علی قاضی زاهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی امام خمینی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''علی قاضی زاهدی'''، از شاگردان درس خارج امام‌خمینی.  
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه
| عنوان            = علی قاضی زاهدی
| تصویر            = علی قاضی زاهدی.jpg
| توضیح تصویر      =
| اندازه تصویر      =
| سرشناسی          =
| نام کامل          = علی قاضی زاهدی
| لقب              =
| نسب              =
| تاریخ تولد        = ۱۳۰۶ش
| زادگاه            = گلپایگان
| تاریخ وفات        = ۸ آذر ۱۳۷۵
| شهر وفات          = گلپایگان
| تاریخ شهادت      =
| محل شهادت        =
| محل دفن          = قبرستان شیخان قم
| خویشاوندان سرشناس = رضا قاضی زاهدی (پدر)
| استادان          = [[امام‌خمینی]]، [[سیدحسین بروجردی]]، سیدصدرالدین صدر، [[سیدمحمدتقی خوانساری]]، سیدمحمد حجت کوه‌کمری، علامه طباطبایی، [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]]، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]]، [[سیداحمد خوانساری]] و عباسعلی شاهرودی
| شاگردان          =
| محل تحصیل        = [[حوزه علمیه قم]]
| اجازه روایت از    =
| اجازه اجتهاد از  =
| اجازه روایت به    =
| اجازه اجتهاد به  =
| تالیفات          = زبدة التفاسیر، تفسیر سوره لقمان و سجده، قصص قرآن، زندگی چهارده معصوم، چهل حدیث، راهنمای متوسلین، دیوان اشعار فارسی
| سایر              =
| سیاسی            = مبارزه با [[رژیم پهلوی]] و حمایت از [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امام‌خمینی]]
| اجتماعی          = تبلیغ و تدریس قرآن، تدریس فقه و اصول
| امضا              =
| وبگاه رسمی        =
}}
'''علی قاضی زاهدی'''، از شاگردان درس خارج امام‌خمینی.
==زادگاه و خاندان==
علی قاضی زاهدی در سال ۱۳۰۶ش در شهر گلپایگان دیده به جهان گشود. نسب او به فردی به نام ملاعلی قاضی زاهدی می‌رسد که [[صفویه|دوره صفویه]]، منصب شیخ‌الاسلامی داشت و پس از آن فرزندان او که اغلب در سلک روحانیت بودند به قاضی زاهدی موسوم شدند. 


علی قاضی زاهدی در سال ۱۳۰۶ ش در شهر گلپایگان دیده به جهان گشود. نسب او به فردی به نام ملاعلی قاضی زاهدی می‌رسد که دوره صفویه، منصب شیخ‌الاسلامی داشت و پس از آن فرزندان او که اغلب در سلک روحانیت بودند به قاضی زاهدی موسوم شدند. رضا قاضی زاهدی، پدر علی قاضی زاهدی، از عالمان برجسته گلپایگان بود و در مدارس دینی آن شهر به تدریس دروس حوزوی می‌پرداخت. علی قاضی زاهدی مقدمات و بخشی از دروس سطح را در زادگاهش و نزد پدرش آموخت. آنگاه راهی قم شد و در حوزه علمیه آن شهر، در درس سطح آیات سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی و سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی شرکت کرد. هم‌زمان در درس کفایه‌الاصول آیت‌الله سیداحمد موسوی خوانساری نیز حضور می‌یافت. آنگاه به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس آیات ثلاث (سیدمحمد حجت کوه‌کمری، سیدصدرالدین صدر و سیدمحمدتقی موسوی خوانساری) بهره برد. آنگاه در درس خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی و عباسعلی شاهرودی شرکت جست (شریف رازی، ج ۶، ۴۲۷؛ گلی زواره، ۵۴-۶۰؛ جواهرکلام، ج ۲، ۱۱۷۲؛ احمدیان، ۲۲۳) و درس‌های خارج فقه و اصول آیت‌الله بروجردی را به فارسی و عربی تقریر کرد (شریف رازی، ج ۶، ۴۲۷). علاوه بر آن، در تفسیر قرآن، از درس علامه سیدمحمدحسین طباطبایی بهره برد (گلی زواره، ۶۰).
رضا قاضی زاهدی، پدر علی قاضی زاهدی، از عالمان برجسته گلپایگان بود و در مدارس دینی آن شهر به تدریس دروس حوزوی می‌پرداخت.  
==تحصیل==
علی قاضی زاهدی مقدمات و بخشی از دروس سطح را در زادگاهش و نزد پدرش آموخت. آنگاه راهی [[قم]] شد و در [[حوزه علمیه قم|حوزه علمیه آن شهر]]، در درس سطح آیات [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]] و [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی]] شرکت کرد. هم‌زمان در درس کفایه‌الاصول [[سیداحمد خوانساری|آیت‌الله سیداحمد موسوی خوانساری]] نیز حضور می‌یافت. آنگاه به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس آیات ثلاث (سیدمحمد حجت کوه‌کمری، سیدصدرالدین صدر و سیدمحمدتقی موسوی خوانساری) بهره برد. آنگاه در درس خارج فقه و اصول آیات [[سیدحسین بروجردی|سیدحسین طباطبایی بروجردی]] و عباسعلی شاهرودی شرکت جست.<ref> شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۴۲۷؛ گلی‌زواره، «شیخ علی قاضی زاهدی، دانشور پرتلاش»، ص۵۴-۶۰؛ جواهرکلام، تربت پاکان قم، ج۲، ص۱۱۷۲؛ احمدیان، شیخان قم، ص۲۲۳.</ref> و درس‌های خارج فقه و اصول آیت‌الله بروجردی را به فارسی و عربی تقریر کرد.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۴۲۷.</ref> علاوه بر آن، در [[تفسیر|تفسیر قرآن]]، از درس علامه سیدمحمدحسین طباطبایی بهره برد.<ref>گلی‌زواره،  «شیخ علی قاضی زاهدی، دانشور پرتلاش»، ص۶۰.</ref>


او از شاگردان امام‌خمینی بود؛ گلی زواره در زندگینامه قاضی زاهدی، به ذکر استفاده او از «محضر پرفیض امام‌خمینی» بسنده کرده است (گلی زواره، ۶۰) و احمدیان (ص ۲۲۳)، محسنی گلپایگانی (ص ۳۴) و انصاریان خوانساری (ص ۳۹۰) صرفاً از امام‌خمینی به‌عنوان یکی از استادان او نام برده‌اند، بدون آنکه به درس یا سال‌های حضور او در درس امام‌خمینی اشاره کنند. شریف رازی هم نامی از امام‌خمینی در فهرست استادان او ذکر نکرده، ولی قید «دیگر استادان» را آورده است (ص ۴۲۷) و با توجه به ممنوعیت ذکر نام امام‌خمینی در آن سال‌ها (۱۳۵۲ ش سال چاپ گنجینه دانشمندان) و عدم اشاره او به نام امام‌خمینی در زندگینامه برخی دیگر از شاگردان ایشان، می‌توان این اقدام او را طبیعی دانست؛ بنابراین می‌توان درباره حضور او در درس امام‌خمینی به قطع سخن گفت و او را از شاگردان درس امام‌خمینی دانست، ولی نمی‌توان به‌طور دقیق درباره سال‌های حضور او در درس یا درس‌های امام‌خمینی سخن گفت. با توجه به بازگشت او به گلپایگان در ۱۳۳۸ ش، می‌توان احتمال داد که در دهه ۱۳۳۰ ش در درس خارج فقه یا اصول یا هر دو درس ایشان شرکت می‌کرده است.
او از [[شاگردان امام‌خمینی]] بود؛ گلی‌زواره در زندگینامه قاضی زاهدی، به ذکر استفاده او از «محضر پرفیض امام‌خمینی» بسنده کرده است.<ref>گلی‌زواره، «شیخ علی قاضی زاهدی، دانشور پرتلاش»، ص۶۰.</ref> احمدیان،<ref>احمدیان، شیخان قم، ص۲۲۳.</ref> محسنی‌گلپایگانی<ref>محسنی گلپایگانی، «سیری در زبده التفاسیر و مفسر آن»، ص۳۴.</ref> و انصاریان خوانساری<ref>انصاریان خوانساری، مرزبان ایمان و یقین، ص۳۹۰.</ref> صرفاً از [[امام‌خمینی]] به‌عنوان یکی از استادان او نام برده‌اند، بدون آنکه به درس یا سال‌های حضور او در درس امام‌خمینی اشاره کنند. [[محمد شریف‌رازی|شریف‌رازی]] هم نامی از امام‌خمینی در فهرست استادان او ذکر نکرده، ولی قید «دیگر استادان» را آورده است.<ref> شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ص۴۲۷.</ref> و با توجه به ممنوعیت ذکر نام امام‌خمینی در آن سال‌ها (۱۳۵۲ش سال چاپ [[گنجینه دانشمندان (کتاب)|گنجینه دانشمندان]]) و عدم اشاره او به نام امام‌خمینی در زندگینامه برخی دیگر از شاگردان ایشان، می‌توان این اقدام او را طبیعی دانست؛ بنابراین می‌توان درباره حضور او در درس امام‌خمینی به قطع سخن گفت و او را از شاگردان درس امام‌خمینی دانست، ولی نمی‌توان به‌طور دقیق درباره سال‌های حضور او در درس یا درس‌های امام‌خمینی سخن گفت. با توجه به بازگشت او به گلپایگان در ۱۳۳۸ش، می‌توان احتمال داد که در دهه ۱۳۳۰ش در درس خارج فقه یا اصول یا هر دو درس ایشان شرکت می‌کرده است.
 
==فعالیت سیاسی و اجتماعی==
قاضی زاهدی در سال ۱۳۳۸ ش پس از بازگشت به گلپایگان (با درخواست جمعی از مردم آن شهر)، به تبلیغ دین در آن شهر پرداخت. او در تابستان ۱۳۴۲ ش، همراه ابوالقاسم محمدی با تعدادی از روحانیان سراسر کشور به تهران رفت و در تحصن آنان در اعتراض به دستگیری امام‌خمینی شرکت کرد (سیر مبارزات یاران...، ج ۲، ۷). او سپس به تبلیغ و تدریس به‌ویژه تدریس قرآن در گلپایگان ادامه داد و سه بار به‌طور کامل قرآن را تفسیر نمود (گلی زواره، ۶۲؛ «درگذشتگان...»، ۱۱۸). برخی از تألیفات او عبارت است از: ۱- زبدة التفاسیر در شش جلد. ۲- تفسیر سوره لقمان و سجده. ۳ـ قصص یا داستان‌های شگفت‌انگیز قرآن مجید. ۴ـ زندگی چهارده معصوم یا تتمه القصص در شش جلد. ۵- چهل حدیث (همراه با تفسیر سوره لقمان و سجده منتشر شده است). ۶ـ راهنمای متوسلین و متشفعین. ۷ـ مجموعه دلفریب یا ریاض (کشکول). ۸ـ شرح لغات بدیعی.۹ ـ دیوان اشعار فارسی به نام (بدر و هلال) در سه جلد. ۱۰- تقریرات درس فقه آیت‌الله بروجردی. ۱۱- تقریرات درس اصول آیت‌الله بروجردی. ۱۲- تلخیص الکلام فی التفسیر سوره الانعام. ۱۴- ارجوزه یا جنگ زاهد. ۱۵- هزار مسئله در علوم ریاضی. ۱۶- الهدایه الی تواریخ الهداه الساده (منظوم و به عربی). ۱۷- تفسیر سوره مائده. ۱۸- تفسیر سوره اعراف. ۱۹- چند رساله در علوم غریبه. ۲۰- اهل‌بیت و آیات الاحکام. ۲۱- صیغ العقود. ۲۲- شرح لغات (محسنی گلپایگانی، ۳۵-۳۶؛ «درگذشتگان...»، ۱۱۸؛ گلی زواره، ۶۹-۷۱؛ جواهرکلام، ج ۲، ۱۱۷۳).
قاضی زاهدی در سال ۱۳۳۸ش پس از بازگشت به گلپایگان (با درخواست جمعی از مردم آن شهر)، به تبلیغ دین در آن شهر پرداخت. او در تابستان ۱۳۴۲ش، همراه [[ابوالقاسم محمدی]] با تعدادی از روحانیان سراسر کشور به تهران رفت و در تحصن آنان در اعتراض به [[دستگیری امام‌خمینی]] شرکت کرد.<ref>سیر مبارزات یاران امام، ج۲، ص۷-۸.</ref> او سپس به تبلیغ و تدریس به‌ویژه تدریس قرآن در گلپایگان ادامه داد و سه بار به‌طور کامل قرآن را تفسیر نمود.<ref>گلی‌زواره،  «شیخ علی قاضی زاهدی، دانشور پرتلاش»، ص۶۲؛ «درگذشتگان...»، ص۱۱۸.</ref>
 
==تألیفات ==
علی قاضی زاهدی سرانجام در ۸ آذر ۱۳۷۵ در گلپایگان از دنیا رفت و پیکرش پس از انتقال به قم و اقامه نماز توسط آیت‌الله لطف‌الله صافی گلپایگانی، در قبرستان شیخان قم به خاک سپرده شد («درگذشتگان...»، ۱۱۸؛ احمدیان، ۲۲۵).
برخی از تألیفات قاضی زاهدی عبارت است از: ۱- زبدة التفاسیر در شش جلد. ۲- تفسیر سوره لقمان و سجده. ۳ـ قصص یا داستان‌های شگفت‌انگیز قرآن مجید. ۴ـ زندگی چهارده معصوم یا تتمه القصص در شش جلد. ۵- چهل حدیث (همراه با تفسیر سوره لقمان و سجده منتشر شده است). ۶ـ راهنمای متوسلین و متشفعین. ۷ـ مجموعه دلفریب یا ریاض (کشکول). ۸ـ شرح لغات بدیعی. ۹ ـ دیوان اشعار فارسی به نام (بدر و هلال) در سه جلد. ۱۰- تقریرات درس فقه آیت‌الله بروجردی. ۱۱- تقریرات درس اصول آیت‌الله بروجردی. ۱۲- تلخیص الکلام فی التفسیر سوره الانعام. ۱۴- ارجوزه یا جنگ زاهد. ۱۵- هزار مسئله در علوم ریاضی. ۱۶- الهدایه الی تواریخ الهداه الساده (منظوم و به عربی). ۱۷- تفسیر سوره مائده. ۱۸- تفسیر سوره اعراف. ۱۹- چند رساله در علوم غریبه. ۲۰- اهل‌بیت و آیات الاحکام. ۲۱- صیغ العقود. ۲۲- شرح لغات.<ref>محسنی گلپایگانی، ص۳۵-۳۶؛ «درگذشتگان...»، ص۱؛ گلی‌زواره،  «شیخ علی قاضی زاهدی، دانشور پرتلاش»، ص۶۹-۷۱؛ جواهرکلام، تربت پاکان قم، ج۲، ص۱۱۷۳.</ref>
 
==درگذشت==
منابع: احمدیان، مینا (۱۳۸۳)، شیخان قم: شرح‌حال بزرگان مدفون در شیخان کبیر (گلزار شیخان)، قم، دلیل ما؛ انصاریان خوانساری، محمدتقی (۱۳۹۵)، مرزبان ایمان و یقین، آیت‌الله‌العظمی حاج سیدمحمدتقی خوانساری، قم، انصاریان؛ جواهرکلام، عبدالحسین (۱۳۸۲)، تربت پاکان قم، ج ۲، قم، انصاریان؛ «درگذشتگان: آیت‌الله قاضی زاهدی» (۱۳۷۵)، دوماهنامه آینه پژوهش، شماره ۴۱، آذر ـ دی؛ سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد (۱۳۹۳)، ج ۲، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی؛ گلی زواره، غلامرضا (۱۳۸۶)، «شیخ علی قاضی زاهدی، دانشور پرتلاش»، ستارگان حرم، ج ۲۴، قم، زائر؛ محسنی گلپایگانی، علی (۱۳۸۴)، «سیری در زبده التفاسیر و مفسر آن»، فصلنامه بینات، سال دوازدهم، شماره ۴۶، تابستان.
علی قاضی زاهدی سرانجام در ۸ آذر ۱۳۷۵ در گلپایگان از دنیا رفت و پیکرش پس از انتقال به [[قم]] و اقامه نماز توسط [[لطف‌الله صافی گلپایگانی|آیت‌الله لطف‌الله صافی گلپایگانی]]، در قبرستان شیخان قم به خاک سپرده شد.<ref>«درگذشتگان...»، ص۱۱۸؛ احمدیان، شیخان قم، ص۲۲۵.</ref>
 
==پانویس==
[[رده:پروژه شاگردان2]]
{{پانویس}}
==منابع==
{{منابع}}
* احمدیان، مینا (۱۳۸۳)، شیخان قم: شرح‌حال بزرگان مدفون در شیخان کبیر (گلزار شیخان)، قم، دلیل ما.
* انصاریان خوانساری، محمدتقی (۱۳۹۵)، مرزبان ایمان و یقین، آیت‌الله‌العظمی حاج سیدمحمدتقی خوانساری، قم، انصاریان.
* جواهرکلام، عبدالحسین (۱۳۸۲)، تربت پاکان قم، ج۲، قم، انصاریان.
* «درگذشتگان: آیت‌الله قاضی زاهدی» (۱۳۷۵)، دوماهنامه آینه پژوهش، شماره ۴۱، آذر ـ دی.
* سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد (۱۳۹۳)، ج۲، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
* گلی‌زواره، غلامرضا (۱۳۸۶)، «شیخ علی قاضی زاهدی، دانشور پرتلاش»، ستارگان حرم، ج ۲۴، قم، زائر.
* محسنی گلپایگانی، علی (۱۳۸۴)، «سیری در زبده التفاسیر و مفسر آن»، فصلنامه بینات، سال دوازدهم، شماره ۴۶، تابستان.
{{پایان}}
[[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه شاگردان]]
[[رده:شاگردان امام‌خمینی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۴:۳۰

علی قاضی زاهدی
علی قاضی زاهدی.jpg
اطلاعات فردی
نام کاملعلی قاضی زاهدی
تاریخ تولد۱۳۰۶ش
زادگاهگلپایگان
تاریخ وفات۸ آذر ۱۳۷۵
محل دفنقبرستان شیخان قم
شهر وفاتگلپایگان
خویشاوندان
سرشناس
رضا قاضی زاهدی (پدر)
اطلاعات علمی
استادانامام‌خمینی، سیدحسین بروجردی، سیدصدرالدین صدر، سیدمحمدتقی خوانساری، سیدمحمد حجت کوه‌کمری، علامه طباطبایی، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی، سیدمحمدرضا گلپایگانی، سیداحمد خوانساری و عباسعلی شاهرودی
محل تحصیلحوزه علمیه قم
تألیفاتزبدة التفاسیر، تفسیر سوره لقمان و سجده، قصص قرآن، زندگی چهارده معصوم، چهل حدیث، راهنمای متوسلین، دیوان اشعار فارسی
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
سیاسیمبارزه با رژیم پهلوی و حمایت از نهضت امام‌خمینی
اجتماعیتبلیغ و تدریس قرآن، تدریس فقه و اصول


علی قاضی زاهدی، از شاگردان درس خارج امام‌خمینی.

زادگاه و خاندان

علی قاضی زاهدی در سال ۱۳۰۶ش در شهر گلپایگان دیده به جهان گشود. نسب او به فردی به نام ملاعلی قاضی زاهدی می‌رسد که دوره صفویه، منصب شیخ‌الاسلامی داشت و پس از آن فرزندان او که اغلب در سلک روحانیت بودند به قاضی زاهدی موسوم شدند.

رضا قاضی زاهدی، پدر علی قاضی زاهدی، از عالمان برجسته گلپایگان بود و در مدارس دینی آن شهر به تدریس دروس حوزوی می‌پرداخت.

تحصیل

علی قاضی زاهدی مقدمات و بخشی از دروس سطح را در زادگاهش و نزد پدرش آموخت. آنگاه راهی قم شد و در حوزه علمیه آن شهر، در درس سطح آیات سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی و سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی شرکت کرد. هم‌زمان در درس کفایه‌الاصول آیت‌الله سیداحمد موسوی خوانساری نیز حضور می‌یافت. آنگاه به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس آیات ثلاث (سیدمحمد حجت کوه‌کمری، سیدصدرالدین صدر و سیدمحمدتقی موسوی خوانساری) بهره برد. آنگاه در درس خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی و عباسعلی شاهرودی شرکت جست.[۱] و درس‌های خارج فقه و اصول آیت‌الله بروجردی را به فارسی و عربی تقریر کرد.[۲] علاوه بر آن، در تفسیر قرآن، از درس علامه سیدمحمدحسین طباطبایی بهره برد.[۳]

او از شاگردان امام‌خمینی بود؛ گلی‌زواره در زندگینامه قاضی زاهدی، به ذکر استفاده او از «محضر پرفیض امام‌خمینی» بسنده کرده است.[۴] احمدیان،[۵] محسنی‌گلپایگانی[۶] و انصاریان خوانساری[۷] صرفاً از امام‌خمینی به‌عنوان یکی از استادان او نام برده‌اند، بدون آنکه به درس یا سال‌های حضور او در درس امام‌خمینی اشاره کنند. شریف‌رازی هم نامی از امام‌خمینی در فهرست استادان او ذکر نکرده، ولی قید «دیگر استادان» را آورده است.[۸] و با توجه به ممنوعیت ذکر نام امام‌خمینی در آن سال‌ها (۱۳۵۲ش سال چاپ گنجینه دانشمندان) و عدم اشاره او به نام امام‌خمینی در زندگینامه برخی دیگر از شاگردان ایشان، می‌توان این اقدام او را طبیعی دانست؛ بنابراین می‌توان درباره حضور او در درس امام‌خمینی به قطع سخن گفت و او را از شاگردان درس امام‌خمینی دانست، ولی نمی‌توان به‌طور دقیق درباره سال‌های حضور او در درس یا درس‌های امام‌خمینی سخن گفت. با توجه به بازگشت او به گلپایگان در ۱۳۳۸ش، می‌توان احتمال داد که در دهه ۱۳۳۰ش در درس خارج فقه یا اصول یا هر دو درس ایشان شرکت می‌کرده است.

فعالیت سیاسی و اجتماعی

قاضی زاهدی در سال ۱۳۳۸ش پس از بازگشت به گلپایگان (با درخواست جمعی از مردم آن شهر)، به تبلیغ دین در آن شهر پرداخت. او در تابستان ۱۳۴۲ش، همراه ابوالقاسم محمدی با تعدادی از روحانیان سراسر کشور به تهران رفت و در تحصن آنان در اعتراض به دستگیری امام‌خمینی شرکت کرد.[۹] او سپس به تبلیغ و تدریس به‌ویژه تدریس قرآن در گلپایگان ادامه داد و سه بار به‌طور کامل قرآن را تفسیر نمود.[۱۰]

تألیفات

برخی از تألیفات قاضی زاهدی عبارت است از: ۱- زبدة التفاسیر در شش جلد. ۲- تفسیر سوره لقمان و سجده. ۳ـ قصص یا داستان‌های شگفت‌انگیز قرآن مجید. ۴ـ زندگی چهارده معصوم یا تتمه القصص در شش جلد. ۵- چهل حدیث (همراه با تفسیر سوره لقمان و سجده منتشر شده است). ۶ـ راهنمای متوسلین و متشفعین. ۷ـ مجموعه دلفریب یا ریاض (کشکول). ۸ـ شرح لغات بدیعی. ۹ ـ دیوان اشعار فارسی به نام (بدر و هلال) در سه جلد. ۱۰- تقریرات درس فقه آیت‌الله بروجردی. ۱۱- تقریرات درس اصول آیت‌الله بروجردی. ۱۲- تلخیص الکلام فی التفسیر سوره الانعام. ۱۴- ارجوزه یا جنگ زاهد. ۱۵- هزار مسئله در علوم ریاضی. ۱۶- الهدایه الی تواریخ الهداه الساده (منظوم و به عربی). ۱۷- تفسیر سوره مائده. ۱۸- تفسیر سوره اعراف. ۱۹- چند رساله در علوم غریبه. ۲۰- اهل‌بیت و آیات الاحکام. ۲۱- صیغ العقود. ۲۲- شرح لغات.[۱۱]

درگذشت

علی قاضی زاهدی سرانجام در ۸ آذر ۱۳۷۵ در گلپایگان از دنیا رفت و پیکرش پس از انتقال به قم و اقامه نماز توسط آیت‌الله لطف‌الله صافی گلپایگانی، در قبرستان شیخان قم به خاک سپرده شد.[۱۲]

پانویس

  1. شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۴۲۷؛ گلی‌زواره، «شیخ علی قاضی زاهدی، دانشور پرتلاش»، ص۵۴-۶۰؛ جواهرکلام، تربت پاکان قم، ج۲، ص۱۱۷۲؛ احمدیان، شیخان قم، ص۲۲۳.
  2. شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۴۲۷.
  3. گلی‌زواره، «شیخ علی قاضی زاهدی، دانشور پرتلاش»، ص۶۰.
  4. گلی‌زواره، «شیخ علی قاضی زاهدی، دانشور پرتلاش»، ص۶۰.
  5. احمدیان، شیخان قم، ص۲۲۳.
  6. محسنی گلپایگانی، «سیری در زبده التفاسیر و مفسر آن»، ص۳۴.
  7. انصاریان خوانساری، مرزبان ایمان و یقین، ص۳۹۰.
  8. شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ص۴۲۷.
  9. سیر مبارزات یاران امام، ج۲، ص۷-۸.
  10. گلی‌زواره، «شیخ علی قاضی زاهدی، دانشور پرتلاش»، ص۶۲؛ «درگذشتگان...»، ص۱۱۸.
  11. محسنی گلپایگانی، ص۳۵-۳۶؛ «درگذشتگان...»، ص۱؛ گلی‌زواره، «شیخ علی قاضی زاهدی، دانشور پرتلاش»، ص۶۹-۷۱؛ جواهرکلام، تربت پاکان قم، ج۲، ص۱۱۷۳.
  12. «درگذشتگان...»، ص۱۱۸؛ احمدیان، شیخان قم، ص۲۲۵.

منابع

  • احمدیان، مینا (۱۳۸۳)، شیخان قم: شرح‌حال بزرگان مدفون در شیخان کبیر (گلزار شیخان)، قم، دلیل ما.
  • انصاریان خوانساری، محمدتقی (۱۳۹۵)، مرزبان ایمان و یقین، آیت‌الله‌العظمی حاج سیدمحمدتقی خوانساری، قم، انصاریان.
  • جواهرکلام، عبدالحسین (۱۳۸۲)، تربت پاکان قم، ج۲، قم، انصاریان.
  • «درگذشتگان: آیت‌الله قاضی زاهدی» (۱۳۷۵)، دوماهنامه آینه پژوهش، شماره ۴۱، آذر ـ دی.
  • سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد (۱۳۹۳)، ج۲، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
  • گلی‌زواره، غلامرضا (۱۳۸۶)، «شیخ علی قاضی زاهدی، دانشور پرتلاش»، ستارگان حرم، ج ۲۴، قم، زائر.
  • محسنی گلپایگانی، علی (۱۳۸۴)، «سیری در زبده التفاسیر و مفسر آن»، فصلنامه بینات، سال دوازدهم، شماره ۴۶، تابستان.