علی ستاری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی امام خمینی
 
(۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
ستاري، علي؛ از شاگردان درس خارج فقه امام خمینی. او در 6 شهریور 1304 ش در روستای ونایی بروجرد و در خانواده‌ای روحانی زاده شد (کرمانی، 278). پدرش از مدرسان دروس حوزوی روستا بود. علی ستاری خواندن و نوشتن و قرائت قرآن را زادگاهش و نزد پدر آموخت. آنگاه تا هجده‌سالگی به کشاورزی و دامداری در ونایی مشغول شد. سپس راهی بروجرد شد و در حوزه علمیه آن شهر به فراگیری مقدمات نزد استادان حوزه علمیه آن شهر پرداخت. او پس از یک سال و نیم حضور در بروجرد، به عراق رفت و در حوزه علمیه نجف اشرف تحصیلات حوزوی را پی گرفت. ستاری دروس سطح را در آنجا و نزد آقایان سید اسدالله مدني تبریزی، حسين راستي کاشاني و نصرالله مستنبط فراگرفت. آنگاه در درس خارج فقه و اصول آیات سید ابوالقاسم موسوی خویی، سید محسن طباطبایی حكيم، سید عبدالهادي شيرازي و ميرزا باقر زنجاني شرکت کرد. علی ستاری پس از ورود امام خمینی به نجف اشرف و آغاز درس خارج فقه در مسجد شیخ انصاری آن شهر، در درس ایشان نیز شرکت کرد (کرمانی، 283-284). درباره سال‌های حضور او در آن درس گزارشی در دست نیست، ولی با استناد به سال‌های حضور او در نجف اشرف می‌توان احتمال داد که طی سال‌های 1344 ش تا 1350 ش که از عراق اخراج شد، در آن درس شرکت می‌کرده است. علی ستاری همچنین از دوستان سید مصطفی خمینی بود و در پیاده‌روی‌های او به کربلا وی را همراهی می‌کرد (يادها و يادمان‌ها، 376 ـ 380)
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه
علی ستاری در مدت اقامت در عراق از افراد مورد اعتماد امام خمینی بود و امام خمینی به برخی از افرادی که توسط ستاری معرفی شده بودند، اجازاتی در امور شرعیه داده بود (صحیفه امام، ج 1، 478، 503). ستاری همچنین خود از امام خمینی و آیات خویی، سید عبدالهادي شيرازي، سید محمدرضا موسوی گلپايگاني، شیخ محمدعلی اراکی، سید علی حسینی سيستاني، سید علي حسینی خامنه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اي، محمدتقي بهجت و محمد فاضل لنكراني اجازاتی در امور شرعیه دریافت کرد (کرمانی، 286-287).
| عنوان            = علی ستاری
علی ستاری در نجف اشرف، به جرگه یاران امام خمینی پیوست و به مبارزه با حکومت پهلوی پرداخت. یکی از فعالیت‌های او، عزیمت به کشورهای مختلف برای انتقال پیام امام خمینی بود. ازجمله بارها به حج رفت و پیام امام خمینی را به حجاج رساند (همان). همچنین چندین بار مخفیانه به ایران بازگشت. ازجمله در سال 1347 ش به کشور بازگشت و وقتی در سال 1348 ش برای دومین بار وارد کشور شد، اداره کل سوم ساواک با این بهانه که او یکی از ملازمان امام خمینی در نجف است، از ساواک قم خواست تا او را احضار کرد. ستاری در بازجویی در ساواک قم، منکر هرگونه رابطه‌ای با امام خمینی و خانواده ‌ایشان شد. گویا ساواک از او درباره مناسباتش با آقایان سید اسدالله مدنی و سید محمود دعایی پرسیده بود که منکر رابطه با آنان نیز شد. ساواک قم در جمع‌بندی اعلام کرد که ستاری «فردی است که علاقه باطنی شدیدی به [امام] خمینی دارد و حاضر نیست مطلبی علیه او عنوان نماید» (یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب 59، 441). ستاری به‌نوعی رابط امام خمینی با فعالان سیاسی در ایران بود و امام خمینی در یکی از نامه‌هایش، خواستار ارسال وجوهات به آدرس ستاری در مدرسه بروجردی نجف اشرف شده بود (صحیفه امام، ج 3، 147) که نشان از اعتماد ایشان به ستاری دارد. در سال 1353 ش سید احمد خمینی که مقیم ایران بود، نامه‌ای را از طریق علی ستاری به امام خمینی ارسال کرد (یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب 59، 440). به سبب این فعالیت‌ها بارها تحت تعقیب قرار گرفت تا اینکه در سال 1355 ش توسط حکومت بعث عراق از آن کشور اخراج شد (کرمانی، 287). او در بازگشت به کشور حامل وجهی از امام خمینی برای سید مرتضی پسندیده بود (صحیفه امام، ج 3، 167).
| تصویر            = علی ستاری.jpg
ستاری پس از بازگشت به کشور در زادگاهش مقیم شد و به تبلیغ دین در آنجا پرداخت (کرمانی، 287)، ولی به سبب فعالیت‌های سیاسی همواره تحت تعقیب بود و به همین علت بارها مکان اقامت خود را تغییر داد و به‌ویژه پس از ورود به قم، همواره زیر فشار ساواک قرار داشت. او پس از پیروزی انقلاب اسلامی به بروجرد رفت و در تشکیل کمیته‌های انقلاب اسلامی در آن شهر نقش ایفا کرد. با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، بارها در جبهه‌های جنگ حضور یافت و یکی از فرزندانش به نام محمدحسین ستاری در جبهه‌های جنگ به شهادت رسید. او همچنین بارها به دستور امام خمینی به کشورهای حاشیه خلیج فارس سفر کرد و در دریافت کمک‌های نقدی و جنسی ایرانیان مقیم آنجا برای جبهه‌های جنگ فعالیت کرد. علی ستاری در انجام فعالیت‌های اجتماعی فعال بود و از آن جمله می‌توان به تأسيس و تكميل دبيرستان احمديه در روستاي وفايي، بيمارستان قلب در بروجرد، بيمارستان حضرت فاطمه زهرا (س)، دبيرستان امام علي (ع)، دبستان يازده‌كلاسه حضرت زهرا (س)، حسينيه بقیة‌الله (عج)، توسعه مسجد خاتم‌الانبیاء (ص) در بروجرد، مسجد امام زمان (عج) در روستاي كپرجودكي، مسجد روستاي برکت‌آباد، مسجد امام صادق (ع) در روستاي ونايي، مسجد روستاي دره نقدي، حسينيه روستاي گلچهران و توسعه حوزه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي امام صادق (ع) و ولی‌عصر (عج) بروجرد اشاره کرد. او در سال 1380 ش در قم درگذشت و پیکرش در گلزار شهیدان به خاک سپرده شد (کرمانی، 288-292).
| توضیح تصویر      =
منابع: تاريخ شفاهي انقلاب اسلامي، از مرجعيت امام‌ خميني تا تبعيد (1379)، به کوشش عبدالوهاب فراتي، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامي؛ صحیفه امام (1378)، ج 1 و 3، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی؛ کرمانی، محمود (1378)، «حاج شیخ علی ستاری، آیت خدمت»، ستارگان حرم، ج 16، قم، زائر؛ يادها و يادمان‌ها، بزرگداشت سید مصطفي خميني (1376)، تهران، مؤسسه¬ تنظيم و نشر آثار امام‌ خميني؛ ياران امام به روايت اسناد ساواك (1395)، کتاب 59: آیت‌الله حاج سید محمدصادق لواسانی، تهران، مركز بررسي اسناد تاريخي وزارت اطلاعات.
| اندازه تصویر      =
| سرشناسی          =
| نام کامل          = علی ستاری
| لقب              =
| نسب              =
| تاریخ تولد        = ۶ شهریور ۱۳۰۴ش
| زادگاه            = ونایی، بروجرد
| تاریخ وفات        = ۱۳۸۰ش
| شهر وفات          = [[قم]]
| تاریخ شهادت      =
| محل شهادت        =
| محل دفن          = گلزار شهیدان، قم
| خویشاوندان سرشناس =
| استادان          = [[امام‌خمینی]]، [[سیدابوالقاسم خویی]]، [[سیدمحسن حکیم]]، سیدعبدالهادی شیرازی، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]]، [[محمدعلی اراکی]]، سیدعلی سیستانی، [[سیدعلی خامنه‌ای]]، محمدتقی بهجت، [[محمد فاضل لنکرانی]]
| شاگردان          =
| محل تحصیل        = نجف، بروجرد
| اجازه روایت از   =
| اجازه اجتهاد از   =
| اجازه روایت به   =
| اجازه اجتهاد به   =
| تالیفات          =
| سایر              =
| سیاسی            = مبارزه با [[رژیم پهلوی]]، حمایت از [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امام‌خمینی]]، فعالیت در سازماندهی [[کمیته انقلاب اسلامی|کمیته‌های انقلاب اسلامی]]
| اجتماعی           = تبلیغ دین، تأسیس مدارس، مساجد و بیمارستان در بروجرد
| امضا              =
| وبگاه رسمی        =
}}
'''علی ستاری'''، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.  


[[رده:پروژه شاگردان2]]
== زادگاه و تحصیل ==
علی ستاری در ۶ شهریور ۱۳۰۴ش در روستای ونایی بروجرد و در خانواده‌ای روحانی زاده شد <ref>کرمانی، «حاج شیخ علی ستاری، آیت خدمت»، ص۲۷۸.</ref> پدرش از مدرسان دروس حوزوی روستا بود.
 
علی ستاری خواندن و نوشتن و [[تلاوت قرآن|قرائت قرآن]] را زادگاهش و نزد پدر آموخت. آنگاه تا هجده‌سالگی به کشاورزی و دامداری در ونایی مشغول شد. سپس راهی بروجرد شد و در حوزه علمیه آن شهر به فراگیری مقدمات نزد استادان حوزه علمیه آن شهر پرداخت. او پس از یک سال و نیم حضور در بروجرد، به [[عراق]] رفت و در [[حوزه علمیه نجف|حوزه علمیه نجف اشرف]] تحصیلات حوزوی را پی گرفت.
 
ستاری دروس سطح را در آنجا و نزد آقایان [[سیداسدالله مدنی تبریزی]]، [[حسین راستی‌کاشانی|حسین راستی کاشانی]] و نصرالله مستنبط فراگرفت. آنگاه در درس خارج فقه و اصول آیات [[سیدابوالقاسم خویی|سیدابوالقاسم موسوی خویی]]، [[سیدمحسن حکیم|سیدمحسن طباطبایی حکیم]]، سیدعبدالهادی شیرازی و میرزا باقر زنجانی شرکت کرد.
 
علی ستاری پس از ورود [[امام‌خمینی]] به نجف اشرف و آغاز درس خارج فقه در مسجد شیخ انصاری آن شهر، در درس ایشان نیز شرکت کرد.<ref>کرمانی، «حاج شیخ علی ستاری، آیت خدمت»، ص۲۸۳-۲۸۴.</ref> درباره سال‌های حضور او در آن درس گزارشی در دست نیست، ولی با استناد به سال‌های حضور او در [[نجف اشرف]] می‌توان احتمال داد که طی سال‌های ۱۳۴۴ ش تا ۱۳۵۰ش که از عراق اخراج شد، در آن درس شرکت می‌کرده است. علی ستاری همچنین از دوستان [[سیدمصطفی خمینی]] بود و در پیاده‌روی‌های او به کربلا وی را همراهی می‌کرد.<ref>یادها و یادمان‌ها، ص۳۷۶ ـ ۳۸۰.</ref>
 
علی ستاری در مدت اقامت در عراق از افراد مورد اعتماد امام‌خمینی بود و امام‌خمینی به برخی از افرادی که توسط ستاری معرفی شده بودند، اجازاتی در امور شرعیه داده بود.<ref>صحیفه امام، ج۱، ص۴۷۸، ۵۰۳.</ref> ستاری همچنین خود از امام‌خمینی و آیات خویی، سیدعبدالهادی شیرازی، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی]]، [[محمدعلی اراکی|شیخ محمدعلی اراکی]]، سیدعلی حسینی سیستانی، [[سیدعلی خامنه‌ای|سیدعلی حسینی خامنه‌ای]]، محمدتقی بهجت و محمد فاضل لنکرانی اجازاتی در امور شرعیه دریافت کرد.<ref>کرمانی، «حاج شیخ علی ستاری، آیت خدمت»، ص۲۸۶-۲۸۷.</ref>
 
== فعالیت سیاسی و اجتماعی قبل از پیروزی انقلاب ==
علی ستاری در نجف اشرف، به جرگه یاران امام‌خمینی پیوست و به مبارزه با [[حکومت پهلوی]] پرداخت. یکی از فعالیت‌های او، عزیمت به کشورهای مختلف برای انتقال پیام امام‌خمینی بود. ازجمله بارها به حج رفت و پیام امام‌خمینی را به حجاج رساند.<ref>کرمانی، «حاج شیخ علی ستاری، آیت خدمت»، ص۲۸۶-۲۸۷.</ref> همچنین چندین بار مخفیانه به ایران بازگشت. ازجمله در سال ۱۳۴۷ش به کشور بازگشت و وقتی در سال ۱۳۴۸ش برای دومین بار وارد کشور شد، اداره کل سوم ساواک با این بهانه که او یکی از ملازمان امام‌خمینی در نجف است، از ساواک قم خواست تا او را احضار کرد. ستاری در بازجویی در ساواک قم، منکر هرگونه رابطه‌ای با امام‌خمینی و خانواده ایشان شد. گویا [[ساواک]] از او درباره مناسباتش با آقایان [[سیداسدالله مدنی]] و [[سیدمحمود دعایی]] پرسیده بود که منکر رابطه با آنان نیز شد. ساواک قم در جمع‌بندی اعلام کرد که ستاری «فردی است که علاقه باطنی شدیدی به [امام] خمینی دارد و حاضر نیست مطلبی علیه او عنوان نماید».<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۵۹، ص۴۴۱.</ref>
 
ستاری به‌نوعی رابط امام‌خمینی با فعالان سیاسی در ایران بود و امام‌خمینی در یکی از نامه‌هایش، خواستار ارسال وجوهات به آدرس ستاری در مدرسه بروجردی نجف اشرف شده بود<ref>صحیفه امام، ج ۳، ص۱۴۷.</ref> که نشان از اعتماد ایشان به ستاری دارد. در سال ۱۳۵۳ش [[سیداحمد خمینی]] که مقیم ایران بود، نامه‌ای را از طریق علی ستاری به امام‌خمینی ارسال کرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۵۹، ص۴۴۰.</ref> به سبب این فعالیت‌ها بارها تحت تعقیب قرار گرفت تا اینکه در سال ۱۳۵۵ش توسط [[حزب بعث عراق|حکومت بعث عراق]] از آن کشور اخراج شد.<ref>کرمانی، «حاج شیخ علی ستاری، آیت خدمت»، ص۲۸۷.</ref> او در بازگشت به کشور حامل وجهی از امام‌خمینی برای [[سیدمرتضی پسندیده]] بود.<ref>صحیفه امام، ج۳، ص۱۶۷.</ref>
 
ستاری پس از بازگشت به کشور در زادگاهش مقیم شد و به تبلیغ دین در آنجا پرداخت.<ref>کرمانی، «حاج شیخ علی ستاری، آیت خدمت»، ص۲۸۷.</ref> ولی به سبب فعالیت‌های سیاسی همواره تحت تعقیب بود و به همین علت بارها مکان اقامت خود را تغییر داد و به‌ویژه پس از ورود به قم، همواره زیر فشار ساواک قرار داشت.
 
== فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی ==
او پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی]] به بروجرد رفت و در تشکیل [[کمیته انقلاب اسلامی|کمیته‌های انقلاب اسلامی]] در آن شهر نقش ایفا کرد. با آغاز [[جنگ عراق علیه ایران|جنگ تحمیلی عراق علیه ایران]]، بارها در جبهه‌های جنگ حضور یافت و یکی از فرزندانش به نام محمدحسین ستاری در جبهه‌های جنگ به شهادت رسید. او همچنین بارها به دستور [[امام‌خمینی]] به کشورهای حاشیه خلیج فارس سفر کرد و در دریافت کمک‌های نقدی و جنسی ایرانیان مقیم آنجا برای جبهه‌های جنگ فعالیت کرد.
 
علی ستاری در انجام فعالیت‌های اجتماعی فعال بود و از آن جمله می‌توان به تأسیس و تکمیل دبیرستان احمدیه در روستای وفایی، بیمارستان قلب در بروجرد، بیمارستان حضرت فاطمه زهرا(س)، دبیرستان امام علی(ع)، دبستان یازده‌کلاسه حضرت زهرا(س)، حسینیه بقیةالله(عج)، توسعه مسجد خاتم‌الانبیاء (ص) در بروجرد، مسجد امام زمان (عج) در روستای کپرجودکی، مسجد روستای برکت‌آباد، مسجد امام صادق(ع) در روستای ونایی، مسجد روستای دره نقدی، حسینیه روستای گلچهران و توسعه حوزه‌های امام صادق(ع) و ولی‌عصر(عج) بروجرد اشاره کرد.
 
== درگذشت ==
ستاری در سال ۱۳۸۰ ش در قم درگذشت و پیکرش در گلزار شهیدان به خاک سپرده شد.<ref>کرمانی، «حاج شیخ علی ستاری، آیت خدمت»، ص۲۸۸-۲۹۲.</ref>
==پانویس==
{{پانویس}}
==منابع==
{{منابع}}
* تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، از مرجعیت امام‌خمینی تا تبعید (۱۳۷۹)، به کوشش عبدالوهاب فراتی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
* صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱ و ۳، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
* کرمانی، محمود (۱۳۷۸)، «حاج شیخ علی ستاری، آیت خدمت»، ستارگان حرم، ج۱۶، قم، زائر.
* یادها و یادمان‌ها، بزرگداشت سیدمصطفی خمینی (۱۳۷۶)، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
* یاران امام به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۵)، کتاب ۵۹: آیت‌الله حاج سیدمحمدصادق لواسانی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
{{پایان}}
[[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه شاگردان]]
[[رده:شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۱:۵۷

علی ستاری
علی ستاری.jpg
اطلاعات فردی
نام کاملعلی ستاری
تاریخ تولد۶ شهریور ۱۳۰۴ش
زادگاهونایی، بروجرد
تاریخ وفات۱۳۸۰ش
محل دفنگلزار شهیدان، قم
شهر وفاتقم
اطلاعات علمی
استادانامام‌خمینی، سیدابوالقاسم خویی، سیدمحسن حکیم، سیدعبدالهادی شیرازی، سیدمحمدرضا گلپایگانی، محمدعلی اراکی، سیدعلی سیستانی، سیدعلی خامنه‌ای، محمدتقی بهجت، محمد فاضل لنکرانی
محل تحصیلنجف، بروجرد
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
سیاسیمبارزه با رژیم پهلوی، حمایت از نهضت امام‌خمینی، فعالیت در سازماندهی کمیته‌های انقلاب اسلامی
اجتماعیتبلیغ دین، تأسیس مدارس، مساجد و بیمارستان در بروجرد


علی ستاری، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.

زادگاه و تحصیل

علی ستاری در ۶ شهریور ۱۳۰۴ش در روستای ونایی بروجرد و در خانواده‌ای روحانی زاده شد [۱] پدرش از مدرسان دروس حوزوی روستا بود.

علی ستاری خواندن و نوشتن و قرائت قرآن را زادگاهش و نزد پدر آموخت. آنگاه تا هجده‌سالگی به کشاورزی و دامداری در ونایی مشغول شد. سپس راهی بروجرد شد و در حوزه علمیه آن شهر به فراگیری مقدمات نزد استادان حوزه علمیه آن شهر پرداخت. او پس از یک سال و نیم حضور در بروجرد، به عراق رفت و در حوزه علمیه نجف اشرف تحصیلات حوزوی را پی گرفت.

ستاری دروس سطح را در آنجا و نزد آقایان سیداسدالله مدنی تبریزی، حسین راستی کاشانی و نصرالله مستنبط فراگرفت. آنگاه در درس خارج فقه و اصول آیات سیدابوالقاسم موسوی خویی، سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدعبدالهادی شیرازی و میرزا باقر زنجانی شرکت کرد.

علی ستاری پس از ورود امام‌خمینی به نجف اشرف و آغاز درس خارج فقه در مسجد شیخ انصاری آن شهر، در درس ایشان نیز شرکت کرد.[۲] درباره سال‌های حضور او در آن درس گزارشی در دست نیست، ولی با استناد به سال‌های حضور او در نجف اشرف می‌توان احتمال داد که طی سال‌های ۱۳۴۴ ش تا ۱۳۵۰ش که از عراق اخراج شد، در آن درس شرکت می‌کرده است. علی ستاری همچنین از دوستان سیدمصطفی خمینی بود و در پیاده‌روی‌های او به کربلا وی را همراهی می‌کرد.[۳]

علی ستاری در مدت اقامت در عراق از افراد مورد اعتماد امام‌خمینی بود و امام‌خمینی به برخی از افرادی که توسط ستاری معرفی شده بودند، اجازاتی در امور شرعیه داده بود.[۴] ستاری همچنین خود از امام‌خمینی و آیات خویی، سیدعبدالهادی شیرازی، سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی، شیخ محمدعلی اراکی، سیدعلی حسینی سیستانی، سیدعلی حسینی خامنه‌ای، محمدتقی بهجت و محمد فاضل لنکرانی اجازاتی در امور شرعیه دریافت کرد.[۵]

فعالیت سیاسی و اجتماعی قبل از پیروزی انقلاب

علی ستاری در نجف اشرف، به جرگه یاران امام‌خمینی پیوست و به مبارزه با حکومت پهلوی پرداخت. یکی از فعالیت‌های او، عزیمت به کشورهای مختلف برای انتقال پیام امام‌خمینی بود. ازجمله بارها به حج رفت و پیام امام‌خمینی را به حجاج رساند.[۶] همچنین چندین بار مخفیانه به ایران بازگشت. ازجمله در سال ۱۳۴۷ش به کشور بازگشت و وقتی در سال ۱۳۴۸ش برای دومین بار وارد کشور شد، اداره کل سوم ساواک با این بهانه که او یکی از ملازمان امام‌خمینی در نجف است، از ساواک قم خواست تا او را احضار کرد. ستاری در بازجویی در ساواک قم، منکر هرگونه رابطه‌ای با امام‌خمینی و خانواده ایشان شد. گویا ساواک از او درباره مناسباتش با آقایان سیداسدالله مدنی و سیدمحمود دعایی پرسیده بود که منکر رابطه با آنان نیز شد. ساواک قم در جمع‌بندی اعلام کرد که ستاری «فردی است که علاقه باطنی شدیدی به [امام] خمینی دارد و حاضر نیست مطلبی علیه او عنوان نماید».[۷]

ستاری به‌نوعی رابط امام‌خمینی با فعالان سیاسی در ایران بود و امام‌خمینی در یکی از نامه‌هایش، خواستار ارسال وجوهات به آدرس ستاری در مدرسه بروجردی نجف اشرف شده بود[۸] که نشان از اعتماد ایشان به ستاری دارد. در سال ۱۳۵۳ش سیداحمد خمینی که مقیم ایران بود، نامه‌ای را از طریق علی ستاری به امام‌خمینی ارسال کرد.[۹] به سبب این فعالیت‌ها بارها تحت تعقیب قرار گرفت تا اینکه در سال ۱۳۵۵ش توسط حکومت بعث عراق از آن کشور اخراج شد.[۱۰] او در بازگشت به کشور حامل وجهی از امام‌خمینی برای سیدمرتضی پسندیده بود.[۱۱]

ستاری پس از بازگشت به کشور در زادگاهش مقیم شد و به تبلیغ دین در آنجا پرداخت.[۱۲] ولی به سبب فعالیت‌های سیاسی همواره تحت تعقیب بود و به همین علت بارها مکان اقامت خود را تغییر داد و به‌ویژه پس از ورود به قم، همواره زیر فشار ساواک قرار داشت.

فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی

او پس از پیروزی انقلاب اسلامی به بروجرد رفت و در تشکیل کمیته‌های انقلاب اسلامی در آن شهر نقش ایفا کرد. با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، بارها در جبهه‌های جنگ حضور یافت و یکی از فرزندانش به نام محمدحسین ستاری در جبهه‌های جنگ به شهادت رسید. او همچنین بارها به دستور امام‌خمینی به کشورهای حاشیه خلیج فارس سفر کرد و در دریافت کمک‌های نقدی و جنسی ایرانیان مقیم آنجا برای جبهه‌های جنگ فعالیت کرد.

علی ستاری در انجام فعالیت‌های اجتماعی فعال بود و از آن جمله می‌توان به تأسیس و تکمیل دبیرستان احمدیه در روستای وفایی، بیمارستان قلب در بروجرد، بیمارستان حضرت فاطمه زهرا(س)، دبیرستان امام علی(ع)، دبستان یازده‌کلاسه حضرت زهرا(س)، حسینیه بقیةالله(عج)، توسعه مسجد خاتم‌الانبیاء (ص) در بروجرد، مسجد امام زمان (عج) در روستای کپرجودکی، مسجد روستای برکت‌آباد، مسجد امام صادق(ع) در روستای ونایی، مسجد روستای دره نقدی، حسینیه روستای گلچهران و توسعه حوزه‌های امام صادق(ع) و ولی‌عصر(عج) بروجرد اشاره کرد.

درگذشت

ستاری در سال ۱۳۸۰ ش در قم درگذشت و پیکرش در گلزار شهیدان به خاک سپرده شد.[۱۳]

پانویس

  1. کرمانی، «حاج شیخ علی ستاری، آیت خدمت»، ص۲۷۸.
  2. کرمانی، «حاج شیخ علی ستاری، آیت خدمت»، ص۲۸۳-۲۸۴.
  3. یادها و یادمان‌ها، ص۳۷۶ ـ ۳۸۰.
  4. صحیفه امام، ج۱، ص۴۷۸، ۵۰۳.
  5. کرمانی، «حاج شیخ علی ستاری، آیت خدمت»، ص۲۸۶-۲۸۷.
  6. کرمانی، «حاج شیخ علی ستاری، آیت خدمت»، ص۲۸۶-۲۸۷.
  7. یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۵۹، ص۴۴۱.
  8. صحیفه امام، ج ۳، ص۱۴۷.
  9. یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۵۹، ص۴۴۰.
  10. کرمانی، «حاج شیخ علی ستاری، آیت خدمت»، ص۲۸۷.
  11. صحیفه امام، ج۳، ص۱۶۷.
  12. کرمانی، «حاج شیخ علی ستاری، آیت خدمت»، ص۲۸۷.
  13. کرمانی، «حاج شیخ علی ستاری، آیت خدمت»، ص۲۸۸-۲۹۲.

منابع

  • تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، از مرجعیت امام‌خمینی تا تبعید (۱۳۷۹)، به کوشش عبدالوهاب فراتی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
  • صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱ و ۳، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
  • کرمانی، محمود (۱۳۷۸)، «حاج شیخ علی ستاری، آیت خدمت»، ستارگان حرم، ج۱۶، قم، زائر.
  • یادها و یادمان‌ها، بزرگداشت سیدمصطفی خمینی (۱۳۷۶)، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
  • یاران امام به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۵)، کتاب ۵۹: آیت‌الله حاج سیدمحمدصادق لواسانی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.