نهج‌البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی امام خمینی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۷: خط ۷:
| مترجم =  
| مترجم =  
| ترجمه‌به‌دیگرزبان‌ها =  
| ترجمه‌به‌دیگرزبان‌ها =  
| تاریخ نگارش =  
| تاریخ نگارش = قرن چهارم قمری
| موضوع = سخنان امام(علی)
| موضوع = سخنان [[امام‌علی(ع)|امام علی(ع)]]
| سبک = روایی
| سبک = روایی
| زبان = عربی
| زبان = عربی
| ویراستار =  
| ویراستار =  
| به تصحیح =  
| به تصحیح =  
| به کوشش =  
| به کوشش = سید رضی
| طراح جلد =  
| طراح جلد =  
| تعداد جلد =  
| تعداد جلد =  
خط ۳۲: خط ۳۲:
'''نهج‌البلاغه،''' مجموعه‌ای از خطبه‌ها، نامه‌ها و کلمات قصار [[امام علی(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]]  
'''نهج‌البلاغه،''' مجموعه‌ای از خطبه‌ها، نامه‌ها و کلمات قصار [[امام علی(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]]  


این کتاب را [[سید رضی]] از علمای قرن چهارم هجری گرد آورده‌ است. [[امام‌خمینی]] نهج البلاغه را پس از [[قرآن]]، بزرگ‌ترین دستور زندگی مادی و معنوی و بالاترین کتاب رهایی‌بخش بشر و دستورهای معنوی و حکومتی آن را بالاترین راه نجات بشریت دانسته و افتخار کرده‌ است که این کتاب از امام معصوم شیعیان است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۱۸۴ و ۲۱/۳۹۶.</ref> ایشان نهج البلاغه را روح نازله [[امیرالمؤمنین علی(ع)]] برای تعلیم و تربیت و مرهمی برای دردهای فردی و اجتماعی انسان دانسته‌است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۳۴۷–۳۴۸.</ref> ایشان در پاره‌ای از موارد به عنوان مؤید یا قسمتی از علت حکم از نهج البلاغه استفاده کرده‌است.<ref>امام‌خمینی، البیع، ۵/۵۳۰–۵۳۱.</ref> از تعبیر ایشان دربارهٔ [[صحیفه سجادیه]] که اصحاب آن را مانند نهج البلاغه قبول کرده‌اند، استفاده می‌شود که نهج البلاغه نیز مورد وثوق و اطمینان اجمالی به صدور آن است ولی این امر موجب اطمینان به صدور همه بندهای آن از حضرت(ع) نخواهد بود.<ref>امام‌خمینی، مکاسب، ۱/۴۸۱–۴۸۲.</ref>
این کتاب را [[سید رضی]] از علمای قرن چهارم هجری گرد آورده است. [[امام‌خمینی]] نهج البلاغه را پس از [[قرآن]]، بزرگ‌ترین دستور زندگی مادی و معنوی و بالاترین کتاب رهایی‌بخش بشر و دستورهای معنوی و حکومتی آن را بالاترین راه نجات بشریت دانسته و افتخار کرده است که این کتاب از امام معصوم شیعیان است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۱۸۴ و ۲۱/۳۹۶.</ref> ایشان نهج البلاغه را روح نازله [[امیرالمؤمنین علی(ع)]] برای تعلیم و تربیت و مرهمی برای دردهای فردی و اجتماعی انسان دانسته‌است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۳۴۷–۳۴۸.</ref> ایشان در پاره‌ای از موارد به عنوان مؤید یا قسمتی از علت حکم از نهج البلاغه استفاده کرده‌است.<ref>امام‌خمینی، البیع، ۵/۵۳۰–۵۳۱.</ref> از تعبیر ایشان دربارهٔ [[صحیفه سجادیه]] که اصحاب آن را مانند نهج البلاغه قبول کرده‌اند، استفاده می‌شود که نهج البلاغه نیز مورد وثوق و اطمینان اجمالی به صدور آن است ولی این امر موجب اطمینان به صدور همه بندهای آن از حضرت(ع) نخواهد بود.<ref>امام‌خمینی، مکاسب، ۱/۴۸۱–۴۸۲.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
==منابع==
==منابع==
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]]
{{منابع}}
* امام‌خمینی، کتاب البیع، تهران، مؤسسه تنظیم …، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
* امام‌خمینی، المکاسب المحرمه، تهران، مؤسسه تنظیم …، چاپ دوم، ۱۳۸۵ش.
* امام‌خمینی، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم …، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش.
{{پایان}}
[[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/تفکیک]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۱:۳۰

نهج‌البلاغه
نهج‌البلاغه.jpg
اطلاعات کتاب
عنواننهج‌البلاغه
تاریخ نگارشقرن چهارم قمری
موضوعسخنان امام علی(ع)
سبکروایی
زبانعربی
به کوششسید رضی
اطلاعات نشر


نهج‌البلاغه، مجموعه‌ای از خطبه‌ها، نامه‌ها و کلمات قصار امیرالمؤمنین علی(ع)

این کتاب را سید رضی از علمای قرن چهارم هجری گرد آورده است. امام‌خمینی نهج البلاغه را پس از قرآن، بزرگ‌ترین دستور زندگی مادی و معنوی و بالاترین کتاب رهایی‌بخش بشر و دستورهای معنوی و حکومتی آن را بالاترین راه نجات بشریت دانسته و افتخار کرده است که این کتاب از امام معصوم شیعیان است.[۱] ایشان نهج البلاغه را روح نازله امیرالمؤمنین علی(ع) برای تعلیم و تربیت و مرهمی برای دردهای فردی و اجتماعی انسان دانسته‌است.[۲] ایشان در پاره‌ای از موارد به عنوان مؤید یا قسمتی از علت حکم از نهج البلاغه استفاده کرده‌است.[۳] از تعبیر ایشان دربارهٔ صحیفه سجادیه که اصحاب آن را مانند نهج البلاغه قبول کرده‌اند، استفاده می‌شود که نهج البلاغه نیز مورد وثوق و اطمینان اجمالی به صدور آن است ولی این امر موجب اطمینان به صدور همه بندهای آن از حضرت(ع) نخواهد بود.[۴]

پانویس

  1. امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۱۸۴ و ۲۱/۳۹۶.
  2. امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۳۴۷–۳۴۸.
  3. امام‌خمینی، البیع، ۵/۵۳۰–۵۳۱.
  4. امام‌خمینی، مکاسب، ۱/۴۸۱–۴۸۲.

منابع

  • امام‌خمینی، کتاب البیع، تهران، مؤسسه تنظیم …، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
  • امام‌خمینی، المکاسب المحرمه، تهران، مؤسسه تنظیم …، چاپ دوم، ۱۳۸۵ش.
  • امام‌خمینی، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم …، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش.