محمدرضا بحرینی زارچی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:پروژه شاگردان2 using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
محمدرضا بحرینی | {{جعبه اطلاعات عالمان شیعه | ||
| عنوان = محمدرضا بحرینی زارچی | |||
| تصویر = محمدرضا بحرینی زارچی.jpg | |||
| توضیح تصویر = | |||
| اندازه تصویر = | |||
| سرشناسی = | |||
| نام کامل = محمدرضا بحرینی زارچی | |||
| لقب = | |||
| نسب = | |||
| تاریخ تولد = ۲۰ شهریور ۱۳۱۲ ش | |||
| زادگاه = زارچ، استان یزد، ایران | |||
| تاریخ وفات = ۸ شهریور ۱۴۰۰ | |||
| شهر وفات = تهران، ایران | |||
| تاریخ شهادت = | |||
| محل شهادت = | |||
| محل دفن = بهشت زهرا، تهران | |||
| خویشاوندان سرشناس = جواد بحرینی (فرزند) | |||
| استادان = امام خمینی، سید حسین بروجردی، مرتضی حائری | |||
| شاگردان = | |||
| محل تحصیل = حوزه علمیه زارچ، فیروزآباد یزد، اصفهان، قم | |||
| اجازه روایت از = | |||
| اجازه اجتهاد از = | |||
| اجازه روایت به = | |||
| اجازه اجتهاد به = | |||
| تالیفات = راه رشد در زیست انسانی، شکوفایی فطرت در پرتو ولایت، در پیشگاه امام پارسیان، الامامه و الامامیه | |||
| سایر = | |||
| سیاسی = مبارزه با حکومت پهلوی و حمایت از انقلاب اسلامی | |||
| اجتماعی = وعظ و خطابه در مساجد، تدریس در حوزه، بنیان‌گذار مسجد قمر بنی‌هاشم در تهران، امام جماعت مسجد ولیعصر در جوادیه تهران | |||
| امضا = | |||
| وبگاه رسمی = | |||
}} | |||
'''محمدرضا بحرینی زارچی'''، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی. | |||
== زادگاه و خاندان == | |||
محمدرضا بحرینی در بیستم شهریور ۱۳۱۲ش در زارچ استان یزد دیده به جهان گشود. پدرش شیخ زین‌العابدین و جدش شیخ محمدحسین از روحانیان زارچ بودند. | |||
بحرینی در | == تحصیل == | ||
بحرینی دوران ابتدایی را تا کلاس چهارم در زارچ خواند. آنگاه و وارد حوزه علمیه زارچ شد به تحصیل در آنجا پرداخت. سپس به فیروزآباد یزد رفت و بخشی از مقدمات را نزد شیخ جعفر بهشتی و شیخ علی‌اکبر فیروزآبادی آموخت. او در سال ۱۳۲۵ش به یزد رفت و مقدمات را در مدرسه خان آنجا نزد سیدمدرس وامق و شیخ محمد شریعتمداری تکمیل کرد. پس از دو سال راهی اصفهان شد و در مدرسه نیم‌آورد آن شهر در درس استادانی چون شیخ محمدعلی حبیب‌آبادی، شیخ حسن نجف‌آبادی و شیخ مرتضی اردکانی شرکت کرد و بخشی از دروس سطح را نزد آنان فراگرفت. | |||
بحرینی زارچی پس از مدتی تحصیل در اصفهان به قم رفت و در [[حوزه علمیه قم]] سطوح فقه و اصول را نزد بزرگانی چون حضرات آیات [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]]، [[محمد فکور یزدی|شیخ محمد فکور یزدی]] و آیات [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]] و [[مرتضی حائری یزدی|حاج شیخ مرتضی حائری]].<ref>مدرسی، ص۱۳۲-۱۳۳.</ref> میرزا محمد مجاهدی تبریزی و [[حسینعلی منتظری|آیت‌الله حسینعلی منتظری]] خواند (انصاری، ص۳۰۶). وی سپس به فراگیری درس خارج فقه و اصول نزد آیات [[سیدحسین طباطبایی بروجردی]]، [[امام‌خمینی]] و حاج شیخ مرتضی حائری پرداخت و تا سال ۱۳۳۷ش در آنجا به تحصیل ادامه داد.<ref>مدرسی، ص۱۳۲-۱۳۳؛ انصاری، ص۳۰۵-۳۰۶.</ref> بنابراین می‌توان گفت که از اوایل دهه ۱۳۳۰ش تا ۱۳۳۷ش در درس خارج فقه یا اصول امام‌خمینی در [[مسجد سلماسی قم]] شرکت می‌کرده است. | |||
== فعالیت سیاسی و اجتماعی قبل از پیروزی انقلاب == | |||
بحرینی در سال ۱۳۳۸ به تهران رفت و به وعظ و خطابه و همچنین اقامه [[نماز جماعت]] در مسجد قمر بنی‌هاشم در خیابان شهید شاه‌آبادی فعلی تهران پرداخت. او که آن مسجد را بنیان نهاد بود، بر امور آن مسجد هم رسیدگی می‌کرد.<ref>انصاری، ص۳۰۶.</ref> وی در سال ۱۳۵۶ و پس از وفات شیخ جواد خراسانی، امام جماعت مسجد ولیعصر در جوادیه تهران، امامت جماعت آنجا را بر عهده گرفت و به خطابه و تفسیر قرآن در آن مسجد پرداخت.<ref>انصاری، ص۳۰۶.</ref> در روستای قاسم‌آباد رفسنجان به سخنرانی می‌پرداخت و در جلسات سخنرانی، مباحث انتقادی طرح می‌کرد. وی در مدت حضور در رفسنجان، میهمان شیخ عباس پورمحمدی بود.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۳۶، ص۲۳۶.</ref> | |||
بحرینی در سال ۱۳۵۷ش همراه با دیگر روحانیان تهران، اعلامیه‌هایی علیه [[حکومت پهلوی]] صادر می‌کرد و امضای او زیر برخی از اعلامیه‌ها دیده می‌شود. از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: تقبیح تلاش‌های حکومت پهلوی علیه [[اعتصاب کارکنان صنعت نفت]] در اواخر شهریور آن سال.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۳۸۵ـ۳۸۶.</ref> دعوت از مردم برای شرکت در [[تظاهرات تاسوعا و عاشورای ۱۳۵۷ش|تظاهرات روزهای تاسوعا و عاشورا]] و انتقاد از رویکرد سرکوبگرانه حکومت پهلوی در مواجهه با تظاهرات و راهپیمایی‌های اعتراضی (اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۴۶۷ ـ ۴۷۰)، تجلیل از مردم ایران به سبب مشارکت گسترده در تظاهرات مذکور و گرامیداشت یاد و نام شهید ابوتراب عاشوری (روحانی شهید بوشهری) در روز عاشورا، اعلام روز ۲۷ آذر به‌عنوان روز عزای عمومی.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۴۸۳ ـ ۴۸۷.</ref> و چندین اعلامیه دیگر.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۴۹۹ ـ ۵۰۰، ۵۰۹ ـ ۵۱۲، ۵۱۳ ـ ۵۱۷.</ref> | |||
== فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب == | |||
او پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی]] به فعالیت‌های علمی ـ تبلیغی در تهران ادامه داد و کتاب‌های راه رشد در زیست انسانی، شکوفایی فطرت در پرتو ولایت، در پیشگاه امام پارسیان، الامامه و الامامیه را تألیف کرد (مدرسی، ص۱۳۳؛ انصاری، ص۳۰۶). نویسنده کتاب مفاخر یزد با استناد به زندگینامه شخصی او، از فعالیت‌های علمی و مذهبی او در آن تاریخ سخن گفته است.<ref>مدرسی، ص۱۳۳.</ref> ازجمله رویکرد فکری و معرفتی او را «مکتب تفکیکی» ذکر کرده است.<ref>مدرسی، ص۱۳۳.</ref> | |||
== درگذشت == | |||
محمدرضا بحرینی در ۸ شهریور ۱۴۰۰ در تهران درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط فرزندش شیخ جواد بحرینی در قبرستان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.<ref>انصاری، ص۳۰۶.</ref> | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
* اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. | |||
* انصاری، ناصرالدین (۱۴۰۰)، «درگذشتگان: حجت‌الاسلام بحرینی»، دو ماهنامه آینه پژوهش، سال سی‌ودوم، شماره ۱۹۲، بهمن و اسفند. | |||
* مدرسی، سیدمحمدکاظم (۱۳۸۲)، مفاخر یزد، ج۱، یزد، بنیاد ریحانه الرسول یزد. | |||
* یاران امام به روایت اسناد ساواک: کتاب ۳۶: آیت‌الله محمدصادق صادقی گیوی (خلخالی) (۱۳۸۴)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | |||
{{پایان}} | |||
[[رده:پروژه شاگردان2]] | [[رده:پروژه شاگردان2]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۲۱:۴۶
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | محمدرضا بحرینی زارچی |
| تاریخ تولد | ۲۰ شهریور ۱۳۱۲ ش |
| زادگاه | زارچ، استان یزد، ایران |
| تاریخ وفات | ۸ شهریور ۱۴۰۰ |
| محل دفن | بهشت زهرا، تهران |
| شهر وفات | تهران، ایران |
| خویشاوندان سرشناس | جواد بحرینی (فرزند) |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | امام خمینی، سید حسین بروجردی، مرتضی حائری |
| محل تحصیل | حوزه علمیه زارچ، فیروزآباد یزد، اصفهان، قم |
| تألیفات | راه رشد در زیست انسانی، شکوفایی فطرت در پرتو ولایت، در پیشگاه امام پارسیان، الامامه و الامامیه |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | مبارزه با حکومت پهلوی و حمایت از انقلاب اسلامی |
| اجتماعی | وعظ و خطابه در مساجد، تدریس در حوزه، بنیان‌گذار مسجد قمر بنی‌هاشم در تهران، امام جماعت مسجد ولیعصر در جوادیه تهران |
محمدرضا بحرینی زارچی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.
زادگاه و خاندان
محمدرضا بحرینی در بیستم شهریور ۱۳۱۲ش در زارچ استان یزد دیده به جهان گشود. پدرش شیخ زین‌العابدین و جدش شیخ محمدحسین از روحانیان زارچ بودند.
تحصیل
بحرینی دوران ابتدایی را تا کلاس چهارم در زارچ خواند. آنگاه و وارد حوزه علمیه زارچ شد به تحصیل در آنجا پرداخت. سپس به فیروزآباد یزد رفت و بخشی از مقدمات را نزد شیخ جعفر بهشتی و شیخ علی‌اکبر فیروزآبادی آموخت. او در سال ۱۳۲۵ش به یزد رفت و مقدمات را در مدرسه خان آنجا نزد سیدمدرس وامق و شیخ محمد شریعتمداری تکمیل کرد. پس از دو سال راهی اصفهان شد و در مدرسه نیم‌آورد آن شهر در درس استادانی چون شیخ محمدعلی حبیب‌آبادی، شیخ حسن نجف‌آبادی و شیخ مرتضی اردکانی شرکت کرد و بخشی از دروس سطح را نزد آنان فراگرفت.
بحرینی زارچی پس از مدتی تحصیل در اصفهان به قم رفت و در حوزه علمیه قم سطوح فقه و اصول را نزد بزرگانی چون حضرات آیات سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی، شیخ محمد فکور یزدی و آیات سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی و حاج شیخ مرتضی حائری.[۱] میرزا محمد مجاهدی تبریزی و آیت‌الله حسینعلی منتظری خواند (انصاری، ص۳۰۶). وی سپس به فراگیری درس خارج فقه و اصول نزد آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی، امام‌خمینی و حاج شیخ مرتضی حائری پرداخت و تا سال ۱۳۳۷ش در آنجا به تحصیل ادامه داد.[۲] بنابراین می‌توان گفت که از اوایل دهه ۱۳۳۰ش تا ۱۳۳۷ش در درس خارج فقه یا اصول امام‌خمینی در مسجد سلماسی قم شرکت می‌کرده است.
فعالیت سیاسی و اجتماعی قبل از پیروزی انقلاب
بحرینی در سال ۱۳۳۸ به تهران رفت و به وعظ و خطابه و همچنین اقامه نماز جماعت در مسجد قمر بنی‌هاشم در خیابان شهید شاه‌آبادی فعلی تهران پرداخت. او که آن مسجد را بنیان نهاد بود، بر امور آن مسجد هم رسیدگی می‌کرد.[۳] وی در سال ۱۳۵۶ و پس از وفات شیخ جواد خراسانی، امام جماعت مسجد ولیعصر در جوادیه تهران، امامت جماعت آنجا را بر عهده گرفت و به خطابه و تفسیر قرآن در آن مسجد پرداخت.[۴] در روستای قاسم‌آباد رفسنجان به سخنرانی می‌پرداخت و در جلسات سخنرانی، مباحث انتقادی طرح می‌کرد. وی در مدت حضور در رفسنجان، میهمان شیخ عباس پورمحمدی بود.[۵]
بحرینی در سال ۱۳۵۷ش همراه با دیگر روحانیان تهران، اعلامیه‌هایی علیه حکومت پهلوی صادر می‌کرد و امضای او زیر برخی از اعلامیه‌ها دیده می‌شود. از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: تقبیح تلاش‌های حکومت پهلوی علیه اعتصاب کارکنان صنعت نفت در اواخر شهریور آن سال.[۶] دعوت از مردم برای شرکت در تظاهرات روزهای تاسوعا و عاشورا و انتقاد از رویکرد سرکوبگرانه حکومت پهلوی در مواجهه با تظاهرات و راهپیمایی‌های اعتراضی (اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۴۶۷ ـ ۴۷۰)، تجلیل از مردم ایران به سبب مشارکت گسترده در تظاهرات مذکور و گرامیداشت یاد و نام شهید ابوتراب عاشوری (روحانی شهید بوشهری) در روز عاشورا، اعلام روز ۲۷ آذر به‌عنوان روز عزای عمومی.[۷] و چندین اعلامیه دیگر.[۸]
فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب
او پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیت‌های علمی ـ تبلیغی در تهران ادامه داد و کتاب‌های راه رشد در زیست انسانی، شکوفایی فطرت در پرتو ولایت، در پیشگاه امام پارسیان، الامامه و الامامیه را تألیف کرد (مدرسی، ص۱۳۳؛ انصاری، ص۳۰۶). نویسنده کتاب مفاخر یزد با استناد به زندگینامه شخصی او، از فعالیت‌های علمی و مذهبی او در آن تاریخ سخن گفته است.[۹] ازجمله رویکرد فکری و معرفتی او را «مکتب تفکیکی» ذکر کرده است.[۱۰]
درگذشت
محمدرضا بحرینی در ۸ شهریور ۱۴۰۰ در تهران درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط فرزندش شیخ جواد بحرینی در قبرستان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.[۱۱]
پانویس
- ↑ مدرسی، ص۱۳۲-۱۳۳.
- ↑ مدرسی، ص۱۳۲-۱۳۳؛ انصاری، ص۳۰۵-۳۰۶.
- ↑ انصاری، ص۳۰۶.
- ↑ انصاری، ص۳۰۶.
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۳۶، ص۲۳۶.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۳۸۵ـ۳۸۶.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۴۸۳ ـ ۴۸۷.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۴۹۹ ـ ۵۰۰، ۵۰۹ ـ ۵۱۲، ۵۱۳ ـ ۵۱۷.
- ↑ مدرسی، ص۱۳۳.
- ↑ مدرسی، ص۱۳۳.
- ↑ انصاری، ص۳۰۶.
منابع
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- انصاری، ناصرالدین (۱۴۰۰)، «درگذشتگان: حجت‌الاسلام بحرینی»، دو ماهنامه آینه پژوهش، سال سی‌ودوم، شماره ۱۹۲، بهمن و اسفند.
- مدرسی، سیدمحمدکاظم (۱۳۸۲)، مفاخر یزد، ج۱، یزد، بنیاد ریحانه الرسول یزد.
- یاران امام به روایت اسناد ساواک: کتاب ۳۶: آیت‌الله محمدصادق صادقی گیوی (خلخالی) (۱۳۸۴)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.