سیداسدالله امامی میبدی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:مقالههای ارزیابیشده/پروژه شاگردان; +رده:شاگردان درس خارج فقه امامخمینی; ±رده:پروژه شاگردان←رده:شاگردان درس خارج اصول امامخمینی using HotCat) |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| تاریخ تولد =۱۳۱۵ش | | تاریخ تولد =۱۳۱۵ش | ||
| زادگاه =میبد | | زادگاه =میبد | ||
| تاریخ وفات = | | تاریخ وفات =۲۱ مرداد ۱۳۹۹ | ||
| شهر وفات = | | شهر وفات =میبد | ||
| تاریخ شهادت = | | تاریخ شهادت = | ||
| محل شهادت = | | محل شهادت = | ||
| محل دفن = | | محل دفن = | ||
| خویشاوندان سرشناس = | | خویشاوندان سرشناس = | ||
| استادان = | | استادان =[[امامخمینی]] و ... | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| محل تحصیل = | | محل تحصیل =[[کربلا]] و نجف | ||
| اجازه روایت از = | | اجازه روایت از = | ||
| اجازه اجتهاد از = | | اجازه اجتهاد از = | ||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| تالیفات = | | تالیفات = | ||
| سایر = | | سایر = | ||
| سیاسی = | | سیاسی =مبارزه با [[رژیم پهلوی]] و حمایت از [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امامخمینی]] | ||
| اجتماعی = | | اجتماعی =تأسیس حوزه علمیه میبد | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| وبگاه رسمی = | | وبگاه رسمی = | ||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
== زادگاه و تحصیل == | == زادگاه و تحصیل == | ||
او در سال ۱۳۱۵ش در میبد استان یزد به دنیا آمد. در ۱۳۴۰ش راهی عراق شد و دو سال در کربلا به تحصیل دروس حوزوی پرداخت. آنگاه به نجف اشرف رفت و دوازده سال در حوزه علمیه نجف به تکمیل تحصیلات حوزوی پرداخت. امامی میبدی در جریان ورود امامخمینی به عراق، همراه با جمعی از طلاب علوم حوزوی از نجف اشرف به کربلا رفت و در مراسم استقبال از ایشان در کربلا حضور داشت و در طول اقامت پانزدهروزه امامخمینی در کربلا، در خدمت ایشان بود. وی از بدو ورود امامخمینی به نجف اشرف، در خدمت ایشان قرار گرفت.<ref>خاطرات سالهای نجف، ج۱، ص۶۹-۷۱.</ref> و در جریان بازدید ایشان از جامعه الدینیه النجف، به نمایندگی از سوی مدیر آن مدرسه به امامخمینی خیرمقدم گفت و ایشان را چنین مورد خطاب قرار داد: «ای که جمعیت کفر از شما واله و حیران گشتند، به مجلس ما خوش آمدید».<ref>خاطرات سالهای نجف، ج۱، ص۷۲.</ref> با آغاز درس خارج فقه امامخمینی در مسجد شیخ | او در سال ۱۳۱۵ش در میبد استان یزد به دنیا آمد. در ۱۳۴۰ش راهی [[عراق]] شد و دو سال در [[کربلا]] به تحصیل دروس حوزوی پرداخت. آنگاه به [[نجف اشرف]] رفت و دوازده سال در [[حوزه علمیه نجف]] به تکمیل تحصیلات حوزوی پرداخت. | ||
امامی میبدی در جریان ورود [[امامخمینی]] به عراق، همراه با جمعی از طلاب علوم حوزوی از نجف اشرف به کربلا رفت و در مراسم استقبال از ایشان در کربلا حضور داشت و در طول اقامت پانزدهروزه امامخمینی در کربلا، در خدمت ایشان بود. وی از بدو ورود امامخمینی به نجف اشرف، در خدمت ایشان قرار گرفت.<ref>خاطرات سالهای نجف، ج۱، ص۶۹-۷۱.</ref> و در جریان بازدید ایشان از جامعه الدینیه النجف، به نمایندگی از سوی مدیر آن مدرسه به امامخمینی خیرمقدم گفت و ایشان را چنین مورد خطاب قرار داد: «ای که جمعیت کفر از شما واله و حیران گشتند، به مجلس ما خوش آمدید».<ref>خاطرات سالهای نجف، ج۱، ص۷۲.</ref> با آغاز درس خارج فقه امامخمینی در [[مسجد شیخ انصاری]]، دو سال در درس امامخمینی شرکت کرد. وی همچنین از افرادی بود که در درس ولایتفقیه امامخمینی حاضر بود،<ref>خاطرات سالهای نجف، ج۱، ص۷۳.</ref> بنابراین میتوان گفت که در فاصله سالهای ۱۳۴۶-۱۳۵۰ش در درس خارج فقه امامخمینی حضور مییافت. او در خاطراتش گوشههایی از شیوه تدریس امامخمینی را تشریح کرده است؛ بر اساس خاطرات او، امامخمینی مدت یک ساعت درس را تدریس میکرد و سپس به اشکالها پاسخ میداد و پس از عزیمت به منزل، آن درس را مینوشت و منتشر میکرد. به باور او، حضور امامخمینی در نجف اشرف تحولی در وضعیت علمی آن شهر ایجاد کرد و بهویژه بحثهای اخلاقی ایشان در روز آخر درس که مصادف با آغاز ماه رمضان میشد، تأثیرگذار بود.<ref>خاطرات سالهای نجف، ج۱، ص۷۳-۷۴.</ref> وی در بهمن ۱۳۴۸ از امامخمینی اجازهای در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد.<ref>صحیفه امام، ج۱، ص۴۹۷.</ref> | |||
== فعالیت سیاسی و اجتماعی == | == فعالیت سیاسی و اجتماعی == | ||
امامی میبدی در مدت تحصیل در نجف اشرف، در مسافرتهایش به ایران در انتقال وجوهات شرعی به امامخمینی فعال بود.<ref>همان، ص۷۹-۸۰.</ref> همچنین رابط شیخ محمد صدوقی یزدی و امامخمینی بود و شیخ محمد صدوقی، نامههایش را به امامخمینی به نام اسدالله امامی میبدی ارسال میکرد و امامی میبدی هم آن نامهها را خدمت امامخمینی تقدیم میکرد.<ref>همان، ص۸۵.</ref> امامی میبدی در سال ۱۳۵۳ش به زادگاهش بازگشت و به توصیه امامخمینی، مسجدی را در میبد بنا نهاد.<ref>خاطرات سالهای نجف، ج۱، ص۸۷.</ref> وی سپس در سال ۱۳۵۴ش حوزه علمیه میبد را بنیان نهاد و به اداره آن مدرسه پرداخت.<ref>خاطرات سالهای نجف، ج۱، ص۶۹.</ref> در دهم فروردین ۱۳۵۷ش پس از حمله مأموران حکومت پهلوی به تجمع مردم یزد در مدرسه روضه محمدیه یزد که با دعوت شیخ محمد صدوقی و برای گرامیداشت چهلمین روز شهدای تبریز (در ۲۹ بهمن ۱۳۵۶) برگزار شده بود، همراه با روحانیت مبارز یزد اقدام مأموران در ضربوجرح مردان و زنان و کودکان و شهادت جمعی از مردم یزد را محکوم کردند.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲، ص۱۰۹-۱۱۲؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ج۲۶۰ـ۲۶۳.</ref> او در سال ۱۳۶۲ش به سبب خطای پزشکی فلج شد، ولی همچنان به اداره حوزه علمیه میبد ادامه داد.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۶۹.</ref> و تا سال ۱۳۷۲ش ریاست حوزه علمیه حجت بن الحسن العسگری(ع) میبد را بر عهده داشت. | امامی میبدی در مدت تحصیل در نجف اشرف، در مسافرتهایش به ایران در انتقال [[وجوهات شرعی]] به امامخمینی فعال بود.<ref>همان، ص۷۹-۸۰.</ref> همچنین رابط [[محمد صدوقی|شیخ محمد صدوقی یزدی]] و امامخمینی بود و شیخ محمد صدوقی، نامههایش را به امامخمینی به نام اسدالله امامی میبدی ارسال میکرد و امامی میبدی هم آن نامهها را خدمت امامخمینی تقدیم میکرد.<ref>همان، ص۸۵.</ref> امامی میبدی در سال ۱۳۵۳ش به زادگاهش بازگشت و به توصیه امامخمینی، مسجدی را در میبد بنا نهاد.<ref>خاطرات سالهای نجف، ج۱، ص۸۷.</ref> وی سپس در سال ۱۳۵۴ش حوزه علمیه میبد را بنیان نهاد و به اداره آن مدرسه پرداخت.<ref>خاطرات سالهای نجف، ج۱، ص۶۹.</ref> در دهم فروردین ۱۳۵۷ش پس از حمله مأموران حکومت پهلوی به تجمع مردم یزد در مدرسه روضه محمدیه یزد که با دعوت شیخ محمد صدوقی و برای گرامیداشت چهلمین روز شهدای تبریز (در [[قیام ۲۹ بهمن تبریز|۲۹ بهمن ۱۳۵۶]]) برگزار شده بود، همراه با روحانیت مبارز یزد اقدام مأموران در ضربوجرح مردان و زنان و کودکان و شهادت جمعی از مردم یزد را محکوم کردند.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲، ص۱۰۹-۱۱۲؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ج۲۶۰ـ۲۶۳.</ref> او در سال ۱۳۶۲ش به سبب خطای پزشکی فلج شد، ولی همچنان به اداره حوزه علمیه میبد ادامه داد.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۶۹.</ref> و تا سال ۱۳۷۲ش ریاست حوزه علمیه حجت بن الحسن العسگری(ع) میبد را بر عهده داشت. | ||
==درگذشت== | ==درگذشت== | ||
اسدالله امامی میبدی در ۲۱ مرداد ۱۳۹۹ در میبد درگذشت.<ref> | اسدالله امامی میبدی در ۲۱ مرداد ۱۳۹۹ در میبد درگذشت.<ref>«[http://meybodema.ir/?p=74360 حجتالاسلاموالمسلمین سیداسدالله امامی میبدی دار فانی را وداع گفت]»، میبدما.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
خط ۵۰: | خط ۵۲: | ||
* یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲: شهید آیتالله حاج شیخ محمد صدوقی (۱۳۷۷)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | * یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲: شهید آیتالله حاج شیخ محمد صدوقی (۱۳۷۷)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:شاگردان درس خارج اصول امامخمینی]] | |||
[[رده:پروژه شاگردان]] | [[رده:مقالههای ارزیابیشده/پروژه شاگردان]] | ||
[[رده:شاگردان درس خارج فقه امامخمینی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۴ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۰۸:۴۶
اطلاعات فردی | |
---|---|
تاریخ تولد | ۱۳۱۵ش |
زادگاه | میبد |
تاریخ وفات | ۲۱ مرداد ۱۳۹۹ |
شهر وفات | میبد |
اطلاعات علمی | |
استادان | امامخمینی و ... |
محل تحصیل | کربلا و نجف |
فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
سیاسی | مبارزه با رژیم پهلوی و حمایت از نهضت امامخمینی |
اجتماعی | تأسیس حوزه علمیه میبد |
وبگاه رسمی |
سیداسدالله امامی میبدی، از شاگردان درس خارج فقه امامخمینی.
زادگاه و تحصیل
او در سال ۱۳۱۵ش در میبد استان یزد به دنیا آمد. در ۱۳۴۰ش راهی عراق شد و دو سال در کربلا به تحصیل دروس حوزوی پرداخت. آنگاه به نجف اشرف رفت و دوازده سال در حوزه علمیه نجف به تکمیل تحصیلات حوزوی پرداخت.
امامی میبدی در جریان ورود امامخمینی به عراق، همراه با جمعی از طلاب علوم حوزوی از نجف اشرف به کربلا رفت و در مراسم استقبال از ایشان در کربلا حضور داشت و در طول اقامت پانزدهروزه امامخمینی در کربلا، در خدمت ایشان بود. وی از بدو ورود امامخمینی به نجف اشرف، در خدمت ایشان قرار گرفت.[۱] و در جریان بازدید ایشان از جامعه الدینیه النجف، به نمایندگی از سوی مدیر آن مدرسه به امامخمینی خیرمقدم گفت و ایشان را چنین مورد خطاب قرار داد: «ای که جمعیت کفر از شما واله و حیران گشتند، به مجلس ما خوش آمدید».[۲] با آغاز درس خارج فقه امامخمینی در مسجد شیخ انصاری، دو سال در درس امامخمینی شرکت کرد. وی همچنین از افرادی بود که در درس ولایتفقیه امامخمینی حاضر بود،[۳] بنابراین میتوان گفت که در فاصله سالهای ۱۳۴۶-۱۳۵۰ش در درس خارج فقه امامخمینی حضور مییافت. او در خاطراتش گوشههایی از شیوه تدریس امامخمینی را تشریح کرده است؛ بر اساس خاطرات او، امامخمینی مدت یک ساعت درس را تدریس میکرد و سپس به اشکالها پاسخ میداد و پس از عزیمت به منزل، آن درس را مینوشت و منتشر میکرد. به باور او، حضور امامخمینی در نجف اشرف تحولی در وضعیت علمی آن شهر ایجاد کرد و بهویژه بحثهای اخلاقی ایشان در روز آخر درس که مصادف با آغاز ماه رمضان میشد، تأثیرگذار بود.[۴] وی در بهمن ۱۳۴۸ از امامخمینی اجازهای در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد.[۵]
فعالیت سیاسی و اجتماعی
امامی میبدی در مدت تحصیل در نجف اشرف، در مسافرتهایش به ایران در انتقال وجوهات شرعی به امامخمینی فعال بود.[۶] همچنین رابط شیخ محمد صدوقی یزدی و امامخمینی بود و شیخ محمد صدوقی، نامههایش را به امامخمینی به نام اسدالله امامی میبدی ارسال میکرد و امامی میبدی هم آن نامهها را خدمت امامخمینی تقدیم میکرد.[۷] امامی میبدی در سال ۱۳۵۳ش به زادگاهش بازگشت و به توصیه امامخمینی، مسجدی را در میبد بنا نهاد.[۸] وی سپس در سال ۱۳۵۴ش حوزه علمیه میبد را بنیان نهاد و به اداره آن مدرسه پرداخت.[۹] در دهم فروردین ۱۳۵۷ش پس از حمله مأموران حکومت پهلوی به تجمع مردم یزد در مدرسه روضه محمدیه یزد که با دعوت شیخ محمد صدوقی و برای گرامیداشت چهلمین روز شهدای تبریز (در ۲۹ بهمن ۱۳۵۶) برگزار شده بود، همراه با روحانیت مبارز یزد اقدام مأموران در ضربوجرح مردان و زنان و کودکان و شهادت جمعی از مردم یزد را محکوم کردند.[۱۰] او در سال ۱۳۶۲ش به سبب خطای پزشکی فلج شد، ولی همچنان به اداره حوزه علمیه میبد ادامه داد.[۱۱] و تا سال ۱۳۷۲ش ریاست حوزه علمیه حجت بن الحسن العسگری(ع) میبد را بر عهده داشت.
درگذشت
اسدالله امامی میبدی در ۲۱ مرداد ۱۳۹۹ در میبد درگذشت.[۱۲]
پانویس
- ↑ خاطرات سالهای نجف، ج۱، ص۶۹-۷۱.
- ↑ خاطرات سالهای نجف، ج۱، ص۷۲.
- ↑ خاطرات سالهای نجف، ج۱، ص۷۳.
- ↑ خاطرات سالهای نجف، ج۱، ص۷۳-۷۴.
- ↑ صحیفه امام، ج۱، ص۴۹۷.
- ↑ همان، ص۷۹-۸۰.
- ↑ همان، ص۸۵.
- ↑ خاطرات سالهای نجف، ج۱، ص۸۷.
- ↑ خاطرات سالهای نجف، ج۱، ص۶۹.
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲، ص۱۰۹-۱۱۲؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ج۲۶۰ـ۲۶۳.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۶۹.
- ↑ «حجتالاسلاموالمسلمین سیداسدالله امامی میبدی دار فانی را وداع گفت»، میبدما.
منابع
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- «حجتالاسلاموالمسلمین سیداسدالله امامی میبدی دار فانی را وداع گفت»، میبدما.
- خاطرات حجتالاسلاموالمسلمین سیدعلیاکبر محتشمیپور (۱۳۷۶)، تهران، حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی.
- خاطرات سالهای نجف (۱۳۸۹)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی و مؤسسه چاپ و نشر عروج.
- صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی.
- یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲: شهید آیتالله حاج شیخ محمد صدوقی (۱۳۷۷)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.