صادق فراحی خویی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:شاگردان درس فلسفه امامخمینی; +رده:مقالههای نیازمند تصویر; ±رده:پروژه شاگردان2←رده:مقالههای ارزیابیشده/پروژه شاگردان using HotCat) |
||
(۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
فراحی | {{جعبه اطلاعات عالمان شیعه | ||
| عنوان = صادق فراحی خویی | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| اندازه تصویر = | |||
| سرشناسی = | |||
| نام کامل = صادق فراحی خویی | |||
| لقب = | |||
| نسب = | |||
| تاریخ تولد = ۱۲۸۷ش | |||
| زادگاه = خوی | |||
| تاریخ وفات = ۸ شهریور ۱۳۶۷ | |||
| شهر وفات = | |||
| تاریخ شهادت = | |||
| محل شهادت = | |||
| محل دفن = قبرستان باغ بهشت، [[قم]] | |||
| خویشاوندان سرشناس = | |||
| استادان = سیدمحمد حجت کوهکمری، [[امامخمینی]] | |||
| شاگردان = [[عباس زریاب خویی]] | |||
| محل تحصیل = خوی، قم | |||
| اجازه روایت از = | |||
| اجازه اجتهاد از =سیدمحمد حجت کوهکمری | |||
| اجازه روایت به = | |||
| اجازه اجتهاد به = | |||
| تالیفات = دوره اصول من اول الی آخره، کتاب طهاره، کتاب صلوه، لباس مشکوک، کتاب صوم، کتاب خمس، المکاسب، قاعده لاضرر | |||
| سایر = | |||
| سیاسی = حمایت از [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امامخمینی]]، مبارزه با [[حکومت پهلوی]] | |||
| اجتماعی = تدریس در [[حوزه علمیه قم]] و خوی، امام جماعت مسجدالشهدا خوی | |||
| امضا = | |||
| وبگاه رسمی = | |||
}} | |||
'''صادق فراحی خویی'''، از شاگردان درس فلسفه امامخمینی. | |||
فراحی خویی | == زادگاه == | ||
صادق فراحی خویی فرزند کربلائی علی خویی در سال ۱۲۸۷ش در خوی زاده شد. | |||
دوران ابتدایی را در زادگاهش طی کرد. سپس به تحصیل دروس دینی پرداخت و مقدمات و بخشی از دروس سطح را در مدت سه سال در خوی خواند. | |||
او در سال ۱۳۰۵ش برای تکمیل تحصیلات حوزوی به [[قم]] رفت و دروس سطح را نزد میرزا محمد همدانی به پایان رساند. آنگاه در دروس خارج فقه و اصول آیتالله سیدمحمد حجت کوهکمری حاضر شد و بیستوسه سال از درس ایشان بهرهمند شد.<ref>رازی، آثار الحجه، ص۲۹۷؛ شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص ۹۵-۹۶؛ نصیری و عاشرزاده، فرهنگ نامآوران خوی از سده اول تا چهارده قمری، ص۳۹۹.</ref> و از ایشان اجازه اجتهاد دریافت کرد.<ref>الوانساز خویی، «صادق فراحی خویی، دانشور خدوم»، ص۲۳۰.</ref> | |||
او در ۸ شهریور ۱۳۶۷ درگذشت و پیکرش در باغ بهشت شهر قم به خاک سپرده شد <ref> | او در ۱۳۱۶ش در مدرسه دارالشفا در درس اسفار امامخمینی شرکت میکرد و به گفته [[عباس زریاب خویی]]، مناسبات دوستانهای هم با [[امامخمینی]] داشت.<ref>زریاب خویی، شط شیرین پرشوکت، ص۵۹؛ امام به روایت دانشوران، ص۱۶۵.</ref> سپس به تدریس در [[حوزه علمیه قم]] پرداخت.<ref>رازی، آثار الحجه، ص۲۹۷؛ شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص۹۵-۹۶؛ نصیری و عاشرزاده، فرهنگ نامآوران خوی از سده اول تا چهارده قمری، ص۳۹۹.</ref> ازجمله به تدریس قوانینالاصول،<ref>جواهرکلام، «درگذشتگان»، ص۱۳۵.</ref> رسایل، مکاسب و کفایهالاصول.<ref>الوانساز خویی، «صادق فراحی خویی، دانشور خدوم»، ص۲۳۰.</ref> و شرح لمعه پرداخت و عباس زریاب خویی، از استادان برجسته دانشگاه تهران، ازجمله شاگردان او در درس اخیر بود.<ref>اصفهانی، «عباس زریاب خوبی»، ص۲۴.</ref> | ||
== فعالیت سیاسی و اجتماعی در خوی == | |||
فراحی خویی سپس در پی درخواست جمعی از اهالی خوی از آیتالله سیدمحمد حجت کوهکمری، به دستور ایشان به زادگاهش بازگشت و به اقامه [[نماز جماعت]] و تبلیغ دین و تدریس علوم دینی در خوی پرداخت.<ref>رازی، آثار الحجه، ص۲۹۸؛ شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص ۹۶؛ الوانساز خویی، «صادق فراحی خویی، دانشور خدوم»، ص۲۳۲؛ نصیری و عاشرزاده، فرهنگ نامآوران خوی از سده اول تا چهارده قمری، ص۳۹۹.</ref> و امامت جماعت مسجد شاه موسوم به الشهدا،<ref>الوانساز خویی، «صادق فراحی خویی، دانشور خدوم»، ص ۲۳۲؛ دادرسی، انقلاب اسلامی در خوی، ص۱۶۴.</ref> و مطلب خان آن شهر را بر عهده گرفت.<ref>الوانساز خویی، «صادق فراحی خویی، دانشور خدوم»، ص۲۳۴.</ref> | |||
فراحی خویی پس از بازگشت به خوی، عالم طراز اول خوی بود.<ref>یکی قطره باران...، ص۳.</ref> او وکیل علی الاطلاق [[سیدمحسن حکیم|آیتالله سیدمحسن طباطبایی حکیم]] در خوی بود.<ref>الوانساز خویی، «صادق فراحی خویی، دانشور خدوم»، ص۲۳۳.</ref> و حتی عزل و نصب وکلای آن مرجع را در برخی مناطق دیگر بر عهده داشت.<ref>الوانساز خویی، «صادق فراحی خویی، دانشور خدوم»، ص ۲۳۷.</ref> همچنین سرپرستی طلاب مدرسه نمازی خوی را بر عهده گرفت و به تدریس در آنجا پرداخت و شاگردان پرشماری را تربیت کرد.<ref>الوانساز خویی، «صادق فراحی خویی، دانشور خدوم»، ص۲۳۲.</ref> | |||
=== فعالیت مبارزاتی === | |||
فراحی از سال ۱۳۴۱ ش، به حمایت از [[امامخمینی]] پرداخت. ازجمله با ایراد سخنرانیهایی، از سیاستهای [[حکومت پهلوی]] انتقاد میکرد. این اقدامات باعث شد تا [[ساواک]] او را در فهرست «وعاظ ناراحت» قرار دهد و در نامهای به شهربانی کل کشور، خواستار جلوگیری از سخنرانی او شود.<ref>سلیمی، مبارزات روحانیون و وعاظ مساجد به روایت اسناد، ص۳۱۳-۳۱۵.</ref> وی علیرغم این ممنوعیتها به فعالیت علیه حکومت پهلوی ادامه داد و بر اثر این فعالیتها در سال ۱۳۴۹ش به ساواک احضار شد. ساواک او را تهدید کرد که در صورت تداوم فعالیت، از خوی تبعید خواهد شد.<ref>آیتاللهالعظمی سید...، ج۲، ص۷۸۰.</ref> | |||
بر اساس گزارش ساواک از فعالیتهای او، وی از محبوبیت و نفوذ زیادی در میان مردم خوی برخوردار بود و در سخنرانیهایش، از رفتارهای خلاف ادارات و نهادهای دولتی انتقاد میکرد. این عوامل باعث شد تا چندین بار به ساواک احضار شود.<ref>دادرسی، انقلاب اسلامی در خوی، ص۱۶۴.</ref> او در جریان حمله برخی از طرفداران حکومت پهلوی به خوی، درصدد میانجیگری بین آنان و انقلابیان برآمد و دو تن از روحانیان را برای مذاکره نزد آنان اعزام کرد که یکی از آنان به نام شیخ محمدحسن خضرلو توسط آنان کشته شد.<ref>دادرسی، انقلاب اسلامی در خوی، ص۲۰۴.</ref> | |||
== آثار علمی == | |||
فراحی سپس به تهران رفت.<ref>نصیری و عاشرزاده، فرهنگ نامآوران خوی از سده اول تا چهارده قمری، ص ۴۰۰.</ref> و به تدریس و تألیف مشغول شد. آثار علمی او از این قرار است: ۱ ـ دوره اصول من اول الی آخره از تقریرات و دراسات آیتالله سیدمحمد حجت کوهکمری. ۲- کتاب طهاره من اول الی آخره از تقریرات و دراسات آیتالله سیدمحمد حجت کوهکمری. ۳- کتاب صلوه من اول الی آخره از تقریرات و دراسات آیتالله سیدمحمد حجت کوهکمری. ۴- لباس مشکوک من اول الی آخره از تقریرات و دراسات آیتالله سیدمحمد حجت کوهکمری. ۵- کتاب صوم من اول الی آخره از تقریرات و دراسات آیتالله سیدمحمد حجت کوهکمری. ۶ ـ کتاب خمس من اول الی آخره از تقریرات و دراسات آیتالله سیدمحمد حجت کوهکمری،<ref>نصیری و عاشرزاده، فرهنگ نامآوران خوی از سده اول تا چهارده قمری، ص۳۹۹.</ref>۷ ـ المکاسب. ۸ ـ قاعده لاضرر.<ref>جواهرکلام، تربت پاکان قم، ج۲، ص۸۱۳ ـ ۸۱۴.</ref> | |||
== درگذشت == | |||
فراحی در ۸ شهریور ۱۳۶۷ درگذشت و پیکرش در باغ بهشت شهر قم به خاک سپرده شد.<ref>جواهرکلام، تربت پاکان قم، ج۲، ص ۸۱۴؛ الوانساز خویی، «صادق فراحی خویی، دانشور خدوم»، ص ۲۴۱.</ref> | |||
==پانویس== | |||
{{پانویس}} | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* آیتاللهالعظمی | * آیتاللهالعظمی سیدمحمدرضا گلپایگانی به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۶)، ج ۲، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | ||
* اصفهانی، عبدالله (۱۳۸۴)، «عباس زریاب خوبی»، نیم قرن نسخهشناسی، تألیف و تحقیق»، دوماهنامه آینه پژوهش، دوره ۱۶، شماره ۹۶، زمستان. | * اصفهانی، عبدالله (۱۳۸۴)، «عباس زریاب خوبی»، نیم قرن نسخهشناسی، تألیف و تحقیق»، دوماهنامه آینه پژوهش، دوره ۱۶، شماره ۹۶، زمستان. | ||
* الوانساز خویی، محمد (۱۳۷۷)، «صادق فراحی خویی، دانشور خدوم»، ستارگان حرم، | * الوانساز خویی، محمد (۱۳۷۷)، «صادق فراحی خویی، دانشور خدوم»، ستارگان حرم، ج۳۱، قم، زائر. | ||
* امام به روایت دانشوران (۱۳۹۲)، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار | * امام به روایت دانشوران (۱۳۹۲)، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی. | ||
* جواهرکلام، عبدالحسین (۱۳۸۷)، «درگذشتگان»، دوماهنامه آینه پژوهش، دوره ۱۹، شماره ۱۱۳، زمستان. | * جواهرکلام، عبدالحسین (۱۳۸۷)، «درگذشتگان»، دوماهنامه آینه پژوهش، دوره ۱۹، شماره ۱۱۳، زمستان. | ||
* جواهرکلام، عبدالحسین (۱۳۸۲)، تربت پاکان قم، | * جواهرکلام، عبدالحسین (۱۳۸۲)، تربت پاکان قم، ج۲، قم، انصارین. | ||
* دادرسی، نقی (۱۳۸۸)، انقلاب اسلامی در خوی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. | * دادرسی، نقی (۱۳۸۸)، انقلاب اسلامی در خوی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. | ||
* | * رازی، محمد (۱۳۳۲)، آثار الحجه، ج۲، قم، برقعی. | ||
* زریاب خویی، عباس (۱۳۸۷)، شط شیرین پرشوکت؛ منتخبی از آثار استاد عباس زریاب خویی، به اهتمام: میلاد عظیمی، تهران، مروارید. | * زریاب خویی، عباس (۱۳۸۷)، شط شیرین پرشوکت؛ منتخبی از آثار استاد عباس زریاب خویی، به اهتمام: میلاد عظیمی، تهران، مروارید. | ||
* سلیمی، حشمتالله (۱۳۸۶)، مبارزات روحانیون و وعاظ مساجد به روایت اسناد، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. | * سلیمی، حشمتالله (۱۳۸۶)، مبارزات روحانیون و وعاظ مساجد به روایت اسناد، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. | ||
* | * شریفرازی، محمد (۱۳۵۳)، گنجینه دانشمندان، ج۵، قم، پیروز. | ||
* نصیری، بهروز و زهرا عاشرزاده (۱۳۸۰)، فرهنگ نامآوران خوی از سده اول تا چهارده قمری، خوی، قراقوش. | * نصیری، بهروز و زهرا عاشرزاده (۱۳۸۰)، فرهنگ نامآوران خوی از سده اول تا چهارده قمری، خوی، قراقوش. | ||
* یکی قطره باران: جشن نامه استاد دکتر عباس زریاب خویی (۱۳۷۰)، به کوشش احمد تفضلی، تهران، مهارت. | * یکی قطره باران: جشن نامه استاد دکتر عباس زریاب خویی (۱۳۷۰)، به کوشش احمد تفضلی، تهران، مهارت. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:مقالههای ارزیابیشده/پروژه شاگردان]] | |||
[[رده:شاگردان درس فلسفه امامخمینی]] | |||
[[رده:مقالههای نیازمند تصویر]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۷:۰۱
اطلاعات فردی | |
---|---|
نام کامل | صادق فراحی خویی |
تاریخ تولد | ۱۲۸۷ش |
زادگاه | خوی |
تاریخ وفات | ۸ شهریور ۱۳۶۷ |
محل دفن | قبرستان باغ بهشت، قم |
اطلاعات علمی | |
استادان | سیدمحمد حجت کوهکمری، امامخمینی |
شاگردان | عباس زریاب خویی |
محل تحصیل | خوی، قم |
اجازه اجتهاد از | سیدمحمد حجت کوهکمری |
تألیفات | دوره اصول من اول الی آخره، کتاب طهاره، کتاب صلوه، لباس مشکوک، کتاب صوم، کتاب خمس، المکاسب، قاعده لاضرر |
فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
سیاسی | حمایت از نهضت امامخمینی، مبارزه با حکومت پهلوی |
اجتماعی | تدریس در حوزه علمیه قم و خوی، امام جماعت مسجدالشهدا خوی |
صادق فراحی خویی، از شاگردان درس فلسفه امامخمینی.
زادگاه
صادق فراحی خویی فرزند کربلائی علی خویی در سال ۱۲۸۷ش در خوی زاده شد.
دوران ابتدایی را در زادگاهش طی کرد. سپس به تحصیل دروس دینی پرداخت و مقدمات و بخشی از دروس سطح را در مدت سه سال در خوی خواند.
او در سال ۱۳۰۵ش برای تکمیل تحصیلات حوزوی به قم رفت و دروس سطح را نزد میرزا محمد همدانی به پایان رساند. آنگاه در دروس خارج فقه و اصول آیتالله سیدمحمد حجت کوهکمری حاضر شد و بیستوسه سال از درس ایشان بهرهمند شد.[۱] و از ایشان اجازه اجتهاد دریافت کرد.[۲]
او در ۱۳۱۶ش در مدرسه دارالشفا در درس اسفار امامخمینی شرکت میکرد و به گفته عباس زریاب خویی، مناسبات دوستانهای هم با امامخمینی داشت.[۳] سپس به تدریس در حوزه علمیه قم پرداخت.[۴] ازجمله به تدریس قوانینالاصول،[۵] رسایل، مکاسب و کفایهالاصول.[۶] و شرح لمعه پرداخت و عباس زریاب خویی، از استادان برجسته دانشگاه تهران، ازجمله شاگردان او در درس اخیر بود.[۷]
فعالیت سیاسی و اجتماعی در خوی
فراحی خویی سپس در پی درخواست جمعی از اهالی خوی از آیتالله سیدمحمد حجت کوهکمری، به دستور ایشان به زادگاهش بازگشت و به اقامه نماز جماعت و تبلیغ دین و تدریس علوم دینی در خوی پرداخت.[۸] و امامت جماعت مسجد شاه موسوم به الشهدا،[۹] و مطلب خان آن شهر را بر عهده گرفت.[۱۰]
فراحی خویی پس از بازگشت به خوی، عالم طراز اول خوی بود.[۱۱] او وکیل علی الاطلاق آیتالله سیدمحسن طباطبایی حکیم در خوی بود.[۱۲] و حتی عزل و نصب وکلای آن مرجع را در برخی مناطق دیگر بر عهده داشت.[۱۳] همچنین سرپرستی طلاب مدرسه نمازی خوی را بر عهده گرفت و به تدریس در آنجا پرداخت و شاگردان پرشماری را تربیت کرد.[۱۴]
فعالیت مبارزاتی
فراحی از سال ۱۳۴۱ ش، به حمایت از امامخمینی پرداخت. ازجمله با ایراد سخنرانیهایی، از سیاستهای حکومت پهلوی انتقاد میکرد. این اقدامات باعث شد تا ساواک او را در فهرست «وعاظ ناراحت» قرار دهد و در نامهای به شهربانی کل کشور، خواستار جلوگیری از سخنرانی او شود.[۱۵] وی علیرغم این ممنوعیتها به فعالیت علیه حکومت پهلوی ادامه داد و بر اثر این فعالیتها در سال ۱۳۴۹ش به ساواک احضار شد. ساواک او را تهدید کرد که در صورت تداوم فعالیت، از خوی تبعید خواهد شد.[۱۶]
بر اساس گزارش ساواک از فعالیتهای او، وی از محبوبیت و نفوذ زیادی در میان مردم خوی برخوردار بود و در سخنرانیهایش، از رفتارهای خلاف ادارات و نهادهای دولتی انتقاد میکرد. این عوامل باعث شد تا چندین بار به ساواک احضار شود.[۱۷] او در جریان حمله برخی از طرفداران حکومت پهلوی به خوی، درصدد میانجیگری بین آنان و انقلابیان برآمد و دو تن از روحانیان را برای مذاکره نزد آنان اعزام کرد که یکی از آنان به نام شیخ محمدحسن خضرلو توسط آنان کشته شد.[۱۸]
آثار علمی
فراحی سپس به تهران رفت.[۱۹] و به تدریس و تألیف مشغول شد. آثار علمی او از این قرار است: ۱ ـ دوره اصول من اول الی آخره از تقریرات و دراسات آیتالله سیدمحمد حجت کوهکمری. ۲- کتاب طهاره من اول الی آخره از تقریرات و دراسات آیتالله سیدمحمد حجت کوهکمری. ۳- کتاب صلوه من اول الی آخره از تقریرات و دراسات آیتالله سیدمحمد حجت کوهکمری. ۴- لباس مشکوک من اول الی آخره از تقریرات و دراسات آیتالله سیدمحمد حجت کوهکمری. ۵- کتاب صوم من اول الی آخره از تقریرات و دراسات آیتالله سیدمحمد حجت کوهکمری. ۶ ـ کتاب خمس من اول الی آخره از تقریرات و دراسات آیتالله سیدمحمد حجت کوهکمری،[۲۰]۷ ـ المکاسب. ۸ ـ قاعده لاضرر.[۲۱]
درگذشت
فراحی در ۸ شهریور ۱۳۶۷ درگذشت و پیکرش در باغ بهشت شهر قم به خاک سپرده شد.[۲۲]
پانویس
- ↑ رازی، آثار الحجه، ص۲۹۷؛ شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص ۹۵-۹۶؛ نصیری و عاشرزاده، فرهنگ نامآوران خوی از سده اول تا چهارده قمری، ص۳۹۹.
- ↑ الوانساز خویی، «صادق فراحی خویی، دانشور خدوم»، ص۲۳۰.
- ↑ زریاب خویی، شط شیرین پرشوکت، ص۵۹؛ امام به روایت دانشوران، ص۱۶۵.
- ↑ رازی، آثار الحجه، ص۲۹۷؛ شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص۹۵-۹۶؛ نصیری و عاشرزاده، فرهنگ نامآوران خوی از سده اول تا چهارده قمری، ص۳۹۹.
- ↑ جواهرکلام، «درگذشتگان»، ص۱۳۵.
- ↑ الوانساز خویی، «صادق فراحی خویی، دانشور خدوم»، ص۲۳۰.
- ↑ اصفهانی، «عباس زریاب خوبی»، ص۲۴.
- ↑ رازی، آثار الحجه، ص۲۹۸؛ شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص ۹۶؛ الوانساز خویی، «صادق فراحی خویی، دانشور خدوم»، ص۲۳۲؛ نصیری و عاشرزاده، فرهنگ نامآوران خوی از سده اول تا چهارده قمری، ص۳۹۹.
- ↑ الوانساز خویی، «صادق فراحی خویی، دانشور خدوم»، ص ۲۳۲؛ دادرسی، انقلاب اسلامی در خوی، ص۱۶۴.
- ↑ الوانساز خویی، «صادق فراحی خویی، دانشور خدوم»، ص۲۳۴.
- ↑ یکی قطره باران...، ص۳.
- ↑ الوانساز خویی، «صادق فراحی خویی، دانشور خدوم»، ص۲۳۳.
- ↑ الوانساز خویی، «صادق فراحی خویی، دانشور خدوم»، ص ۲۳۷.
- ↑ الوانساز خویی، «صادق فراحی خویی، دانشور خدوم»، ص۲۳۲.
- ↑ سلیمی، مبارزات روحانیون و وعاظ مساجد به روایت اسناد، ص۳۱۳-۳۱۵.
- ↑ آیتاللهالعظمی سید...، ج۲، ص۷۸۰.
- ↑ دادرسی، انقلاب اسلامی در خوی، ص۱۶۴.
- ↑ دادرسی، انقلاب اسلامی در خوی، ص۲۰۴.
- ↑ نصیری و عاشرزاده، فرهنگ نامآوران خوی از سده اول تا چهارده قمری، ص ۴۰۰.
- ↑ نصیری و عاشرزاده، فرهنگ نامآوران خوی از سده اول تا چهارده قمری، ص۳۹۹.
- ↑ جواهرکلام، تربت پاکان قم، ج۲، ص۸۱۳ ـ ۸۱۴.
- ↑ جواهرکلام، تربت پاکان قم، ج۲، ص ۸۱۴؛ الوانساز خویی، «صادق فراحی خویی، دانشور خدوم»، ص ۲۴۱.
منابع
- آیتاللهالعظمی سیدمحمدرضا گلپایگانی به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۶)، ج ۲، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- اصفهانی، عبدالله (۱۳۸۴)، «عباس زریاب خوبی»، نیم قرن نسخهشناسی، تألیف و تحقیق»، دوماهنامه آینه پژوهش، دوره ۱۶، شماره ۹۶، زمستان.
- الوانساز خویی، محمد (۱۳۷۷)، «صادق فراحی خویی، دانشور خدوم»، ستارگان حرم، ج۳۱، قم، زائر.
- امام به روایت دانشوران (۱۳۹۲)، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی.
- جواهرکلام، عبدالحسین (۱۳۸۷)، «درگذشتگان»، دوماهنامه آینه پژوهش، دوره ۱۹، شماره ۱۱۳، زمستان.
- جواهرکلام، عبدالحسین (۱۳۸۲)، تربت پاکان قم، ج۲، قم، انصارین.
- دادرسی، نقی (۱۳۸۸)، انقلاب اسلامی در خوی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- رازی، محمد (۱۳۳۲)، آثار الحجه، ج۲، قم، برقعی.
- زریاب خویی، عباس (۱۳۸۷)، شط شیرین پرشوکت؛ منتخبی از آثار استاد عباس زریاب خویی، به اهتمام: میلاد عظیمی، تهران، مروارید.
- سلیمی، حشمتالله (۱۳۸۶)، مبارزات روحانیون و وعاظ مساجد به روایت اسناد، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- شریفرازی، محمد (۱۳۵۳)، گنجینه دانشمندان، ج۵، قم، پیروز.
- نصیری، بهروز و زهرا عاشرزاده (۱۳۸۰)، فرهنگ نامآوران خوی از سده اول تا چهارده قمری، خوی، قراقوش.
- یکی قطره باران: جشن نامه استاد دکتر عباس زریاب خویی (۱۳۷۰)، به کوشش احمد تفضلی، تهران، مهارت.