مجتبی هریسی: تفاوت میان نسخه‌ها
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
هریسی، مجتبی؛ از شاگردان درس خارج امام خمینی. او در سال ۱۳۱۴ ش در شهرستان هریس در استان آذربایجان شرقی زاده شد. پدرش از مدرسان دروس حوزوی هریس بود و مجتبی هریسی مقدمات عربی را نزد او خواند. هریسی در ۱۳۳۵ ش به تبریز رفت و در مدرسه طالبیه آن شهر در درس مقدمات و سطح استادان آن مدرسه حاضر شد. پس از چهار سال تحصیل در آن شهر راهی قم شد و جلد اول کفایه‌الاصول را نزد میرزا محمد مجاهدی تبریزی آموخت و در جلد دوم کفایه‌الاصول از شاگردان سید محمدباقر سلطانی طباطبائی بود. مدتی هم در درس ناصر مکارم شیرازی حضور یافت و هم‌زمان در درس تفسیر قرآن علامه سید محمدحسین طباطبایی و درس فلسفه علامه طباطبایی و محمد مفتح شرکت می‌کرد. آنگاه در درس خارج فقه آیت‌الله سید حسین طباطبایی بروجردی حاضر شد و به استفاده از ایشان پرداخت و به نظر می‌رسد حضورش در آن درس کوتاه بود. سپس به درس خارج فقه و اصول امام خمینی راه یافت و در سلک شاگردان امام خمینی درآمد (دوستی، ۴۵۰؛ کاظمینی، ج ۲، ۹۸۹-۹۹۰). درباره سال‌های حضور او گزارش دقیقی در دست نیست، ولی به احتمال زیاد در سال‌های ۱۳۴۰-۱۳۴۳ از آن درس استفاده می‌کرد. مدتی هم در درس خارج فقه و اصول آیت‌الله سید محمد محقق داماد شرکت کرد (دوستی، ۴۵۰). | هریسی، مجتبی؛ از شاگردان درس خارج امام خمینی. او در سال ۱۳۱۴ ش در شهرستان هریس در استان آذربایجان شرقی زاده شد. پدرش از مدرسان دروس حوزوی هریس بود و مجتبی هریسی مقدمات عربی را نزد او خواند. هریسی در ۱۳۳۵ ش به تبریز رفت و در مدرسه طالبیه آن شهر در درس مقدمات و سطح استادان آن مدرسه حاضر شد. پس از چهار سال تحصیل در آن شهر راهی قم شد و جلد اول کفایه‌الاصول را نزد میرزا محمد مجاهدی تبریزی آموخت و در جلد دوم کفایه‌الاصول از شاگردان سید محمدباقر سلطانی طباطبائی بود. مدتی هم در درس ناصر مکارم شیرازی حضور یافت و هم‌زمان در درس تفسیر قرآن علامه سید محمدحسین طباطبایی و درس فلسفه علامه طباطبایی و محمد مفتح شرکت می‌کرد. آنگاه در درس خارج فقه آیت‌الله سید حسین طباطبایی بروجردی حاضر شد و به استفاده از ایشان پرداخت و به نظر می‌رسد حضورش در آن درس کوتاه بود. سپس به درس خارج فقه و اصول امام خمینی راه یافت و در سلک شاگردان امام خمینی درآمد (دوستی، ۴۵۰؛ کاظمینی، ج ۲، ۹۸۹-۹۹۰). درباره سال‌های حضور او گزارش دقیقی در دست نیست، ولی به احتمال زیاد در سال‌های ۱۳۴۰-۱۳۴۳ از آن درس استفاده می‌کرد. مدتی هم در درس خارج فقه و اصول آیت‌الله سید محمد محقق داماد شرکت کرد (دوستی، ۴۵۰). | ||
او طی سال‌های ۱۳۴۲-۱۳۵۷ در توزیع اعلامیه‌های امام خمینی فعال بود و با سفر به برخی از شهرها، به سخنرانی‌های انتقادی می‌پرداخت. یک بار پس از ایراد سخنرانی در شهر جلفا دستگیر و زندانی شد. هریسی پس از پیروزی انقلاب اسلامی با سفر به شهرهایی چون نقده، سلماس، زنوز و شبستر به تبیین اهداف نظام اسلامی پرداخت. در سال ۱۳۶۰ ش به امامت جمعه شهر میاندوآب در استان آذربایجان غربی منصوب گردید و تا ۱۳۷۶ ش در آن سمت بود. هم‌زمان سرپرست سازمان هلال احمر آن شهر بود و در تشکیل برخی نهادهای انقلابی در آن شهر نیز نقش داشت. در سال‌های جنگ تحمیلی عراق علیه ایران نیز در تأمین نیازهای جنگ حضوری فعال داشت. احداث مصلای بزرگ نماز جمعه میاندوآب از اقدامات او در آن شهر بود (کاظمینی، ج ۲، ۹۹۰؛ دوستی، ۴۵۰ ـ ۴۵۱). | |||
منابع: دوستی، حسین (۱۳۸۸)، ستارگان درخشان آسمان علم و فقاهت اهر و ارسباران، با مقدمه عقیقی بخشایشی، قم، نوید اسلام؛ کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج ۲، تهران، برگ رضوان. | منابع: دوستی، حسین (۱۳۸۸)، ستارگان درخشان آسمان علم و فقاهت اهر و ارسباران، با مقدمه عقیقی بخشایشی، قم، نوید اسلام؛ کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج ۲، تهران، برگ رضوان. | ||
[[رده:پروژه شاگردان3]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۵:۲۱
هریسی، مجتبی؛ از شاگردان درس خارج امام خمینی. او در سال ۱۳۱۴ ش در شهرستان هریس در استان آذربایجان شرقی زاده شد. پدرش از مدرسان دروس حوزوی هریس بود و مجتبی هریسی مقدمات عربی را نزد او خواند. هریسی در ۱۳۳۵ ش به تبریز رفت و در مدرسه طالبیه آن شهر در درس مقدمات و سطح استادان آن مدرسه حاضر شد. پس از چهار سال تحصیل در آن شهر راهی قم شد و جلد اول کفایه‌الاصول را نزد میرزا محمد مجاهدی تبریزی آموخت و در جلد دوم کفایه‌الاصول از شاگردان سید محمدباقر سلطانی طباطبائی بود. مدتی هم در درس ناصر مکارم شیرازی حضور یافت و هم‌زمان در درس تفسیر قرآن علامه سید محمدحسین طباطبایی و درس فلسفه علامه طباطبایی و محمد مفتح شرکت می‌کرد. آنگاه در درس خارج فقه آیت‌الله سید حسین طباطبایی بروجردی حاضر شد و به استفاده از ایشان پرداخت و به نظر می‌رسد حضورش در آن درس کوتاه بود. سپس به درس خارج فقه و اصول امام خمینی راه یافت و در سلک شاگردان امام خمینی درآمد (دوستی، ۴۵۰؛ کاظمینی، ج ۲، ۹۸۹-۹۹۰). درباره سال‌های حضور او گزارش دقیقی در دست نیست، ولی به احتمال زیاد در سال‌های ۱۳۴۰-۱۳۴۳ از آن درس استفاده می‌کرد. مدتی هم در درس خارج فقه و اصول آیت‌الله سید محمد محقق داماد شرکت کرد (دوستی، ۴۵۰).
او طی سال‌های ۱۳۴۲-۱۳۵۷ در توزیع اعلامیه‌های امام خمینی فعال بود و با سفر به برخی از شهرها، به سخنرانی‌های انتقادی می‌پرداخت. یک بار پس از ایراد سخنرانی در شهر جلفا دستگیر و زندانی شد. هریسی پس از پیروزی انقلاب اسلامی با سفر به شهرهایی چون نقده، سلماس، زنوز و شبستر به تبیین اهداف نظام اسلامی پرداخت. در سال ۱۳۶۰ ش به امامت جمعه شهر میاندوآب در استان آذربایجان غربی منصوب گردید و تا ۱۳۷۶ ش در آن سمت بود. هم‌زمان سرپرست سازمان هلال احمر آن شهر بود و در تشکیل برخی نهادهای انقلابی در آن شهر نیز نقش داشت. در سال‌های جنگ تحمیلی عراق علیه ایران نیز در تأمین نیازهای جنگ حضوری فعال داشت. احداث مصلای بزرگ نماز جمعه میاندوآب از اقدامات او در آن شهر بود (کاظمینی، ج ۲، ۹۹۰؛ دوستی، ۴۵۰ ـ ۴۵۱).
منابع: دوستی، حسین (۱۳۸۸)، ستارگان درخشان آسمان علم و فقاهت اهر و ارسباران، با مقدمه عقیقی بخشایشی، قم، نوید اسلام؛ کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج ۲، تهران، برگ رضوان.