سیف‌الله نورمحمدی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی; ±رده:پروژه شاگردان2←رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه شاگردان using HotCat) |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:پروژه | [[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه شاگردان]] | ||
[[رده:شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۲۱:۲۲
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | سیف‌الله نورمحمدی |
| تاریخ تولد | ۱۳۱۲ش |
| زادگاه | نجف‌آباد |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | سیدابوالقاسم خویی، امام‌خمینی، سیدعبدالاعلی سبزواری، محمدحسین حلی، غلامرضا باقری نجف‌آبادی، سیدهاشم حداد، سیدعبدالکریم کشمیری، جواد کربلایی، سیدمحمدرضا گلپایگانی و میر سیدعلی،یوسف خراسانی، سیدمحمد شیرازی، سیداسدالله صدر هاشمی اصفهانی |
| محل تحصیل | کربلا، نجف و قم |
| تألیفات | دلائل الشریعه فی شرح وسایل الشیعه، کتابی در اخلاق و آداب الطلاب |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| اجتماعی | تأسیس مدرسه‌ای دینی در ساوه |
| وبگاه رسمی | |
سیف‌الله نورمحمدی، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.
سیف‌الله نورمحمدی فرزند عباس در سال ۱۳۱۲ش در نجف‌آباد به دنیا آمد. او در ۱۳۲۷ش به عراق رفت و در شهر کربلا به کسب‌وکار پرداخت. در ۱۶ سالگی به تحصیل دروس حوزوی در حوزه علمیه کربلا روی آورد و مقدمات و سطوح را نزد شیخ یوسف خراسانی، سیدمحمد شیرازی و سیداسدالله صدر هاشمی اصفهانی و برخی دیگر از استادان آن حوزه فراگرفت. سپس به حوزه نجف رفت و در درس خارج فقه و اصول آیات سیدابوالقاسم موسوی خویی، امام‌خمینی، سیدعبدالاعلی سبزواری، شیخ محمدحسین حلّی و شیخ غلامرضا باقری نجف‌آبادی حاضر شد. هم‌زمان از بحث‌های عرفانی سیدهاشم حداد، سیدعبدالکریم کشمیری و شیخ جواد کربلایی هم بهره‌مند می‌شد. وی در ۱۳۴۹ش به کشور بازگشت.[۱] درباره سال‌های حضور او در درس امام‌خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی به احتمال فراوان در سال‌های ۱۳۴۴-۱۳۴۹ش در درس خارج فقه امام‌خمینی که در مسجد شیخ انصاری تشکیل می‌شد، شرکت می‌کرد.
او پس از بازگشت به کشور در شهر قم مقیم شد و دروس خارج فقه و اصول را نزد آیات سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی و میر سیدعلی فانی تکمیل کرد. سپس به تدریس دروس سطح در حوزه علمیه قم پرداخت.[۲] او با آیت‌الله سیدمحمدباقر صدر مکاتباتی داشت و بر اساس یکی از نامه‌هایی که آیت‌الله صدر در پاسخ به نورمحمدی نگاشته بود، از تأسیس مدرسه‌ای دینی توسط او در شهرستان ساوه سخن رفته است.[۳] و همین گزارش نشان از اهتمام او به تأسیس مدرسه فوق و تدریس در آن دارد.
از تألیفات او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: دلائل الشریعه فی شرح وسایل الشیعه، کتابی در اخلاق و آداب الطلاب.[۴]
پانویس
منابع
- عاملی، احمد عبدالله (۱۴۲۸ق)، محمدباقر الصدر السیره و المسیره فی حقائق و وثائق، بیروت، مؤسسه العارف للمطبوعات.
- قاسمی، رحیم (۱۳۹۳)، درة الصدق فیمن تلمذ من علماء اصفهان بالنجف، ج۴، قم، مجمع الذخائر الاسلامیه.