سخنرانی امام‌خمینی در بهشت زهرا تهران: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/تفکیک; ±رده:مقاله های نیازمند ارزیابی←رده:سخنرانی‌های امام‌خمینی using HotCat) |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات واقعه | |||
|عنوان = سخنرانی در بهشت زهرا | |||
|تصویر = سخنرانی امام‌خمینی در بهشت زهرا تهران.jpg | |||
|اندازه تصویر= | |||
|توضیح تصویر = | |||
|نام‌های دیگر = | |||
|شرح ماجرا = سخنرانی امام‌خمینی در بهشت زهرای تهران، در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ش. | |||
|طرفین = | |||
|زمان = ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ | |||
|دوره = | |||
|مکان = بهشت زهرا، تهران | |||
|علت = ادای احترام به شهدای انقلاب اسلامی | |||
|اهداف = بیان اصول مشروعیت نظام سیاسی و هشدار به ملت دربارهٔ تلاش‌های آمریکا | |||
|عاملان = | |||
|نتایج = | |||
|پیامدها = تبدیل بهشت زهرا به نمادی از اعتراض به رژیم شاهنشاهی | |||
|تلفات = | |||
|واکنش‌ها = | |||
|مرتبط = [[انقلاب اسلامی ایران]] | |||
}} | |||
'''سخنرانی در بهشت زهرا:''' سخنرانی امام‌خمینی در بهشت زهرای تهران، در نخستین روز برگشت به وطن در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ش. | |||
== بهشت زهرا و اهمیت آن == | |||
طرح ایجاد سازمان بهشت زهرا(س)، در تیر ۱۳۳۴ و بر پایه مصوبه شورای شهر تهران شکل گرفت؛ اما اجرای این طرح سال‌ها مسکوت ماند. پس از اختصاص قطعه زمینی به این منظور در اواخر سال ۱۳۴۵ و انتخاب هیئت‌مدیره و تهیه اساسنامه<ref>همشهری، ۱۳۷۴، ۷۹۴.</ref> سرانجام قبرستان بزرگ بهشت زهرا(س)، در سال ۱۳۴۹، در زمینی به مساحت چهارصد هکتار واقع در مسیر بزرگراه تهران ـ قم تأسیس شد.<ref>همشهری، ۱۳۷۳، ۸۵۸.</ref> حضور گسترده مردم و گردهمایی مخالفان رژیم در سال ۱۳۵۷ در بهشت زهرا(س)، و دفن شهدای انقلاب در آن، این قبرستان را به نمادی از عصیان و اعتراض ملت به رژیم شاهنشاهی بدل کرد.<ref>مؤسسه تنظیم، مجموعه سخنرانی‌های امام‌خمینی، ۱/۴۹۳–۴۹۴ و ۲/۲۹۰، ۳۲۸، ۴۳۷.</ref> همین جایگاه باعث شد امام‌خمینی برای ادای احترام به تمام شهدای انقلاب اسلامی، بهشت زهرا(س)، را نخستین مقصد خود پس از ورود به ایران برگزیند و با وجود تأکید نزدیکان بر دشواری امر، پس از چهارده سال نخستین سخنرانی خود را در آنجا ایراد کند.<ref>خمینی، مصاحبه، ۱/۱۰۰؛ یزدی، آخرین تلاش‌ها، ۳۷۸.</ref> | |||
== برنامه‌های جنبی == | |||
جایگاه سخنرانی در قطعه ۱۷ شهدا تعیین شده بود. برنامه مخصوص بهشت زهرا(س)، از ساعت نُه صبح با سرود آغاز شد. مسئولان برنامه که دایماً از طریق بی‌سیم با فرودگاه در تماس بودند، اخبار را به اطلاع مردم می‌رساندند.<ref>نیکنام، خاطرات، ۴۶۲.</ref> پوشش صوتی بهشت زهرا(س)، نیز با تلاش تعدادی از کارمندان انقلابی سازمان رادیو و تلویزیون ملی امکان‌پذیر گشت.<ref>الویری، خاطرات مرتضی الویری، ۷۱.</ref> پیش از سخنرانی امام‌خمینی، فرزند شهید [[صادق امانی]] مقاله‌ای خواند.<ref>ناطق نوری، پابه‌پای آفتاب، ۶/۷۳.</ref> گروهی از دانش‌آموزان نیز سرود «برخیزید ای شهیدان راه خدا» را اجرا کردند.<ref>نیکنام، خاطرات، ۴۶۳.</ref> | |||
== سخنرانی امام و محتوای آن == | |||
سپس امام‌خمینی در یکی از پرجمعیت‌ترین اجتماعات تاریخ، اصولی‌ترین ارکان مشروعیت عقلانی یک نظام سیاسی را به زبانی ساده و منطقی بیان کرد و به طور کلی هر حکومت تحمیلی را خلاف قواعد عقلی و [[حقوق بشر]] خواند.<ref>یزدی، آخرین تلاش‌ها، ۳۷۹.</ref> | |||
===محورهای سخنرانی=== | ===محورهای سخنرانی=== | ||
مهم‌ترین محورهای این سخنرانی عبارت بودند از: | مهم‌ترین محورهای این سخنرانی عبارت بودند از: | ||
| خط ۱۶: | خط ۳۷: | ||
#هشدار به ملت دربارهٔ تلاش آمریکا برای بازگرداندن [[محمدرضا پهلوی]]. | #هشدار به ملت دربارهٔ تلاش آمریکا برای بازگرداندن [[محمدرضا پهلوی]]. | ||
#اندرز و اتمام حجت به ارتش و قدردانی از نظامیان پیوسته به ملت.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۱۰–۱۹.</ref> | #اندرز و اتمام حجت به ارتش و قدردانی از نظامیان پیوسته به ملت.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۱۰–۱۹.</ref> | ||
==نامساعد شدن حال امام به دلیل فشار جمعیت== | |||
پس از پایان سخنرانی به دلیل ازدحام بیش از اندازه جمعیت، انتقال امام‌خمینی از بهشت زهرا(س)، تنها به کمک آمبولانس شرکت نفت و سپس یک فروند بالگرد میسر گشت. بنا بود ایشان از بهشت زهرا(س)، مستقیماً به مدرسه رفاه برود؛ اما از آنجاکه به دلیل فشار جمعیت، حال ایشان نامساعد شد، به پیشنهاد ناطق نوری، پس از فرود بالگرد در بیمارستان هزار تخت‌خوابی (امام‌خمینی)، با خودرو پژوی یکی از پزشکان بیمارستان (صدیقی) و سپس با پیکان ناطق نوری، که در کوچه‌ای پارک بود، با پیشنهاد خود امام‌خمینی، ایشان به خانه کشاورز (داماد [[سیدمرتضی پسندیده]]) واقع در جاده قدیم شمیران، خیابان اندیشه رفت.<ref>ناطق نوری، خاطرات، ۱/۱۵۹؛ ناطق نوری، پابه‌پای آفتاب، ۶/۷۴–۷۵، به نقل از سیداحمد خمینی؛ خمینی، مصاحبه، ۱/۱۰۰.</ref> | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
==منابع== | |||
{{منابع}} | |||
* الویری، مرتضی، خاطرات مرتضی الویری، تهران، سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۵ش. | |||
* خمینی، سیداحمد، مصاحبه، چاپ‌شده در پابه‌پای آفتاب، تدوین امیررضا ستوده، تهران، پنجره، چاپ اول، ۱۳۸۲ش. | |||
* مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، کوثر، مجموعه سخنرانی‌های امام‌خمینی، تهران، چاپ دوم، ۱۳۷۳ش. | |||
* ناطق نوری، علی‌اکبر، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین علی‌اکبر ناطق نوری، تدوین مرتضی میردار، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۴ش. | |||
* ناطق نوری، علی‌اکبر، مصاحبه، چاپ‌شده در پابه‌پای آفتاب، تدوین امیررضا ستوده، تهران، پنجره، چاپ اول، ۱۳۸۲ش. | |||
* نیکنام، محمدکاظم، خاطرات، ضمیمه ج۲ تشکل فراگیر، تألیف عبدالله جاسبی، تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۳ش. | |||
* همشهری، کتاب سال ۱۳۷۳ و ۱۳۷۴، سال ۱ و ۲، شهرداری تهران، ۱۳۷۳–۱۳۷۴ش. | |||
* یزدی، ابراهیم، آخرین تلاش‌ها در آخرین روزها، تهران، قلم، ویرایش دوم، چاپ اول، ۱۳۷۹ش. | |||
{{پایان}} | |||
[[رده:سخنرانی‌های امام‌خمینی]] | |||
[[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/تفکیک]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۹:۳۰
 | |
| شرح ماجرا | سخنرانی امام‌خمینی در بهشت زهرای تهران، در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ش. |
|---|---|
| زمان | ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ |
| مکان | بهشت زهرا، تهران |
| علت | ادای احترام به شهدای انقلاب اسلامی |
| اهداف | بیان اصول مشروعیت نظام سیاسی و هشدار به ملت دربارهٔ تلاش‌های آمریکا |
| پیامدها | تبدیل بهشت زهرا به نمادی از اعتراض به رژیم شاهنشاهی |
| مرتبط | انقلاب اسلامی ایران |
سخنرانی در بهشت زهرا: سخنرانی امام‌خمینی در بهشت زهرای تهران، در نخستین روز برگشت به وطن در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ش.
بهشت زهرا و اهمیت آن
طرح ایجاد سازمان بهشت زهرا(س)، در تیر ۱۳۳۴ و بر پایه مصوبه شورای شهر تهران شکل گرفت؛ اما اجرای این طرح سال‌ها مسکوت ماند. پس از اختصاص قطعه زمینی به این منظور در اواخر سال ۱۳۴۵ و انتخاب هیئت‌مدیره و تهیه اساسنامه[۱] سرانجام قبرستان بزرگ بهشت زهرا(س)، در سال ۱۳۴۹، در زمینی به مساحت چهارصد هکتار واقع در مسیر بزرگراه تهران ـ قم تأسیس شد.[۲] حضور گسترده مردم و گردهمایی مخالفان رژیم در سال ۱۳۵۷ در بهشت زهرا(س)، و دفن شهدای انقلاب در آن، این قبرستان را به نمادی از عصیان و اعتراض ملت به رژیم شاهنشاهی بدل کرد.[۳] همین جایگاه باعث شد امام‌خمینی برای ادای احترام به تمام شهدای انقلاب اسلامی، بهشت زهرا(س)، را نخستین مقصد خود پس از ورود به ایران برگزیند و با وجود تأکید نزدیکان بر دشواری امر، پس از چهارده سال نخستین سخنرانی خود را در آنجا ایراد کند.[۴]
برنامه‌های جنبی
جایگاه سخنرانی در قطعه ۱۷ شهدا تعیین شده بود. برنامه مخصوص بهشت زهرا(س)، از ساعت نُه صبح با سرود آغاز شد. مسئولان برنامه که دایماً از طریق بی‌سیم با فرودگاه در تماس بودند، اخبار را به اطلاع مردم می‌رساندند.[۵] پوشش صوتی بهشت زهرا(س)، نیز با تلاش تعدادی از کارمندان انقلابی سازمان رادیو و تلویزیون ملی امکان‌پذیر گشت.[۶] پیش از سخنرانی امام‌خمینی، فرزند شهید صادق امانی مقاله‌ای خواند.[۷] گروهی از دانش‌آموزان نیز سرود «برخیزید ای شهیدان راه خدا» را اجرا کردند.[۸]
سخنرانی امام و محتوای آن
سپس امام‌خمینی در یکی از پرجمعیت‌ترین اجتماعات تاریخ، اصولی‌ترین ارکان مشروعیت عقلانی یک نظام سیاسی را به زبانی ساده و منطقی بیان کرد و به طور کلی هر حکومت تحمیلی را خلاف قواعد عقلی و حقوق بشر خواند.[۹]
محورهای سخنرانی
مهم‌ترین محورهای این سخنرانی عبارت بودند از:
- مغایرت رژیم تحمیلی سلطنتی با عقل و قانون.
- غیرقانونی‌بودن دولت‌ها و مجالس دست نشانده و فرمایشی.
- فساد و ویرانی کشور به نام تجدد و اصلاح توسط رژیم پهلوی.
- تعیین دولت از سوی امام‌خمینی به پشتوانه تأیید ملت.
- هشدار به ملت دربارهٔ تلاش آمریکا برای بازگرداندن محمدرضا پهلوی.
- اندرز و اتمام حجت به ارتش و قدردانی از نظامیان پیوسته به ملت.[۱۰]
نامساعد شدن حال امام به دلیل فشار جمعیت
پس از پایان سخنرانی به دلیل ازدحام بیش از اندازه جمعیت، انتقال امام‌خمینی از بهشت زهرا(س)، تنها به کمک آمبولانس شرکت نفت و سپس یک فروند بالگرد میسر گشت. بنا بود ایشان از بهشت زهرا(س)، مستقیماً به مدرسه رفاه برود؛ اما از آنجاکه به دلیل فشار جمعیت، حال ایشان نامساعد شد، به پیشنهاد ناطق نوری، پس از فرود بالگرد در بیمارستان هزار تخت‌خوابی (امام‌خمینی)، با خودرو پژوی یکی از پزشکان بیمارستان (صدیقی) و سپس با پیکان ناطق نوری، که در کوچه‌ای پارک بود، با پیشنهاد خود امام‌خمینی، ایشان به خانه کشاورز (داماد سیدمرتضی پسندیده) واقع در جاده قدیم شمیران، خیابان اندیشه رفت.[۱۱]
پانویس
- ↑ همشهری، ۱۳۷۴، ۷۹۴.
- ↑ همشهری، ۱۳۷۳، ۸۵۸.
- ↑ مؤسسه تنظیم، مجموعه سخنرانی‌های امام‌خمینی، ۱/۴۹۳–۴۹۴ و ۲/۲۹۰، ۳۲۸، ۴۳۷.
- ↑ خمینی، مصاحبه، ۱/۱۰۰؛ یزدی، آخرین تلاش‌ها، ۳۷۸.
- ↑ نیکنام، خاطرات، ۴۶۲.
- ↑ الویری، خاطرات مرتضی الویری، ۷۱.
- ↑ ناطق نوری، پابه‌پای آفتاب، ۶/۷۳.
- ↑ نیکنام، خاطرات، ۴۶۳.
- ↑ یزدی، آخرین تلاش‌ها، ۳۷۹.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۱۰–۱۹.
- ↑ ناطق نوری، خاطرات، ۱/۱۵۹؛ ناطق نوری، پابه‌پای آفتاب، ۶/۷۴–۷۵، به نقل از سیداحمد خمینی؛ خمینی، مصاحبه، ۱/۱۰۰.
منابع
- الویری، مرتضی، خاطرات مرتضی الویری، تهران، سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۵ش.
- خمینی، سیداحمد، مصاحبه، چاپ‌شده در پابه‌پای آفتاب، تدوین امیررضا ستوده، تهران، پنجره، چاپ اول، ۱۳۸۲ش.
- مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، کوثر، مجموعه سخنرانی‌های امام‌خمینی، تهران، چاپ دوم، ۱۳۷۳ش.
- ناطق نوری، علی‌اکبر، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین علی‌اکبر ناطق نوری، تدوین مرتضی میردار، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۴ش.
- ناطق نوری، علی‌اکبر، مصاحبه، چاپ‌شده در پابه‌پای آفتاب، تدوین امیررضا ستوده، تهران، پنجره، چاپ اول، ۱۳۸۲ش.
- نیکنام، محمدکاظم، خاطرات، ضمیمه ج۲ تشکل فراگیر، تألیف عبدالله جاسبی، تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۳ش.
- همشهری، کتاب سال ۱۳۷۳ و ۱۳۷۴، سال ۱ و ۲، شهرداری تهران، ۱۳۷۳–۱۳۷۴ش.
- یزدی، ابراهیم، آخرین تلاش‌ها در آخرین روزها، تهران، قلم، ویرایش دوم، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.