین علا به نقل از مرحومه مهدیه الهی قمشه‌ای...»، ص۱۱.
  7. پروین‌زاد، ص۲۵.
  8. اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ص۲۳۱ ـ ۲۳۲.
  9. همان، ص۲۳۳ ـ ۲۳۴.
  10. همان، ص۲۴۲ ـ ۲۴۳.
  11. همان، ص۲۵۵ ـ ۲۵۶.
  12. همان، ص۲۶۴ ـ ۲۶۶، ۲۸۱ ـ ۲۸۳، ۳۸۵ ـ ۳۸۶، ۴۵۳، ۴۶۷ ـ ۴۷۰، ۴۸۳ ـ ۴۸۷، ۴۹۹ ـ ۵۰۰، ۵۰۹ ـ ۵۱۲، ۵۱۳ ـ ۵۱۷.
  13. «گفتگو با سرکار خانم الهی قمشه‌ای»، ص۴۸.

منابع

  • اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
  • «افشین علا به نقل از مرحومه مهدیه الهی قمشه‌ای: کسی جز آیت‌الله خامنه‌ای نمی‌توانست سکان‌دار شود» (۱۳۹۵)، روزنامه صبح نو، شماره ۵۱، ۶ مرداد.
  • پروین‌زاد، مهدی (۱۳۸۱)، «نظام‌الدین الهی قمشه‌ای»، هفته‌نامه کیهان فرهنگی، سال ۱۹، شماره، ۱۸۸، خرداد.
  • شریف رازی، محمد (۱۳۵۸)، گنجینه دانشمندان، ج ۸، تهران، مؤلف.
  • صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج ۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی؛ «گفتگو با سرکار خانم الهی قمشه‌ای» (۱۳۷۸)، پیام زن، شماره ۹۲، آبان.