احمد معرفت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی; +رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه شاگردان; ±رده:پروژه شاگردان2←رده:مقاله‌های نیازمند تصویر using HotCat) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| تاریخ شهادت = | | تاریخ شهادت = | ||
| محل شهادت = | | محل شهادت = | ||
| محل دفن = حرم حضرت معصومه(س) | | محل دفن = [[حرم حضرت معصومه(س)]] | ||
| خویشاوندان سرشناس = محمدهادی معرفت (برادر) | | خویشاوندان سرشناس = [[محمدهادی معرفت]] (برادر) | ||
| استادان = سیدمحمد | | استادان = [[سیدمحمد شیرازی]]، یوسف خراسانی، مجتبی لنکرانی، کاظم تبریزی، سیدابوالقاسم کوکبی، صدرا بادکوبه‌ای، [[امام‌خمینی]]، [[سیدابوالقاسم خویی]] | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| محل تحصیل = کربلا، نجف، تهران | | محل تحصیل = کربلا، نجف، تهران | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''احمد معرفت'''، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی. | '''احمد معرفت'''، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی. | ||
== زادگاه و تحصیل == | |||
او در ۱۳۱۹ش در [[کربلا|شهر کربلا]] در خانواده‌ای روحانی زاده شد.<ref>قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، ج۴، ص۳۳۸.</ref> پدرش شیخ علی معرفت از روحانیان سده اصفهان بود که در کربلا سکنی گزیده بود.<ref>حیدری، «سازه دنیا و آخرت با ملاط و موعظه»، ص۱۴.</ref> | او در ۱۳۱۹ش در [[کربلا|شهر کربلا]] در خانواده‌ای روحانی زاده شد.<ref>قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، ج۴، ص۳۳۸.</ref> پدرش شیخ علی معرفت از روحانیان سده اصفهان بود که در کربلا سکنی گزیده بود.<ref>حیدری، «سازه دنیا و آخرت با ملاط و موعظه»، ص۱۴.</ref> | ||
معرفت خواندن و نوشتن را در زادگاهش و نزد حاج شیخ علی‌اکبر نائینی آموخت. سپس به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و در کربلا، مقدمات را نزد پدر و همچنین برادرش [[محمدهادی معرفت|شیخ محمدهادی معرفت]] آموخت و آنگاه از درس [[سیدمحمد شیرازی]] و شیخ یوسف خراسانی بهره برد. سپس به [[نجف اشرف]] مهاجرت کرد و در [[حوزه علمیه نجف|حوزه علمیه آن شهر]] دروس سطح را نزد شیخ مجتبی لنکرانی، شیخ کاظم تبریزی، سیدابوالقاسم کوکبی و شیخ صدرا بادکوبه‌ای آموخت. پس از آن به تحصیل درس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس خارج فقه و اصول [[سیدابوالقاسم خویی|آیت‌الله سیدابوالقاسم موسوی خویی]] و خارج فقه [[امام‌خمینی]] استفاده کرد.<ref>قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، ج۴، ص۳۳۸.</ref> او از افراد مورد اعتماد امام‌خمینی بود و امام‌خمینی به برخی از افرادی که توسط او معرفی شده بودند، اجازاتی در امور حسبیه داد.<ref>صحیفه امام، ج۱، ص۴۹۸.</ref> او در ۱۳۵۰ و در جریان اخراج ایرانیان از عراق، از آن کشور اخراج شد، بنابراین می‌توان احتمال داد که تا آن سال از درس خارج فقه امام‌خمینی که در [[مسجد شیخ انصاری نجف اشرف]] تشکیل می‌شد حضور می‌یافته است. | معرفت خواندن و نوشتن را در زادگاهش و نزد حاج شیخ علی‌اکبر نائینی آموخت. سپس به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و در کربلا، مقدمات را نزد پدر و همچنین برادرش [[محمدهادی معرفت|شیخ محمدهادی معرفت]] آموخت و آنگاه از درس [[سیدمحمد شیرازی]] و شیخ یوسف خراسانی بهره برد. سپس به [[نجف اشرف]] مهاجرت کرد و در [[حوزه علمیه نجف|حوزه علمیه آن شهر]] دروس سطح را نزد شیخ مجتبی لنکرانی، شیخ کاظم تبریزی، سیدابوالقاسم کوکبی و شیخ صدرا بادکوبه‌ای آموخت. پس از آن به تحصیل درس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس خارج فقه و اصول [[سیدابوالقاسم خویی|آیت‌الله سیدابوالقاسم موسوی خویی]] و خارج فقه [[امام‌خمینی]] استفاده کرد.<ref>قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، ج۴، ص۳۳۸.</ref> او از افراد مورد اعتماد امام‌خمینی بود و امام‌خمینی به برخی از افرادی که توسط او معرفی شده بودند، اجازاتی در امور حسبیه داد.<ref>صحیفه امام، ج۱، ص۴۹۸.</ref> او در ۱۳۵۰ و در جریان اخراج ایرانیان از عراق، از آن کشور اخراج شد، بنابراین می‌توان احتمال داد که تا آن سال از درس خارج فقه امام‌خمینی که در [[مسجد شیخ انصاری نجف اشرف]] تشکیل می‌شد حضور می‌یافته است. | ||
معرفت پس از بازگشت به کشور در تهران مقیم شد و تحصیل درس خارج را نزد [[سیداحمد خوانساری|آیت‌الله سیداحمد موسوی خوانساری]] و آیت‌الله میرزا باقر آشتیانی ادامه داد. | معرفت پس از بازگشت به کشور در تهران مقیم شد و تحصیل درس خارج را نزد [[سیداحمد خوانساری|آیت‌الله سیداحمد موسوی خوانساری]] و آیت‌الله میرزا باقر آشتیانی ادامه داد. | ||
کتاب‌های به‌سوی خدا، مکتب ولایت، معرفت الله، معرفت النبی(ص)، صوفی‌گری و تصوف، معرفت الزهرا (س)، الحسین(ع)، معرفه المعصومین، الاربعة عشر(ع) و کلام الله الناطق ازجمله تألیفات | == خدمات اجتماعی == | ||
احمد معرفت در تهران به وعظ و خطابه پرداخت. او اهتمام زیادی به تأسیس نهادهای مذهبی ازجمله مدارس و مساجد داشت.<ref>قاسمی، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، ج۴، ص۳۳۸.</ref> ازجمله در تأسیس مراکز اسلامی و مؤسسات خیریه‌ای نظیر مسجد شیخ علی مقدس در کربلا، مسجد و کتابخانه الهادی(ع) در کاظمین، حسینیه و مؤسسه امام صادق(ع) در تهران و صندوق قرض‌الحسنه امام صادق(ع) در تهران، تبریز و [[قم]] نقش داشت. | |||
== تألیفات == | |||
کتاب‌های به‌سوی خدا، مکتب ولایت، معرفت الله، معرفت النبی(ص)، صوفی‌گری و تصوف، معرفت الزهرا (س)، الحسین(ع)، معرفه المعصومین، الاربعة عشر(ع) و کلام الله الناطق ازجمله تألیفات معرفت است. | |||
==درگذشت== | ==درگذشت== | ||
معرفت در ۶ اسفند ۱۳۸۴ (۲۶ محرم) و در حال ذکر مصیبت در ایام [[عزاداری سیدالشهدا(ع)|سوگواری امام حسین(ع)]] در قم درگذشت و پیکرش در [[حرم حضرت معصومه(س)]] در قم به خاک سپرده شد. | معرفت در ۶ اسفند ۱۳۸۴ (۲۶ محرم) و در حال ذکر مصیبت در ایام [[عزاداری سیدالشهدا(ع)|سوگواری امام حسین(ع)]] در قم درگذشت و پیکرش در [[حرم حضرت معصومه(س)]] در قم به خاک سپرده شد. | ||
| خط ۴۹: | خط ۵۴: | ||
* قاسمی، رحیم (۱۳۹۳)، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، قم، مجمع الذخائر الاسلامیه. | * قاسمی، رحیم (۱۳۹۳)، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، قم، مجمع الذخائر الاسلامیه. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:پروژه | [[رده:مقاله‌های نیازمند تصویر]] | ||
[[رده:شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی]] | |||
[[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه شاگردان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۹:۳۲
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | احمد معرفت |
| تاریخ تولد | ۱۳۱۹ش |
| زادگاه | کربلا |
| تاریخ وفات | ۶ اسفند ۱۳۸۴ (۲۶ محرم) |
| محل دفن | حرم حضرت معصومه(س) |
| شهر وفات | قم |
| خویشاوندان سرشناس | محمدهادی معرفت (برادر) |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | سیدمحمد شیرازی، یوسف خراسانی، مجتبی لنکرانی، کاظم تبریزی، سیدابوالقاسم کوکبی، صدرا بادکوبه‌ای، امام‌خمینی، سیدابوالقاسم خویی |
| محل تحصیل | کربلا، نجف، تهران |
| تألیفات | به‌سوی خدا، مکتب ولایت، معرفت الله، معرفت النبی(ص)، صوفی‌گری و تصوف، معرفت الزهرا(س)، الحسین(ع)، معرفه المعصومین، الاربعه عشر(ع)، کلام الله الناطق |
| سایر | تأسیس مدارس و مساجد، مشارکت در تأسیس مسجد شیخ علی مقدس در کربلا، مسجد و کتابخانه الهادی در کاظمین، حسینیه و مؤسسه امام صادق(ع) در تهران، صندوق قرض‌الحسنه امام صادق(ع) در تهران، تبریز و قم |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| اجتماعی | اهتمام به تأسیس نهادهای مذهبی و خیریه |
احمد معرفت، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.
زادگاه و تحصیل
او در ۱۳۱۹ش در شهر کربلا در خانواده‌ای روحانی زاده شد.[۱] پدرش شیخ علی معرفت از روحانیان سده اصفهان بود که در کربلا سکنی گزیده بود.[۲]
معرفت خواندن و نوشتن را در زادگاهش و نزد حاج شیخ علی‌اکبر نائینی آموخت. سپس به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و در کربلا، مقدمات را نزد پدر و همچنین برادرش شیخ محمدهادی معرفت آموخت و آنگاه از درس سیدمحمد شیرازی و شیخ یوسف خراسانی بهره برد. سپس به نجف اشرف مهاجرت کرد و در حوزه علمیه آن شهر دروس سطح را نزد شیخ مجتبی لنکرانی، شیخ کاظم تبریزی، سیدابوالقاسم کوکبی و شیخ صدرا بادکوبه‌ای آموخت. پس از آن به تحصیل درس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس خارج فقه و اصول آیت‌الله سیدابوالقاسم موسوی خویی و خارج فقه امام‌خمینی استفاده کرد.[۳] او از افراد مورد اعتماد امام‌خمینی بود و امام‌خمینی به برخی از افرادی که توسط او معرفی شده بودند، اجازاتی در امور حسبیه داد.[۴] او در ۱۳۵۰ و در جریان اخراج ایرانیان از عراق، از آن کشور اخراج شد، بنابراین می‌توان احتمال داد که تا آن سال از درس خارج فقه امام‌خمینی که در مسجد شیخ انصاری نجف اشرف تشکیل می‌شد حضور می‌یافته است.
معرفت پس از بازگشت به کشور در تهران مقیم شد و تحصیل درس خارج را نزد آیت‌الله سیداحمد موسوی خوانساری و آیت‌الله میرزا باقر آشتیانی ادامه داد.
خدمات اجتماعی
احمد معرفت در تهران به وعظ و خطابه پرداخت. او اهتمام زیادی به تأسیس نهادهای مذهبی ازجمله مدارس و مساجد داشت.[۵] ازجمله در تأسیس مراکز اسلامی و مؤسسات خیریه‌ای نظیر مسجد شیخ علی مقدس در کربلا، مسجد و کتابخانه الهادی(ع) در کاظمین، حسینیه و مؤسسه امام صادق(ع) در تهران و صندوق قرض‌الحسنه امام صادق(ع) در تهران، تبریز و قم نقش داشت.
تألیفات
کتاب‌های به‌سوی خدا، مکتب ولایت، معرفت الله، معرفت النبی(ص)، صوفی‌گری و تصوف، معرفت الزهرا (س)، الحسین(ع)، معرفه المعصومین، الاربعة عشر(ع) و کلام الله الناطق ازجمله تألیفات معرفت است.
درگذشت
معرفت در ۶ اسفند ۱۳۸۴ (۲۶ محرم) و در حال ذکر مصیبت در ایام سوگواری امام حسین(ع) در قم درگذشت و پیکرش در حرم حضرت معصومه(س) در قم به خاک سپرده شد.
پانویس
منابع
- حیدری، یوسف (۱۳۹۶)، «سازه دنیا و آخرت با ملاط و موعظه»، روزنامه ایران، شماره ۶۵۳۱، ۱۰ تیر.
- صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
- قاسمی، رحیم (۱۳۹۳)، دره الصدق فیمن تلمذ من علما اصفهان بالنجف، قم، مجمع الذخائر الاسلامیه.